long time no see

Daar stond ze dan voor het grens van de elven zou ze naar binnen gaan of niet. Ze twijfelde zou ze het doen of toch niet, Sunlightly sprong uit haar armen en rende vrolijk het grens binnen. Daisy zuchten en liep achter haar aan het was fijn om een bekende gebied binnen te gaan, ze had vandaag voor de zekerheid haar boog meegenomen want met magie kon ze noch niet zo goed omgaan. Met haar blauwe ogen keek ze om zich heen er was niet zo veel veranderd. Er kwam een kleine glimlach op haar gezicht Daisy keek om zich heen of er niemand was en deed voorzichtig haar cap af, haar Elven oren staken naar buiten en haar bruine haar viel naar buiten. Even sloot ze haar ogen en ademde diep in vertrouwen geur. Sunlightly duwde haar kop tegen haar scheenbeen om te waarschuwen geschrokken opende ze haar ogen en deed en snel deed ze haar cap weer aan en keek om zich heen waar de gevaar dreigde.

-only mimi-

Mimi liep zuchtend door het bos. Haar boog hing rond haar schouder en haar dolk zat veilig om haar been. Het korte zomer jurkje wat ze aan had scheen in het zwakke licht. Maar haar hand lag op haar buik. Het was nog niet eens 3 dagen terug van haar bezoek aan Seth. Maar ze voelde dat er iets aan haar veranderd was. Er groeide leven in haar. Hoe klein dan ook. Het was er en het zou er komen. Mimi slikte maar werd opgeschrokken door het geluid van een dier dat door de struiken kroop. Toen herkende ze ineens de vacht van het diertje. "Sunlightly, ben jij dat?" Vroeg ze aan het kleine diertje. Hij sprong weg en Mimi pakte haar boog en ging Sunlighty achterna. Plotseling kwam bij een meisje. Mimi herkende haar niet. Maar toen zag ze toch wat bekends. "Dat kan niet..." Fluisterde ze terwijl ze Sunlightly tegen het meisje haar been aan zag staan. Mimi liet haar boog zakken en keek recht in de ogen van het meisje. "Nature ben jij dat echt?" Vroeg Mimi onzeker en keek haar aan.

"Dat kan niet..." hoorde ze een bekende stem 'Mimi" fluisterde zacht. "Nature ben jij dat echt?" Vroeg mimi onzeker, Daisy keek weg en bukte om Sunlightly te aaien en dacht zou ze het vertellen of niet na een lange geruzie in haar hoofd stond ze op en deed haar cap af en knikte uit respect haar elven oren staken naar buiten. en haar blonde haren waren nu bruin en op het einde een beetje gekruld 'ja dat ben ik" Zei ze met een fluistertoon. Daisy keek mimi recht in de ogen wat zij zou zeggen.

"Ja dat ben ik" Zei ze zacht en Mimi deed een stap naar voren. "Wat is er met jou gebeurd..? Je bent zo veranderd! Maar nogsteeds ergens jezelf." Mimi fluisterde bijna en deed nog een stap naar voren. Ze stond vlak voor haar vroegere leerling en drukte het meisje tegen zich aan. "Ik heb je gemist Nature echt. Ik mis onze trainingen samen. Iluna was leuk. Maar iemand anders had haar alles al geleerd. Jou heb ik alles mogen leren, vanaf dat kleine 10 jarige meisje. Ik mis je echt." Daarna liet ze haar voorzichtig los. "Ik heb je niet gezien bij de laatste ceremonie Iluna is beschermer geworden. Ik hooptte je daar te zien. Maar je was er niet. Waar was je." Mimi bleef haar aankijken maar liet haar hand op haar schouder rusten.

"Wat is er met jou gebeurd..? Je bent zo veranderd! Maar nogsteeds ergens jezelf." Zij haar oude mentor en drukte haar tegen zich aan. "Ik heb je gemist Nature echt. Ik mis onze trainingen samen. Iluna was leuk. Maar iemand anders had haar alles al geleerd. Jou heb ik alles mogen leren, vanaf dat kleine 10 jarige meisje. Ik mis je echt." En mimi liet haar los "Ik heb je niet gezien bij de laatste ceremonie Iluna is beschermer geworden. Ik hooptte je daar te zien. Maar je was er niet. Waar was je." Mimi liet haar handen op haar schouders rusten. Daisy kreeg tranen in haar ogen. "Hebben de beschermers niet verteld wat er gebeurt was' Ze keek vragend naar mimi.

Nature kreeg tranen in haar ogen. "Hebben de beschermers niet verteld wat er gebeurt was.'' Mimi keek haar even vreemd aan en schudde haar hoofd. "Het leek er op dat ze dat aardig goed vermeden voor mij. Niemand sprak er een woord over toen ik bui hun in de buurt was. Ik was vreselijk ongerust. Ik ben zo blij dat je nog leeft." De warme glimlach die ze altijd aan Nature had gegeven toen ze nog haar leerling was streelde over haar gezicht.

"Het leek er op dat ze dat aardig goed vermeden voor mij. Niemand sprak er een woord over toen ik bui hun in de buurt was. Ik was vreselijk ongerust. Ik ben zo blij dat je nog leeft." Mimi gaf haar een lieve glimlach die ze altijd kreeg toen ze een leerling was. 'wat flauw van hun niet eens iets vertellen." Ze veegde haar tranen weg. 'goed dan zal ik het wel vertellen laatst waren we dingen aan het bespreken toen we en vrouw hadden horen schreeuwen er was een kleine jongen die een vampier was na een tijdje hadden we naja we hun meer ze wouden naar mij niet luisteren ze wouden de arme joch, je weet hoe ik ben." Ze stopte even en keek naar mimi 'Ik heb ze afgeleid dat die jonge kon ontsnappen ze beschuldigde mij. ik weet dat het mij fout was maar ik kon niet achterlaten, ik was gevlucht en toen kwam ik seth tegen eeh ik bedoel Setherian hij heeft me geholpen om te verranderen.' Haar ogen waren weer vol met tranen die gleden over haar wang.

"Wat flauw van hun niet eens iets vertellen." Ze veegde haar tranen weg. "goed dan zal ik het wel vertellen laatst waren we dingen aan het bespreken toen we en vrouw hadden horen schreeuwen er was een kleine jongen die een vampier was na een tijdje hadden we naja we hun meer ze wouden naar mij niet luisteren ze wouden de arme joch, je weet hoe ik ben. Ik heb ze afgeleid dat die jonge kon ontsnappen ze beschuldigde mij. ik weet dat het mij fout was maar ik kon niet achterlaten, ik was gevlucht en toen kwam ik seth tegen eeh ik bedoel Setherian hij heeft me geholpen om te verranderen." Tranen stroomde vrij over haar wangen en Mimi drukte haar weer tegen zich aan. Daarna ging ze rustig zitten en gebaarde dat Nature dat ook mocht. Toen bedacht ze zich gelijk dat ze niet meer Nature's Queen was en lachte zacht. Ze bood even snel haar excuses aan en keek daarna het vreemde maar toch zo vertrouwde meisje aan. "Ik ben blij dat je Seth gevonden hebt. Hij is zo.. Bijzonder voor me. Ik denk dat ik het jouw wel kan vertellen. Maar Nature alsjeblieft vertel dit niemand anders." Mimi keek diep in de ogen van Nature en zuchtte. "Setherian Fel'dan zal een kind gaan krijgen. Ik weet dit als geen ander, zelfs hij weet het geloof ik niet. Omdat..." Mimi zuchtte diep en keek haar vroegere leerling recht aan. "Hij een kind zal krijgen van mij. Hij is.. Alles voor me, en ik ben zwanger van hem." Nu was het Mimi waar de tranen bij over haar wangen liepen. Niet van verdriet, maar van blijdschap. Ze zou moeder worden van Seth.

"Ik ben blij dat je Seth gevonden hebt. Hij is zo.. Bijzonder voor me. Ik denk dat ik het jouw wel kan vertellen. Maar Nature alsjeblieft vertel dit niemand anders." Mimi keek diep in de ogen van Nature en zuchtte. "Setherian Fel'dan zal een kind gaan krijgen. Ik weet dit als geen ander, zelfs hij weet het geloof ik niet. Omdat..." mimi keek haar recht in de ogen "Hij een kind zal krijgen van mij. Hij is.. Alles voor me, en ik ben zwanger van hem." Mimi begon te huilen van blijdschap leek het. Daisy ging naast hem zitten en sloeg een arm om haar heen. 'Wat leuk voor je echt super Seth word de beste vader ooit' zij ze van de blij
(sorry moet gaan)

"Wat leuk voor je echt super Seth word de beste vader ooit." Zei Daisy blij en Mimi zuchtte licht. "Nature jij leeft nu bij de tovenaars toch? Zou je het erg vinden als ik met je mee terug ga, dan blijf ik bij Seth. Ik heb het namelijk Hunter verteld en die nam het niet zo goed op." Even slikte ze en keek het meisje aan. "Ik kan maar beter wegblijven tot mijn kind geboren word en de spanning wegneemt. Straks doet hij mij nog wat aan vrees ik." Ze keek Nature recht aan en legde zacht haar hand op haar buik die nu toch wel een beetje begon te zwellen.

"Nature jij leeft nu bij de tovenaars toch? Zou je het erg vinden als ik met je mee terug ga, dan blijf ik bij Seth. Ik heb het namelijk Hunter verteld en die nam het niet zo goed op." Mimi slikte en keek haar aan. "Ik kan maar beter wegblijven tot mijn kind geboren word en de spanning wegneemt. Straks doet hij mij nog wat aan vrees ik." Zei haar vroegere koningin, Ook la wist ze dat als de volk achterkomt moet mimi haar kinderen weg halen maar in de tovenaars gebied was het helemaal niet veilig geweest. 'Ik snap dat het hier gevaarlijk is om te blijven als de volk achter komt, maar bij de tovenaars is het ook niet veiligst.' Ze keek mimi bezorgd aan.'maar omdat ik jou vroegere leerling ben geweest zo het stom zijn geweest om af te zeggen." Ze glimlachte bij die worden 'Ik weet het niet dan zou ik eigenlijk aan Seth vragen of dat mag..." Ze keek verward aan een nieuwe leven en nieuwe regels het was te veel voor haar geweest, maar ze kon haar vroegere mentor ook niet achter laten.

k snap dat het hier gevaarlijk is om te blijven als de volk achter komt, maar bij de tovenaars is het ook niet veiligst. maar omdat ik jou vroegere leerling ben geweest zo het stom zijn geweest om af te zeggen." Ze glimlachte bij die worden 'Ik weet het niet dan zou ik eigenlijk aan Seth vragen of dat mag..." Mimi glimlachte even naar haar en keek naar de lucht die rood begon te kleuren van de avondzon. "Dat zit wel goed denk ik. Zeg Nature, heb ik jou ooit leren paardrijden? Nee toch." Even floot ze zacht wat meer een ademtocht leek en riep in haar hoofd wat ze wou. Het dier waarvan ze vanaf zijn geboorte al een geestenconnectie had gehad vroeg ze om te komen. Met een speciale gast voor Nature. Daarna keek Mimi Nature aan gen glimlachte weer. "Zeker niet op een wild paard." Bij die woorden hoorde ze in de verte het geroffel van 4 paar hoeven. Twee paarden kwamen in de verte aangegalopeerd. Een inktzwarte hengst met spierwitte manen en een elegante bouw. Achter hem aan kwam een merrie aan rennen die stuntelig leek in vergelijking tot de machtige passen van de hengst. De roestbruine merrie had een klein kolletje op haar voorhoofd en zag er vrolijk uit. Terwijl de hengst serieus leek. Nog geen 10 seconden later stopte de twee grote paarden voor hun neuzen. De hengst brieste even en duwde zijn neus tegen Mimi's schouder. Mimi aaide hem glimlachend en draaide zich naar Nature. "Dit is Shadowsoul, ik heb hem gered toen hij een veulen was. Nu heeft hij zelf veulens. Waaronder die merrie die voor je staat." Bij die woorden duwde de roestbruine merrie haar neusje tegen Nature's wang. "Ze mag je." Merkte Mimi lachend op terwijl ze naar de zijkant van Shadowsoul liep. Zacht brieste de hengst toen Mimi verder ging. "Daydream zal voorzichtig met je zijn, maar we moeten opschieten willen we op tijd zijn." Met die woorden sprong ze soepel op de rug van de hengst en aaide hem over zijn nek. Daarna keek ze naar Nature en wachtte op haar antwoord.

(lolled xD
dit is Shadowsoul:
https://2img.net/r/ihimg/photo/my-images/607/shorseedited1.jpg/

En dit Daydream:
http://macilvain-hex4-pd4.pottsgrove.wikispaces.net/file/view/WildBrownHorse02-OnPlain.jpg/200898270/WildBrownHorse02-OnPlain.jpg

Je kan zelf Daydream besturen xD
Maby wil je wel dat ze bij je blijft ofzo xD )

"Dat zit wel goed denk ik. Zeg Nature, heb ik jou ooit leren paardrijden? Nee toch." Even floot ze zacht wat meer een ademtocht leek en riep in haar hoofd wat ze wou. Het dier waarvan ze vanaf zijn geboorte al een geestenconnectie had gehad vroeg ze om te komen. Met een speciale gast voor Nature. Daarna keek Mimi Nature aan gen glimlachte weer. "Zeker niet op een wild paard." Bij die woorden hoorde ze in de verte het geroffel van 4 paar hoeven. Twee paarden kwamen in de verte aangegalopeerd. Een inktzwarte hengst met spierwitte manen en een elegante bouw. Achter hem aan kwam een merrie aan rennen die stuntelig leek in vergelijking tot de machtige passen van de hengst. De roestbruine merrie had een klein kolletje op haar voorhoofd en zag er vrolijk uit. Terwijl de hengst serieus leek. Nog geen 10 seconden later stopte de twee grote paarden voor hun neuzen. De hengst brieste even en duwde zijn neus tegen Mimi's schouder. Mimi aaide hem glimlachend en draaide zich naar Nature. "Dit is Shadowsoul, ik heb hem gered toen hij een veulen was. Nu heeft hij zelf veulens. Waaronder die merrie die voor je staat." Bij die woorden duwde de roestbruine merrie haar neusje tegen Nature's wang. "Ze mag je." Merkte Mimi lachend op terwijl ze naar de zijkant van Shadowsoul liep. Zacht brieste de hengst toen Mimi verder ging. "Daydream zal voorzichtig met je zijn, maar we moeten opschieten willen we op tijd zijn." Met die woorden sprong ze soepel op de rug van de hengst en aaide hem over zijn nek. Daisy keek naar Mimi en liep rustig naar het merie om op te stijgeren, Daisy voelde hoe het merie ademde en het leek alsof ze in trance met haar was dit gebeurde voor het eerst sinds ze verrandert was. Behendig sprong ze op de rug van de merie even twijvelde ze en keek naar mimi maar Daydram dacht er anders over en begon te rennen richting het tovenaars gebied. Ze had nooit leren paard rijden maar ze bestuurde het paard als of ze het al jaren kon, al snel hadden ze haar huis bereikt en sprong ze van het paard. de huis was ver van de andere wizzarts dus kon niemand hun zien en horen ze aaide het paard en beloonde met een appel 'goed gedaan' fluisterde ze tegen het paard als of ze dat altijd deed. En richte haar blik op mimi die naast de hengst stond snel liep ze naar het deur en moppelde iets doordat de deur open ging. 'Welkom in me huis' Zei ze vrolijk en wachte еще mimi binnen kwam.

Ze sprong op Daydream en de merrie zette het zonder moeite op een sprintje. Mimi glimlachte en drukte haar benen licht tegen Shadowsoul's flank. "Aran O Eldali Tie" Sprak ze vloeiend, de hengst brieste en rende achter Daydream aan. Zonder veel moeite haalde Shadowsoul zijn dochter in maar bleef naast haar rennen. Al snel hadden ze haar huis bereikt en Mimi sprong soepel van het paard. Mimi zag hoe Nature Daydream een appel gaf. 'goed gedaan' fluisterde ze tegen het paard. Ze sprak een paar woorden die Mimi niet hoorde. 'Welkom in me huis' Zei ze vrolijk en wachte tot mimi binnen kwam. Even richtte Mimi zich weer op het paard. Aaide hem nog een keer en drukte haar voorhoofd tegen zijn neus. Zacht snoof hij. "Silmaril" Sprak ze terwijl ze haar hoofd nog tegen zijn neus hielt. Hij deed een paar stappen achteruit, steigerde en hinnikte daarna naar de merrie. Keek Mimi nog eens aan en stoof weg. Wachtend tot de volgende keer dat ze hem zou roepen. Toen hij uit het zicht verdwenen was richtte Mimi zich op Nature en glimlachte. Ze liep naar binnen en keek even rond. "Mooi huis.." Sprak ze zacht en keek daarna het meisje aan. "Je reed goed." Mimi glimlachte zacht..

(ik verplaats hem wel even naar de tovenaars, is het goed als seth er in komt zo?

"Mooi huis.." Sprak ze zacht en keek daarna Daisy aan. "Je reed goed." Mimi glimlachte zacht.. Rustig liep ze naar binnen nadat haar oude mentor naar binnen was ze sloot het deur achter zich dicht 'Ik weet niet heozo ik zo goed had gereden het leek als of ik het al jaren kon.' zei ze zacht en liep richting het raam en deed die open ze voelde hoe het wind naar binnen waaide. 'Ohja Mimi mijn nieuwe naam is Daisy, dus al je hier bij mij gaat wonen wil ik dat op mijn nieuwe naam word genoemd ik wil niet dat de tovenaars iets over me verleden.' Ze keek naar mimi, haar nieuwe leven en dus moest ze ook een nieuwe naam hebben. 'Wil je wat drinken,' vroeg ze en liep naar de keuken.

(ja hoor seth mag ook bij)