Back

Hij kreeg een brede glimlach 'nou goed zullen we meteen gaan want ik moet nog me zus vinden ergens in de ridder territoria.' zei hij lachend en stond op en knikte naar de moeder van Brenna 'Het was een heerlijke thee mevrouw Freda Nim'jai en u vind het zeker niet erg als ik u dochter steel voor paar uur, i kdenk dat zij meer weet over de paarden en stallen hier dan ik.' vroeg hij en liep alvast naar de kapstok en pakte zijn mantel en deed het om. 'Ja, natuurlijk.' Zei Freda met een stroeve glimlach. Brenna moest moeite doen om een giegelbui in te houden. Brenna pakte haar mantel weer, ze sloeg haar sjaal om en trok handschoenen aan. 'Dag Moeder.' Ze deed de deur achter zich dicht en stapte de ijzige kou in. 'Nou, ik weet niet waar je zusje zou moeten zijn maar misschien traint ze, in de sneeuw oefenen is goed schijnt het.'

Rinaldo hoorde hoe Brenna haar moeder Gedag zei en naar buiten stapte, zelf geooot hij van de wind in zijn gezicht 'Nou, ik weet niet waar je zusje zou moeten zijn maar misschien traint ze, in de sneeuw oefenen is goed schijnt het.' Rinaldo haalde zijn schouders op en keek om zich heen of er leven was 'hmm me zusje is zelfstandig, daar maak ik geen zorge om maar gaan we naar de stallen om een paard uit te zoeken.' Zei hij rustig en liep naar de stallen waar je gewoon al van verte paarden gehinnik hoorde. Toen hij naar binnen liep vielen een paar paarden in zijn oog die nog jong waren en geen bezitter hadden. De joneg wachte tot Brenna bij hem zou voegen.

'hmm me zusje is zelfstandig, daar maak ik geen zorge om maar gaan we naar de stallen om een paard uit te zoeken.' Zei hij rustig en liep naar de stallen waar je gewoon al van verte paarden gehinnik hoorde. Toen hij naar binnen liep vielen een paar paarden in zijn oog die nog jong waren en geen bezitter hadden. De joneg wachte tot Brenna bij hem zou voegen. Ze kwam ook de stal binnen, ze wreef even in haar handen. 'Ik heb mijn paard gekregen omdat ik er een goed gevoel bij had. Als jij nou eens langs al die paarden loopt en bij ieder even stil staat, als je vanbinnen zeker weet ''dit is 'm'' dan is het zo. Tenminste, dat ging zo bij mij, anders kan ik nog kijken wat de kwaliteiten zijn.' Ze deed haar sjaal af want het was iets warmer in de stallen.

'Ik heb mijn paard gekregen omdat ik er een goed gevoel bij had. Als jij nou eens langs al die paarden loopt en bij ieder even stil staat, als je vanbinnen zeker weet ''dit is 'm'' dan is het zo. Tenminste, dat ging zo bij mij, anders kan ik nog kijken wat de kwaliteiten zijn.' Rinaldo knikte en liep naar een hengst die zwart als de nacht was, hij deed hem erg denken aan zijn lieve mustang, de ridder ging toen naar een bruine merrie die ook niet heel erg oud was en voelde bij dit paard zich niet echt veilig en toen kwam hij bij een hengst die bruin was met witte vlekken. De paard hinnikte en Rinaldo aaide hem over zijn neus 'fortis' zei hij zacht en keek op, het was net zo als zijn vorige was het een mustang en Rinaldo liet even een teken zien zodat de baas kwam van de manege.

Fortis: http://1.1.1.4/bmi/dierenatlas.info/zoogdieren/images/paarden1.jpg

Rinaldo liep wat rond en stopte bij bepaalde paarden, uiteindelijk stopte hij bij een bruin hengst met witte vlekken. Hij aaide het beest over de neus. 'fortis' zei hij zacht en keek op. Hij gaf een teken aan de meester van de manege. 'Wat een mooie hengst, wat voelde je?' Vroeg Brenna zacht, ze legde haar kleine hand op zijn schouder en aaide Fortis. Een beetje dromerig keek ze toe hoe Rinaldo met de meester praatte. Een winterbries woei langs haar heen. Ze zuchtte, ze moest naar huis. Ze sloeg haar sjaal weer om en knoopte haar mantel dicht. 'Tot gauw Rinaldo.' Zei ze in gedachten tegen haar goede vriend. Hij zag haar niet toen ze zacht de stal uitliep en weg liep over de besneeuwde straten.

(mysterious vanishing xD)
(Brenna topic out)

'Wat een mooie hengst, wat voelde je?' Vroeg Brenna zacht, ze legde haar kleine hand op zijn schouder en aaide Fortis. Een beetje dromerig keek ze toe hoe Rinaldo met de meester praatte. Een winterbries woei langs haar heen. Ze zuchtte, ze moest naar huis. Ze sloeg haar sjaal weer om en knoopte haar mantel dicht. 'Tot gauw Rinaldo.' Zei ze in gedachten tegen haar goede vriend. Hij zag haar niet toen ze zacht de stal uitliep en weg liep over de besneeuwde straten. Rinaldo draaide zich om en zag dat brenna weg was en zuchte, het was erg gezellig met haar geweest maar nu oest hij zelf zijn zusje zoeken en voor fortis de stal klaar maken. Hij nam afscheid van de baas en liep het kou in.

-dit topic kan gesloten worden-