Alpha&Omega

Seth zat op de top van een bergpunt, vlak... zwarte stenen om hem heen. Zachtjes hief hij zich vanuit kleermakerszit tot hij rechtstond. Hij hief zijn hoofd en keek naar de fel witte maan. De duisternis werd doorbroken door de nachtlicht des tijds. Seth zuchtte en keek er naar. Achtennegentig sterren vormden de rune in de lucht. Eens in de paar jaar kwam dit voor, het was nu of nooit. "Urano meteria," zei Seth zacht. De zwarte rotsen gloeiden op en kregen een onheilspellende gloed om hen heen. Zacht werd het licht van de maan geabsorbeerd door de demonische stenen geboren uit duisternis en herleven door bloed. Seth keek naar boven en uit het niets.... verschenen er om hem heen twee gedaanten. De oude, de hoeder en de voogd. Valencia Fel'dan, zijn moeder, voogd en hoeder. Dan was er nog de laatste, Fel'dan. Zijn spirituele vorm aangezien zijn lichaam ergens diep verborgen lag te sluimeren. Seth keek hen aan, Fel'dan zweeg en Valencia begon te spreken. "Setherian Fel'dan. Op deze dag heb jij je laatste les voltooid. Jij zal vandaag stijgen naar het level dat slechts enkelingen halen. Omega, einde." zei Valencia. Fel'dan die niet zichtbaar was door vage mistflarden om hem heen hief iets. Als met een flits geslagen voelde Seth duizenden gedachten door hem heen gaan. Toen hij opstand stond Valencia er nog en omhelsde hem. "Je bent geworden wat ik wou dat je zou worden. Ga in vrede Seth. Ik... ik ik weet dat je het kan." zei Valencia.... toen vervaagde ze en Seth stond op. Uit zijn rug boorde wat botten zich en vormde sleutels, zijn armen vervaagden even en veranderde van vorm. Seth gromde en hij veranderde weer terug. Seth hief zijn arm en sloeg ermee op zij. Met een geruisloze knal blies er een heuvel verderop af. Lachend hief Seth zijn armen. "De kracht! Het werkt!" zei Seth. Hij brulde en zijn brul klonk als een echo. uit zijn mond verschenen vlammen, duister en zwart. De bottenvleugels kwamen terug terwijl Seth zacht hijgde. Zijn armen werden klauwen en hij lachte, "Setherian Fel'dan is mijn naam! Ik ben het werktuig van verlossing..... om een demoon te doden, moet je je als eentje gedragen!" lachte hij. Seth stootte met zijn hand naar hem toe en rotsen werden overal om em heen naar hem toe getrokken en toen weg geworpen. De maan.... werd langzaam zwart terwijl Seth de kracht ervan op nam. Hij leviteerde zacht en schreeuwde op een speciale hoogte die niet te horen viel. Om hem heen... knalde er iets hard. De lucht scheerde weg en een halve seconde later was de knal pas te horen. Seth grijnsde en werd weer normaal terwijl hij kalm de berg afliep.

Dave keek naar de heldere maan die vandaag hoog stond maar er hing iets anders in de lucht. Elke eerste volle maan glipte hij naar buiten om te genieten van de vrij heid en het rust. om hem heen zweefde 10 kleine zwarte bollen terwijl hij in kleermaken zit zat. Dave voelde hoe hij kracht kreeg van de duisternis ook voelde hij demonen in zijn buurt die hem niet aanvielen maar hem ook kracht gaven, sinds hij 'daemones FRAGOR' had ontdekt, heeft hij een betere band met met demonen en duivels. Plotseling werd het donker en Dave keek naar de maan die niet meer te zien was 'wat gebeurde er?' vroeg hij zich stil af 'light-dark balls indicate' zei hij zachtjes en de balletjes die om hem heen zweefden gaven licht. Dave zag een gedaante op komen en keek rustig toe hoe de mens zijn kant op kwam en eindelijk herkende hij de gedaante 'pap wat deed je daar op de berg' vroeg hij nieuwsgierig en wachte op een antwoord.

'pap wat deed je daar op de berg' vroeg Dave nieuwsgierig en wachte op een antwoord. Seth keek zijn jonge zoon aan en lachte, "Daar kom je later op een dag wel achter. Waarom de toekomst verpesten door het lot vrij te geven," zei Seth pesterig naar zijn zoontje. Hij keek hem aan, langzaam kwam het maanlicht terug die een geheimzinnige gloed rond het tweetal leek te geven. "Iedereen in mijn familie komt er vanzelf wel achter. Jij dus ook, het gaat enkel... nog een tijdje duren." zei Seth met een glimlachje en hij klopte Dave even op diens schouder. "De wereld veranderd.... tijd is slechts een begrip voor die verandering, toekomst en verleden zijn momenten om op vooruit of terug te kijken maar... als het erop aankotm draait het op het nu. Dus.... dit verleden dat hoeft men niet te weten?" vroeg Seth terwijl hij Dave aankeek met een lachje, wachtend op een bevestiging.

Seth keek zijn jonge zoon aan en lachte, "Daar kom je later op een dag wel achter. Waarom de toekomst verpesten door het lot vrij te geven," zei Seth pesterig naar zijn zoontje. Hij keek hem aan, langzaam kwam het maanlicht terug die een geheimzinnige gloed rond het tweetal leek te geven. "Iedereen in mijn familie komt er vanzelf wel achter. Jij dus ook, het gaat enkel... nog een tijdje duren." zei Seth met een glimlachje en hij klopte Dave even op diens schouder. "De wereld veranderd.... tijd is slechts een begrip voor die verandering, toekomst en verleden zijn momenten om op vooruit of terug te kijken maar... als het erop aankotm draait het op het nu. Dus.... dit verleden dat hoeft men niet te weten?" vroeg Seth terwijl hij Dave aankeek met een lachje, wachtend op een bevestiging. Dave knipte met zijn vingers en de ballen die rond hem heen zweefden verdwenen. Hij herhaalde de woorden die zijn vader zei, de jonge snapte het niet echt wat zijn vader er mee bedoelde maar vroeg niet verder 'Pap...' zei hij zacht en probeerde de zin zo goed mogelijk te formuleren 'hoezo voel ik de demon als ze bij mij in de buurt zijn?' Hij wist dat de vraag nergens op sloeg maar hij had geen zin om over zijn andere probleem te praten.

'Pap...' zei hij zacht en probeerde de zin zo goed mogelijk te formuleren 'hoezo voel ik de demon als ze bij mij in de buurt zijn?' Seth keek Davbe even aan en dacht na, "Ten eerste ze? ten tweede, wij Fel'dans maken snel contact met demonen en andere wezens in die richting, dus dat is niet zo'n heel groot probleem." zei Seth kalm en geruststellend. Hij strekte zijn handen even. Kalm keek hij Dave aan, "Alleen.. kijk uit voor je iets zegt of beloofd aan ze. Demonen kunnen verachtelijk zijn met afspraken. Ze steken je in de rug." zei Seth alm en hij dacht even na.

-effe inspiloos-

"Ten eerste ze? ten tweede, wij Fel'dans maken snel contact met demonen en andere wezens in die richting, dus dat is niet zo'n heel groot probleem." zei Seth kalm en geruststellend. Hij strekte zijn handen even. Kalm keek hij Dave aan, "Alleen.. kijk uit voor je iets zegt of beloofd aan ze. Demonen kunnen verachtelijk zijn met afspraken. Ze steken je in de rug." Dave keek zijn vader raar aan, hij zou nooit iets aan de demonen beloven nooit in zijn leven ze waren handig om hem krachten te versterken 'maar pap ik zou nooit een deal met hun sluiten.' zei hij op een zelf verzekerde toon en ging verder 'het lijkt meer als of ze me kracht geven en er schieten spreuken in me hoofd die ik niet eens ken enzo' de laatste worden waren zacht maar duidelijk.

'maar pap ik zou nooit een deal met hun sluiten.' zei hij op een zelf verzekerde toon en ging verder 'het lijkt meer als of ze me kracht geven en er schieten spreuken in me hoofd die ik niet eens ken enzo' Seth knikte even, "dan is het goed. Zolang je maar nooit een deal sluit met een demoon zonder dat je volledig weet wat je doet of wat er gaat gebeuren." zei Seth semi vaderlijk. Seth zuchtte even en keek naar Dave. "Zorg alsjeblieft goed voor je zusjes.... mocht mij iets overkomen.. vooral in deze tijden.... en probeer die stemmetje maar te negeren als ze vervelend wordne... want niet altijd zullen ze spreuken vertellen."

"dan is het goed. Zolang je maar nooit een deal sluit met een demoon zonder dat je volledig weet wat je doet of wat er gaat gebeuren." zei Seth semi vaderlijk. Seth zuchtte even en keek naar Dave. "Zorg alsjeblieft goed voor je zusjes.... mocht mij iets overkomen.. vooral in deze tijden.... en probeer die stemmetje maar te negeren als ze vervelend wordne... want niet altijd zullen ze spreuken vertellen." Dave keek naar zijn vader 'Als er iets over komt zal de persoon die je dat heeft aangedaan zal niet makkelijk krijgen dat beloof ik jou en trouwens wanneer komt Meredith naar de tovenaars territoria?' Hij had er zin in om zijn kleine zusje weer te zien, maar op een manier had hij er ook geen zin in want dan komen er meer meiden in hun huis en dan zijn hem vader, sean en hij enige jongens in het huis en dan nog met de summons van zijn vader.

Sean kwam net aangelopen en lachte naar zijn oompje en neefje.'Als er iets over komt zal de persoon die je dat heeft aangedaan zal niet makkelijk krijgen dat beloof ik jou en trouwens wanneer komt Meredith naar de tovenaars territoria?' "Als de tijd rijp is.." Zei Sean maar. Maar wist niet veel van dat meisje af naja hij wist ook niks van zijn ouders. Sean glimlachde naar hun. "Heey Dave hee oompje Seth." Zei hij met ene grinnike onder toon om hem te plagen. Sean keek naar zijn oom en glimlachde trots om hem als oom te hebben. "Oom?" Zei hij met een vragnde stem. "Wie is Vyndi eingelijk."