A new life?

Rox was weer een naar de sterfelingen geslopen en liep rustig over het dap met ogen die glanzen in de nacht.
Rox keke even naar de omgeving en kon het niet geloven dat het nog steets zo was toen ze hier nog kwam als klein ridder meisje van 10 jaar oud met haar mentor.
Rox dacht even terug n de gedachten en zuchte er om en mompelde iets in haar zelf "Waarom denk ik terug aan die rot tijd als ik daar niks aan heb."
Rox keke hoe ene knul uit zijn raam slopp en via de regen pijp op de grond kwa en nog even terug keek naa zijn raam en toen weg iep naar ene boom vlak biij het kasteel.
Rox dachtt na en wist wat ze kon het was haar kans.
Ro slopp heel erg stil over ed daken en kwam voor de jongen uit terwijl ze in het maan licht stond en als een engel voor zijn neus stond.
Rox zette een lief stemmetje op en pakte toen zijn hand stevig vast.
"Je hoort hier niet zo laat te zijn jonge man."
Rox gllimlachde hem toen duivels aan en likte toen zijn hand af en zette toen haar parel witte scherpe tanden er in en en voelde hoe ze door zijn huid ging en begon te drinken.
Rox wist waar ze moest stoppen om hem niet helemaal dood te laten gaan en stopte toen en beet in haar igen pols terwijl de jonge niks kon doen omdat hij bijna leeg gezogen was.
Rox giete haar bloed in zijn mond en zei op een kille toon.
"Drink of je gaat dood."

de jonge probeerde zijn hand lost te krijgn maar Roxe greep was te sterk.
Rox keek naar de jonge die langzaam begont te kronkelen met ene pijnelijke blik en dat kon Rox niet veel intreseren.
Rox pakte hem langzaam op en droeg hem naar het kamp voordat iemand ontdekte dat er iemand weg was.
Rox bleef sleuren met hem en ging via andere gebieden naar hr kamp terwijl ze de jonge op har rug had.
Ze keek even naar hem en begon zig af te vragen hoe hij heete.
"Zo hoe heet jij?" Ze Rox met ene kille stem en ogen die geen gevoel uitstraalde en lied hem vallen op de grond in het bos terwijl ze is een boom ging zitten.
Rox keke met ene vragend gezicht naar hem en wachte op een antwoord terwjl ze het bloed van hem weg veegde.

‘Vincent.’ Zei het kleine jongetje en Rox keek hem aan en wist dat ze hara gestoord zou vinden maar het kon haar niet veel schelen ze sprong met ene mooie sprong voor zijn eus terwijl hij nog wat zei. 'Wacht maar tot me ouders...' Rox lachde en keek hem oen aan met haar puur rode ogen "Wacht maar? Lieve schat je nachtmerrie is begonnen je bent nu mijn schepsel."
Zei Rox terwijl ze met haar hand over zjn ang heen ging en met ene nagel een stukje open kraste en toen weer gign staan en hem aan keek.
"Je bent vanaf nu meer geen mens en je valt vanaf nu onder mij."
Zei Rox met kille ogen en haar haar die mee waaide met de wind. Rox keke dwars door hem heen en glimlachte toen een mooie glimlach. Rox pakte en klein mesje en liep weer terug naar de jonge en hield hem strak tegen de boom aan gedrukt dat hij niks kon doen.
Rox lachde even enzette toen het kleine mesje in zijn hand en kreeg toen ene grijns.
"Ik zou maar luisteren jongeman." Zei Rox met een kille stem.

De jonge staarde haar even bang aan en Rox moest er om lachen hoe hij reageerde op zijn woorden maar hij keek weer snel naar de grond en zei. ‘U bent een vampier?’ Rox moes er op lachen en keek hem aan met haar gevoelloze rode ogen en dee een van haar mensen geichten die ze niet meer hd door de pijn die ze al had gelden en nog steets onder leide. Rox wist dat ze vooraltijd zou branden en dat zou ze ook niet vergeten het was een kwelling een nacht merrie voor iedereen maar het is altijd wel de keus van iemand weglopen dan g je dood dus bijten. Zo dacht Rox er over ookal kon ej beter sterven dan lijden iin de nacht merrie van het eeuwige vuur waar je ooit eens weer letterlijk word in gegooit om dood te gaan en het laatste wat je dan kan uitspreken is het gegil van je pijn die ej lanzaam op eet en dan weer uitspuugd. Rox zag hoe het jongtje op zijn lip beet van de angst en Zei wanhopig. ‘Alsjeblief ik zal luisteren.’ Rox moest toen grijnzen en terkte het mes terug met het bloed er an en keek weer met een ijzige blik en zonder gevoel. "Het is je geraden anders zorg ik dat je weer in dat vuur beland." Rox pakte toen zijn hand vast en sleurde hem verder mee nar het amp waar hij thuis hoorde.

Rox zag dat de jonge hem volgde tot hij opeens en gezicht gaf dat het niet goed ging en Rox maakt een stop en geen sagerijnig naar hem. 'Ik voel me niet goed ik moet wat drinken.' Rox keek toen nog pissiger en pakte wild zijn hand en sleurde hem mee naar de tovenaars. Rox dacht in haar zelf als ze were die tovenaar tegen kwam van de volgende keer dat Vincent het niet zou overleven maar het kon haar niet zoveel schelen want dit keer zou het voor hem een uitdaging zijn en niet een makkelijke sterveling die je zo vermoord. Rox zag dat ze bijna bij de tovenaar was en keke toen naar Vincent en bleef nog stetes pissig naar hem en draaide toen haar hoofd weer om. Rox dacht in haar gedachten dat hij het kon we halen als hij maar zou luisteren die vorge tovenaar was toch niet goed. Rox rende snel naar een struik en nam Vincent mee en zei op een zachte stem. "Oke goed luister die tovenaar moeten we killen om jou dorst te stillen oke je moet hem killen."

Rox keke hoe de kleine vampier naar de man liep en hoorde hem nog at zeggen maar negeerde het ze zou en moes te hulp schieten als hij het niet zal rededn of er nog ene andere vampier kwam. Rox keke hoe hij het goed dee mara hij lied niet eerst gewoon zijn instinkt werken zag Rox en zuchte. Dit moes ze gewoon al eerder weten een echte goeie vampier laat zijn instinkten werken. Rox zag hoe hij rustig ging drinken en kwam toen uit de struiken nara hem toe gewandeld en keke hem stark aan.
"Je weet dat ej instinkten ej gang moet laten gaan he?" Zei ze dodo en schopte even tegen het lichaam en hoorde het bloed klotsen en zuchte nog ene keer. Maar opeens toen hoorde ze wat een mens? Nee dat kan nooit. Het wa misschien ene Tovenaar maar ze wist niet zeker. Rox pakte snel Vincents hand en sleurde hem hier weg het was niet veilig genoeg mara Rox wist toch al dat ze hun hadden gemerkt. "Er is iemand hier." Verluisterde Rox tegen Vincent en keek hem toen aan.