De 20-jarige John Hykaru wist niet dat hij op zijn verjaardag een mooi cadeau ging krijgen. Hij werd namelijk tot vampier gemaakt. Dit beïndigde zijn mensenleven.
In zijn mensenleven was Jonathan een echte boekenwurm. Dat was letterlijk zo. Nadat hij een boek had gelezen -een keer of drie- at hij de bladzijden langzaam op. Een vriend van hem zat er niet zover naast toen hij zei dat hij als nieuwe lievelingskostje maar bloed ofzo moest nemen. Jonathan was zeer teruggetrokken en op zichzelf ,maar had toch veel vrienden. Op zijn 20ste verjaardag ging hij met vrienden uit drinken. Na nog een beetje heen en weer te hebben gesukkeld tussen het toilet en de bar werd hij uiteindelijk door een vrouwelijke vampier aangesproken. Hij dacht dat het een mooie dame was -voor nuchtere mensen was ze spuuglelijk- en volgde haar zoals gevraagd naar een steegje. Hoewel hij al suf was van de alcohol beet ze hem alsnog. Ze voltrok daarna het ritueel en stierf aan de hoeveelheid alcohol in Jonathans bloedsomloop. Zo eindigde zijn mensenleven.
Nu kijkt hij terug op zijn mensenleven alsof het een vreselijk bestaan was. En hij dankt de dode vampieresse voor het redden van zijn leven. Al was hij niet aan de alcohol gestorven ,dan was hij omgekomen in een overval op zijn ouderlijk huis een paar maanden later. Hoewel hij het menselijk bestaan niet miste ging hij wel altijd naar het graf van zijn ouders. Hij is nog steeds zeer op zijn boeken gesteld en aangezien hij meer van de wereld weet dan de huidige queen ,vindt hij dat hij een beetje respect van haar hoort te krijgen. Hij is toch ouder? Jonathan nijgt nog steeds zeer naar het menselijke toe kwa persoonlijkheid ,maar ook kwa levensstijl. Hij is een van de weinigen die niet jaagt ,maar verleidt en hij vecht met menselijke wapens. Maar kwa karakter is hij zacht en vooral rustig ,maar door zijn grote verlies -dat hem niet SCHEEN te deren- is hij niet meer in staat liefde te tonen.