The story without a name

Seth grijnsde breed terwijl hij Selene onder zijn arm had geslagen, het was weer tijd om wat te zwendellen. Selene lachte en plaatste haar hoofd tegen zijn schouder en fluisterde "Daar misschien? Wat plezier lijkt me daar op zijn plaats." Seth knikte en liep kalm op het gebouw verderop af. Hij kreeg een nog grotere grijns hoewel er niks te zien in was, geen enkel teken van wat hij ging doen of wou doen. Langzaam naderden de twee het gebouw waar buiten wat aan de hand was, Selene liep naar voren en vroeg, "Wat is hier aan de hand?" aan een voorbijganger. De voorbijganger zuchtte, "vast weer ruzie met de baas als er iemand ontslagen is...." zei de voorbijganger. Selene liep weer naar Seth toe en beide keken ze naar een jonge vrouw... die vast en zeker ontslagen was.

-Katherine-

Katherine was weer onslagen, haar werkgevers kwamen nooit verder dan haar het bieden van werk dat langer duurde dan twee maanden. Vroeger was ze zo'n lief meisje dat alles deed voor iedereen. Tot Kathy van pleeg gezin naar pleeggezin werd geslingerd. Kathy was er verbitterd van geraakt, het liefste zag ze andere lijden zodat ze haar eigen zorgen kon vergeten. Kathy liep de deur uit van het bedrijf, haar oude baas schreeuwde haar woorden toe die ze niet eens meer hoorde, Ze liep de straat op. Kathy pakte haar portemonee en kek hoeveel geld ze nog had. Met deze hoeveelheid zou ze het eind van de maand niet redden, snel liep ze door. Kathy liep op tegen een jongen met een meisje naast zich waar hij zijn arm had om heen geslagen. ''Uhm, het spijt me!'' zei ze onmiddelijk

Een jonge vrouw botste tegen Seth aan en hij keek haar geirriteerd aan. ''Uhm, het spijt me!'' had ze gezegd. Alleen Selene... was daar niet tevreden mee en liet een giftig glimlachje zien. "Nog een keer... en dan zal je het niet na kunnen vertellen... goedkoop vuil straat ****" zei Selene. Seth kek haar aan, "zo kan het wel weer Selene... zie je niet dat er iets met haar is.... ben jij dat meisje... dat, haar baas niet echt waardeerde en ontslagen werd?" vroeg Seth kalm aan het meisje. Selene snoof even maar keek toen kalm naar het meisje, "Mijn excuses," zei ze zacht en keek toen weer een beetje verwaand maar dat zakte snel weg. Seth keek uiterst begripvol naar het meisje en begon licht verward te raken.. ergens.. zag ze er bekent uit. Selene slaakte een licht kreetje via haar gedachten maar gaf geen antwoord toen Seth er naar vroeg.

Katherine keek naar de vrouw die begon te schelden. Kathy keek met open gevallen mond naar haar blauwactige huid haa oranje ogen en puntige tanden. ''wat ben jij'' vroeg ze luid en verbaast. "zo kan het wel weer Selene... zie je niet dat er iets met haar is.... ben jij dat meisje... dat, haar baas niet echt waardeerde en ontslagen werd?" 'Ja eigelijk wel, zo gaat het altijd.'' Zei ze nog steeds geschokt terwijk ze naar de vrouw die blijkbaar de naam Selene droeg. Kathy bleef staren naar de vrouw, ze pakte de pols van de vrouw vast en haalde haar hand over haar huid en keek daarna naar haar vingers of ze gekleurd waren.

. ''wat ben jij" vroeg de vrouw luid en verbaast. 'Ja eigelijk wel, zo gaat het altijd.'' Zei ze nog steeds geschokt. Seth keek haar aan en zag hoe ze Selene aanraakte en over haar huid wreef. Alleen... Selene reageerde niet. "Mevrouw, ik ben Selene Shadowsneaker, een summon. Slechts een dienares van een andere Fel'dan. Dit.. is mijn uiterlijk." zei ze kalm. Seth vloekte maar toen pas viel het kwartje. "Is ze... ook een. Fel'dan!?.... daarom.. ziet ze ons dus." zei Seth. Hij keek haar aan, "Wat is je naam.... wie zijn je ouders.... waarom ben je hier?" vroeg Seth snel achter elkaar. Licht gestrest, ".. Waar zijn mijn manieren. Ik ben Setherian Fel'dan Etherrior." legde Seth uit.

Kathrine keek naar de vrouw ''wat ben jij" vroeg de vrouw luid en verbaast. "Mevrouw, ik ben Selene Shadowsneaker, een summon. Slechts een dienares van een andere Fel'dan. Dit.. is mijn uiterlijk." zei ze kalm. De jongen vloekte "Is ze... ook een. Fel'dan!?.... daarom.. ziet ze ons dus. Wat is je naam.... wie zijn je ouders.... waarom ben je hier? Waar zijn mijn manieren. Ik ben Setherian Fel'dan Etherrior." Zei de jongen die blijkbaar Setherian heette, ''ik ben Katherine Feldane, ik kom uit een weeshuis en vele pleeggezinnen, Waarom ik hier ben? Ik woon hier ''zei ze lichtelijk beledigd.

''ik ben Katherine Feldane, ik kom uit een weeshuis en vele pleeggezinnen, Waarom ik hier ben? Ik woon hier ''zei ze lichtelijk beledigd. Seth keek Selene aan en beide zwegen, "Feldane?.... Fel'dan? ..... wat? Weeshuis?" vroeg Seth uiteindelijk. Selene grijnsde, "Ik heb een vreemd vermoeden...." lacthte ze en toen knikte ze beleefd naar Katherine. "Gelooft u in magie? het bovennatuurlijke? duisterekrachtne? wezens? monsters? demonen?" vroeg Selene kalm. Seth keek even naar Katherine en dacht na.. "die naam komt me heel bekend voor.... alleen wat precies?" vroeg Seth aan niemand in het bijzonder.

-posten lukt effe nie meer-

"Feldane?.... Fel'dan? ..... wat? Weeshuis?" vroeg Seth uiteindelijk. Kathy keek hoe Selene grijnsde, "Ik heb een vreemd vermoeden...." Gelooft u in magie? het bovennatuurlijke? duisterekrachtne? wezens? monsters? demonen?" vroeg Selene kalm. Katherine voelde Setherians ogen prikken op haar lichaam. "die naam komt me heel bekend voor.... alleen wat precies?" Zei seth gewoon zonder het al echt een vraag te stellen. ''ik weet het niet Selene, ik heb er geen bewijs voor maar ook geen bewijs tegen. Maar ik moet naar huis een nieuwe baan zoeken'' zei ze beschaamd. Ze baalde wel dat ze weer was ontslagen.

''ik weet het niet Selene, ik heb er geen bewijs voor maar ook geen bewijs tegen. Maar ik moet naar huis een nieuwe baan zoeken'' zei Katherine beschaamd. Seth keek haar aan en stak zijn hand uit, "...Ik kan je ... Onderdak bieden.. en geld, het is geen medelijden. Zie... het als steun." zei Seth kalm en hij pakte de buidel met geld en stak die uit naar Katherine. Selene glimlachte kalm toen ze dat zag. Beide hadden geen zin om nog te zwendellen dus de winst ging maar naar Katherine.. dan hielpen ze in plaats van te beroven zoals normaal. Seth glimlachte eventjes, "ZO goed? Nu kan je even erop leven." ei Seth kalm.

Kathy keek naar beide nog steeds vond ze dat Selene er raa uitzag met haar blauwe tinten in haar huid. Kathy keek naar de hand die uit gestoken werd naar haar het had geld vast die het haar wilde geven. "...Ik kan je ... Onderdak bieden.. en geld, het is geen medelijden. Zie... het als steun." Zei Setherian teweijl hij blikken wisselde met de vrouw. "ZO goed? Nu kan je even erop leven." Zei Seth kalm. Kathy keek naar hem, ''dankje,'' zei ze terwijl ze het aanpakte. Liever had ze het hem laten houden maar ja geld is geld.

''dankje,'' zei Katherine terwijl ze het aanpakte. Seth kek even vriendelijk, "nu... kan ik je even helpen door je beter te laten voelen," zei Seth kalm. Hij richtte zijn hand lichtjes op het gebouw en mompelde iets onverstaanbaars. Langzaam begon er vuur te verschijnen en uit het niets werden het torenhoge zuilen van vuur die het hout en steen aantasten. Seth pakte kalm Katherine haar arm, trok er zacht aan om te seinen en liep toen kalm weg naast Katherine en glimlachte, "Voel je jezelf al iets beter?" vroeg Seth met een lachje. Selene liep een paar meter achter hen aan en zorgde dat niemand hen zou volgen als ze op weg waren... naar Tovenaars gebied. Katherine hoorde daar thuis, dat voelde Seth gewoon.

Kathrione keenk anar seth en het geld wat hij haar gegeven had ze was aan het peilen hoeveel het zou zijn. ''nu kan ik je ietds beter laten voelen'' klonk de kalme stem van de jongen naast haar. Kathy hoorde oververstaanbare woorden en keek op, ze zag seth staan met zijn arm uitgestrekt naar het gebout dat niet veel later vlam vatte. Uit het niets. ''Wat Huh Hoe'' klonk haar verwarde stem, ze stond verstijft te kijken tot hij aan heer arm tork om te seinen dat ze weggingen. ''Voel je jezelf al iets beter?" vroeg Seth met een lachje.Kathy keek naar Seth ''Hoe de fuck deed je dat, '' zei ze verward op zijn vraag

''Wat Huh Hoe'' had Katherine verward gevraagd maar Seth grijnsde enkel. ''Hoe de fuck deed je dat, '' zei ze verward op zijn vraag. "Dat.. is Fel'dan magie.... of hoe mensen t zeggen. Feldane... jij kan t ook als je er de tijd voor zou nemen om aan te leren." zei Seth kalm en grijnsde even naar Katherine. "Kath, als ik dat moet zeggen. Jij.. bent. een Fel'dan. Net als mij, ...misschien zelfs dichtverwante familie." zei Seth met een kalm glimlachje. Alleen zeker zouden ze het nooit weten, nog stees deed Katherine hem denken aan iemand.... alleen. dat is te lang geleden om goed te herrinneren.

"Dat.. is Fel'dan magie.... of hoe mensen t zeggen. Feldane... jij kan t ook als je er de tijd voor zou nemen om aan te leren." zei Seth kalm en grijnsde even naar Katherine. "Kath, als ik dat moet zeggen. Jij.. bent. een Fel'dan. Net als mij, ...misschien zelfs dichtverwante familie." zei Seth met een kalm Glimlachje. Kathrine keek hem aan ''Magie, '' zei ze terwijl ze haar eigen handen bekeek. ''Nou dat kan ik niet hoor, anders had ik dat wel al gekunt'' zei ze. kathrine keek hem aan ''En de meeste noemen me Kathy'' ze keek nog steeds naar haar handen en liet ze niet veel later in haar zakken glijden. Ze keek naar Seth die net had gezegt dat ze familie zijn, geen misschien hij had dat besloten kwam er in haar op.

''Magie, '' zei ze terwijl ze haar eigen handen bekeek. ''Nou dat kan ik niet hoor, anders had ik dat wel al gekunt'' zei ze. kathrine keek hem aan ''En de meeste noemen me Kathy'' ze keek nog steeds naar haar handen en liet ze niet veel later in haar zakken glijden. Seth zuchtte, "Je kan het, je hebt gewoon de juiste situatie nodig en de juiste oefening daarbij... Selene... dood haar." zei Seth kalm. Hij liep door maar merkte hoe Selene een pijl afschoot van de uit het niets gevormde boog. Aan de knal te horen... had Seth gelijk. Hij draaide zich om en grijnsde, "Ze kan geen Fel'dan pijn doen.. dat heb ik bevolen.. kijk eens.. je bent niet geraakt.. als je geen Fel'dan was... was je geraakt... en had ik je ter plekke meoten genezen.. nu is het onnodig" zei Seth als conclusie en glimlachte extreem vriendelijk naar Kath.

Seth zuchtte, "Je kan het, je hebt gewoon de juiste situatie nodig en de juiste oefening daarbij... Selene... dood haar." zei Seth kalm. Katherine schoot meteen in de stress. ''wat moet ze doen?!'' riep ze uit. katherine keek paniekerig om zich een en hoorde onverwachts een harde klap. Ze keek naar Selene. "Ze kan geen Fel'dan pijn doen.. dat heb ik bevolen.. kijk eens.. je bent niet geraakt.. als je geen Fel'dan was... was je geraakt... en had ik je ter plekke meoten genezen.. nu is het onnodig" zei Seth als conclusie en hij glimlachte extreem vriendelijk. Kathy keek pissig naar hem, ''en dus als ik geen Feldane was was ik nu dood geweest fijn dat je met mijn leven speelt zei ze pissig.'' Ze sprak haar naam nog steeds uit zoals de stervelingen.

"Nee, ik was er zeker van dat je verwant was van mij. Het is simpel om een leven te nemen alleen bij jou voelde ik de energie al.... jij was veilig" zei Seth. Hij liep naar Kath toe en omhelsde haar zachtjes. "Jij bent veilig... jij bent direct verwant." zei seth en selene liep naar kath toe en bestudeerde haar "jij bent... valencia haar dochter... seth zijn zus" zei selene. Seth keek verbaasd naar kath en zweeg toen even.


srry zit op me mob

Kathrine keek pissed omdat hij met haar leven had gespeeld. "Nee, ik was er zeker van dat je verwant was van mij. Het is simpel om een leven te nemen alleen bij jou voelde ik de energie al.... jij was veilig" zei Seth. Kathy vond het maar smoesjes. Hij liep naar Kath toe en omhelsde haar zachtjes. "Jij bent veilig... jij bent direct verwant." Selene liep naar kath toe en bestudeerde haar "jij bent... valencia haar dochter... seth zijn zus" zei selene. Seth keek verbaasd naar kath en zweeg toen even. Kathrine keek naar beide en werd boos. ''HET KAN ME NIET SCHELEN, ze heeft me gedumpt, hoor je me gedumpt in een kindertehuis, ga daar maar eens wonen'' riep ze kwaad naar Seth, niet dat hij er veel aan kon doen maar het was zo, ze wilde niks van haar moeder weten. Kathy sloeg haar armen overelkaar en keek hem aan alsof ze van het het antwooord zou krijgen.

''HET KAN ME NIET SCHELEN, ze heeft me gedumpt, hoor je me gedumpt in een kindertehuis, ga daar maar eens wonen'' riep Kathy kwaad. Seth zuchtte en deed zijn shirt uit, vele littekens en geheelde wonden werden zichtbaar. "Ik ben ook gedumpt.... alleen ik werd gedumpt bij pleegouders die me pijn deden." zei Seth kalm en wees enkele littekens aan die hij door hun gedrag had gekregen... met licht magie hadden ze hem gebrand en getekend. "Ik.. heb 10 jaar die hel doorstaan... toen vond een vrouw me... doodde me pleegouders en adopteerde me. ... Drie jaar later stierf ze... nu ben ik bijna 26 en heb net gehoord dat ze mijn moeder was.... ik heb haar gekend... maar ik weet ook de reden waarom ze mij... en waarschijnlijk jouw achterliet." zei Seth en haalde adem. Hij zweeg even en glimlachte zachtjes. ".. er waren mensen die ons hadden gedood als ze van ons af wisten... daarom liet ze ons achter... je mag je afreageren opme... sla maar ofzo... schelde me uit... het enige wat ik wil... is dat je accepteert dat je geen normaal mens bent maar een tovenares." zei Seth.

"Ik ben ook gedumpt.... alleen ik werd gedumpt bij pleegouders die me pijn deden." zei Seth kalm en wees enkele littekens aan die hij door hun gedrag had gekregen... met licht magie hadden ze hem gebrand en getekend. "Ik.. heb 10 jaar die hel doorstaan... toen vond een vrouw me... doodde me pleegouders en adopteerde me. ... Drie jaar later stierf ze... nu ben ik bijna 26 en heb net gehoord dat ze mijn moeder was.... ik heb haar gekend... maar ik weet ook de reden waarom ze mij... en waarschijnlijk jouw achterliet." zei Seth en haalde adem. Hij zweeg even en glimlachte zachtjes. ".. er waren mensen die ons hadden gedood als ze van ons af wisten... daarom liet ze ons achter... je mag je afreageren opme... sla maar ofzo... schelde me uit... het enige wat ik wil... is dat je accepteert dat je geen normaal mens bent maar een tovenares." zei Seth. Kathrine keek naar haar broer. ''Maar wij hebben dus de zelfde moeder en jij bent 26, vind ik knap hoor dat ze dr tweeling dan dumpt bij andere, en niet eens bij elkaar.'' zei ze boos, haar bioosheid sloeg niet veel later om in verdriet. Ze wist niks van de wereld naast die waar ze opgegroeit was. Haar ogen staarde verdrietig voor zich uit. Ze had nooit verwacht dat ze ooit familie zou tegen komen en nu komen ze met rare dingen zoals oh he je kan toveren en onze moeder heeft ons gedumpt omdat we anders misschien gedood zouden zijn. Kathrine keek naar Seth. ''Ik snap er nik meer van'' zie ze bijna huilend.

''Maar wij hebben dus de zelfde moeder en jij bent 26, vind ik knap hoor dat ze dr tweeling dan dumpt bij andere, en niet eens bij elkaar.'' zei Kathy boos. Seth zuchtte en liep weer naar haar toe. ''Ik snap er nik meer van'' zie ze bijna huilend. Seth omhelsde zijn zus en zuchtte even, "Het is lastig... alleen.. zie het zo. Je hebt een broer die er nu voor je is. ... we kennen elkaar pas net.. alleen familie zorgt voor elkaar. Het komt wel goed Kath." zei Seth kalm en klopte kalmerend op Kath's rug. Hij zuchtte even en voelde Selene's hand op zijn schouder... "... ik ken Valencia. Alles wat ze doet... doet ze met een reden. Ik weet niet wat hier de reden was.. maar er is er een." zei Selene kalm voor ze naar achter liep en rondkeek. Ergens voelde Seth dat er iemand aan kwam... iemand die geen last zou zijn, hopelijk.

Zachtjes streek ze met haar hand door de dikke witte vacht van Poekie, eigrnlijk klopte de naam Poekie niet meer bij hem. Hij was groot geworden. Met zijn grote donkere poelen van ogen keek hij haar aan. Toen draaide hij plots zijn kop en trok zijn bovenlip op."Wat is er dan Poekie?" Vroeg Mariah geschrokken en schoot in de lach, ze moest echt zijn naam snel veranderen. De reusachtige tijger sprong op en maakte een laag brommend geluid en sprong weg het huis uit. Mariah keek hem geschokt na maar rende achter de grote tijger aan. Grommend kwam hij een paar secondenvoor haar aan. Fel trok hij zijn bovenlip op tegen de vreemde vrouw die bij Seth stond. Enkel waar hij nu op wachte was het commando. Maar Mariah gaf het niet. Enkel keek ze van haar vader naar haar moeder naar de vrouw. "Poekie nee." Sprak ze op een kille toon en de tijger deed twee stappen achteruit tot Mariahs hand de vacht van zijn nek raakte. Ze greep het vast en keek schuin omhoog naar zijn kop. In de lengte was de tijger iets groter als zij en in totaal zou Mariah net iets meer als 3 keer in hem passen. Hij was werkelijk reusachtig, bij haat vader kwam hij ongeveer tot zijn middenrif. Het was zeker geen klein beestje meer. Maar zijn gedrag was nog exact hetzelfde als het altijd geweest was. Nogsteeds keek Mariah kil naar de vrouw en opende haar hand waar een klein vlammetje ontstond. "Wie bent u?!" Vroeg ze argewanend terwijl ze het vlammetje groter en kleiner maakte door haar vingers naar elkaar en van elkaar af te bewegen.

"Het is lastig... alleen.. zie het zo. Je hebt een broer die er nu voor je is. ... we kennen elkaar pas net.. alleen familie zorgt voor elkaar. Het komt wel goed Kath." Klonken de zachte woorden van Seth ''Ik snap het niet echt niet'' zei ze toen Selene "... ik ken Valencia. Alles wat ze doet... doet ze met een reden. Ik weet niet wat hier de reden was.. maar er is er een" zei. Een meisje van een jaat of 9 -10 keek kil naar Kathy en opende haar hand waar een klein vlammetje ontstond. "Wie bent u?!" Vroeg ze argewanend terwijl ze het vlammetje groter en kleiner maakte door haar vingers naar elkaar en van elkaar af te bewegen. Kathy duwde Seth weg. ''Ik ben Katherine, '' klonk haar bange stem terwijl ze naar achtere liep. Een kind met vuur in haar handen het moest niet veel gekker worden. Katherine keek naar Selene.

"Wie bent u?!" Vroeg Mariah argwanend terwijl ze het vlammetje groter en kleiner maakte door haar vingers naar elkaar en van elkaar af te bewegen. Kathy duwde Seth weg. ''Ik ben Katherine, '' klonk haar bange stem terwijl ze naar achtere liep. Seth zuchtte en liep naar poekie toe, met 1 simpele handomdraai werd hij een kleine kitten zoals eerst. Seth liep naar Mariah toe en tilde haar op, "Mariah! Doe niet zo naar je tante, wat zei ik laatst nog. Geen vuur op andere richten." snoof Seth en kuste Mariah's voorhoofd. "Katherine, dit is Mariah mijn dochter. Mariah dit is mijn zus Katherine," zei Seth. Selene liep even kalm langs Katherine heen, "Seth heeft haar geadopteerd.." fluisterde ze zacht voor ze naar Seth liep en glimlachend Mariah omhelsde, "Hoe gaat t met mijn kleine meisje?" vroeg Selene glimlachend. Seth liep naar Katherine toe en zuchtte, "Sorry... ze is nogal beschermend voor haar vader, alleen ze is niks vergeleken de echte gevaren hier," lachte Seth als grapje. Hij grijnsde even naar Mariah en knipoogde om te laten zien dat het een grapje was.

De vrouw duwde Seth weg. ''Ik ben Katherine, '' klonk haar bange stem terwijl ze naar achtere liep. Seth zuchtte en liep naar poekie toe, met 1 simpele handomdraai werd hij een kleine kitten zoals eerst. "Dawh.." Zei Mariah zogenaamd verdrietig en keek naar de kitten. Seth liep naar Mariah toe en tilde haar op, "Mariah! Doe niet zo naar je tante, wat zei ik laatst nog. Geen vuur op andere richten." snoof Seth en kuste Mariah's voorhoofd. "Katherine, dit is Mariah mijn dochter. Mariah dit is mijn zus Katherine," zei Seth. Selene liep even kalm langs Katherine heen voor ze naar Seth liep en glimlachend Mariah omhelsde, "Hoe gaat t met mijn kleine meisje?" vroeg Selene glimlachend. Seth liep naar Katherine toe en zuchtte, "Sorry... ze is nogal beschermend voor haar vader, alleen ze is niks vergeleken de echte gevaren hier," lachte Seth als grapje. Hij grijnsde even naar Mariah en knipoogde om te laten zien dat het een grapje was. Mariah grijnste terug en keek Katherine aan. "Hallo, ik ben Mariah Fel'dan!" Riep ze lachend en opende haar handen zodat Poekie er in sprong. "Het spijt me." Verontschuldigde ze zich stralend. Al haar magie leek verdwenen en ze was weer een normaal 8 jarig meisje, hoewel haar oogkleur nogsteeds constand leek te veranderen. Ze had een gewoon kind kunnen zijn. Maar iets aan haar straalde kracht uit. Ze was zoals haar vader. En zo zou ze ook opgroeien. Opnieuw grijnsde ze naar haar tante en keek daarna haar vader aan. "Ik wist niet dat ik een tante had? Alleen Daphne maar zij niet echt." Sprak ze en glimlachte. "Weet oma het?" Vroeg ze met een glimlachje. Ze wou oma eigenlijk wel weer eens knuffelen.

(Whaha Mariah powersss)