Sign of humanity

Cormag liep met spijt door de stad en ging langs de steegjes en smalle straatjes. Hij had het kort zwaard van zijn vader in de schede en ging het terug brengen. Cormag liep snel maar onopmerkzaam door de steegjes en straatjes de grote mensen massa's ontwijkende. Het was ochtend, nog vroeg maar zijn.. vader sliep altijd uit op deze dag en zijn moeder die was te lui om uit bed te komen dus als hij het zwaard achterliet bij de deur en aanklopte kon hij nog net op tijd wegrennen. Langzaam kwam het huis in zicht, een groot huis. Niet gigantisch maar wel... wouw-groot. Cormag liep verder en kwam telkens dichterbij vanaf het steegje keek hij naar het huis en slikte eventjes. Hij liep voorzichtig de mensen ontwijkend en met een doek om zijn hoofd gebonden alsof hij een hoofdwond had. Dit was de enige manier waarop hij zich hier durfde te vertonen. Telkens kwam hij dichterbij het grote huis en sommige mensen keken hem aan waarom hij een zwaard bij zich droeg, het kruisje hing uit zijn shirt en viel duidelijk te zien. Cormag stond na even vlak voor de deur en trilde, nu was het te laat om weg te gaan en in stilte te leven. Hij maakte de schede los van zijn riempje en voelde een gewicht wegvallen. Opgelucht maar toch vol met spijt hield hij de schede en het zwaard vast, legde die voor de deur en wachtte even. Hij wou net aankloppen tot hij een schaduw over de zijne heen zag glijden. Gelijk hield hij gespannen zijn adem in en draaide zich om.

Jasmyn was naar een kleding winkel gegaan voor een nieuwe rode bal jurk als die er zal komen wist ze wat ze aan kon doen.
Terwijl Jasmyn de deur uit liep van de kleding winkel rook ze de geur van ver gebakken brood en ging er naar toe.
Jasmyn volgde met alle gerust de geur en zag toen een klen jongetje lopen die ze herkende.
Normaa herkende ze niet sel iemand maar dt keer herkende ze we de bewoner en zag dat hij bleker was dan normaal.
Jasmyn ging zonder geluid het jongetje achter aan en zag dat hij behoorlijk snel was voor zon uk.
Jasmyn herkende hem meteen maar wist dat hij normaal niet zo bleek was.
Ze keek nog even goed naar hem en herkende hem het was de zoon van een bekende vriendin van haar voordat ze Queen was geworden was ze vaak bij hun omdat Jasmyn's familie al afgenomen was door ee vampier genaamt Vyndi.
Jasmyn keek even naar haar zwaard die glom waar haar familie naam op stond die van haar oeder was geweest.
Jasmyn had haar moeders achternaam gekregen ookal wist ze niet waarom.
Ze schudde haar hoofd even en de gedachtes gingen weg en kwam uit op een grote huis waar het jongetje naar toe liep.
Het jongetje legde zijn zwaard neer maar wou net aan bellen tot hij oeens een gedaante zag.
Jasmyn schrok op toen de jonge merkte dat ze er was.
Jasmyn pakte haar waard die glom in het zon licht en tot haar schrik zag e dat het de lieve knul was van de bekende.
Jasmyn dee haar zwaard terug en keek naar zijn geicht die bleek was en vroeg heel veel dingen af.
"Cormag was je naam toch?" Zei Jasmyn met een angstige blik en liep naar hem toe en ging op haar hurken zitten.
"Was er met jou gebeurd en wat is er?" Zei Jasmyn met een bezorgde blik maar wel op haar hoede.

Cormag zag een vrouw met een zwaard en kromp ineen, het was voorbij. Nu geen tijd voor listige of slimme trucjes doodsbang keek hij de vrouw aan met zijn grote blauwe ogen die angst leken te roepen. "Cormag was je naam toch?" Zei de vrouw met een angstige blik en liep naar hem toe en ging op haar hurken zitten. "Was er met jou gebeurd en wat is er?" vroeg ze bezorgd. Cormag keek angstig en hield het kruisje vast, zowel wapen als plicht. Het was van zijn vader geweest en hij hield het vast in zijn linkerhand. "Ik... ik ben Cormag ja.... w-wie bent u?" klonk het angstig uit zijn mond. Hij keek haar aan en herkende lichte trekjes van iets.. vroeger... of.... hij herinnerde zich wat. 'Memories don't lie' klonk zijn vaders stem in zijn hoofd. Hij keek de vrouw aan terwijl hij in elkaar kroop. "Jasmyn? U... bent het. Alstublieft dood me niet." smeekte Cormag en keek haar angstig aan. "Ik... ik liep over straat s'avonds. Ik...wou bewijzen dat ik net als papa was... ik.. ik werd bang en verstopte me voor iets. Een vampier was er... ze kwam op em af.. leek heel aardig. Toen beet ze me," snikte Cormag angstig, hij was bang dat het haar niets uitmaakte. "Ik wist niet dat ze er een was... nu.. nu ben ik er ook eentje." zei hij en kroop tegen de deur aan waar hij in elkaar kromp en snikte. Hij was doodsbang dat de queen hem hier en nu zou vermoorden. Alleen hij bleef haar aankijken, hopend om een glimp van Rox op te vangen die hem misschien zou kunnen redden voordat hem iets zou gebeuren.

Jasmyn zag dat hij het kruisje vast hield dat vast ergens va zijn familie was geweest en haar angstig aan keek. Jasmyn lied haar zwaard los en aaide over zijn hoofd en luisterde wat hij te vertellen had aan haar.
"Ik... ik ben Cormag ja.... w-wie bent u?" Zei de jonge met een angstige stem maar Jasmyn bleef hem aan kijken met haar groene kijkers om te wachte of hij meer te vertellen. had."Jasmyn? U... bent het. Alstublieft dood me niet." En KJasmyn schrok van zijn antwoord en keek hem raar aan. Waarom zou ze hem ooit doden hij is de zoon van de oude vriendin van haar ookal zoudie geen ridder meer zijn.
Jasmyn zuchte en keek weer naar hem wat hij meer te vertellen had.
"Ik... ik liep over straat s'avonds. Ik...wou bewijzen dat ik net als papa was... ik.. ik werd bang en verstopte me voor iets. Een vampier was er... ze kwam op em af.. leek heel aardig. Toen beet ze me," Zei de kleine jongeman Cormag en Jasmyn schrok er van en dacht meteen aan Vyndi die haar ouders had vermoord maar luisterde eerst verder naar zijn verhaal.
"Ik wist niet dat ze er een was... nu.. nu ben ik er ook eentje." Zei Cormag en gaf toen een klein schattige blik met smekende ogen om hem niet te doden.
Jasmyn dee haar zwaard terug en pakte hem op en droeg hem.
"Ik ben Jasmyn ja herken je eigen Queen niet meer?"Zei Jasmyn met een lag en klopte op de deur voor zijn moeder en nam hem snel mee naar het kasteel.
Terwijl ze hem droeg begon ze rustig te praten.
"Ik zou ej nooit iets aan doen ookal ben je nu een vampier je hebt er niet vrijwillig voor gekozen." Zei Jasmyn zacht tege hem en lied hem niet los maar dee snel haar keep om hem heen en droeg hem verder naar het kasteel.
"Ik neem ej even mee naar het kasteel voor een bad enzovoord." Zei Jasmyn op ene lieve toon en ogen die te vertrouwen waren en droog hem op een gemak verder en wachte wat hij er zou van vinden.

"Ik ben Jasmyn ja herken je eigen Queen niet meer?"Zei Jasmyn met een lach en klopte op de deur van het huis en nam hem toen mee richting het kasteel. Ze ahd het zwaard opgeborgen en Cormag zuchtte opgelucht. Jasmyn droeg hem en begon rustig met praten. "Ik zou ej nooit iets aan doen ookal ben je nu een vampier je hebt er niet vrijwillig voor gekozen." Zei Jasmyn zacht. Cormag zuchtte opgelucht en sloot zijn ogen even. "Ik neem ej even mee naar het kasteel voor een bad enzovoord." Zei Jasmyn op ene lieve toon en met ogen die te vertrouwen waren. Cormag vertrouwde zijn vaders woorden nogmaals "dank u wel, ook al zei... moeder niet veel aardigs of eerlijk. Ze had wel gelijk dat u aardig bent." zei Cormag en hij opende zijn ogen wijd. "Ik ben bang... ze verschillen... niet veel buiten.. moord en bloeddrinken. Zet me neer... alstublieft, ik wil niet gedragen worden. Ik ben een moordenaar" zei Cormag bedroefd en trachtte uit haar armen te komen. Hij keek haar spijtig aan en zijn blauwe kijkers waren leeg vanwege het verdriet wat hij nu meemaakte. Hij zat vast in beide werelden. Hij hield hier te veel van om dit te missen. Alleen hij was een vampier, "Ik ben bang dat als ik hier te lang blijf... ik... iemand vermoord." zei hij bang en sloot zijn ogen angstig.

Jasmyn zag dat Cormag opgelucht zuchte en Jasmyn moes daar om laggen.
Ze droeg hem en zg het kastee al aan komen die steets langzaam dichterbij kwam.
Cormag begon opeens te praten en de mensen keken hoe de konining het jongetje droeg ze lachde in haar harnas naar hun en hun keken weer raar.
Jasmyn ging wat sneller lopen en luisterde wat Cormag te zeggen had.
"dank u wel, ook al zei... moeder niet veel aardigs of eerlijk. Ze had wel gelijk dat u aardig bent." En Cormag opende zijn ogen weer en Jasmyn ging zacht tegen hem praten.
"Waarom zou ik niet aardig doen ookal ben ej nu een van hun je bent nog steets me kleine buurjonge." ei ze zacht genoeg dat de mensen het niet konden horen.
Cormag begon weer te praten en Zei de woordn er soepel er uit.
"Ik ben bang... ze verschillen... niet veel buiten.. moord en bloeddrinken. Zet me neer... alstublieft, ik wil niet gedragen worden. Ik ben een moordenaar" Jasmyn negeerde de woorden even en hield hem stevig vast haar grepen werden steets sterker zag Jasmyn en ze wist nog niet waarom ze keek naar Cormag die vond dat hij ene moordenaar was.
Daarna zei Cormag nog snel de anderen woorden er uit.
"Ik ben bang dat als ik hier te lang blijf... ik... iemand vermoord."
En Jasmyn ging toen het kasteel al binnen en stopte met lopen terwijl de deur dicht viel.
"We hebben hier genoeg bloed van donors rustig maar het komt goed je hoeft niet et vermoorden."

"Waarom zou ik niet aardig doen ookal ben ej nu een van hun je bent nog steets me kleine buurjonge." zei Jasmyn maar haar antwoord op zijn vraag om hem neer te zetten was onbekend aangezien ze hem steviger vast greep en Cormag liet haar maar. "We hebben hier genoeg bloed van donors rustig maar het komt goed je hoeft niet et vermoorden." zei Jasmyn, Cormag hield haar vast en zuchtte. "Jasmyn, ik wil u geen problemen geven. Als... ik klaar ben hier ga ik direct weg. Zeg niks tegen papa, als u iets zegt. Zeg dan dat ik dood ben aangetroffen met zijn kruis in me handen. Dat was ook mijn laatste daad als mens." zei Cormag zacht. Hij zorgde dat hij los kwam en ging op zijn eigen benen staan terwijl hij omhoog keek en Jasmyn in de ogen aankeek. Zijn blauwe ogen hadden anders geleken toen hij zichzelf in het water had gezien, zou het inderdaad zo opvallen. Hij zuchtte even en voelde zijn kruis om zijn nek en pakte het vast, hij had het vooreeuwig bij zich en had het nooit afgedaan behalve om te gebruiken als afweermiddel of om te vechten aangezien de punt aardig scherp was maar toch niet bruikbaar om echt te moorden, enkel voor een oog en voor blokade in de lucht pijp wat geluk geweest was anders had hij het twee keer niet gehaald.

Jasmyn hoore dat Cormag moest zuchten en keek hem even aan.
"Jasmyn, ik wil u geen problemen geven. Als... ik klaar ben hier ga ik direct weg. Zeg niks tegen papa, als u iets zegt. Zeg dan dat ik dood ben aangetroffen met zijn kruis in me handen. Dat was ook mijn laatste daad als mens."
Jasmyn stond verstelt van zijn gedachten maar accepteerde et en trok hem even mee nar de bad kamer.
Jasmyn roepte even het kamer meisje die meteen er aan kwam en zei tegen haar dat ze het bad klar moes maken.
Jasmyn liep even uit de bad kamer en haalde nieuwe kleren voor Cormag met dara in verstopt zakken bloed van donors.
Jasmyn zag dat het bad al bijna klaar was en legde de kleren op de tafel in de badkamer en liep even naar Cormag terwijl en muziek afspeelde.
"Veel plezier in bad roep em maar als ej klaar ben dan kan ik ook even en dan breng ik je terug."
Zei ze met een glimlach en liep toen uit de badkamer.


(sorry voor de korte post het moes niet te lang gaan over hoe jij in bad ging)

Jasmyn haalde een kamermeisje dat het bad klaar moest maken, zelf liep ze even weg en kwam later terug waarbij ze kleren op de tafel legde en naar hem toe liep. Zachtjes speelde er op de achtergrond muziek en Cromag keek Jasmyn aan."Veel plezier in bad roep em maar als ej klaar ben dan kan ik ook even en dan breng ik je terug." Zei ze met een glimlach en liep toen uit de badkamer. Cormag twijfelde even, deed zijn kleren uit en ging het bad in. Hij voelde het warme water hem kalmeren en hij zuchtte opgelucht. Na even liggen begon hij echt met wassen en toen hij klaar was stond hij op, droogde hij zich af en kleedde zich aan. De nieuwe kleren zaten goed en hij keek in een spiegel, het viel hem op dat enkele bloedvlekken nooit van anderen waren geweest maar van hem zelf, over zijn hele rechter arm liep een dunne ondiepe wond die bezig was met genezen. Cormag herkende ook een kras op zijn nek, geen wond gewoon een kras. Op zijn rug en buik zaten kleine wondjes die hem niks uitmaakte. Hij liep naar de deur toe en deed die open, "Jasmyn? Jasmyn! Jasmyn!?" riep hij harder en wachtte tot ze eraan zou komen.

Jasmyn liep ed deur uit naar haar eigen badkamer en lied Cormag in zijn bd gaan om zig lekker op te frissen.
Jasmyn liep naar haar eigen badkamer en dee haar harnas uit en haar kleren en zette het bad al klaar. (Ze is ana het om kleden niet strippen)
Jasmyn ging rustig in het bad zitten en wasde haar schoon en ging met alle gerust een mooie liedje zingen om de tijd te doden.
Nadat ze klaar was stapte ze er uit en haalde de stop er uit. Ze droogde zig af en dee haar haar in een handdoek terwel ze haar avond kleding aan dee met haar prachtige jurk.
Terwijl ze haar jurk aan had en haar hakjes aan dee kwam een bedienters om haar mooit te maken.
Jasmyn was net klaar of hoor de alweer een gil van Cormag's. "Jasmyn? Jasmyn! Jasmyn!?"
Zei
Cormag en Jasmyn stond van haar stoel en vroeg ana de bedienter of ze het avond eten in een apart kamer wou neer zetten dat ze daar met rust zouden gelaten wordem.
Jasmyn zei met een beeldige en zachte stem.
"Ik kom ik kom." En liep toen naar de badkamer van Cormags met haar beeldige jurk aan en prachtig op gemaakt.
Toen ze bij hem aan kwam keek ze naar zijn nette kleren en gaf een glimlach naar hem en pakte toen zijn hand vast.
"Komt u maar mee mijn heer." Zei grinnikt en nam hem mee naar de aparte avon waar hij ook op alle gerust zijn bloed kon drinken.

"Komt u maar mee mijn heer." Zei Jasmyn grinnikkend en Cormag beet op zijn lip. Ze waren in een aparte kamer en Cormag keek haar licht bevreesd aan, "Ik .. ik wil zo alsjebleift gaan, ik vertrouw mezelf hier niet." zei het jochie met een zwakke zielige stem. De stem die niet paste bij 'Cormag op jacht,' dat had hij al bewezen. Hij was diep van binnen al geworden wat hij beweerde niet te zijn. Hij kon moorden en drinken met een grijns maar hij lachte nog steeds als mens enkel door een goede grap. Hij stopte zijn hand in zijn zak en voelde het zakje bloed, voorzichtig pkte hij het en keek Jasmyn aan. Overwonnen door zijn dorst pakte hij het, scheurde een stukje weg en dronk het met een vertrokken gezicht vol met zelfhaat en zelf medelijden.



(geen tijd voro gekleurde lttrs srry)

Jasmyn keek hoe de vampier hier niet wou zijn en luisterde wat hij wou zeggen."Ik .. ik wil zo alsjebleift gaan, ik vertrouw mezelf hier niet." Jasmyn trok een gezicht van wat is er met hem.
Ze keek hoe de jonge zig zelf niet geloofd en begon gewooon rustig haar vlees te snijden in haar prachtige jurk.
Toen ze zag dat hij toch wel ging drinken was hij niet te verde over zig zelf.
Jasmyn keek met ongeruse ogen naar hem en storte toen op haar eten en vroeg aan een van de mensen om wijn in te schenken voor haar.
Jasmyn nam rustig een slok van haar rode wijn en keek toen weer naar Cormag.
Ze dacht even na en keek toen naar haar zakken in haar vest en haalde een dolk er uit die perfect bewerkt was.
Ze keke er even naar en zag haar naam er helemaal op staan "Jasmyn Muzen." Zei ze zacht in haar zelf en zorgde er voor dat de dolk over ed tafel bij Cormag aan kwam.
Ze gaaf een glimlach naar hem en zei toen met een zachte stem.
"Hou maar een aandeken aan ej Queen vergeet nooit meer de naam 'Jasmyn Muzen'." Zei ze en wachte op zijn reactie.

"Hou maar een aandeken aan ej Queen vergeet nooit meer de naam 'Jasmyn Muzen'." Zei ze en wachte op zijn reactie. Cormag keek haar twijfelend aan,"Maar..Jasmyn, ik... u.. maar u bent mijn queen neit meer. De... vampieren...zullen het toch wel afnemen of ze verwachten iets anders van me.... Het ergste is dat er eentje...aardiger voor me is dan Mama voor me was." zeihij zacht. Zijn ogen op de vloer gericht, toen keek hij even op. Hij pakte het mes en stopte het weg, "dank u, misschien.... heb ik dan toch nog iets dat me op mijn menselijkheid kan wijzen." zei hij zacht. Toen keek hij Jasmyn aan en hield zijn blik even op haargericht ,"dankje"fluisterde hij voor hij metmoeite verder dronk en weer op krachten kwam. Zoals hij nu was kon hij een volwassen man overweldigen vanwege zijn vampierkracht alleen dat was niet nodig.Voor nu.

,"Maar..Jasmyn, ik... u.. maar u bent mijn queen neit meer. De... vampieren...zullen het toch wel afnemen of ze verwachten iets anders van me.... Het ergste is dat er eentje...aardiger voor me is dan Mama voor me was." Zei hij zacht terwijl haar nara de vloer keek en Jasmyn keke heb bewonderd aan en kon het niet geloven daarna pakte hij het wapen en zei hij rustig iets wat de volgende woorden luiden.
"dank u, misschien.... heb ik dan toch nog iets dat me op mijn menselijkheid kan wijzen." En Jasmyn lachde naar hem en sprak iets met zachte worden.
"Het maakt niet uit dat in je Queen niet meer ben ik zou dan altijd bij ej zijn daar gaat het me om."Jasmyn schuifde toen van haar tafel af e liep de kamer uit en zei gtoen met ed laatste woorden. "Ik zie ej later weer."En liep toen de kamer uit met een grijns op haar gezicht en de achter gelaten dolk.

(We beginnen wel een andere post met meer actie hier mee is Jasmyn uit de post je mg nog wel hier op posten ed latste dan zet ik er ene slot op)

"Het maakt niet uit dat in je Queen niet meer ben ik zou dan altijd bij ej zijn daar gaat het me om."Jasmyn schuifde toen van haar tafel af e liep de kamer uit en zei gtoen met ed laatste woorden. "Ik zie ej later weer." Cormag zweeg en bleef stilletjes staan hij wist niet wat te doen. Hij ging de kamer ook maar uit en ging bij een van de gangen naar een raam toe en ging via de buitenkant omhoog klimmen naar een vlak stukje waar hij ging zitten en uitkeek over de stad. Spijtig keek hij naar wat hij zou moeten missen en zcuhtte. Een tijdje zat hij daar, nadenkend, alleen maar kalm. In stilte sprak hij tegen zichzelf, 'Je zal dit leven moeten missen omdat je grootheids waan had. Wees blij dat Rox bereid is voor je te zorgen. Je moet haar meer vertrouwen.... ik moet haar meer vertrouwen.' zei hij tegen zichzelf. Na een tijdje ging hij weer terug.

(ok topic uit,)

ok zet slot er op ^^ dan beginnen we gewoon een nieuwe jij mag beginnen en stuur het me dan in een pm en nu slot er op