Discovered

Kaiadja liep een met rustige passen naar haar eigen oefenplaats. Het was nog vroeg en iedereen leek nog in diepe slaap te zijn. Ze wist dat er rond deze tijd nog vampiers konden zijn, maar ze was er niet bang voor. Mist slierten dwarrelden om haar benen heen en ze bleef midden op een grasveld stilstaan. Ze keek met een scherpe blik langs de rand van het veld om er zeker van te zijn dat ze alleen was. Op dit veld probeerde ze haar magie en kracht te ontdekken. Elke morgen stond ze hier om dezelfde tijd. Niemand had haar ooit gemist, dus kon ze in alle rust oefenen. Ze zette haar benen stevig op de grond en hield diep adem. Ze wou niet zitten wachten tot ze een leraar zou krijgen. Met wachten kwam ze nergens. Ze sloot haar ogen en balde haar handen tot vuisten. Ze hief haar armen omhoog en voor een kort moment trilde de grond. Ze gromde zacht en probeerde het opnieuw. De spreuk riep ze zo hard mogelijk in haar hoofd en weer hief ze haar armen in de lucht. De grond bleef stil, terwijl rond haar een kleine cirkel van vlammen verscheen. Ze opende haar ogen en boog een stukje door haar knieën. De cirkel van vlammen werd groter en ze voelde de hitte van het vuur op haar huid branden. Ze zakte nog dieper door haar knieën en liet de cirkel tot 5 meter afstand van haar in de lucht hangen. Ze richtte haar handen opzij en kwam even op adem. Ze was nog niet tevreden. Dit was een domme cirkel van vuur. Waarom kon ze er niet meer van maken? Ze stond met een ruk op en het vuur schoot op haar af. Ze bleef kalm in die paar seconden en draaide een slag naar links. Het vuur volgde haar beweging en laaide op aan de linker kant. Haar mondhoek ging licht omhoog en ze trok het vuur weer terug. Het stak nu ver boven haar uit, maar ze week niet van haar plaats. Ze begon het nu leuk te vinden en maakte er opnieuw een cirkel van. De vlammen die eerst rood gekleurd waren begonnen een blauwe gloed te krijgen. De vlammen weerkaatste in haar ogen en ze liet het nog hoger oplaaien. Zweet droop langs haar slaap van haar gezicht af en ze verloor aan kracht. Met nog een beweging werden de vlammen paars. ‘Nog even.’ Siste ze in zichzelf. Met een paar vinger bewegingen begon ze het vuur vorm te geven. Na een tijdje had het vuur de vorm van een draak en ze liet hem in grote cirkels om haar heen vliegen. Met een beweging van haar voet verdween het vuur. Ze moest ligt hijgen, maar had een glimlachje op haar gezicht. Ze veegde het zweet van haar voorhoofd en bleef toen onbeweeglijk staan. Ze keek over het verbrande gras heen en had plots het gevoel niet alleen te zijn. Meteen was haar vermoeide houding verdwenen en ze wachtte stil af.



-Setherian-

Seth had lui op een rots zitten hangen terwijl hij keek naar het meisje dat bezig was met magie, Kai..Kaid.... Katja? .Kaiadja dat was haar naam, hij wist het weer. Hij zag ahar oefenen met magie en keek geintresseerd toe, licht keek hij naar de schade die ze aanrichtte met haar magie, vlammen die gras verbrandde... de natuur losrukte en de hitte de planten om hen heen licht had laten uit drogen. Seth grijnsde en knikte toen hij de draak zag, in zijn hand vormde zich een paarse bol. Hij brak het door een vuist te maken en de flinsters magie van het object schoten langs zijn vingers en richting de grond.
Uit de grond scheurde een gloeiende rots op de plek waar de magie naartoe was gestroomd. De rots brak open met gekraak en een monstrositeit kwam eruit kruipen, Twee klauwachtige poten die zich vast grepen aan de zijkant en eht wezen naar buiten trokken, een zwaaiende staart met meerdere angels erachter, een grijsachtig lichaam dat overging naar twee vleugels waar de armen hoorden met een mini klauw eraan verbonden.
Het beest zag er gescheurd en verrot uit, letterlijk aangezien zijn huid leek te bestaan uit gerot vlees en zijn ogen demonisch zwart waren zonder pupil. Twee muilen die zich boven elkaar bevonden openden zich en een verotte geur kwam eruit voort die als giftige damp naar boven stroomde. Seth grijnsde naar het beest dat geruisloos met Seth mee hupte aangezien het geen goede balans op de grond kreeg. Alleen de draak van Kaiadja verdween alweer. Seth zuchtte, "Jammer..... dat je dat beestje liet verdwijnen.... aangezien de mijne ermee wou spelen." Grijnsde Seth en de draakachtige monstrositeit leek te grommen als een hond. Het beest vloog met wat kleine slagen op en zweefde naar een rots waar hij rustig afwachtte. Seth ging naast Kaiadja staan, "Best indrukwekkend wat je net deed, voor iemand van jou leeftijd. Ik zie wel in dat jij een toekomst als grote tovenares voor je hebt," zei Seth kalm.

Kaiadje hoorde iemand zuchtten en keek in de richting van de zucht. "Jammer..... dat je dat beestje liet verdwijnen.... aangezien de mijne ermee wou spelen." Grijnsde iemand en een draakachtige monstrositeit leek te grommen als een hond. Het beest vloog met wat kleine slagen op en zweefde naar een rots waar hij rustig afwachtte. Toen Kaiadje wat beter keek, kwam ze er achter dat het Setherian was. Hij kwam naast haar staan, "Best indrukwekkend wat je net deed, voor iemand van jou leeftijd. Ik zie wel in dat jij een toekomst als grote tovenares voor je hebt," zei Seth kalm. 'Denk je?' vroeg Kaiadje wat ongelovig. 'Ik kan niet eens meer dan dit.' en ze keek hem wat onzeker aan. Ze kon eigenlijk niet aan zijn woorden twijfelen. Haar blik ging half opzij en haar mondhoek ging licht omhoog. 'Misschien is het indrukwekkend voor iemand van mijn leeftijd, maar het is maar een klein beetje van wat grotere tovenaars kunnen.' Ze keek hem weer aan en besefte dat hij waarschijnlijk gewoon de hele tijd had staan kijken. Zou hij dat erg vinden, dat ze hier telkens naartoe ging om te trainen? Ze hield de vraag nog verborgen en wachtte eerst zijn reactie af.

'Denk je?' vroeg Kaiadje wat ongelovig. 'Ik kan niet eens meer dan dit.' en ze keek hem wat onzeker aan. Seth knikte even maar bleef nog stil. 'Misschien is het indrukwekkend voor iemand van mijn leeftijd, maar het is maar een klein beetje van wat grotere tovenaars kunnen.' zei Kaiadja. Seth knikte, "inderdaad je hebt gelijk het is helemaal niets. Je bent pas een onervaren leerling die niet toe is aan het grotere werk." zei Seth luchtig. Hij wachtte even met een verborgen grijns en keek Kaiadja toen aan. "Dan moet ik je maar helpen en gaan trainen tot je dat wel bent." sprak Seth verder en keek de leerlinge aan. Hij had zijn gesloten hand geopend en keek naar de zwart geworden handpalm, de zwarte magie prothese had hem erg goed geholpen en hij dacht na. "Met een paar goede lessen en trainingen zou je wat goede magie kunnen doen...... als je tenminste bereid... bent. Dit is namelijk een eenmalig aanbod en het kan heel veel effect hebben." begon Seth. Hij draaide zich om naar Kaiadja en grijnsde, "Wil je gaan leren van mij, een leerling worden in duistere magie? Eentje die bevreesd en geliefd zal worden onder vijanden en vrienden?"

Kaiadja zag Seth knikken en luisterde aandachtig naar hem. "inderdaad je hebt gelijk het is helemaal niets. Je bent pas een onervaren leerling die niet toe is aan het grotere werk." zei Seth luchtig. Kaiadje bleef stil en wist dat hij er nog wat achteraan zou gaan zeggen. "Dan moet ik je maar helpen en gaan trainen tot je dat wel bent." sprak Seth verder en keek haar aan. Ze liet de woorden tot zich doordringen en luisterde verder toen hij weer verder ging. "Met een paar goede lessen en trainingen zou je wat goede magie kunnen doen...... als je tenminste bereid... bent. Dit is namelijk een eenmalig aanbod en het kan heel veel effect hebben." begon Seth. Hij draaide zich om naar Kaiadja en grijnsde, "Wil je gaan leren van mij, een leerling worden in duistere magie? Eentje die bevreesd en geliefd zal worden onder vijanden en vrienden?" Ze herhaalde zijn vraag een paar keer in haar hoofd en dacht er over na. Hij wou haar les gaan geven en haar ogen fonkelden kort. Wou ze een leerling worden van duistere magie? Ze keek hem aan en wist dat hij gelijk had. Dit was zeker weten een eenmalig aanbod en ze moest die gewoon grijpen. Ze knikte met een glimlachje. 'Ik ben bereid jouw leerling te worden in duistere magie.'

'Ik ben bereid jouw leerling te worden in duistere magie.' zei Kaiadja. Seth grijnsde, "Voordat je te zeker word...." begon Seth. Hij grijnsde even, "Het word pijnlijk, lang en heel gevaarlijk. Wonden en lijden zal zeker zijn maar de beloning is kracht, macht en de duisternis als bondgenoot.... het lijden zal lang en intens zijn alleen ik zal mijn best doen om het zo min mogelijk te maken... de vraag is accepteer je die dingen en ben je bereid te moorden... te slachten en te doden terwijl je van mij leert wat het licht verafschuwd en zelfs vreest?" vroeg Seth. Het wezen vloog op en steeg de lucht in, hij ontplofte en liet een duistere damp achter die langzaam naar beneden trok en rond Seth ging zweven. Het hing als een duistere nevel die leek te leven om hem heen. Seth grijnsde en stak zijn hand uit naar Kaiadja, "het is een aanbod, nog steeds zo zeker ervan?" vroeg hij kalmpjes.

. ‘Ja, ik ben er nog steeds zeker van.’ Antwoordde ze. ‘Ik accepteer al die dingen en zal tot alles toe bereid wezen.’ Ze hield diep adem en pakte toen zonder twijfel de hand van Seth vast. Seth grijnsde en hij liet de hand van Kaiadja daarna los. "Nou, de eerste les..... ik train op vier manieren. Destruction, Darkness, Demonology en Demons..... Summons.... wezens die dienen en vechten voor hun sumonner. Vier paden die de vergetelheid hebben bereikt en waar slechts enkelingen vanaf weet. In ieder geval, op de Fel'dan manier. Wil je ze allemaal leren.... als het je lukt tenminste.... of wil je ergens op focussen?" vroeg Seth kalm en beheerst. Tijdens het spreken van de vier onderwerpen verschenen vier bollen rond zijn schouders, een zwarte pulserende...Darkness, een paarse die leek gevuld te zijn met gif....Destruction, Een rode die leek te branden en te gloeien.... Demonology en een vierde die zwart was, rood was en paars... vermengd tot 1 pulserend object alsof het een verrot hart was.... Demons.

Seth grijnsde en hij liet haar hand daarna los. "Nou, de eerste les..... ik train op vier manieren. Destruction, Darkness, Demonology en Demons..... Summons.... wezens die dienen en vechten voor hun sumonner. Vier paden die de vergetelheid hebben bereikt en waar slechts enkelingen vanaf weet. In ieder geval, op de Fel'dan manier. Wil je ze allemaal leren.... als het je lukt tenminste.... of wil je ergens op focussen?" vroeg Seth kalm en beheerst. Kaiadja keek naar de vier bollen die rond Seths schouders waren verschenen, een zwarte pulserende...Darkness, een paarse die leek gevuld te zijn met gif....Destruction, Een rode die leek te branden en te gloeien.... Demonology en een vierde die zwart was, rood was en paars... vermengd tot 1 pulserend object alsof het een verrot hart was.... Demons. Kaiadje keek van bol naar bol en wist niet wat ze moest kiezen. Het klonk voor haar allmaal moeilijk in haar oren. Het liefst wou zou alles leren, maar werd dat niet te veel voor haar? 'Het liefst zou ik ze allemaal leren.' antwoordde ze met een lichte twijfelende blik. 'Ik zou het graag willen proberen.' en ze keek Seth aan. 'Ik kan namelijk gewoon niet kiezen.' gaf ze met een zucht toe.

'Het liefst zou ik ze allemaal leren.' antwoordde ze met een lichte twijfelende blik. 'Ik zou het graag willen proberen.' en ze keek Seth aan. 'Ik kan namelijk gewoon niet kiezen.' zei kaiadja. Seth knikte en de bollen kwamen naar zijn hand, "Dat zal dan gebeuren, alleen het pad zal des te zwaarder zijn..... we beginnen binnenkort.... tenzij je behoefte hebt aan een lesje nu.." zei Seth kalm en hij brak de eerste bol. Een zwarte gloed gleed over zijn hand en hij grijnsde even. De andere drie braken ook en gingen naar zijn hand toe en knapten waarna alles verdween. Zijn ogen richtte zich nu volledig op kaiadja en keken haar inspecterend aan. Ze zou inderdaad met wat training en wat meer ervaring een goede tovenares zijn... al lag de keuze aan haar daden. Seth keek haar nog steeds zwijgend aan en ademde regelmatig en kalm, toen stopte hij met ademhalen al kon je het eerder vertragen noemen aangezien zijn borstkas amper bewoog maar hij bijna geruisloos in en uit ademde. Als een standbeed stond hij daar, zijn bruine ogen gericht op Kaiadja en afwachtend op een antwoord of reactie.

‘Als het mogelijk is heb ik behoefte aan een lesje.’ zei kaiadja, Seth grijnsde en opende zijn linkerhand met de duistere gloed. "Kaiadja, de eerste les... is: gebruik al je kracht, je woede, haat en of probeer die op te roepen. Iederen bezit het, iedereen kan het.... alleen het licht aan jezelf hoe.... Focus je erop en vorm een projectiel," zei Seth simpel en vormde een zwarte bol. "Deathsblow" zei Seth kalm en schoot de bol met harde kracht tegen een rots die barstte en verwoest werd. "Je hebt drie vormen, projectielen, vervloekingen en demonische kant. De eerste zorgt voor verwoesting, vervloekingen verzwakken en doen schade in tijd, demonische kant is speciaal om snel klaar te zijn, laat de kracht zichzelf ontketenen wanneer het je doel raakt." zei Seth. Hij vormde nog een bol en schoot die af op een andere rots, precies toen hij het raakte liet hij de rkacht los en die vormde een soort zwartnet dat pulseerde terwijl het door de rots sneed en toen uit elkaar klapte wat een regen van steengruis vormde, hij keek Kaiadja aan en knikte toen. "Probeer maar,"

Seth zag hoe ze de bol afvuurde en hoe het verliep hij zuchtte even maar keek naar de rots, de schade was wel boven verwachting. Hij keek Kaiadja aan en zuchtte nogmaals, "Het kan er mee doorgaan aangezien het meer schade gaf dan de meeste en de tijd die je nam was gebruikelijk aangezien je nog niks hiervan snapt." Zei Seth kalm. Hij keek even naar Kaiadja. Hij hield zijn hand boven de hare. "Deathsblow," fluisterde hij en de pulserende bol lag in zijn hand en ging over naar die van Kaiadja. "Focus je op haat, op woede... op dood.... op verotting laat alle zwakten van je afglijden, focus je dan op de bol.... vuur het af," zei Seth. Hij haalde zijn hand weg en liet zijn linkerhand vormen tot een zwaard, in ieder geval zijn zwarte magie prothese. Hij richtte op een rots en liet zijn hand wegschieten als en projectiel, het zwaard doorboorde de rots met gemak en een duistere ketting hing eraan en was verbonden met de stomp van zijn linkerarm. Hij bewoog zijn arm opzij en liet zijn zwaard rond vliegen waarbij hij sneed door enkele stukjes rots en toen terug schoot alsof de ketting werd weggetrokken. Seth grijnsde terwijl het zwaard weer zijn hand werd. "Zelfs je wonden, zelfs je littekens en alles..... kan je wapen worden." Zei hij grijnzend en bewoog zijn linkerhand rustig.

Kaiadja hoorde hem zuchten en zag hoe hij naar haar keek. "Het kan er mee doorgaan aangezien het meer schade gaf dan de meeste en de tijd die je nam was gebruikelijk aangezien je nog niks hiervan snapt." zei Seth kalm tegen haar. Hij hield zijn hand boven de hare. "Deathsblow," fluisterde hij en de pulserende bol lag in zijn hand en ging over naar die van Kaiadja. "Focus je op haat, op woede... op dood.... op verotting laat alle zwakten van je afglijden, focus je dan op de bol.... vuur het af," zei Seth. Kaiadja keek naar de bol in haar handen en naar Seth. "Zelfs je wonden, zelfs je littekens en alles..... kan je wapen worden." Zei hij grijnzend en bewoog zijn linkerhand rustig. Ze knikte als teken dat ze het snapte. 'Oke.' fluisterde ze bijna en keek weer naar de pulserende bol in haar hand. Ze was moe, maar dacht er niet aan om het te laten merken. Al zou hij het merken zelf zou ze zich voor de gek blijven houden. Het zou haar lukken en ze begon zich te focussen op haat, op woede, dood, verotting en probeerde al het andere te vergeten. Terwijl ze naar de bol bleef kijken kwamen er langzaam gedachten in haar op. Deze keer zou het beter gaan. In een paar seconden ging ze alles bij langs. Deze keer zonder twijfel gooide ze de bol richting een boom. Ze bleef met haar hand de bol in de lucht volgen en beet op haar onderlip door haar lichaam die op het punt stond het te begeven. Nog even wist ze en zag de bol in de boom verdwijnen. Hij leek verdwenen, maar haar hand bleef op de plek waar de bol in de boom was gezonken. Ze balde haar hand tot een vuist en liet de bol midden in de boom kapot springen. De bast van de boom knalde er met gekraak af en de bladeren waren met een vlaag verdwenen. Voor de boom helemaal in brand vloog liet ze de boom tot as vergaan. Ze liet haar arm zakken en viel bijna om. Ze dwong zichzelf op haar benen te blijven staan. Was dit goed genoeg geweest?

Seth zag de boom ontploffen en keek toen Kaiadja aan, "Merkwaardig, dat had ik niet verwacht. Je hebt er wel aanleg voor, mijn complimenten, in ieder geval... ik kan maar weer beter gaan. Koningszaken, ik zie je binnenkort weer Kaiadja," zei Seth simpel. Hij liep een stukje en hief zijn rechtervuist lichtjes waarbij een vlammend paard verscheen. Seth streek langs War zijn vlammende vacht en sprong er toen op. "... succes" zei Seth zacht, niet duidelijk wat hij bedoelde reed hij weg op War. Hij liet de leerlinge achter, ze was moe, hij had het gemerkt. Ergens in zich voelde hij zich net als toen hij leerling was, Valencia was weggereden op een summon om hem moe achter te laten.
Hij kende het gevoel nu, de ervaring om een leerling te hebben die wel geintresseerd was in je krachten. Seth draaide zijn hoofd licht om en keek Kaiadja even van verre afstand aan voor hij zuchtend terug reed, zijn hand uit stak en grijnsde. "Waar zijn mijn manieren, wil je mee terug naar het kamp? Of denk je dat je nog even alleen hier volhoud?" vroeg hij kalmpjes.

"Merkwaardig, dat had ik niet verwacht. Je hebt er wel aanleg voor, mijn complimenten, in ieder geval... ik kan maar weer beter gaan. Koningszaken, ik zie je binnenkort weer Kaiadja," zei Seth simpel. Kaiadja zag hem naar haar kijken en het voelde goed compiment te krijgen, al wist ze dat dit pas het begin was. Hij liep een stukje bij haar vandaan en ze zag hoe hij een vlammend paard liet verschijnen. "...succes." hoorde ze hem zacht zeggen en hij reed weg om zijn vlammend paard. Ze keek hem na, licht in de war maar met een klein glimlachje. Ze zuchtte zacht en merkte plots dat Seth terug kwam. Eenmaal bij haar stak hij zijn hand uit en grijnsde, "Waar zijn mijn manieren, wil je mee terug naar het kamp? Of denk je dat je nog even alleen hier volhoud?" vroeg hij kalmpjes. Ze wist niet waarom hij terug gekomen was, maar daar wou ze niet te veel over nadenken. 'Ik wil liever mee terug naar het kamp.' zei ze met een glimlachje. Kaiadja pakte zijn hand en liet zich op het paard trekken. 'Ik heb denk ik wat rust nodig.'

'Ik wil liever mee terug naar het kamp.' zei ze met een glimlachje. Kaiadja pakte zijn hand en liet zich op het paard trekken. 'Ik heb denk ik wat rust nodig.' zei Kaiadja. Seth knikte en nam de zwarte teugels vast en reed kalm terug richting het kamp. "Het gaat zwaarder worden, rust uit.... en begin met genieten van je leven.. deze kracht kan het einde betekenen als je bezit laat nemen van je geest. Alleen ik vertrouw erop dat jij die fout nooit maakt, een enkeling overkomt het en sterft tragisch en laf. Alleen jij bent vast anders," zei Seth kalm en liet War iets harder gaan richting het kamp.


-INSPILOOS O.0-

Seth knikte en nam de zwarte teugels vast en reed kalm terug richting het kamp. "Het gaat zwaarder worden, rust uit.... en begin met genieten van je leven.. deze kracht kan het einde betekenen als je bezit laat nemen van je geest. Alleen ik vertrouw erop dat jij die fout nooit maakt, een enkeling overkomt het en sterft tragisch en laf. Alleen jij bent vast anders," zei Seth kalm en liet War iets harder gaan richting het kamp. Kaiadja knikte en merkte nu dat ze echt moeite had om wakker te blijven. Haar ogen vielen af en toe dicht en telkens dwong ze haar ogen weer open te gaan. 'Genieten van mijn leven?' herhaalde ze wat vragend en meer voor zichzelf. 'Ik zal een poging wagen. Genieten is een groot woord. Ik kan genieten van het idee dat ik nu een leraar heb...' Ze kwam er achter, dat ze nog nooit echt van iets genoten had. Waarom eigenlijk niet? Ze kon niet op het antwoord komen en zuchtte.


-...das voor mijn gevoel ook nieuw-

'Genieten van mijn leven?' herhaalde Kaiadja wat vragend en meer voor zichzelf. 'Ik zal een poging wagen. Genieten is een groot woord. Ik kan genieten van het idee dat ik nu een leraar heb...' zei ze. Seth snoof, "Oke, maar als je sentimenteel erdoor word is het afgelopen," grapte hij. War brieste even terwijl Seth hem tegen de grond hield. War probeerde te steigeren om daarbij sneller te kunnen rennen vanwege zijn 'ego' alleen Seth hield hem netjes tegen de vlakte terwijl War protesterend leek door te rennen. Na een aantal minuten waren ze bij het kamp gekomen en Seth riep War een halt toe die zachtjes leekt e buigen om de bereiders van hem af te laten. Seth grijnsde en hief zijn hand, hij pakte Kaiadja vast en haalde haar van War die één seconde later steigerde en vuur uit ademde. Zijn zwarte hoeven sloegen tegen de harde grond en lieten vonken ontstaan terwijl rond zijn poten een lichte zuil van vuur vormde.... de hitte was groot maar niet schadelijk en toen het vuur stopte was War verdwenen. "Dat... is wat men een summon noemt, een wezen fo demon dat onder jouw bevel staat. Dat leer je later, in ieder geval... elke is identiek." zei Seth en keek zijn nieuwe leerlinge aan, zijn kap trok hij rusti af en hij glimlachte even nadat hij het masker had weggehaald. "Rust uit, zoals ik al zei. Tot gauw," zei Seth en hij liep kalm weg naar zijn eigen verblijfplaats.

-Seth topic uit-

Seth snoof, "Oke, maar als je sentimenteel erdoor word is het afgelopen," grapte hij. Na enige tijd kwam het kamp in zicht en Seth riep War een halt toe. Seth grijnsde en hief zijn hand, hij pakte Kaiadja vast en haalde haar van War die één seconde later steigerde en vuur uit ademde. Kaiadja keek toe en plots was het paard verdwenen. "Dat... is wat men een summon noemt, een wezen of demon dat onder jouw bevel staat. Dat leer je later, in ieder geval... elke is identiek." zei Seth en keek zijn nieuwe leerlinge aan, zijn kap trok hij rustig af en hij glimlachte even nadat hij het masker had weggehaald. "Rust uit, zoals ik al zei. Tot gauw," zei Seth en hij liep kalm weg naar zijn eigen verblijfplaats. 'Ik zal rusten.' zei Kaiadja. 'Tot ziens.' en ze keek Seth nog even na. Langzaam liep ze naar haar eigen verblijfplaats. Moe ging ze daar op bed liggen en sloot haar ogen. Ze dacht na over vandaag en probeerde in slaap te vallen. Met moeite viel ze na een tijdje langzaam in slaap.