Hello little animel

Aelwen sprong op een tak en keek naar beneden. Ze had haar haar in een staart gebonden en haar pony hing slordig op een mooie manier voor haar gezicht. Haar ogen waren gericht op de groende bos grond. Het zag er prachtig uit. Ze zag een wit bolletje konijn op de grond rond huppen. Wat zag het dier er schattig uit. 'Hallo wit konijntje', fluisterde ze. Toen zag ze een grote kat. Onee! Allemaal alarm belletjes rinkelde in haar kop. Het konijn word bejaagd! Maar dan mag niet. Aelwen had een hart voor dieren, ze at nooit vlees als dat moest. Na het eten ging ze altijd bessen zoeken, of knuffelige pluis dieren. Ze speelde wel eens met een zelf gemaakte pijl en boog, en dan richtte ze op appels om die van hoog uit de boom naar beneden te halen. Ze keek naar de kat. Die wouw ze niks doen, maar ze wouw het konijntje ook niks laten voer komen. Ze pakte één van haar scherp geslepen pijlen en sprong uit de boom. Ze richtte met die pijn op de kat en en sloeg naar de kat. Niet raak, maar wel dreigend. De kat rende weg. Ze keek naar het konijn, het witte bolletje was gewond. Nee hé! 'Hallo witje', mompelde ze zacht. Het konijntje lag op de grond en wouw weg lopen. 'Nee nee, jij moet behandelt worden!' Zei ze. Ze pakte het konijn op en drukte haar tegen haar borst aan. Ze aaide het konijntje en ging tegen een boom aan zitten. 'Ow wittje! Ik verzorg je pootje wel', zei ze. Ze scheurde een lap van haar broek af en wikkelde het om het konijntje heen. Toen merkte ze op dat er iemand bij haar inde buurt was.

Open voor iedereen die wil!

Aelwen sprong op een tak en keek naar beneden. Ze had haar haar in een staart gebonden en haar pony hing slordig op een mooie manier voor haar gezicht. Haar ogen waren gericht op de groende bos grond. Het zag er prachtig uit. Ze zag een wit bolletje konijn op de grond rond huppen. Wat zag het dier er schattig uit. 'Hallo wit konijntje', fluisterde ze. Toen zag ze een grote kat. Onee! Allemaal alarm belletjes rinkelde in haar kop. Het konijn word bejaagd! Maar dan mag niet. Aelwen had een hart voor dieren, ze at nooit vlees als dat moest. Na het eten ging ze altijd bessen zoeken, of knuffelige pluis dieren. Ze speelde wel eens met een zelf gemaakte pijl en boog, en dan richtte ze op appels om die van hoog uit de boom naar beneden te halen. Ze keek naar de kat. Die wouw ze niks doen, maar ze wouw het konijntje ook niks laten voer komen. Ze pakte één van haar scherp geslepen pijlen en sprong uit de boom. Ze richtte met die pijn op de kat en en sloeg naar de kat. Niet raak, maar wel dreigend. De kat rende weg. Ze keek naar het konijn, het witte bolletje was gewond. Nee hé! 'Hallo witje', mompelde ze zacht. Het konijntje lag op de grond en wouw weg lopen. 'Nee nee, jij moet behandelt worden!' Zei ze. Ze pakte het konijn op en drukte haar tegen haar borst aan. Ze aaide het konijntje en ging tegen een boom aan zitten. 'Ow wittje! Ik verzorg je pootje wel', zei ze. Ze scheurde een lap van haar broek af en wikkelde het om het konijntje heen. Toen merkte ze op dat er iemand bij haar inde buurt was.
Daphne keke naar de jonge elf en glimlachde toen en kwam achter ed bomen vandaan."Heey kleine Aelwen ik zie dat je graag dieren verzorgd of niet?" Daphne lied dat op de mooie tonen horen hoe ez het altijd dee en kwam er bij hurken en pakte uit haar tasje een koffertje met llemal gereedschap er in. "Kijk een hier mee kan je hem verder mee helpen." Daphne zette het koffertje voor de klenen meid en gaf een knik dat ze het are diertje ook wou helpen en maakte het koffertje toen open. "Weet je al een stuk over dieren verzorgen?" Zei ze op een rustig toon en keek haar aan.