Fantasy Life
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.


Find yourself back in this land, far from the sorrow-full world of the Humans. Live as you please and fight for everything you own, together we will rule this world!
 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 Roxanne, don't kill me..

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Mimi
Queen of everything.
Mimi


Aantal berichten : 956

Karakter
Leeftijd: 76
Rang: Elf Queen
Partner: There is no point in not loving every bit of you Setherian you are all that's left of me, stay close.

Roxanne, don't kill me.. Empty
BerichtOnderwerp: Roxanne, don't kill me..   Roxanne, don't kill me.. Emptyvr aug 12, 2011 2:13 am

Als 10 jarig meisje liep Mimi mee aan de hand van haar nieuw toe gewezen mentor. En niet zomaar een mentor nee, de King van de Elfen! Met een spierwitte kap over haar hoofd die haar oren beschermde liep ze angstig rond. Haar donker blauwe haren vielen over haar schouders heen terwijl ze opkeek naar haar mentor. "Waar zijn we?" Klonk Mimi's beverige stem. De Ridderstad kleine Mimi, pas op, blijf bij me in de buurt en hou je kap op he." Sprak haar mentor. Mimi knikte gehoorzaam en keek rond. Het was schitterend hier. "Mag ik even daar kijken?" Lachte Mimi vrolijk en haar mentor knikte. Mimi liet de beschermende hand los en rende naar het kettingen kraampje. De glimmertjes straalde haar aan en uiteindelijk koos Mimi eentje met een diepblauwe edelsteen. Exact dezelfde kleur als haar haar. Mimi betaalde hem en wou zich omdraaien naar haar mentor. Maar hij was verdwenen! Angst kroop over haar heen en ze begon de kant op te rennen die haar mentor net had staan kijken. Niet oplettend rende ze door een klein steegje en botste frontaal op tegen een klein blond meisje, ongeveer twee jaar jonger als zij. In de botsing vloog haar kap af en angstig staarde Mimi met haar helblauwe ogen in de rood /oranje van het kleine meisje dat op dr grond lag. Jij.. Jij bent een ELF!" Mimi sprong naar voren en hielt haar hand voor de mond van het meisje. Met haar andere hand hief ze snel haar kap weer over haar oren en keek haar aan. Vertel niemand dat ik een Elf ben, alsjeblieft ga niet schreeuwen als ik mijn hand van je mond haal." Het meisje knikte en Mimi haalde voorzichtig haar hand. "Ongelovelijk dat ik een Elf ontmoet, mijn naam is Roxanne trouwens." Ze glimlachte breed naar Mimi en Mimi lachte terug. "Mijn naam is Mimi, fijn je te leren kennen Roxanne." Mimi kwam omhoog en hielp Roxanne omhoog.

"Is het goed als ik vanacht even er alleen op uit ga?" De 18 jarige beschermer keek haar oud mentor aan. Hij knikte even bedenkelijk en keek haar doordringend aan. Sinds haar ouders waren overleden zorgde de King van de Elfen voor Mimi en haar zusje. Haar zusje die nu in haar laatste jaar zat keek op van het boek dat ze las en keek Mimi beledigend aan. Mimi kon er niets aan doen dat ze medelven kreeg voor haar. Haar zusje was een jaar jonger en had nog een jaar lang training terwijl haar mentor haast niets met haar deed. Terwijl Mimi daarentegen een paar weken geleden haar training had afgerond en nu een volledig beschermer was. "Goed dan, ik moet naar de grote vergadering vannacht dus wees voorzichtig." Mimi knikte, natuurlijk, het was vandaag nieuwe maan. Mimi zag lichte teleurstelling in zijn ogen, hij had vast gehoopt dat Mimi mee ging, maar Mimi had hele andere plannen gemaakt. Vandaag was Roxanne haar 16e verjaardag. Die wou Mimi voor geen goud missen. Mimi knuffelde hem even snel en rende daarna in de richting van de deur. "Vergeet je kap niet! En neem je dolk mee voor noodgevallen!" Hoorde ze de King achter haar aan roepen. Snel pakte Mimi de kap en de dolk mee sloeg hem op en stak de dolk in de schelde op haar kuit en rende verder. Al gouw kwam ze aan bij het kasteel van de Ridders. Haar ouders de King en Queen van de ridders waren nu vast ook al op weg naar de Gathering. Mimi werd er langs gelaten door de wacht en ze liep direct door naar Roxanne haar kamer. Ze klopte even op de deur en liep daarna door. Roxanne viel haar glimlachend in haar armen en Mimi knuffelde haar even. "Gefeliciteerd Rox!" Mimi knuffelde haar nog een keer en voelde hoe Roxanne haar hand vast pakte. "Kom mee!" Zei ze alleen maar terwijl ze Mimi voort trok. Even later kwamen ze aan bij iets dat een bar leek. Mimi zag naast haar Roxanne grote lieve ogen optrekken naar een man die in zwart gekleed was. Hij keek hun even aan en onbedoeld stapte Mimi angstig een stap naar achteren. Zijn ogen waren diep rood en leken dwars door hun heen te staren. "Zou u misschien wat drank voor ons kunnen kopen, wij zijn ons geld vergeten." Roxanne sloeg haar ogen neer en keek daarna hoopvol naar de donkere gestalte van de man. Mimi voelde de haren in haar nek overeind komen. De man liet een warme glimlach zien. "Kinderen zoals jullie zouden niet rond deze tijd op straat moeten lopen." Hij stond op en pakte allebij hun handen beet. Zijn hand was ijskoud en Mimi deed geschrokken nog een stap naar achteren maar Roxanne keek hem alleen maar met grote ogen aan. "Ik breng jullie wel naar huis meisjes, er lopen te veel mensen hier op straat die van jullie onschuld gebruik willen maken." Roxanne knikte geïrriteerd en ze liepen samen met de man richting het kasteel. Toen ze er bijna waren sleurde hij opeens de twee meisjes een zijstraat in en sprong met een geweldige kracht over de kasteel muur heen. Hij smeet hun twee tegen een boom en Mimi sprong angstig overeind. "Vampier!" Schreeuwde ze. Opeens was het duidelijk. Verdedigend ging ze voor Roxanne staan. De man lachte even en keek haar duister aan. Hij sprong op haar af en greep haar bij haar keel. Hij smeet Mimi tegen een boom aan en kwam boosaardig boven haar staan. Een geschokte blik gleed even over zijn gezicht en daarna een valse lach terwijl hij hurkte en vlak voor haar ging zitten. "Weetje, Elfje, ik heb echt nog nooit Elf gedronken." Mimi begreep dat haar kap was afgevallen en haar oren pijnlijk zichtbaar waren. Hij greep haar vast bij haar kin en rukte haar nek naar voren terwijl hij zijn hand in haar onderbuik hielt om haar in een houdgreep vast te houden. Gevaarlijk dicht kwam hij met zijn mond bij haar nek en likte even over haar huid. Mimi kneep haar ogen dicht terwijl ze de tanden door haar huid voelden boren. Ze wou het uitschreeuwen van de pijn maar meteen kreeg ze een knie in haar maag en een hand voor haar mond. Ze kon niet anders dan zo zitten en voelen hoe de knie harder en harder in haar maag werd gedrukt en de hand die over haar mond lag tegen haar keel werd aangeknepen. 'De dolk!' Schoot door Mimi's hoofd terwijl ze zich met haar laatste kracht naar haar kuit toe werkte. Ze voelde het zachte leer van het handvat, trok hem uit de schelde en stak hem in de vampier zijn maag. Met een kreet liet de vampier haar los en viel ze gewoon op de grond. Woest sissend keek de vampier naar zijn maag waar de dolk in zat en trok hem er uit. Hij smeet hem naast Mimi en gaf haar een trap in haar buik. "Rox rennen!" Fluisterde ze naar het meisje dat vol afgrijzing had toegekeken. De vampier zijn ogen flitsten naar Roxanne, gaf Mimi nog een trap in haar buik en pakte Roxanne op bij haar keel en fluisterde zacht in haar oor. "Geef je lieve vriendinnetje hier de schuld maar van." Mimi schreeuwde terwijl hij haar op de grond smeet, bovenop haar sprong en zijn vlijmscherpe tanden in haar nek boorde. Mimi hoorde Roxanne kreunen terwijl ze zo slap op de grond bleef liggen. Met nietsziende ogen staarde Mimi naar de vampier die onder Roxanne haar bloed zat overeind kwam. Mimi zag het zachte ademhalen van roxanne en wou naar haar toe kruipen. Maar toen zag ze ineens dat de vampier zijn eigen arm in zijn mond deed en in zijn eigen arm beet. Daarna hielt hij de bloedende arm boven Roxanne haar mond. 'Hij veranderd haar.' Dacht Mimi angstig. Roxanne begon te drinken van het bloed en Mimi voelde een traan over haar wang stromen. De vampier trok even later zijn arm los en sloeg Roxanne hard in haar gezicht met zijn platte hand. Daarna stond hij op en liep drijgend op haar af. Hij boog zich naar haar voorover maar voor hij wat kon zeggen hoorde Mimi het geluid van een zwaard dat door vlees sneed en viel de vampier over haar heen. Voor haar ogen zag ze haar Mentor staan die zich bezorgt over haar heen boog. "Mimi! Gaat het wel met je?" Vroeg hij terwijl hij Mimi's hand naar de wond bracht. Hij tilde haar op en drukte Mimi dicht tegen zijn gespierde lichaam. Met haar vrije hand greep ze naar zijn schouder en drukte haar hoofd tegen zijn gespierde borst. "We moeten Rox helpen, we kunnen haar hier niet zo achter laten." Huilde het meisje zacht. Ze voelde de King's gestalte verstarren en zijn hoofd schudden. "Het is te laat Mimi, ze zal vampier worden. Ik kan haar niet meer helpen, maar jij niet, jij kan nog verder leven, ik moet je nu naar het paleis brengen. Mimi huilde nog even maar daarna werd alles zwart.


51 Jaar later stapte de Lichtblauw harige Elf door het diepe bos. Zij was nu Queen. Ze had nooit meer Roxanne terug gezien. Mimi schudde haar hoofd. Ze hoopte vurig dat alles goed was met Roxanne, maar hoe zou het ooit goed kunnen zijn. Het meisje was vermoord. Ze was nu een vampier als ze het dan al had gered. Ineens hoorde Mimi geritsel achter zich. In een flits had ze zich omgedraaid, haar boog gespannen en keek ze ijzig naar de bosjes waar het geluid uit kwam. Het was geen dier geweest. "Who'se there? Show yourself!" Riep ze terwijl ze haar pijlpunt nogsteeds op de bosjes gericht hielt. Toen zag ze oppeens de o zo bekende blonde haren en de zachte rode ogen die nu hard stonden. Niet op het gevaar lettend ontspande Mimi haar boog en keek met grote ogen naar de bosjes. "Roxanne ben jij dat?" Haar stem was onvast terwijl ze haar boog, haar vaders boog, gewoon liet vallen en in de bosjes stormde. Binnen een seconde had ze het fragiele lichaam van Roxanne vast, het was niet veranderd in die 51 jaar, en hoe zeker Mimi ook wist dat Roxanne haar nu kon vermoorden. Wou ze toch niet loslaten. Ze hielt het meisje stevig vast en voelde de tranen over haar gezicht stromen. "Ik ben het, Mimi! Ik heb je zo gemist Roxanne, deze 51 jaar waren een hell voor me! Ik ben zo blij dat je ok bent." De woorden stroomde over haar lippen terwijl ze huilend van geluk met haar beste vriendin in haar armen stond.

*1767 woorden whoooooo!!!!
~Rox only~
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.misheru-san.hyves.nl
Rox

Rox


Aantal berichten : 324

Karakter
Leeftijd: 57 (Menselijke leeftijd 17)
Rang: beschermer
Partner: my only love my little daughter who has mush laughing when her parents died before her eyes, Lucy you let my heart beat again

Roxanne, don't kill me.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Roxanne, don't kill me..   Roxanne, don't kill me.. Emptydo aug 25, 2011 9:51 am

Roxanne was als een acht jarige bengel weer bezig in het kasteel terwijl haar ouders geen aandach gaven. Roxanne voelde zig heel erg alleen ze mocht niet vaak omdat haar ouders vaak bezig waren met hun plichten en ze had ook geen meer broertjes of zusjes. Rox was als gewoonlijk bij de mensen in het kasteel aan het spelen en rommelen tot dat er een dienstmeisje naar haar toe kwam. "Hoogheid Roxanne wil je misschien bij de bakker wat lekkers halen voor de vergadering." De dienstmeisje keek haar lief aan en gaf Roxanne de kans om vandaag de hele dag naar buiten te kunnen. Roxanne knikte op haar vraag en glimlachde lief en ging even naar haar kamer omzig om te kleden in haar jurk en haar keep te pakken voor buiten. Rox dee rustig haar mooie jurk aan die voor dagelijks was en dee haar keep om en pakte toen het mandje aan die de dienstmeisje haar gaf en met er in het lijstje wat ze nodig hadden. Rox sloop langs de kamer waar haar moeder en vader bezig waren en liep toen verder naar buiten om de bestelling te kunnen doen. Rox liep rustig de poorten uit die van het kasteel waren en ging naar de bakkers winkel voor de lekkere bestelling met haar blonde haar die door de lucht ging en straalde door de zon. Rox liep bij de bakker naar binnen en gaf een glimlach naar de bakker en de bakker herkende haar meteen. "Gegroet prinsses Roxanne hoe is het in het kasteel en met je ouders hebben ze wat nodig?" Zei hij met een vriendelijke stem en Roxanne gaf een prachtig glimlach naar hem. "Ja de vergaderingen zijn er weer bijna en dus moet er wat lekkers komen." Zei Rox met glimmende ogen naar hem en straalde met haar persoonlijkheid. De bakker glimlachde ook naar haar en ging weer toen langzaam praten. "Zo en wat hebben ze nodig dan prinsesje van ons." Zei hij met een glimlach en Roxanne glimlachde ook stralend naar hem terug. "Ik heb een lijstje mee meneer." Zei Roxanne met ene schattige stem en ogen die prachtig uitstraalde en de meneer pakte het aan. Hij gaf een glimlach. "Het zou goed komen prinsesje." Zei hij met een vriendelijke stem en Rox gaf een kleine glimlach en lied de mand achter en stapte de winkel uit tot dat ze stopte en de meneer nog wat zei. "Vergeet niet om over twee uur terug te zijn." Rox knikte naar hem en stapte toen de winkel uit. Terwijl ze liep kwaam z veel mennsen tegen en lachde naar hun. Roxanne sttapt ene steegje in en botste tegen een meid met blauw haar en keek toen met grote ogen en kon het wel uitschreuwen. Jij.. Jij bent een ELF!" Zei Roxanne van ene schrik en de elf sprong meteen naar haar toe om Roxanne haar mond te laten houden. Vertel niemand dat ik een Elf ben, alsjeblieft ga niet schreeuwen als ik mijn hand van je mond haal." Zei de ef die voor haar stond en Roxanne knikte en lachte toen lief. "Ongelovelijk dat ik een Elf ontmoet, mijn naam is Roxanne trouwens." Zei Roxanne met ene breede glimlach naar de elf en die glimlachte terug en sprak de volgende woorden uit. "Mijn naam is Mimi, fijn je te leren kennen Roxanne." Roxanne glimlachten en focuste op haar naam 'Mimi' ze pakte haar hand aan en zow gingen ze op staan.




Roxanne was helemaal op getogen ze was vandaag 16 geworden volwasse genoeg voor haar ouders om hun dochter vrij te laten. Mimi zou over paar uur naar haar toe komen en zouden samen er op uit gana in de tusse tijd moes ze wat verzinnen om te doen en dacht ze diep na. Met haar gedachtes kwam z niet ver en keek of er nog een prachtige jurk voor haar hing. Roxanne keek eerst even naar de kast en stapte er naar toen tot haar verbazing was haar jurk weg. Roxanne keek treurig en dacht meteen na dat ze nu ene nieuwe kon halen. Ze sloop de trap af en langs de kamer van haar ouders met geld in haar zak. Roxanne rende de poorten uit van het kasteel en was alleen buiten ze stapte op alle gerust naar de kleding winkel en floot gerust met ene glimlach op haar gezicht e haar haren die straalde. Na een tijdje lopen kwam ze in de winkel straten aan en glimlachde naar de personen die ze tegen kwam me een prachtige glimlach en liep toen door. Na een tijdje weer verder lopen kwam ze bij haar winkel aan en ging snel naar den jurken om er een uit te zoeken. Roxanne keek goed welke voor haar heel erg leuk was en kwam toen op een rode jurk uit die prachtig was en ook niet te lang. Roxanne liep rustig naar de toonbank om wat geld er op te leggen nadat ze dat had gedaan liep ze de winkel uit en ging op haar ale gerust lopen weer terug naar het kasteel. Roxanne begrote mensen van haar leeftijd van haar school die ze herkende en glimlachde lief naar hun, toen ze al een tijdje verderliep zag ze het kasteel steets dichter bij komen. Roxanne kwam rustig op het asteel aan en gign toen snel en stil naar haar kamer wat ze al goed kon en keek toen met sprankelen ogen naar de jurk en mompelde "Mijn liefde." Roxanne moes er zelf om lachen en dee toen met lle gerust de jurk aan voor haar verjaardag.
Ze ging toen op een kruk zitten voor de spiegel en dee haar haar en make up. Na een tijdje vnd ze het wel goed en keek te vreden over haar zelf in ed spiegel. Ze glimlachde naar haar zelf en zei toen de volgende woorden uit als een geintje omdat ze even eenzaam was. "Spiegeltje spiegeltje aan de wand wie is het mooiste van het land." Roxanne moes flauw lachen tgen over haar zelf ookal was het niet grappig. Roxanne achte gerust op haar kamer en tikte uit verveling op haar kastje en hoorde toen haar ouders iets roepen en vertond het ze gingen naar de vergadering op haar verjaardag. Roxanne keek treurig voor haar uit en zuchte toen en dacht in haar zelf ze houden toch niet van me. Na een tijdje zag ze peens de deur van haar kamer open gaan en zag toen Mimi. Roxanne rende op haar af en zij deed het ook en ze gaven elkaar een knuffel en glimlachde Mimi was heel erg vrolijk en sloeg het over op Roxanne en zei met blije woorden. "Gefeliciteerd Rox!" Roxanne glimlachde naar haar en pakte toen stevig haar hand vast en zei toen."Kom mee!" Roxanne trok Mimi zig voort en rende het kasteel uit en keek naar ed maan die prachtig stond en moes glimlachen renden verder tot dat ze uit het zig was van het kasteel en zwaaide toen naar mensen terwijl haar haar en ogen sttraalde. Roxanne liep na een tijdje normaal en merkte toen dat ze haar geld was vergeten en sloeg zigzelf op haar voor hoofd. Opeens zag ze een man in het zwart gekleed en trok hele lieve ogen op met haar ogen en keke de man aardig aan met haar prachtige blik. De man keke ook naar hun en lachte vals Mimi zette uit angst een stap achter uit terwijl Roxanne bleef staan en geen angst zag. De meneer had bloed rode ogen en het leek of hij dwars door hun heen kijk en Roxannen zette toen een lief stemmetje op. "Zou u misschien wat drank voor ons kunnen kopen, wij zijn ons geld vergeten." Roxanne keke de man hoopvol aan terwijl Mimi weg wou uit angst de man glimlachde lief naar hun en zei toen et ijn prachtige stem iets. "Kinderen zoals jullie zouden niet rond deze tijd op straat moeten lopen." De vampier pakte hun handen op en Roxanne schrok hoe koud ze waren en bleef met grote ogen staren en dacht in haar gedachten hoe het kon. Hij kan geen ridder zijn die zijn niet zo koud en Roxanne dacht toen diep na en wou dat hij haar hand los lied maar kreeg gene beweging er in toen keke z naar Mimi die ene stap chter uit deed dor de angst en Roxanne vond het nu ook eng woorden. De vampier lachte nog lief naar hun en zei iets met zijn prachtge stem. "Ik breng jullie wel naar huis meisjes, er lopen te veel mensen hier op straat die van jullie onschuld gebruik willen maken." Roxanne knikte op zijn antwoord ookal vond ze het niet leuk z wou het liefst dat hij weg ging toen ze bijna bij het kasteel waren sleurde de vampier ze opeens een steeg in en sprong met een enorme kraachtige sprong over de muur hee van het kasteel en Roxanne schrok en kwam toen me een harde knal tegen een boom aan door de vampier en had vreselijke pijn bij haar hoofd toen. roxanne wreef even over haar hoofd en bleef toen verstijfd liggen door de man voor haar en dacht 'Waarom!' Mimi sprong op en zei luid. "Vampier!" Mimi ging toen bnnen paar enkele secondes voor Roxanne staan als verdedeging en Roxanne wou toen iets doen maar kon door de verstijving niet op staan en zag toen in slome beelden hoe Mimi bij haar keel werd gegrepen en door de vampier en ho ze tegen de boom were werd gesmeten. Roxanne schrok zig rot en winst dat ze niks kon doen met haar mensen kracht terwijl de vampier weer diht bij Mimi in de buurt kwam lopen en toen weer voor haar stond met ee gemeene lach en Roxannen zga dat hij iets wou den en wou toen rustig opstaan door de pijn heen. De vampier lachde nog stetes gemeen tegen over Mimi en Zei toen iets met ijn valse stem en duistere blik. "Weetje, Elfje, ik heb echt nog nooit een Elf gedronken." De vampier tilde haar op en rukte bij mims nek en hield haar zij goed vast hij likte nog even over haar nek en mim sloot haar ogen terwijl de vampier met zijn vlij scherpe tande door haar huid heen knarste. Roxanne zag dat ze het wel kon uit schreuwen van pijn maar toen ze dat wou doen gaf ed vampier steets knietjes in aar maag en mimi verloor steets meer bloed wat op de vampier kwam. Roxanne keke met grote ogen wat voor haar gebeurde en kon het niet geloven dit moet wel een droom zijn het kan niet anders ze keke toen naar haar vriendin die werd leeggezogen en wou toen met al haar kracht opstaan om haar te helpen. Mimi merkte toen op dat ze nog ene dolk had en pakte die en stompte keihard in de maag van de vampier die haar toen los lied. Roxanne zag hoe het bloed vloeide in haar rode ogen en was nu helemala verstijfd. De vampier sisde en hield de dolk er uit en smeet toen naar Mimi toe. Mimi keke met een bezorgde blik naar Roxanne en zei toen keihard. "Rox rennen!" Maar de vampier had Roxannen toen al en keke toen met ene glimlach naar haar en gaf nog een laatste trap aan Mimi en Roxanne wou het uitschreeuwen van verdriet en dacht steets in haar hoofd waarom waarom. Roxanne lied een traan van har gezicht glijen terwijl de vampier dicht in haar buurt kwam en haar al beet pakte bij haar nek. De vampier lachde nog even en kwam toen dicht in de buurt van Roxanne's oor en fluisterde er zacht in. "Geef je lieve vriendinnetje hier de schuld maar van." Mimi schreuwde en Ro kon haar ogen niet geloven hoe snel het ging terwijl de vampier zijn tanden in haar zette lied Roxanne een traan valleen en keek naar Mimi en zei heel zachtjes. "Vaarwel Mimi." Roxanne voelde zig langzaam sapper worden terwijl Mimi nog aan het schreuwen was ze voelde hoe haar ziel werd opgezogen en voelde hoe haar emotie werden weg gezogen uit haar ogen.
Roxanne voelde zig te slap om te verzetten en de vampier kon zijn gang gaan Roxanne wou haar hand uit steken naar Mimi maar kreeg daar geen gevoel in. Roxanne hing slap en kreunde. De vampier lied haar op de grond vallen en Roxanne staarde met lege ogen naar Mimi terwijl haar ziel weg gezogen was. De vampier stond op en Rox zag hoe hij onder haar bloed zat ze wou ene gil uitslaan maar kreeg eens geen beweging in om haar kaken iin beweging te krijgen. Opeens zag Roxanne hoe ed vampier zjn mouw los scheurde en met zijn vlijmscherpe tanden een wond maakte en het boven haar hield. Roxanne staarde er naar maar kon niks doen terwijl het bloed druppelde om haar gezicht en lanzaam vann haar gezicht glijde. Langzaam kwam zijn arm dichter bij en Roxanne dronk er langzaam aan ze had geen ander keus ze voelde opeens een branding in haar lichaam opkomen en toen kronkelde as een gek. Roxanne dacht "Wat gebeurd er? wat is er met me? Droom ik? Of is dit echt?" Roanne voelde de branding sterkerw orden en schreuwde het uit ze kon het niet meer binnen houden haar bruin roodachtige ogen verbranden en werden rood ze voelde hoe ze weg gezogen werd van het leven beetje bij beetje. Roxanne dacht aan die moment alleen aan de pijn en lid toen ene bloed rode traan vallen en zei zachtjes "Wat heb je gedaan Mimi?" Roxanne voelde de pijn stromen in haar lichaam stromen terwijl er een onbekende elf kwam en de vampier met ene zwaard kapot snijde en het bloed over Mimi heen kwam. Het aller eerste wat hij kon zeggen terwijl hij Roxanne zag op de grond lijden onder de pijn was. "Mimi! Gaat het wel met je?" Hij tilde Mimi op en Roxanne wist wat er ging gebeuren ze gaan haar achter laten ze zou sterven. Ze laten em gewoon stikken dacht Roxanne terwijl ze meer pijn en verdriet voelde omhoog gaan maar niks kon doen. "We moeten Rox helpen, we kunnen haar hier niet zo achter laten." Zei Mimi huilend naar de elf en Roxanne kon er niet meer vee van zien terwijl haar ogen langzaam dicht glijde. "Het is te laat Mimi, ze zal vampier worden. Ik kan haar niet meer helpen, maar jij niet, jij kan nog verder leven, ik moet je nu naar het paleis brengen. Roxanne's ogen ging daar voor open en lied ene traan vallen en zag Mimi huilend weg gedragen worden door de gstalte en Roxanne voelde de pijn branden in haar hart en dacht er aan "Ik ben verlaten." Maar het enigste wat uit Roxanne's mond kon krijgen was haar geschreuw van de pijn die haar op at.

51 jaar later stapte Rox rustig over het grond van haar terein ze herdacht de dag dat ze een vampier was geworden en haar nicht had terug gevonden had die ook aan getroffen was en tegen wil was gebeten door een vampier. Rox was nu een beschermer en niet zomaar een beschermer ze was de ergste vampier die er nu was. Rox voelde hoe haar sterktheid vloeide door haar lichaam en liep zonder gevoel in haar ogen naar het elfen gebied voor ene klein bezoekje waar ze al 51 jaar op had gewacht. Rox lied haar ogen soms naar het bos glijen maar keek toen weer terug enn lied haar verzinken in haar gedachten. Ze kon niet geloven dat zij nu de sterkste vampier was maar kon het op een manier wel geloven hoe ze behandeld werd hoe haar vriendin haar in steek lied bij ed ergste avond van haar leven. Rox voelde wat scherps langs haar wang glijden waar een druppel bloed op haar wang kwam en langzaam begon te stromen Rox keke naar de beschermer van de elfen en zei: "Je hebt geen kans." Rox pakte de nek van de elf en brak hem in ene keer naar midden en lied haar vlijmscherpen tanden door zijn huid glijden en verscheurde zijn nek terwijl hij gilde als een meid. Rox kwam onder het bloed te zitten en lied de elf zonder gevoel op de grond vallen en schopte zo haard tegen zijn schedel aan dat ze het langzaam hoorde breken. Rox lied hem levenloze lichaam achter en wandelde verder terwijl ze het bloed van haar wang veegde. Na een tijdje hoorde Rox een bekende stem die zei "Who'se there? Show yourself!" Rox kwam te voorschijn en zag haar met haar purode ogen Mimi! Die haar achterlied en haar langzaam lied sterven. "Roxanne ben jij dat?" Zei Mimi die haar ogen niet kon geloven en haar boog lied vallen en op haar af stormde met natte ogen n langzaam har tranen lied vloeien. Rox voelde haar vriendins lichaam die stevig om haar heen zat maar voelde geen warmte niks meer alles was verbrand netzoals haar zelf de pijn die haar lied sterven. "Ik ben het, Mimi! Ik heb je zo gemist Roxanne, deze 51 jaar waren een hell voor me! Ik ben zo blij dat je ok bent." Riep Mimi en Rox duwdde haar met een harde duw van haar of en keke haar toen aan met ogen die niks zijden. "Je lied me sterven daar. Je dee niks ik brande." Zei Rox keel en keek toen naar Mimi die onder uitlach. Rox wou haar dolk l pakken en een eind aan de pijn maken maar wachte eerst op een Reactie van het elven meisje die voor haar lag. Rox keek naar Mimi en zag dat haar haar niet meer het zelfde was het was licht geworden vast door de beet van de vampier die eerst haar pakte en toen ik. Rox dacht terug ana dat nare moment de pijn die ana haar knaagte de pijn die iet wou stoppe en dat ze daar alleen lag. Ze moest haarzelf redden en niemand hielp haar ze werd in de tussen tijd dat ze dara lag beroofd van haar leven. Rox keek even naar haar sneeuw witte handen die nooit meer zouuden veranderen en straade toen naar de elf met ogen die geen gevoel meer konden geven. Ze had haar in de steek gelaten ze had haar dood laten gaan ze heeft het zomaar op haar geweten gelten haar beste vriendin nog wel! En toen dacht Rox weer aan de moment dat ze tegen elkaar botse en vielen op de grond toen ze klein waren de ontmoeting daat was de grootste fout van Rox om die rottige elf te ontmoeten anders zou ze nu gewoon een familie hebben en waarschijnlijk Queen zijn van de ridders. Rox staarde de elf aan en zei toen iets zacht dat ze niet kon verstaan en wachte er op wat de elf zou doen.

3146 woorden xD jeej nieuw recor!!!
Terug naar boven Ga naar beneden
Mimi
Queen of everything.
Mimi


Aantal berichten : 956

Karakter
Leeftijd: 76
Rang: Elf Queen
Partner: There is no point in not loving every bit of you Setherian you are all that's left of me, stay close.

Roxanne, don't kill me.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Roxanne, don't kill me..   Roxanne, don't kill me.. Emptyza sep 03, 2011 9:42 pm

Roxanne duwde Mimi met een harde duw van haar of en keek haar toen aan met ogen die niks vertelden. Onwillekeurig voelde Mimi een rilling over haar rug lopen. "Je lied me sterven daar. Je deed niks ik brande." Zei Roxanne keel en keek toen naar Mimi die onder uit lag. Met grote ogen van verdriet keek Mimi op naar de tweestrijd die over Roxanne haar gezicht gleed. Niets aan haar was veranderd. Alleen haar haar was langer en haar ogen.. Ze waren vuur rood geworden. "Rox..." Fluisterde ze met tranen in haar ogen. "Het het... Ik kon niets doen, hij nam me mee.. Hij sloot me op zodat ik jou niet zou gaan zoeken.... Alsjeblieft sorry, Rox sorry." Tranen liepen vrij over haar gezicht terwijl ze haar beste vriendin aankeek.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.misheru-san.hyves.nl
Rox

Rox


Aantal berichten : 324

Karakter
Leeftijd: 57 (Menselijke leeftijd 17)
Rang: beschermer
Partner: my only love my little daughter who has mush laughing when her parents died before her eyes, Lucy you let my heart beat again

Roxanne, don't kill me.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Roxanne, don't kill me..   Roxanne, don't kill me.. Emptyza sep 03, 2011 10:41 pm

"Rox..." Fluisterde Mimi met tranen in haar ogen die Rox niet veel kon schelen. "Het het... Ik kon niets doen, hij nam me mee.. Hij sloot me op zodat ik jou niet zou gaan zoeken.... Alsjeblieft sorry, Rox sorry." Rox lied niks van gevoel zien omdat het er ook niet was ze ggrijnsde en pakte ed elf bij haar nek en smeet haar een stuk verder en moes glimlachen en dacht in haar zelf wat een mooie spelletje. Rox begon toen rustig en kill te praten terwijl ze naar de elf liep en haar omhoog beurde bij haar nek en langzaam het bloed zag lopen van haar kras en toen weer lied vallen alsof het pudding was dat vies was. Rox likte eht bloed nog even af wat ze op haar hand af en keek Mimi toen dood aan. "Lieve kleine Mimi je kon toch tegen sputeren of los komen je lied me stikken en verdoemen tot nde eeuwigheid iets dat ik niet meer vergeet." Rox keek dood naar haar en lied langzaam haar been voorzichtig breken met haar voet en wachte af welke leed of pijn ze ging uitschreeuwen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Roxanne, don't kill me.. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Roxanne, don't kill me..   Roxanne, don't kill me.. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Roxanne, don't kill me..
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Roxanne, 1
» Roxanne's verhaal bij de tovenaar
» Looking..For what? I dont know..
» I dont no what to say...

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Fantasy Life :: Territoria :: Elfen Territorium :: Het Groenbos-
Ga naar: