Oppassen~

Denaii was moe, moe van alles. Het was gewoon te veel geweest de laatste dagen, en ze had even een time out nodig. Ze keek om zich heen, en zuchtte, ze was het gewoon, nuja, niet beu, maar, het was genoeg geweest. Dat was het! Ze had er gewoon genoeg van. Altijd hetzelfde, eigenlijk nooit iets dat gebeurt, niets wat eens iedereen anders deed lijken, niemand nieuw, niets tof, geen nieuws. Ze keek kwaad voor zich uit, er leek toch zoveel te gebeuren, maar nooit iets voor haar, alsof zij gedoemd was om voor altijd te kijken hoe er dingen met anderen gebeurden, terwijl zij zo zou blijven zitten, tot ze uiteindeljk deel van de steen werd. Misschien kon ze dat ook beter doen, een steen worden, dan zou niemand ooit meer last van haar hebben, zou ze niemand meer kunnen lastig vallen, en kon iedereen verder met hun Happy Ending, zonder haar. Ze zuchtte, hoe zou het eigenlijk gaan met de kleine Mariah? Iedereen was meteen dol op haar, dus ook Denaii. Ze nam een besluit, ze zou Seth eens gaan lastig vallen. Een kleine, maar ondeugende glimlach stond op haar gezicht toen ze opstond, en langzaam naar Seth's huis wandelde. Denaii nam haar tijd, en keek ondertussen om zich heen. De laatste tijd voelde ze zich heel raar, haar buien wisselde om de dag, de ene was ze vrolijk, en dan weer verdrietig. NU was ze redelijk neutraal, ze hoopte dat te behouden. Ze klopte op de deur, en bleef wachten. De kleine mocht nooit naar buiten, dus ging zij naar binnen, zou vast ook wel eens leuk zijn voor haar.

-Mariah -

En vrouw met blauwe haar stapte op hem af, wat moest die mens van hem. Hij had dit keer niks uitgehaald. En mariah had training vandaag dus zij kon het ook niet zijn, Op een manier voelde de vrouw hem zo vertrouwen. De vrouw boog zich naar hem toe en fluisterde heel zachtjes 'Mijn kleine Dave wat ben jij gegroeid' HIj keek naar de nek van de vrouw en zag een vampieren beet. Hij hoorde zachtjes geklop. Bang deed hij zijn ogen open en begon te schreeuwen zo dat zijn vader wakker zou worden.

-Ik maak setherian even wakker-

Dave begon te schreeuwen en haastig stond Seth op en liep verschrikt naar het wiegje toe. Selene was hem voor en tilde Dave eruit en hield hem tegen haar aan, "Doe jij de deur maar even open heer," zei ze kalmpjes glimlachend. Seth liep naar de deur en deed die open, hij keek Denaii onderzoekend aan en gaapte toen. "Wat is er Denaii? Ik hoop niets ergs want... ik ben nogal moe ... Dave... Mariah.... vergen veel tijd..... tevens voor Selene." zei Seth gapend en voelde toen Selene's hand op zijn schouder, ze glimlachte en hield Dave koesterend in haar armen vast alsof zij de moeder was in plaats van Mimi. Seth glimlachte even en nam Dave na een tijdje over terwijl hij Denaii onderzoekend aankeek.


-srry-

. 'Nee, het is eigenlijk daarom dat ik kom.' Ze glimlachte, 'Mag ik binnenkomen?' Vroeg ze. Ze wachtte niet op zijn antwoord, en vervolgde, 'Ik dacht, misschien kan ik eens oppassen, aangezien jij het wel druk hebt, en ik weet dat je Selene hebt, maar zij kan ook eens rusten,' Ze dacht even na, 'Of wat ze dan ook doet' Murmelde ze zachtjes. Ze keek op, en grijnsde vrolijk. Seth knikte en pakte haar hand even aan, "Dank je.... ik kan wat rust gebruiken..." zei Seth. Selene glimlachte en liep even naar Denai toe, "Inderdaad, hij slaapt al niet voor twee dagen. Mariah is nogal jaloers met Dave.... en er was bijna een ongelukje gebeurd wat hem wat littekens opleverde omdat hij dave beschermde." fluisterde Selene Denaii in en liep toen naar Seth. Seth had Dave even snel in het wiegje gelegd waar Selene die ochtend een donker paars bolletje uit had gepakt en verbrijzeld tussen haar nagels... waaar Seth niks van af wist. Selene glimlachte even en zakte op de bank neer. Ze was zelf ook al erg moe en legde haar hoofd tegen de armleuning aan de zijkant. Seth ging daarna even op de bank zitten. "Denaii..... wil je echt oppassen?" vroeg hij nieuwsgierig.