Infected dreams

Seth's borstkas werd opengescheurd en een beestachtig verschijnsel keek hem uit. Het was geen wezen of monster, enkel zijn eigen reflectie die zijn handen naast zijn hoofd zette. Seth keek diep in zijn eigen ogen en zweeg. De hij tegenover hem was geen chaosmorph maar ook niet normaal. Zijn ziel, verrot en bebloed. Maden kwamen uit zijn wang gekropen en uit zijn oog kroop een worm nar buiten. Verrotte gassen kwamen uit zijn muil. "Nomen est omen," zei het wezen en beiden werden verteerd uit het niets. Seth belandde in een zwarte duisternis, hij keek naar zijn handen en lachte gestoord. Hij wou het niet, maar hij deed het. Langzaam slingerde hij naar voren en met een lach balde hij een vuist en als signaal klapte er een jonge vrouw voor hem uit elkaar, bloed gutste uit de los gescheurde ledematen en met een laatste snik viel Mariah neer. Vervolgens herhaalde zich het ritueel met Dave..... Sara... Meredith en Maylaine. Bij ieder werd het erger voor Seth om te verdragen. Als laatste stond hij over Mimi heen gebogen en lachte. Hij rukte met zijn hand in haar maag en trok iets lichts en zachts eruit. Het lichaam was levenloos en een geheimzinnige gloed van Mimi werd eruit getrokken. Eerst leek het gezicht van het verschijnsel te glimlachen voor het veranderde in een doodse blik en vernietigd werd. Seth keek naar zijn eigen handen en lachte.
Ineens schrok Seth bezweet wakker met een verstomde kreet, Seth greep naar zijn hoofd met beide handen en kronkelde even. Zijn linkerarm was vervormd in zijn slaap tot de klauw. Seth haalde lastig adem en probeerde op te staan maar zakte in elkaar en greep steunend het bed vast.

(Mimi)

Mimi draaide zich om. De slaap vatte haar niet, of het wakker worden. Het lag allemaal door elkaar. Het woud doemde voor haar op. Zoals ze het kende, sinds ze klein was, grote bomen, door de eeuwen heen bekerft met littekens, herinneringen en vooral veel emotie. De nevel hing laag, waardoor ze haar ogen moest dichtknijpen om iets te kunnen onderscheiden. Ze hoorde de stemmen van.. Vyndi? Nee! Wat deed zíj nu hier, in haar woud? Mimi voelde dat ze kwaad werd, hoe durfde ze! Na alles wat ze haar had aangedaan! Mimi sloop wat dichterbij, ze hoorde bijna niets. Ze zuchtte, ze was uiteindelijk vampier voor niets geworden. De oorlog kwam naderbij, en zij moest haar volk leiden. Samina was er niet klaar voor, en dit was nu persoonlijk. Ze moest zacht gegromd hebben, want plots verstokte het geluid van zachte fluisteringen. Ze hoorde zachte passen, naar haar toe. Mimi liep naar achter, maar het gevoel van angst kwam over haar. En toen sprongen ze op haar af. 'Dus onze kleine Elf zit ons af te luisteren he?' Vyndi's stem was angstwekkend lijzig, alsof de temperatuur metteen tien graden daalde. Mimi keek om zich heen, 'Seth zal jullie allemaal wreken als je mij iets aandoet!' Schreeuwde ze. 'Ow, maar dat is juist ons plan schat.' Vyndi lachte lief naar haar, 'Als wij jou hebben, zal hij alles op het spel willen zetten om zijn liefde te redden, en dan..' Ze wachtte even, en gaf toen een witte grijns, 'Hebben we hem voor altijd!'

Mimi veerde op. De droom had al haar angsten van de voorbije dagen opgepikt, en tot een senario weten om te vormen. Hoe was zoiets mogelijk? Het leek onwerkelijk, hier, bij Seth. Alle zorgen gleden van haar af, het was maar een droom. En zelfs voor Vyndi was dit plan te slim gepakt, allemaal veel te veel uitgedacht. Ook naast haar bewoog Seth onrustig. Ze streek zacht door zijn haar, en het klopt ook niet, Seth zou nooit zijn wizzies opgeven voor haar. Hij lag er maar raar bij, en plots wenste ze dat ze wist wat er op dit moment in hem omging. Zijn arm was.. anders. Mimi keek er even naar, en trok toen zachtjes, om hem niet wakker te maken, het deken weg. Wat ze zag was anders, wanaf zijn arm vertrok er een klauw waar zijn hand had moeten zitten. Hij haalde lastig adem en veerde overeind. Seth probeerde op te staan maar zakte in elkaar en greep steunend het bed vast. Mimi kwam overeind, 'Seth! Gaat het wel?' Haar stem klonk bezorgd, zijn duistere magieën hadden hem al bijna eerder het leven gekost.

'Seth! Gaat het wel?' klonk Mimi''s stem op de achtergrond. Het geruis en gekrijs brandde in zijn oren en Seth haalde nog lastiger adem terwijl zijn arm losliet en uit elkaar viel. Seth steunde even en kuchte. Hij kreeg langzaam zijn evenwicht terug. Hij kwam omhoog en zijn arm werd weer hersteld. Hij keek Michelle aan en zuchtte, "Het......... gaat alweer.... beetje." zei hij krakerig door het slikken heen. Kalm ging hij even op het bed zitten en een duidelijke rilling viel door zijn lichaam te zien trekken of beter gezegd..... cirkelen aangezien hij zachtjes schokte elke paar seconden tot het stopte. Seth ging voorzichtig liggen en zuchtte, "Ik word weer ziek. Te weinig kracht gebruikt om... af te koelen.... en nu sta ik er voorlopig weer bijna alleen voor met kracht." zuchtte Seth en voelde een koude rilling door hem heen trekken. Seth legde zich neer vlakbij Mimi en kroop zacht tegen haar aan. "Mimi.... ik.. ik moet even bekennen. Ik heb gedaan wat Valencia me vroeg. Ik heb me magie voltooid, hoogste wat ik kan bereiken. Alleen.. het heeft me veel gekost... ik ben te moe en te zwak om echt te kunnen oefenen en de kou die ik voorheen kon negeren trekt nu met vlagen door me heen." zei Seth en legde zijn als ijs voelende hand even zacht tegen Mimi's wang. Zelfs zij... die bijna niet meer leefde bij lichaam voelde warm en zacht aan. Seth kroop tegn Mimi aan. "...ik denk dat ik het niet aankan die kracht te gebruiken.. ik wil niet dat jou iets overkomt ..." zei Seth zacht fluisteren.d

Seth haalde nog lastiger adem terwijl zijn arm losliet en uit elkaar viel. Seth steunde even en kuchte. Hij kreeg langzaam zijn evenwicht terug. Hij kwam omhoog en zijn arm werd weer hersteld. Hij keek Mimi aan en zuchtte, "Het......... gaat alweer.... beetje." zei hij krakerig door het slikken heen. Kalm ging hij even op het bed zitten en een duidelijke rilling viel door zijn lichaam te zien trekken of beter gezegd..... cirkelen aangezien hij zachtjes schokte elke paar seconden tot het stopte. Seth ging voorzichtig liggen en zuchtte, "Ik word weer ziek. Te weinig kracht gebruikt om... af te koelen.... en nu sta ik er voorlopig weer bijna alleen voor met kracht." zuchtte Seth en voelde een koude rilling door hem heen trekken. Seth legde zich neer vlakbij Mimi en kroop zacht tegen haar aan. "Mimi.... ik.. ik moet even bekennen. Ik heb gedaan wat Valencia me vroeg. Ik heb me magie voltooid, hoogste wat ik kan bereiken. Alleen.. het heeft me veel gekost... ik ben te moe en te zwak om echt te kunnen oefenen en de kou die ik voorheen kon negeren trekt nu met vlagen door me heen." zei Seth en legde zijn als ijs voelende hand even zacht tegen Mimi's wang. Seth kroop tegn Mimi aan. "...ik denk dat ik het niet aankan die kracht te gebruiken.. ik wil niet dat jou iets overkomt ..." zei Seth zacht fluisteren. Mimi legde zacht haar hand op zijn wang. Zachtjes drukte ze zichzelf tegen hem aan. Ze was niet helemaal in staat wat te zeggen. Even sloot ze haar ogen en drukte hem nog dichter tegen zich aan. Zachtjes bleef ze zo liggen. Stilletjes ademde ze in puur uit gewoonte en hielt zich stil. Stiller als normaal dat wel. Maar wat kon ze zeggen. Ze had het gemerkt, er was veel anders geworden aan Seth. Al had het haar niet beangstigd, hoewel het dat wel zou moeten doen. "Rust.." Fluisterde ze zacht. "Dwing jezelf niets, rust enkel." Fluisterde ze in zijn oor waarna ze die zachtjes kuste. "Er is hier niets wat gevaarlijk is voor jou dus rust.." Fluisterde ze zacht en aaide hem zachtjes over zijn wang.

Mimi legde zacht haar hand op zijn wang. Zachtjes drukte ze zichzelf tegen hem aan. Ze was niet helemaal in staat wat te zeggen. Even sloot ze haar ogen en drukte hem nog dichter tegen zich aan. Zachtjes bleef ze zo liggen. Stilletjes ademde ze in puur uit gewoonte en hielt zich stil. Stiller als normaal dat wel. Maar wat kon ze zeggen. Ze had het gemerkt, er was veel anders geworden aan Seth. Al had het haar niet beangstigd, hoewel het dat wel zou moeten doen. "Rust.." Fluisterde ze zacht. "Dwing jezelf niets, rust enkel." Fluisterde ze in zijn oor waarna ze die zachtjes kuste. "Er is hier niets wat gevaarlijk is voor jou dus rust.." Fluisterde ze zacht en aaide hem zachtjes over zijn wang. Seth zcuhtte en nestelde zich bij Mimi zachtjes nam hij de weinige warmte die om haar heen hing op en kuste Mimi. "Het enige... wat ik wil is bij jou zijn. Mimi..... voor jou .... zou ik" begon Seth en toen was zijn hoofd tegen haar schouder gevallen. Een korte droomloze slaap verscheen waar hij vier minuten later alweer uit wakker werd.. "alles opgeven.." mompelde Seth zachtjes en deed zijn ogen weer open. De slaap had hem verlaten... droomloze nachten, beangstigende stukken slaap en geen kalmte meer.