bon appetit

Rustig liep Lily tussen de bomen, wat was het hier prachtig Lily was nooit in dit gedeelte geweest. Normaal jaagt ze bij de sterfelijke, maar vandaag had ze zin in iets anders. Al snel hoorde ze een vrouwen stem bij de rivier. Lily ging die kant op om te kijken wat er was. Het was een vrouw van 20 die tegen zich zelf praten, Rustig sloop Lily naar de vrouw toe, die vrouw wou net schreeuwen toen ze op tijd haar nek brak. Lily zette haar tanden in haar nek en begon te drinken, het was heerlijk bloed er zat geen alcohol in. Toen ze klaar was dumpte ze de vrouw bij de rotsen. Ze liep rustig naar het meer toen om haar mond schoon te wassen, nu had ze genoeg gegeten en kon ze verder leven. Ze bekeek zich zelf in de rivier haar ogen waren rood en haar huid vreselijk wit. Wat zag ze er vreselijk uit. Niet dat het haar het iets kon boeien, maar soms als ze naar de meisjes keken van haar leeftijd werd ze jaloers op hun uiterlijk. Haar gedachten werden gestoord door dat ze een takje hoorde krakken.

Mordon liep zoals gewoonlijk door het bos. Alleen, ook normaal, maar wat niet normaal was, was dat hij in gedachten verzonken liep. Hij keek om zich heen, en fixeerde zich het ruisen van de wind tussen de bomen. Het klonk raar, maar het was dan ook doodstil, hij draaide zich om, en staarde over een slagveld, waar alle volkeren op het punt stonden om elkaar te verwoesten. HIj wou schreeuwen dat het allemaal op een msiverstand berust, maar er kwam geen geluid over zijn lippen. De Kings en Queens gaven het sein, en de strijd begon.
Mordon schoot wakker, en zijn gen onderzochten de omgeving, hij zuchtte, hij was in slaap gevallen tijdens zijn wacht bij de grenslijnen. Zo saai was het de laatste tijd, geen enkel probleem, niets te doen! Hij ging verzitten, en viel hijna uit de boom. Nog net op tijd grabbelde hij zich op aan een tak, en zuchtte opnieuw. Super beschermer! Als zijn broer dit zag, of iemand anders, dan zouden ze hem regelrecht uitlachen. Mordon keek om zich heen, en besloot maar wat te gaan rondlopen. Voorzichtiger dit keer, sprong hij uit zijn wachtplaats, en begon richting het eind te lopen. Er was niets aan de hand, maar toch. In de verte zag hij een vrouw in een rare pose liggen, en hij rende er ommiddelijk naar toe. Ze was dood, blijkbaar had ze hier gezeten, toen iemand haar overviel. Hij keek naar haar gezicht, en zag metteen was haar doodoorzaak was geweest. Zijn kaak verstrakte, en hij begon de richting achter de vrouw uit te lopen. Iemand zat bij de rivier naar zichzelf te kijken, en hij trapte expres op een takje, zodat ze hem zou horen. Hij liep naar haar, toe, het was een haar, en pakte zijn boog. Zijn ogen waren medogenloos zwart, en hij keek haar aan. 'Wat doe je hier?' Vroeg hij argwanig. Het was een vamp.

'Wat doe je hier?' Hoorde ze iemand zeggen achter haar. Lily draaide zich rustig om geen onverwachte bewegingen te doen. "Ikke," Vroeg ze bang. 'Niks hoor.' Ze slikte, raven had haar ooit verteld over Elven, ze waren de beste boogschutters ooit, nooit miste ze. Ze moest weten dat dit te territorium is. "het spijt me van die vrouw ik had alleen heel erg dorst, en als ik niet drinkt dan ga ik dood." Ze keek de elf met zielige ogen aan. Ze bekeek de elf eens goed, hij was sterk en ongeveer 27 jaar oud. Als hij haar nu zou gaan schieten was was er maar 1% kans om te overleven. Ze moest hem afleiden, zorgen dat hij medelijden met haar kreeg. Ze wachten tot de elf iets zou zeggen.

In de verte zag hij een vrouw in een rare pose liggen, en hij rende er ommiddelijk naar toe. Ze was dood, blijkbaar had ze hier gezeten, toen iemand haar overviel. Hij keek naar haar gezicht, en zag metteen was haar doodoorzaak was geweest. Zijn kaak verstrakte, en hij begon de richting achter de vrouw uit te lopen. Iemand zat bij de rivier naar zichzelf te kijken, en hij trapte expres op een takje, zodat ze hem zou horen. Hij liep naar haar, toe, het was een haar, en pakte zijn boog. Zijn ogen waren medogenloos zwart, en hij keek haar aan. 'Wat doe je hier?' Vroeg hij argwanig. Het was een vamp. Ikke," Vroeg ze bang. 'Niks hoor.' Ze slikte, hij zag het vanaf hier. HIj liet zijn blik niet verslappen, en keek naar haar toe. "het spijt me van die vrouw ik had alleen heel erg dorst, en als ik niet drinkt dan ga ik dood." ze keek zielig nar hem op, en een snel moment liet hij zijn boog verslappen. 'Hmm, dat je meot overleven begrijp ik.' Enigzinds, niet echt, eigenlijk niet, maar ja. 'Maar je hoft toch geen elven te vermoorden?' En ook geen andere wezens. Eigenlijk kan je maar beter zelf dood gaan! Mordon moest eenlach inhouden om de discussies inz ijn hoofd, ze waren totaal anders dan zijn woorden, en het was ergens lachwekkend. Hij spande zijn boog weer aan, en deed een stpa dichter, ze leek een beetje angstig, maar dat kwam waarschijnlijk door het feit dat elven nooit mis schoten. Nu sierde een grijns echtt wel zijn gezicht en hij keek in het gezicht van de vamp.

'Hmm, dat je meot overleven begrijp ik.''Maar je hoft toch geen elven te vermoorden?' Zei de elf. de elf deed een stap dichterbij "Ik snap best dat het fout was om een van de elven te doden, maar ik ben nog maar een kind en ik kan me honger niet echt onder de controle houden." maar dat snap je niet, jullie zijn dan ook zo perfect, jullie hebben geen bloed nodig nee jullie kunnen gewoon een appel eten, jullie leven is makkelijk. Heb je ooit nagedacht hoe het is om een vampier te zijn en al zeker als een kind, je kan je nog niet onder de controle krijgen en onze trainingen zijn vreselijk zwaar.' Ze zakte op de grond en begon te huilen. 'jij weet niet hoe dat is eerst me ouders die dood zijn gegaan door een overstroming, het was een vreselijke tijd voor mij, en nu heb ik zo een leven." Ze begon harder te snikken, het was toen een harde tijd zonder haar ouders tot ze een vampier tegen kwam die haar tot een vampier maakte. Het was vreselijk die gevoel, maar nu heeft ze een mentor die ze respecteer en andere vampiers.

'Wat doe je hier?' Vroeg hij argwanig. Het was een vamp. Ikke," Vroeg ze bang. 'Niks hoor.' Ze slikte, hij zag het vanaf hier. HIj liet zijn blik niet verslappen, en keek naar haar toe. "het spijt me van die vrouw ik had alleen heel erg dorst, en als ik niet drinkt dan ga ik dood." ze keek zielig nar hem op, en een snel moment liet hij zijn boog verslappen. 'Hmm, dat je meot overleven begrijp ik.' Enigzinds, niet echt, eigenlijk niet, maar ja. 'Maar je hoft toch geen elven te vermoorden?' En ook geen andere wezens. Eigenlijk kan je maar beter zelf dood gaan! Mordon moest eenlach inhouden om de discussies inz ijn hoofd, ze waren totaal anders dan zijn woorden, en het was ergens lachwekkend. Hij spande zijn boog weer aan, en deed een stpa dichter, ze leek een beetje angstig, maar dat kwam waarschijnlijk door het feit dat elven nooit mis schoten. Nu sierde een grijns echtt wel zijn gezicht en hij keek in het gezicht van de vamp. "Ik snap best dat het fout was om een van de elven te doden, maar ik ben nog maar een kind en ik kan me honger niet echt onder de controle houden." maar dat snap je niet, jullie zijn dan ook zo perfect, jullie hebben geen bloed nodig nee jullie kunnen gewoon een appel eten, jullie leven is makkelijk. Heb je ooit nagedacht hoe het is om een vampier te zijn en al zeker als een kind, je kan je nog niet onder de controle krijgen en onze trainingen zijn vreselijk zwaar.' Ze zakte op de grond en begon te huilen. 'jij weet niet hoe dat is eerst me ouders die dood zijn gegaan door een overstroming, het was een vreselijke tijd voor mij, en nu heb ik zo een leven." Ze begon harder te snikken, Mordon keek haar even aan, het kon wel zo zijn, maar hij wist niet of ze hem zodra hij haar hielp ging aanvallen, dus hij bleef besluiteloos staan. Na een lange discussie met hemzelf, liet hij zijn boog zakken, en zuchtte. 'Ik schiet niet, als je me niet aanvalt goed?!' Vroe ghijt och maa rnog even. Vamps konden er niets aan doen, maar ze konden toch ook op dierenbloed ofzow overleven? Hij begreep het niet, en ging naast haar zitten.

'Ik schiet niet, als je me niet aanvalt goed?!' Zei de elf toen hij zijn boog liet zakken. Ze knikte. Ze had nog net gedronken dus hoezo zou zij hem aanvallen. Ze veegde haar tranen weg. "het spijt me voor daar net." Zei Lily. Ze keek de elf aan. Hij leek een beetje op haar broer, alleen was haar broer jonger en had geen elven oren. Ze bekeek haar trui die ze om had, er zaten bloed vlekken op, het kon haar niks schelen. Die trui had ze voor haar verjaardag gekregen. Haar trainingen waren zwaar maar ze kon er wel tegen en ze vond het zelfs leuk. maar dat gaat ze hem niet vertellen. "mijn naam is Lily." Zei ze nog steeds verdrietig. "En die van jou" Ze keek vragend naar het elf...

Ik snap best dat het fout was om een van de elven te doden, maar ik ben nog maar een kind en ik kan me honger niet echt onder de controle houden." maar dat snap je niet, jullie zijn dan ook zo perfect, jullie hebben geen bloed nodig nee jullie kunnen gewoon een appel eten, jullie leven is makkelijk. Heb je ooit nagedacht hoe het is om een vampier te zijn en al zeker als een kind, je kan je nog niet onder de controle krijgen en onze trainingen zijn vreselijk zwaar.' Ze zakte op de grond en begon te huilen. 'jij weet niet hoe dat is eerst me ouders die dood zijn gegaan door een overstroming, het was een vreselijke tijd voor mij, en nu heb ik zo een leven." Ze begon harder te snikken, Mordon keek haar even aan, het kon wel zo zijn, maar hij wist niet of ze hem zodra hij haar hielp ging aanvallen, dus hij bleef besluiteloos staan. Na een lange discussie met hemzelf, liet hij zijn boog zakken, en zuchtte. 'Ik schiet niet, als je me niet aanvalt goed?!' Vroe ghijt och maa rnog even. Vamps konden er niets aan doen, maar ze konden toch ook op dierenbloed ofzow overleven? Hij begreep het niet, en ging naast haar zitten. Ze veegde haar tranen weg. "het spijt me voor daar net." Zei ze. Ze keek even naar hem, en toen naar haar trui. Mordon volgde haar blik, en merkte dat die vol met bloedvlekken zat. Hij grijnsde half, en wist niet waarom. "mijn naam is Lily." Zei ze nog steeds verdrietig. "En die van jou" Ze keek vragend naar hem. 'Mordon' Meer hoefde ze niet te weten, en ze nam er dacht hij genoegen mee. 'Wat doe je hier eigenlijk bij de grens?' Vroe ghij nieuwsgierig. Hij was nog nooit naar een Gathering geweest, en had de andere volken eigenlijk nog niet echt leren kennen.

'Mordon' 'Wat doe je hier eigenlijk bij de grens?' Vroeg Mordon. Ze lachte even verlegen. "Het is gewoon zo, ik had gister alleen ochtends gegeten en verder niks. En zo als je ziet is het vroeg en nu werken veel mensen tot de avond, en tot de avond overleef ik niet zonder eten, dus ging ik in andere territoriums op jacht. En toen kwam ik hier, ik wou haar niet doden ofzo maar ik had honger. Haar trucje had gewerkt hij zou haar niet dood schieten. 'Dus snap je het."

Ze zakte op de grond en begon te huilen. 'jij weet niet hoe dat is eerst me ouders die dood zijn gegaan door een overstroming, het was een vreselijke tijd voor mij, en nu heb ik zo een leven." Ze begon harder te snikken, Mordon keek haar even aan, het kon wel zo zijn, maar hij wist niet of ze hem zodra hij haar hielp ging aanvallen, dus hij bleef besluiteloos staan. Na een lange discussie met hemzelf, liet hij zijn boog zakken, en zuchtte. 'Ik schiet niet, als je me niet aanvalt goed?!' Vroe ghijt och maa rnog even. Vamps konden er niets aan doen, maar ze konden toch ook op dierenbloed ofzow overleven? Hij begreep het niet, en ging naast haar zitten. Ze veegde haar tranen weg. "het spijt me voor daar net." Zei ze. Ze keek even naar hem, en toen naar haar trui. Mordon volgde haar blik, en merkte dat die vol met bloedvlekken zat. Hij grijnsde half, en wist niet waarom. "mijn naam is Lily." Zei ze nog steeds verdrietig. "En die van jou" Ze keek vragend naar hem. 'Mordon' Meer hoefde ze niet te weten, en ze nam er dacht hij genoegen mee. 'Wat doe je hier eigenlijk bij de grens?' Vroe ghij nieuwsgierig. Hij was nog nooit naar een Gathering geweest, en had de andere volken eigenlijk nog niet echt leren kennen. Ze lachte even verlegen. "Het is gewoon zo, ik had gister alleen ochtends gegeten en verder niks. En zo als je ziet is het vroeg en nu werken veel mensen tot de avond, en tot de avond overleef ik niet zonder eten, dus ging ik in andere territoriums op jacht. En toen kwam ik hier, ik wou haar niet doden ofzo maar ik had honger. Dus snap je het." Mordon keek haar aan, 'Beetje,' Hij zuchtte, wat vamps deden was verkeerd, maar ze waren ook ooit mensen geweest, en de meesten kozen er niet voor. Okaay dan, maar ze moest niet gaan denken dat ze hier vrolijk rond kon gaan lopen en elven gaan uitzuigen. 'Okaay dan, 'Gaf hij toe. Hij keek haar aan, en probeerde haar reactie te doorzien. Wat hield ze achter? Wat dacht ze nu? Hij wist he tniet, laar een erkeerde beweging van haar, en ze ging eraan. Mordon stond op, en keek Lily aan. Wat ging ze nu doen?

'Beetje,' Zei Mordon. Even keek ze in zijn ogen, "weetje elven bloed was toch niet zo lekker dus ik denk niet dat ik hier ooit nog ga jagen als ik honger heb." Zei ze rustig, ze glimlachte verlegen en stond op.misschien kom ik hier wel wandelen want ik vind dit echt een prachtige bos enzo. Maar ik zweer dat je hier geen lijken meer vind van mij. Zij ze met een glimlach
'Dus maak je maar geen zorgen.' Ze keek naar mordon, wat zal hij er van zeggen.

Hij was nog nooit naar een Gathering geweest, en had de andere volken eigenlijk nog niet echt leren kennen. Ze lachte even verlegen. "Het is gewoon zo, ik had gister alleen ochtends gegeten en verder niks. En zo als je ziet is het vroeg en nu werken veel mensen tot de avond, en tot de avond overleef ik niet zonder eten, dus ging ik in andere territoriums op jacht. En toen kwam ik hier, ik wou haar niet doden ofzo maar ik had honger. Dus snap je het." Mordon keek haar aan, 'Beetje,' Hij zuchtte, wat vamps deden was verkeerd, maar ze waren ook ooit mensen geweest, en de meesten kozen er niet voor. Okaay dan, maar ze moest niet gaan denken dat ze hier vrolijk rond kon gaan lopen en elven gaan uitzuigen. 'Okaay dan, 'Gaf hij toe. Hij keek haar aan, en probeerde haar reactie te doorzien. Wat hield ze achter? Wat dacht ze nu? Hij wist he tniet, laar een erkeerde beweging van haar, en ze ging eraan. Mordon stond op, en keek Lily aan. Wat ging ze nu doen?"weetje elven bloed was toch niet zo lekker dus ik denk niet dat ik hier ooit nog ga jagen als ik honger heb." Zei ze rustig, ze glimlachte verlegen en stond op.misschien kom ik hier wel wandelen want ik vind dit echt een prachtige bos enzo. Maar ik zweer dat je hier geen lijken meer vind van mij. Zij ze met een glimlach
'Dus maak je maar geen zorgen.' Mordon knikte, 'Maar toch, er zijn altijd elven die je gewoon vermoorden, omdat je over de grens bent.' Wat hij zij was waar, maar ze hoefde niet abng te zijn voor hem. Mordon zuchtte, hij was weer eens te aardig! Dat moest hij ech tgaan afleren!