pas op jij!

Daisy Liep rustig tussen de bomen toen ze een prachtige meer zag(niet zo mooi als die bij de elven). Na een lange tijd naar een zoek tocht, Ze liep er naar toe in de meer leefde geen vissen jammer want in zulke rivieren leefden soms zeldzame vissen. Ze ging zitten en keek in haar spiegelbeeld ze was zo anders maar mimi had haar toch herkent, Daisy had gehoord dat mim 3 kinderen had gekregen een jonge en 2 meisjes. Haar mentor had eindelijk kinderen en nu was ze een vampier. Ze liet haar handen in de meer glijden en keek daar naar. De vroegere elf werd er altijd rustig van, voor de zekerheid had ze haar boog meegenomen want haar kracht was niet sterk genoeg om goede aanvallen te doen. Plotseling hoorde ze zachte voetstappen op de grond dat kwam door haar elven oren die ze nog steeds had, behendig draaide ze zich om en pakte haar pijl en boog en richte op het persoon die in de bosjes zat.

-only Rinaldo-

‘En wat doet een elf hier?’ Hoorde ze een jonge man zeggen. Boos keek ze hem aan hoe durfde hij haar een elf te noemen, als ze in haar elven gedaante was was ze veel mooier dan wat ze nu had! Daisy bekeek de jonge man die voor haar stond, hij was jong 18 jaar ongeveer en ij was ook zeker een ridder dat kon je zo zien. Daisy liet haar boog zakken en keek hem aan 'het spijt me, maar ik moest wel door dit gebied heen het was een nodgeval.' Ze keek hem aan hij hoefde niet alles te weten. 'en trouwens ik ben geen elf' De laatste kwam er boos uit hoe durfde hij, Al maanden lang leefde ze bij de tovenaars en niemand merkte het eens en nu zag die joch het pas.

‘OOO.’ ‘Je bent toch geen tovenaar of vampier he?’ Vroeg de jongen verder. Ook zag ze dat zijn hand naar zijn zwaard ging 'Ik ben niet zo achterlijk als je denkt jonge man, als ik je wou doden zou ik dat allang gedaan hebben een pijl zou je dan al kunnen vergiftigen en ik schiet nooit en ook nooit mis.' zei ze plagend maar het was wel waar zelfs toen ze een leerling was, was het een uitzondering dat ze miste net als haar zus Loveday, ze zuchten en keek de jonge man voor haar aan 'Mijn naam is Daisy en die van jou?' Ze keek de jonge voor haar aan.

(flut)

‘En waarom zou ik die aan jou moeten vertellen? Elf.’ Zei Rinaldo met een felle stem waarna hij zijn zwaard trok.En heild het zwaard vlak ondere haar kin. ‘Zo pijltje kan ik makkelijk afslaan hoor.’ Nu was ze boos, hij moest haar niet onderschatten ze mocht niet goed zijn met haar tover kracht maar wat ze wel kon was haar pijlen betoveren, Daisy fluisterde zachtjes dat De ridder haar niet hoorde een lichte spreuk en haar pijl begon te gloeien. 'ik zou me niet uitdagen ventje misschien zie ik er niet sterk uit ik heb met sterkere mensen gevochten en de meesten hebben een arm of een andere lichaam deel niet meer' zei ze boos en zette haar pijl in der boog als hij zou aanvallen.

Rindaldo gaf haar een flink duw op haar borstkas en deed een paar stappen naar achter met zijn schild voor zich om mogelijke een aanval af te slaan. Toen hij haar duwde maakte ze een vlik vlak achter over en kwam op haar benen terecht, haar cap was er wel af gevallen, haar haren kwamen naar buiten en haar oren ook snel deed ze hem weer aan en richte een normale pijlen op paar bomen ze pakte haar toverstaf en zei 'Oppugno' En er kwam vogels achter de rug van een ridder die niks merkte en begonnen hem aan te vallen.

(flut flut flut)

‘is dit alles een stel rot vogels. Ik had toch wat beters verwacht vooral voor een tovenaar.’ Terwijl hij zijn gezicht beschermde en de vogels van zich afsloeg. Toen de vogels dood of het opgaven rihcten hij snel zijn aandacht weer op Daisy. En rende en gaf haar een flink trap in haar zij. Rinaldo sloeg met zijn zwaard richting haar arm. terwijl hij zijn schild netjes voor zich heild. En die mee liet gaan met de uithalen van zijn zwaard. Ze ontweek de ridder gemakkelijk en trok haar zwaard uit haar riem om aan te vallen. Het zwaard was voor haar speciaal gemaakt, het was erg licht maar je kon iemand goed raken. Meteen begon ze aan te vallen 'dacht je echt dat ik alleen een tover stok beheer' er kwam een duivelse lach op haar gezicht haar zwaard kon ze gemakkelijk betoveren maar dat deed ze niet het was veel te leuk om weer normaal te vechten.

(flut)