Het lot?(Een klein stukje maar van Jasmyn's geschiedenis)

Jaden Muzen was als gewoonlijk heel blij met haar nieuwe dochttr die naar haar belletjes aan het blazen was ze moest om haar lachen en keek met groene ogen naar haaar en zei zach. "Vanaf nu heet jij Jasmyn Muzen." Zei ze tegen de baby die er om moes lachen. Jaden Muzen verzorgde de baby heel goed die steets groter werd en veel van haar vader weg had het uiterlijk dan. Jasmyn was op een dag met haar konijn knuffeltje aan het spelen in het dorp toen ze opeens tegen iemand aan knalde het was ene lange vrouw met rood haar en Jasmyn rende zo snel als ze kon naar haar zus te rennen en toen naar haar ouders. Jasmyn kwam huilend binenn met een wond op haar arm. Haar moeder schrok en begon meteen te praten. "Wat is er gebeurd? Wie heeft je dat aangedaan? Jasmyn geef antwoord!" Maar het enigste wat Jasmyn er uit kon gooien waren haar tranen en het gejankt wat is haar keel vast zat. Hara moeder nam haar in haar armen en probeerde haar te troosten maar wat ze ook probeerde Jasmyn was niet te troosten. Haar vader kwam er toen bij met een zwaard en knikte naar Jaden en haar zus Jasmyn stopte heel even met huilen en zag het zwaard dat ligt gaf en Jaden dee een ketting om haar als en pakte haar gezigt vast en zei: "Wat er ook gebeurd Jasmyn vergeet niet dat we van je houden." De ketting gaf licht en Jasmyn keek angstig naar haar moeder en wist dat er wat ging gebeuren. De seconde gleden opeens kwam het mens van vlamharige krullen binnen en Jasmyn schoot weer in haar verdriet de vrouw die haar de wond had ana gedaan was haar gevolgt en Jasmyns zusje ging voor haar staan met tranen in haar ogen. Jasmyn pakte haar been vast en verbergte haar gezicht er in en keek toen naar haar ouders. De vrouw gaf een valse glimlach en grijnsde eerst naar haar vader en keek toen naar de rest van ed familie leden. Jasmyn zag hoe de vrouw op haar vader afkwam en zag het bloed stromen Jasmyns tranen gingen vloeien en schreeuwde: "Papa papa!" En probeerde naar hem toe te rennen met tranen in haar ogen maar haar zus hield haar tegen en Jasmyn zag hoe de vampier hara vader vermoorden en het bloed stroomde over haar jurk. Jaden pakte Jasmyn meteen vast en pakte de hand van haar andere dochter en rende meteen naar boven. Jaden wist dat het et laat was en moest haar dochters in veiligheid brengen maar wist dat de schepsel snel vlak bij kwam. Jasmyn zag de vrouw binnen komen en begon were spontaan te huilen en verbergde haar gezicht haar zusje ging meteen voor hara moeder staan en zei tegen haar moeder "Breng haar in veiligheid." Jasmyn begon te schreuwen toen ze zag dat haar zusje werd vermoord en zag het bloed langzaam op haar gezicht komen maar haar moeder nam haar mee en sprong uit het raam en rende weg naar het kasteel om Jasmyn in veiligheid te brengen maar te laat tervergeefst. Jasmyn viel keihard op de grond en het schepsel had haar moeders enkel te pakken en Jasmyn schreeuwde keihard. "Mama mama nee blijf van mama af!" Jasmyn keke boos naar het schepsel die alleen maar kon lachen en haar aan de kant smeet het zwaard viel op de grond Jasmyn zag hoe haar laatste familie lid werd vermoord en het schepsel genoot er van en kwam toen op Jasmyn afgestapt. Jasmyn schreeuwde jankte en dacht dat haar laatse seconde was geslagen toen opeens de koning van de ridderrs tevoorschijn kwam en het licht gevende zwaard zwaard vast had het schepsel ging weg en de koning keke naar Jasmyn en pakte haar op en trooste haar en verluisterde iets in haar oor. "Je bent nu veilig het komt goed." De koning nam haar mee met het zwaard er bij en Jasmyn knuffelde en hield hem goed vast en verborg haar gezicht in zijn borst kast er rolde paar tranen van vreugde van haar gezicht. De ridder die haar gered had voelde veilig aan en hield hem stevig vast de king merkte dat en aaide over Jasmyns hoofd en glimlachde. Jasmyn was hier nog maar 4 jaar oud en ging het al vervaagde beelden zien maar het bleef wel in haar hersens geschrift.




17 jaar later

Het was 17 jaar later Jasmyn was nu zelf de Queen van de ridders en dank haar leven nog steets aan de king die haar gered had maar helaas was overleden. Jasmyn zat op het balkon en keek over het dorp uit haar eerst dag als Queen en ze kon er maar niet aan wennen na de begrafenis van haar held van vroeger en dat het volk haar had ggekozen om het volk verder te leiden. Jasmyn keek naar buiten en zuchte ze had er niet zo voor gekozen om zijn taak over te nemen. Jasmyn wist niks van hhoe je moes leiden Jasmyn zuchte en pakte haar zwaard en gign naar buiten ze liep als een zombie over het dorp. Jasmyn lied haar gedachten door haar hoofd gaan en dacht aan de gebeurtenis uit haar leven en zuchte ze had nu niemand om iets te delen of mee om te gaan ze zwaaide naar de mensen die langs liepen maar kon niet lachen het leek of haar leven was ingestort sinds haar mentor en haar held van vroeger was overleden Jasmyn zuchte en liep rustig weer naar het kasteel om te rouwen bij zijn graf en eer te laten zien maar ze wist nog niet wat haar allemaal zou over komen..

Word vervolgt?

(Dit is een stukje voor een verhaallijn en zou later samen met mimi een beter stuk van maken waar we allebij in posten. Of om zo te zeggen zo komt Vyndi aan haar einde en weten jullei waarom er zijn ook meer Topic er van hoe het kwam.)

goed geschreven en wel goed bedacht,


alleen zet het op word en gooi de grammatica controle er door heen. Dan ziet het er gelijk nog beter uit.

Dus, soms heb het vanuit verschillende visie's maar dat valt heel goed mee, voor de rest heb ik er weinig op aan te merken, misschien hier en daar zinnen met komm"s maar eigenljk is het zeer goed! Keep's goiing!

I would love to play my part