Niemandsland

Aramiro was aan het wachten. Waarop hij wachtte wist hij nog niet. Waarschijnlijk op Vyndi en Raven. Hij verveelde zich namelijk stierlijk. En hij had een leuk geheimpje voor de twee. Maar ja. Hij mocht het kamp niet in ,dus ging hij in een boom zitten. Hij pakte zijn pijl en boog en op het gehoor ging hij een paar kabouter in de verte afschieten. Het feit dat er weer een paar van die monstertjes stierven maakte hem blij. Hij zei bij zichzelf : "Kerel ,jij bent de meest haatvolle half-elf die ik ken." En hij ging simpelweg door met zijn hatelijke holo-kabouter-caust.

Vyndi sprong over het hek waarbij ze een nagel scheurde. Ze gromde woest en keek naar haar nagels. Ze schudde even pijnlijk met haar hand en keek toen om zich heen. In de verte zag ze haar oude vriend Aramiro zitten. Vyndi keek bedenkelijk en liep op hem af. "Wat kom je hier doen Aramiro, de vrede is er misschien, maar de vampiers hier zullen zo'n hapje als jij niet afslaan als je zo in je eentje zit. " Vyndi zuchtte en ging naast de Halfelf zitten. Ze keek licht naar het litteken op zijn pols dat zij hem had gegeven. Ze lachte luchtig naar Aramiro en zuchtte. "Misschien wel te beginnen met mij. Man waarom ruikt jouw bloed toch zo goed." Grapte Vyndi terwijl ze naar Aramiro keek.

Raven die zat te mediteren voelde al snel dat aramiro er was en stond op, hij liep naar het hek "hmm... vreemd.".Hij sprong over het hek en liep rond. hij zag hem zitten en klom de boom in "wat doe jij nou hier?! je weet dat de andere wel dorst hebben en hey vyndi" hij ging een tak hoger zitten en zach de kabouters die vermoord waren, "heb jij die kabouters vermoord?". hij keek daarna naar het dorp, de andere hadden hem nog niet opgemerkt.

"Man ,wat ruikt jouw bloed toch goed." ,grapte Vyndi als laatste. "Nou ,dat kan wel zo zijn ,maar ik wil je eigenlijk een geheimpje vertellen." ,zei hij alsof hij stomdronken was. Daarna zweeg hij weer en schoot hij nog een kabouter af. "YES!" ,riep hij omdat alweer een van die kereltje lag weg te kwijnen. Hij kon er echt geen genoeg van krijgen om die pijn te zien ,die nog niet eens zo erg was als wat ze hem aan hadden gedaan.

Jasmyn kwam naar de twee bekende die daar zaten en glimlachde naar Vyndi. "Ook leuk om jouw weer te zien mevrouw." En lachde. Toen keek ze naar Aramiro en glimlachde lief en pakte zijn hand vast toen keek ze naar de onbekende gestalte en vroeg zig af wie het was maar was waarschijnlijk een vriend van Vyndi. Jasmyn keek weer terug naar vyndi en zei op een rustige toon. "Hoe gaat het nog wat zeemerminnen afgeslacht?" En keek haar lachend aan en keek toen naar de andere gestalte en vroegzig af wie het was en keek daar voor Vyndi aandachtig aan.

Hij klonk dronken en dat beviel Vyndi niet echt. "Nou ,dat kan wel zo zijn ,maar ik wil je eigenlijk een geheimpje vertellen." sprak hij met een stomdronken stem. "Doe niet alsof je dronken bent Aramiro ik kan je bloed ruiken. Er zit niet genoeg alcohol in voor dit gedrag. Wat is het dat je me wil vertellen. Spreek snel." Vyndi gromde en ze hoorde inneens een ietwat opgewekte stem. "Hi Raven. " Ze ging in kleermakerszit zitten en keek zuchtend naar de Halfelf. Ze hoorde een andere bekende stem en knikte. "Hi Jasmyn, druk word het hier.." Gromde het voor altijd 17 jarige meisje.

"Dus jullie willen mijn geheim weten?" ,zei hij bloedserieus terwijl hij ondertussen Vyndi ,Raven en Jasmyn aankeek. Hij schoot weer een Kabouter neer. "Ik ben op dreef..." ,zei hij even tussen de bedrijven door. "Ik zal op jullie antwoord wachten.." ,zei hij koeltjes tegen het gezelschap. Daarna pakte hij zijn viool en begon te spelen. Hij gebruikte ,als een echte Donquichot ,zijn boog als strijkstok.

"Dus jullie willen mijn geheim weten?" vroeg Aramiro bloedserieus. Vyndi gromde en keek hem aan. "Ja, ja dat wil ik weten Aramiro." De Halfelf zei nog een ding en Vyndi gromde geïrriteerd. Hij pakte een viool en begon er op te spelen. Het klonk lichtelijk vals en Vyndi gromde. Vyndi kwam voorover en brak de Viool in tweeën. Ze gromde en kwam nog dichterbij hem. "Vertel het Heer!" Ze haatte geheimen. " Treur maar niet Aramiro, je kon toch niet spelen." Ze spuugde de woorden. Zo snel als haar woedeaanval was begonnen eindigde hij weer. Ze kwam tot zichzelf en keek schuldbewust naar haar gebroken nagel. "Het spijt me, ik zal een nieuwe viool voor je maken" Murmelde ze schuldbewust.

Raven schrok van het nieuws en viel achteruit van de tak en kwam terecht op de tak er onder "au, zo... jij word ook een vampier?".Raven keek hem vreemd aan met een blik van hoe kan dat nou, "uhm... wie beet je dan?".Hij keek even naar Vyndi en een Onbekent iemand en klimde weer omhoog.Hij pakte een fles met bloed en nam er een paar slokken uit en keer naar de Kabouters die in slakken gang liepen, "nou hoe je dat voor elkaar hebt gekregen...".

Jasmyn verslikte zig opeens toen Aramiro zei: "Ik ben half ingewijd tot vampier." En keek hem bang aan mijn king een vampier hoe dacht ze. En toen keek ze Vyndi aan zou zij het perongelijk haar gif toch in zijn aders gespoten of was het al eerder gebeurd. Jasmyn dacht diep na en voelde zig misselijk en werd bleek bij het woord vampier. Jasmyn dacht nu dat ze echt op de verkeerde moment op de verkeerde plaats was en keek vragend naar Aramiro. "Hoe komt het dat je soort van vampier bent?" Zei ze bang om hem kwijt te raken als king.

Vyndi zat ijselijk stil bij het horen van dat. Ze wou wat zeggen maar opeens zag ze de ijskoude ogen van Jasmyn haar doodstaren. Vyndi wist exact wat ze dacht en ze sprong grommend op. "Ik weet wat je denkt klein verwent kreng! Maar jij weet niets van vampiers. Mijn gif heeft zijn huid niet eens aangeraakt!" Ze gromde woest. Ze stond nogsteeds in aanvalshouding en ze torende boven de zittende Halfelfen uit. Deze belediging kon ze niet aan haar voorbij laten gaan. Daarna wende ze zich tot Aramiro en zuchtte. "Het spijt me voor dat Aramiro ik kan begrijpen dat een heer van jouw klasse het liefst volledig Ridder is." Ze gromde en draaide zich om.

Jasmyn kwam een beetje geschrokken op en werd weer beledig van haar zin "Ik weet wat je denkt klein verwent kreng! Maar jij weet niets van vampiers. Mijn gif heeft zijn huid niet eens aangeraakt!" Jasmyn keek haar woedent aan en zei:"Ik verdenk je niet meteen ik ben door de waar let op je woorden als je nog niet alles weet." Jasmyn keek haar boos aan en wende toch haar blik toch weer af en keek bezorgd naar Aramiro wat hij gezegt had en ging weet rustig zitten maar toch met angst in haar vel.

Niet weinig geschrokken door wat er allemaal werd rondgeslingerd in de boomtoppen zei Aramiro uiteindelijk : "Jullie begrijpen het niet helemaal. Ik heb geen bloedzucht of wat dan ook verder. Alleen de voordelen!" Hij lachte hartelijk. Hij sprong naar beneden en landde zacht op zijn voeten. Hij ging onderaan tegen de boom zitten en wachtte tot de anderen hem volgden.

Jasmyn schreef:

Aramiro wat gezegt had en ging weet rustig zitten maar toch met angst in haar vel.

Ik wil niet rot doen Jasmyn, maar dit is niet goed nederlands,
gelieve dit te veranderen.

MVG Mimi