Thanks for coming..

Met zijn vuist tegen zijn kin geleund en zijn ogen dicht staarde Aramrio in het donker. Hij zat op zijn troon. De audientie was net geweest. Vele ridders waren gekomen met hun problemen, en hij had ze netjes beantwoord. Hij uzchtte, zijn hoofd was de laatste tijd niet meer helder. Vele gedacht maalde door zijn hoofd, en hij kon ze maar niet op orde krijgen. De laatjes in zijn hersenen zaten overvolen puilde uit van informatie en gevoelens, die de laatste tijd ook weer mee speelde. Hij opende zijn ogen, een koude windvlaag woei door de open deur. De oorlog was gewoon te veel voor hem, maar hij was King, dus moest hij wel meevechten, sterker nog, hij moest hen aanvoeren. Maar hij was sterk, en dat zou hij ook blijven. Zijn harnas stond glimmend klaar in zijn kamer, zijn zwaard was geslepen, zijn vechttechniek was bijgeschaafd zijn.. Zijn gedachten en fantasieen werden ruw onderbroken door een schaduw die door dek ier van de deur gleed. De zon scheen, en liet de sneeuw veranderen tot water, maar zover waren ze nog niet. Brenna de Healerleerling kwam binnen, misschien we lop het goede moment, dacht Aramiro bij zichzelf. Hij glimlachtte en stond op.''Brenna, hoe gaat het?'' Vroeg hij vriendelijk terwijl hij opstond van zijn troon. Hij liep de treden af, zijn blauwe mantel ruistte als een fluwele kleed achter hem aan.

(Flut)

Brenna was die ochtend vroeg opgestaan. Ze was even met Rinaldo gaan rijden. Ze voelde haar wangen warm worden, ze voelde echt iets wat ze nooit eerder had gevoeld voor hem. Hij begreep haar, hij liet haar het gevoel krijgen dat ze echt speciaal was. Maar ze voelde het ook als verraad naar Giljard toe, hij kende haar genoeg om het te zien en hij was vreselijk jaloers. Hij was niet boos maar hij leek wel verdriet te hebben dat ze alleen van hem hield omdat hij haar neef was. Ze schudde de gedachten van haar af, veel te somber. Ze passeerde de troonzaal. Aramiro zat alleen en hij zag er niet echt goed uit. Ze stapte naar binnen en onderbrak zijn gedachten. 'Brenna, hoe gaat het?'' Vroeg hij vriendelijk terwijl hij opstond van zijn troon. Hij liep de treden af, zijn blauwe mantel ruistte als een fluwele kleed achter hem aan. 'Goed, het gaat heel goed sire.' Brenna was een veel te verlegen meisje om hem bij zijn naam te noemen. 'En met u?'

(nee, mijne dan)

Het kon beter, maar ik ben blij dat het koningkrijk nog neit is aangevallen, maar daar wil ik het even over hebben, loop even mee.'' Hij stak zijn hand uitnodigend uit, en wees naar een kleine zijkamer met open deur. Daar stond de belangrijkste tafel van het hele Ridderterretorium. De tavel was zeshoekig, en er lag een kaart op, honderden beeldjes en andere vechtdingen stonden op een tafel ernaast.''Dit is de kaart van heet Miracles of Fantasia, zoals je ziet staan er een aantal beeldjes op,'' Hij wees naar twee elfenbeeldjes, twee ridderbeeldjes, drie vampierbeeldjes en nog een aantal overige rasbeeldjes.''jasmyn en ik plannen hier de aanval enzovoort, maar we zijn een heel belanrijk ding vergeten. Het kamp, waar jij en jou mentor de gewonden moeten verzorgen, ik wil graag aan jou vragen om hier naar te kijken en een goede plaats te vinden.'' Hij knikte haar bemoedigend toe, hij had eigenlijk al een plek in gedachten, maar hij zag sommigen ideen niet, en daar ging hij wel eens de mist in.

Het kon beter, maar ik ben blij dat het koningkrijk nog neit is aangevallen, maar daar wil ik het even over hebben, loop even mee.'' Hij stak zijn hand uitnodigend uit, en wees naar een kleine zijkamer met open deur. Daar stond de belangrijkste tafel van het hele Ridderterretorium. De tavel was zeshoekig, en er lag een kaart op, honderden beeldjes en andere vechtdingen stonden op een tafel ernaast.''Dit is de kaart van heet Miracles of Fantasia, zoals je ziet staan er een aantal beeldjes op,'' Hij wees naar twee elfenbeeldjes, twee ridderbeeldjes, drie vampierbeeldjes en nog een aantal overige rasbeeldjes.''jasmyn en ik plannen hier de aanval enzovoort, maar we zijn een heel belanrijk ding vergeten. Het kamp, waar jij en jou mentor de gewonden moeten verzorgen, ik wil graag aan jou vragen om hier naar te kijken en een goede plaats te vinden.'' Hij knikte haar bemoedigend toe, Brenna keek bedenkelijk naar de tafel. ''hmm....ik zal met Adeline er eens langs gaan en kijken. Als we een goede plek hebben kunnen we ongestoord gewonden verzorgen. De plek moet ook afgeschermd worden in verband met de bloedlucht die er ongetwijfeld komt te hangen.'' Ze bekeek de kaart en dacht na. Als de gewonden ernstige bloeding hadden zouden de vampiers dat onmiddelijk weten en op de lucht afkomen.