Welcome Delailah

Geduldig was de jonge Healer al haar kruiden aan het sorteren, vandaag was een anddere dag als alle anderen.De ceremonie was de vorige dag geweest en in die nacht had ze ontdekt dat er iemand binnen deze wereld echt om haar gaf, van haar hield. Hanyo, eens had zij hem gered maar nu was het zijn beurt geweest. Zonder hem zou haar ellende alleen maar erger worden. Maar nu kreeg ze nog iemand in het huis erbij. Ze had haar eigen leerling die ze alles zou leren om een goede healer te kunnen worden. En dan kon deze jonge meid haar plaats overnemen als Healer als de tijd daar was. Ze glimlachte in zichzelf en liep de trap op. Ze verdween in haar eigen kamer en gooide de ramen ver open. Geruisloos liet ze zich op het raamkozijn zakken en staarde in de verte. Zo zou ze haar leerlinge gemakkelijk zien aankomen, niet dat ze verwachtte dat het meisje onopvallend zou komen. Opnieuw streek een glimlach over haar gezicht en ze sloot even haar ogen. Alles in de wereld was zo rustig en vredig hier. Zodra ze een geluid hoorde in de verte opende ze haar ogen weer en zag daar een klein gestalte aankomen.

Delailah only

Delailah haar blonde haren hingen over haar gezicht terwijl ze lag te slapen. De zon scheen fel door haar raam naarbinnen, zo op haar gezicht. Langzaam opende de jonge healer leerling haar blauwe ogen. Het meisje was vrolijk, zoals ze altijd al was. Langzaam stond het kleine meisje op om naar haar mentor te gaan. Ergens had ze liever warrior willen worden in plaats van healer. Maar ergens was ze trots dat ze boven haar zusje was verkozen tot healer. Het meisje kleden zich netjes aan en haalde haar fel roze borstel zachtjes door haar net iets langere haar, haar haren waren misschien net een centimeter langer dan die van Abigail. Het meisje liep naar het huisje van de Healer en liep vrolijk naar binnen.

Zwijgend bleef Alice zitten en glimlachte in zichzelf. Ze bleef naar het aankomende meisje staren, vanaf deze dag zou het een stuk minder stil zijn binnen. Stilletjes zette ze zich af zodra het meisje naar binnen was gelopen. Ze landde geruisloos en liep toen achter het blonde meisje aan naar binnen. ''Welkom in je nieuwe huis Delailah.'' Zei ze met een vriendelijke en warme stem. Ze keek het jonge blonde meisje rustig aan en liep toen richting de trap. ''Kom ik laat je je kamer zien. In je kamer kun je je terugtrekken als je rust nodig hebt en je kunt er studeren zonder dat je last hebt van mij.'' Bij haar laatste woorden grinnikte ze zacht en liep langzaam de trap op. Ze keek even achterom om te kijken of Delailah haar volgde. ''En voor ik het vergeet je mag me altijd gewoon Alice noemen. Ik wil geen ge-mevrouw horen of wat dan ook. Dat doet me zo oud lijken.'' De jonge healer grijnsde even en liep de laatste traptredes op. Haar passen waren nauwelijks hoorbaar op de overloop. Aan het eind van de gang opende ze een deur en draaide zich om. ''Ziezo hier is het. Heb je nu al vragen?'' Haar ogen waren rustig en ze haalde even een hand door haar lange haar dat voor nu niet onder haar kap verborgen zat.