Who are you?

Sean bekeek met zijn ogen de wereld die veranderd was, of was het niet? Hij sloot even zijn ogen en dee ze weer open kon je het geloven een jonge jongen helemala alleen? Nou dit is wel zo. Sean keek naar zijn handen en toen weer naar de wereld om hem heen. Is dit mijn wereld? Leef ik hier? Waren zijn vragen in zijn hoofd en begon toen rustig te lopen op het terein dat hem bekend voor kwam. Sean stapte stapje voor stapje de wereld binnen die hij niet meer herkenden woonde hij hier wel? Vroeg hij af maar kon er geen antwoord opgeven hij wist niks meer alles was een waaze vlek die niet uitgeveegd kon worden. Sean keek naar het gebied en lied de wind door zijn haren strijken maar zag nog niemand en voelde zig alleen. Waar is mam? Waar is pap? Vroeg hij zig steets af en lied toen angzaam de tranen van zijn wangen stromen, Hij was allen voor altijd hij had geen familie meer. Sean rende toen opeens snel door het bos van angst die hij zelf maakte en kwam tegen een meisje opgeknalt en viel op zijn zij en keek het meisje aan met een boze blik maar lied dat al snel varen.

(korte post maar ben net nieuw D=)

Met poekie naast haar schopte Mariah steentjes in het Tovenaars territorium dit was toch gewoon niet eerlijk. Het was haar mama, en haar papa, stomme Dave. Stomme jongens. Ze verpestte altijd alles. Plots gebeurde er veel dingen te gelijk. Poekie begon te sissen en toen Mariah opkeek knalde een jongen tegen haar aan. Ze voel achteruit en landde in het grind. Schrammen liepen over haar handen en toen ze zichzelf even snel controleerde zag ze rood bloed opwellen. Ze keek de jongen aan die haar eerst boos aankeek en zag hoe Poekie naar voren sprong en leek groter te worden. Met priemende ogen keek het kleine katertje boos naar de jongen. "Poekie nee.." Fluisterde ze en het katje liet zijn vijandige houding varen. Hij sprong naar Mariah toe en likte even over haar gezicht. Daarna snuffelde het witte katje aan haar bebloede handen en begon het voorzichtig schoon te likken terwijl Mariah langzaam overeind ging zitten. "En wie ben jij nou weer, als je mijn dag wil verpesten.. Is dat al gebeurd.." Sprak ze geiriteerd en keek hem aan.

"Poekie nee.." Hoorde Sean het meisje zeggen en keke haar raar aan en dee toen uit brutaliteid tong uit steken en kwam toen overeind.
"En wie ben jij nou weer, als je mijn dag wil verpesten.. Is dat al gebeurd.." Zei de kleine uk en Sean keek weer boos naar haar en voelde hoe het bloed van ijn knieen afdroopte en keek toen het meisje weer aan. "Ik ben sean en wat moet jij dat eigenlijk weten?" Zei Sean boos tegen de trut die tegen hem aangelopen was. Sean keek goed naar haar en kreeg toen al de kots neigingen van de meid die voor hem en liep toen alvast voor uit zonder naar de griet te kijken en speelde toen onder tussen met een kleine dolk die van zijn vader was. Sean bleef aan de trut denken maar werd er wel saggerijnig van. Wat een trut lijkt ze met haar Poekie. Dacht Sean en werd al saggerijnig toen hij haar hoofd zag.

Selene verscheen ter plekken na de woorden van de jongen en ging naar Mariah toe met lichte haast. Ze boog zich over haar heen en streek over het wondje. "Aw... gaat het mijn kleine meid?" vroeg Selene bezorgd. Ze scheurde een stuk van haar gewaad af en bond die om het wondje heen. "Mariah.. kijk uit, papa en ik vinden het niet leuk als jou iets gebeurt," zei Selene en omhelsde Mariah even. Poekie de summon kat werd even over het hoofd gekriebeld door Selene die zoals altijd wonderlijk met de summon om kon gaan. Na enkele seconden kwam Seth ten tonele en liep richting Selene en klopte haar op haar schouder. Seth keek even bezorgd naar Mariah en draaide zich toen om naar het jongetje. Twijfelend keek hij die aan, lichte trekjes in het gezicht deden hem beelden uit het verleden oproepen al was het voor enkele mini seconden. Seth keek naar de jongen, "Je... bent een tovenaars kind.... alleen wie ben je jochie? wie zijn je ouders? Waar kom je vandaan?" vroeg Seth aan de kleine jongen die die even leeg aankeek en toen naar Selene. Ze had Mariah snel opgetild -whaha- en keek toen ook even verward naar het jongentje.

Sean zag opeens ene vrouwe verschijnen die meteen nar het meisje toe liep met ed wonden en beon meteen te praten. "Aw... gaat het mijn kleine meid?" vroeg ze en keek toen naar de wonden an nam ze in verzorging. "Mariah.. kijk uit, papa en ik vinden het niet leuk als jou iets gebeurt," Sean kon eht niet veel schelen en keek de andere kant op en negeerde war hun ee bezig waren tot er naar paar seconde een andere gedaante kwam die hij leek te herkennen en kreeg toen eeven een flits maar die was al snel alwere weg. Sean keek helemaal omhog naar ed gedaante die naar maar momente de aandaht op hem focuste."Je... bent een tovenaars kind.... alleen wie ben je jochie? wie zijn je ouders? Waar kom je vandaan?" Zei ed onbekende tovenaar en Sean keek et ene scuine hoofd naar hem en onderzoekte eerst even zijn gesalte en toen zijn lichaam. Toen zag Sean dat de andere onbekende ed meid had opgetilt en ook opeens naar hem keek. Sean lied die egdachten gana en keek were nara de man voor hem. "Sean Etherrior heet ik wie bent u?" Zei Sean met zijn aandacht naar hem gericht en wachte gerust op een antwoord.

"Sean Etherrior heet ik wie bent u?" Zei Sean. Selene glimlachte, "Sean, ik ben Selene Shadowseeker. Dat daar..... is." begon ze en glimlachte naar Seth. "Ik ben Setherian Etherrior Fel'dan..... ik heb een vaag vermoeden... gezien jou uiterlijk en je naam. Dat je wel eens familie kan zijn." zei Seth kalm en ging wat door zijn knieen heen en glimlachte. Hij zette zijn maskerachtige helm af en zijn capuchon. Hij glimlachte vriendelijk en keek het jongetje aan, "Jij bent ook een drager van die vergeten gezegende naam... witte magie is walgelijk, dus ik hoop dat jij gezegend bent met de schaduw in plaats van de zonnestraaltjes." zei Seth grijnzend en keek de jongen aan. Hij glimlachte even en keek Selene toen aan die de jongen leek te onderzoeken.

Selene verscheen ter plekken na de woorden van de jongen en ging naar Mariah toe met lichte haast. Ze boog zich over haar heen en streek over het wondje. "Aw... gaat het mijn kleine meid?" vroeg Selene bezorgd. Ze scheurde een stuk van haar gewaad af en bond die om het wondje heen. "Mariah.. kijk uit, papa en ik vinden het niet leuk als jou iets gebeurt," zei Selene en omhelsde Mariah even. Poekie de summon kat werd even over het hoofd gekriebeld door Selene die zoals altijd wonderlijk met de summon om kon gaan. Na enkele seconden kwam Seth ten tonele en liep richting Selene en klopte haar op haar schouder. Seth keek even bezorgd naar Mariah en draaide zich toen om naar het jongetje. "Je... bent een tovenaars kind.... alleen wie ben je jochie? wie zijn je ouders? Waar kom je vandaan?" vroeg Seth aan de kleine jongen die die even leeg aankeek en toen naar Selene. Ze had Mariah snel opgetild en keek toen ook even verward naar het jongentje. "Sean Etherrior heet ik wie bent u?" Zei Sean met zijn aandacht naar hem gericht en Mariah gromde even van ergenis in haar moeders handen. Selene glimlachte, "Sean, ik ben Selene Shadowseeker. Dat daar..... is." begon ze en glimlachte naar Seth. "Ik ben Setherian Etherrior Fel'dan..... ik heb een vaag vermoeden... gezien jou uiterlijk en je naam. Dat je wel eens familie kan zijn." zei Seth kalm en ging wat door zijn knieen heen en glimlachte. Hij zette zijn maskerachtige helm af en zijn capuchon. Hij glimlachte vriendelijk en keek het jongetje aan, "Jij bent ook een drager van die vergeten gezegende naam... witte magie is walgelijk, dus ik hoop dat jij gezegend bent met de schaduw in plaats van de zonnestraaltjes." zei Seth grijnzend en keek de jongen aan. Hij glimlachte even en keek Selene toen aan die de jongen leek te onderzoeken. Mariah was met stomheid geslagen en sprong behendig uit haar moeders handen om vervolgens naast haar vader te komen staan. "Wat bedoel je papa?" Vroeg ze met lichte walging in haar stem toen ze de jongen Sean aankeek. "Als jij familie van dit kind bent.. Ben ik dat ook?!" Vroeg ze met duidelijke boosheid in haar stem, ze wou geen familie zijn van hem, ze wou hem nieteens kennen, ze mocht hem niet, misschien mocht ze hem wel nog minder als dat ze Dave mocht, en ze haatte Dave, ze wou Dave weg, en nu wou ze absoluut dit kind ook weg, nog iemand die haar vaders aandacht zou opeisen. Ze sloeg haar korte armpjes om die van haar vader heen en drukte zich tegen hem aan. Daarna ging ze op haar tenen staan. "Hij toch niet mee naar huis kom net als Dave papa?" Vroeg ze bijna smeekend en keek daarna boos naar de jongen.

(gefeliciteerd, cuteste kind van FL mag je niet xD )

Sean hoorde het meisje grommen maar legde zijn aandacht dara niet op en ette op de grote man voor hem.Selene glimlachte, "Sean, ik ben Selene Shadowseeker. Dat daar..... is." begon ze en glimlachte naar Seth. "Ik ben Setherian Etherrior Fel'dan..... ik heb een vaag vermoeden... gezien jou uiterlijk en je naam. Dat je wel eens familie kan zijn." zei Seth kalm en ging wat door zijn knieen heen en glimlachte. Hij zette zijn maskerachtige helm af en zijn capuchon. Hij glimlachte vriendelijk en keek het jongetje aan, "Jij bent ook een drager van die vergeten gezegende naam... witte magie is walgelijk, dus ik hoop dat jij gezegend bent met de schaduw in plaats van de zonnestraaltjes." zei Seth grijnzend en keek de jongen aan. Hij glimlachte even en keek Selene toen aan die de jongen leek te onderzoeken. Maar sean zag al snel dat het kind hem niet mocht en luisterde met ene instorde gezicht naar haar gezeur."Wat bedoel je papa?" Zei het kind al en Sean kreeg een walging als dat zijn familie was dat kind!"Als jij familie van dit kind bent.. Ben ik dat ook?!" Zei ze met boosheid in haar stem kon Sean al horen en die zuchte en keke toen naar zijn grote neef die waarshijnlijk dan zijn neef was maar Sean wist niks meer door de knal."Hij toch niet mee naar huis kom net als Dave papa?" Terwijl ze tegen de tovenaar aan zat te klemmen. Sean lied opeens een gemeen lach over zijn lipepn krullen en liep naar Mariah toen. "Alles komt wel goed hoor." Zei hij eerst met ene lieve gezicht en gaf haar ene knuffel van ed zij en lied toen ene hevige schok door haar lichaam bonken. Sean lied haar toen los en keek toen naar het groosterde grietje voor hem en moes lachen. Toen keek hij naar Seth en kwam bij ehm staan "Ik weet niks meer door die eene knal ik zou het niet weten meneer." met een onschuldige blik keek hij naar zijn neef en gaf een kleine knuffel aan zijn arm.

Sean lied opeens een gemeen lach over zijn lipepn krullen en liep naar Mariah toen. "Alles komt wel goed hoor." Zei hij eerst met ene lieve gezicht en gaf haar ene knuffel van ed zij en lied toen ene hevige schok door haar lichaam bonken. Sean lied haar toen los en keek toen naar het groosterde grietje voor hem en moes lachen. Toen keek hij naar Seth en kwam bij ehm staan "Ik weet niks meer door die eene knal ik zou het niet weten meneer." met een onschuldige blik keek hij naar zijn neef en gaf een kleine knuffel aan zijn arm. Mariah gromde woest en sprong bijna bovenop hem. Maar ze beheerste zich en hief haar arm. Meteen begonnen alle losse steentjes te trillen en leken op te steigen tot hoogt van haar hand, in een simpele wenk zweefde ze rond haar hand in een cirkeltje en keek ze Sean boos aan. "O ja.. alles komt goed..." Siste ze en liet een, twee, vijf steendjes naar zijn hoofd razen, nog net miste ze zijn hoofd en vielen een paar meter achter hem neer. "Zo gouw als jij mijn vader loslaat!" Schreeuwde ze uit en smeet de steentjes met volle kracht naar hem toe, ze was des duivels, en dat was te merken ook.

"O ja.. alles komt goed..." Siste ze en liet een, twee, vijf steendjes naar zijn hoofd razen, nog net miste ze zijn hoofd en vielen een paar meter achter hem neer. "Zo gouw als jij mijn vader loslaat!" Schreeuwde Mariah. Een paar centimeter voor Dave bevroren de steentjes en smolten ineens. Seth stond op en keek beide kinderen aan. Stilte viel, terwijl de stenen om hem heen opvlogen en hij keek hun aan. Zijn ogen waren grimmig en Selene pakte snel Mariah beet en klemde haar vast. "Seth... laat het maar... Ze zijn jong... alsjeblieft," zei Selene wanhopig en keek hem aan. Seth snoof, de stenen en rotsen smolten en branden terwijl Seth boos naar de twee kinderen keek. "Luister..... Mariah, jij als mijn dochter.... verwacht ik meer van dan dit kinderachtige gedrag. Al ben je nog een kind, je verspilt je kracht...... Sean... jij bent dus mijn neefje... ik verwacht geen gedrag van iemand als jij, als neef... bied ik je onderdak aan, een plaatst om te slapen. Alleen ik zweer jullie beide, dat jullie normaal doen of dat jullie beide het zelf mogen oplossen, alleen dan op mijn manier en die gaat geen van beide leuk vinden." Snoof Seth. Selene klemde Mariah tegen zich aan en zuchtte, "Sean... kom je met ons mee....?" vroeg ze en gebaarde zachtjes dat Seth minder erg is wanneer rustig.

"O ja.. alles komt goed..." Siste ze en liet een, twee, vijf steendjes naar zijn hoofd razen, nog net miste ze zijn hoofd en vielen een paar meter achter hem neer. "Zo gouw als jij mijn vader loslaat!" Schreeuwde Mariah. Een paar centimeter voor Sean bevroren de steentjes en smolten ineens. Sean keek Nara mariah en moes ene lachje onder drukken maar wist nu echt dat zijn neef boos was en lied snel de lach weg varen.Seth stond op en keek beide kinderen aan. Stilte viel, terwijl de stenen om hem heen opvlogen en hij keek hun aan. Zijn ogen waren grimmig en Selene pakte snel Mariah beet en klemde haar vast. "Seth... laat het maar... Ze zijn jong... alsjeblieft," zei Selene wanhopig en keek hem aan. Seth snoof, de stenen en rotsen smolten en branden terwijl Seth boos naar de twee kinderen keek. "Luister..... Mariah, jij als mijn dochter.... verwacht ik meer van dan dit kinderachtige gedrag. Al ben je nog een kind, je verspilt je kracht...... Sean... jij bent dus mijn neefje... ik verwacht geen gedrag van iemand als jij, als neef... bied ik je onderdak aan, een plaatst om te slapen. Alleen ik zweer jullie beide, dat jullie normaal doen of dat jullie beide het zelf mogen oplossen, alleen dan op mijn manier en die gaat geen van beide leuk vinden." Snoof Seth. Selene klemde Mariah tegen zich aan en zuchtte, "Sean... kom je met ons mee....?" vroeg ze en gebaarde zachtjes. Sean knikte naar Selene en keek toen zijn grote neef aan. "Hoe wete je het zeker dat ik je neefje ben en niet gewoon zomaar een iemand met een achternaam die ik gewoon perongeluk heb." Zei Sean zachtjes en keek met grote ogen naar zijn neef en keke toen naar Selene en wou graag mee gaan naar hun huis maar hoe wist hij zeker dat hij zijn neefje was? Sean werd ene beetej gek van ed gedachte en was doro de war hhoe koon dat ooit? Hij bleef even stil staan en keek de gelijkenissen in het gezicht van hun en nam Seth op als grote voorbeeld. zou hij meer wten wat er allemaal gebeurd is? Vrog hij zig af en keke Seth doordringend aan en wqachte op de eerste vraag wat hem hhet meestte kon schelen.

"Hoe wete je het zeker dat ik je neefje ben en niet gewoon zomaar een iemand met een achternaam die ik gewoon perongeluk heb." Zei Sean zachtjes. Seth zuchtte en werd kalmer, "Sean Etherrior, wat jij net deed was een lichte vorm van Hellshock, zwarte magie. Ik keur het niet goed, alleen het is wel iets wat enkel bekend stond bij familie van een Etherrior. Het is zwarte magie die niet gebruikt mag worden behalve door hen die het juist doen. Jij.... moet familie zijn, daarbij. Ik zie het aan je, ik ken mijn vader en diens broer... jij lijkt heel erg op beide" zei Seth kalm en keek Sean even aan. Toen keek hij naar Mariah in Selene's armen. "Niemand hier... kan diens krachten nog beheersen behalve ikzelf, dat is wat mij angst in boezemt, die krachten moeten beheerst blijven en vakkundig gebruikt en niet als een doelloos iets." mompelde Seth toen en kuste Mariah zachtjes op haar wang, "Toch, blijf ik erbij toverbal.... dat jij als mijn dcohter een grote plek hebt in mijn onmenselijke hart." fluisterde Seth bij Mariah in.

Een paar centimeter voor Sean bevroren de steentjes en smolten ineens. Seth stond op en keek beide kinderen aan. Stilte viel, terwijl de stenen om hem heen opvlogen en hij keek hun aan. Zijn ogen waren grimmig en Selene pakte snel Mariah beet en klemde haar vast. "Seth... laat het maar... Ze zijn jong... alsjeblieft," zei Selene wanhopig en keek hem aan. Seth snoof, de stenen en rotsen smolten en branden terwijl Seth boos naar de twee kinderen keek. "Luister..... Mariah, jij als mijn dochter.... verwacht ik meer van dan dit kinderachtige gedrag. Al ben je nog een kind, je verspilt je kracht...... Sean... jij bent dus mijn neefje... ik verwacht geen gedrag van iemand als jij, als neef... bied ik je onderdak aan, een plaatst om te slapen. Alleen ik zweer jullie beide, dat jullie normaal doen of dat jullie beide het zelf mogen oplossen, alleen dan op mijn manier en die gaat geen van beide leuk vinden." Snoof Seth. Selene klemde Mariah tegen zich aan en zuchtte, "Sean... kom je met ons mee....?" vroeg ze en gebaarde zachtjes dat Seth minder erg is wanneer rustig. Woest keek Mariah Sean aan. Opnieuw, was haar vader boos op haar! Ze kon dit niet veel langer aan, het was zo oneerlijk. "Hoe wete je het zeker dat ik je neefje ben en niet gewoon zomaar een iemand met een achternaam die ik gewoon per ongeluk heb." "Sean Etherrior, wat jij net deed was een lichte vorm van Hellshock, zwarte magie. Ik keur het niet goed, alleen het is wel iets wat enkel bekend stond bij familie van een Etherrior. Het is zwarte magie die niet gebruikt mag worden behalve door hen die het juist doen. Jij.... moet familie zijn, daarbij. Ik zie het aan je, ik ken mijn vader en diens broer... jij lijkt heel erg op beide" zei Seth kalm en keek Sean even aan. Toen keek hij naar Mariah in Selene's armen. "Niemand hier... kan diens krachten nog beheersen behalve ikzelf, dat is wat mij angst in boezemt, die krachten moeten beheerst blijven en vakkundig gebruikt en niet als een doelloos iets." mompelde Seth toen en kuste Mariah zachtjes op haar wang, "Toch, blijf ik erbij toverbal.... dat jij als mijn dochter een grote plek hebt in mijn onmenselijke hart." fluisterde Seth bij Mariah in. Met haar kleine handje raakte ze zacht Seth's wang aan. "Sorry papa, ik wil alleen.." Ze maakte haar zin niet af en schudde haar kleine hoofdje, haar vader zou het niet begrijpen, maar nu was probleem twee er, en Mariah wist precies wie haar zou helpen bij het probleem weg krijgen. 'Salia..' De ogen en de stem van de vrouw schoten door haar hoofd en voorzichtig keek Mariah haar vader aan. "Zou ik zo misschien weer met Salia mogen spelen?" Vroeg ze onschuldig en lachte licht.

"Sean Etherrior, wat jij net deed was een lichte vorm van Hellshock, zwarte magie. Ik keur het niet goed, alleen het is wel iets wat enkel bekend stond bij familie van een Etherrior. Het is zwarte magie die niet gebruikt mag worden behalve door hen die het juist doen. Jij.... moet familie zijn, daarbij. Ik zie het aan je, ik ken mijn vader en diens broer... jij lijkt heel erg op beide" zei Seth kalm en keek Sean even aan. Toen keek hij naar Mariah in Selene's armen. "Niemand hier... kan diens krachten nog beheersen behalve ikzelf, dat is wat mij angst in boezemt, die krachten moeten beheerst blijven en vakkundig gebruikt en niet als een doelloos iets." mompelde Seth toen en kuste Mariah zachtjes op haar wang, "Toch, blijf ik erbij toverbal.... dat jij als mijn dochter een grote plek hebt in mijn onmenselijke hart." fluisterde Seth bij Mariah in. En Sean was even trots om zon grote neef te hebben en keek toen naar Mariah die zowiezo nu haa aan hem had."Sorry papa, ik wil alleen.." Zei Mriah maar die maakte haar zin niet af zag Sean en keek toen raaar op naar haar."Zou ik zo misschien weer met Salia mogen spelen?" Vroeg ze onschuldig en lachte licht. Sean vertrouwde het niet zo mara lied het gaan hij keek naar zijn grote neef en keke toen naar Selene. "Waar is het dan Selene?" Vroeg hij zig af en keek haar hij zag nu al dat hij geen mens meer was maar dat maakte hem helemaal niet meer uit ze gaf en ,liefde en warmte dat kon je al aan haar gezicht zien en daar telde het echt om. Toen keek Sean even naar zijn neef die graag het terein waarschijnlijk als speel terrein gebruikte maar wel met ene goeie hart voor kinderen weggelecht. Toen keke Sean naar Mariah raar genoeg had hij daar geen woorden voor of iets aardig e was ontdeugent en kon ene grapje niet snel accepteren zagdie. Sean kwam rustig bij Selene staan en keek haar lief aan en wou graag met haar mee lopen naar zijn nieuwe thuis.

Sorry papa, ik wil alleen.." Zei Mriah maar die maakte haar zin niet af zag Sean en keek toen raaar op naar haar."Zou ik zo misschien weer met Salia mogen spelen?" Vroeg ze onschuldig en lachte licht. "Waar is het dan Selene?" Vroeg Sean. Seth zuchtte, "Mariah, Salia is gevaarlijk, .... alleen ze zal je niks doen, dus zometeen.. oke." zuchtte Seth en hij keek naar Mariah en toen naar Sean. "Sean, het is hier niet ver van.. vooral niet volgens mijn begrippen," zei Selene glimlachend en gaf Mariah een grote knuffel. Seth glimlachte en rekte zich even uit terwijl hij naar Selene liep en Mariah overnam. Hij glimlachte en hield haar stevig vast, "Geloof niet alles wat Salia zegt, ze kan nogal.... goed gebekt zijn en dingen zeggen die haar uitkomen." fluisterde Seth.


-flutpost-

Seth zuchtte, "Mariah, Salia is gevaarlijk, .... alleen ze zal je niks doen, dus zometeen.. oke." zuchtte Seth en hij keek naar Mariah en toen naar Sean. "Sean, het is hier niet ver van.. vooral niet volgens mijn begrippen," zei Selene glimlachend en gaf Mariah een grote knuffel. Seth glimlachte en rekte zich even uit terwijl hij naar Selene liep en Mariah overnam. Hij glimlachte en hield haar stevig vast, "Geloof niet alles wat Salia zegt, ze kan nogal.... goed gebekt zijn en dingen zeggen die haar uitkomen." fluisterde Seth. Seaan nam de woorden goed op en keek Seth aan. "Hoe gevaarlijk zou ze ooit zijn?" Sean keek toen naar Mariah en lied haar ogen toen weer op selna vallen en liep naar haar. "Is die Salia gevaarlijk wie ze ook is?" Sean keek met vragende ogen naar Selene en lied zijn blik toen weer op zijn oom rusten en keek ook vragend naar hem en Mariah. "Wie is Salia?"

(Fluts post we maken gewoon een eind van)