Magician's work~

Maia controleerde nog even haar wapenuitrusting voordat ze vertrok uit haar vertrekken, althans, een vluchtige blik op de spiegel vlak bij de deur, waarna ze struikelend over de verhoogde drempel kon struikelen, zoals gewoonlijk. "Eens zien.." Mompelde ze, bij zichzelf. "Ik heb m'n dolk.. m'n staf.. ik ben niet vergeten het water dat nog kookte van het vuur af te halen.. Volgensmij ben ik niets vergeten." Waarna ze het na telde op haar vingers, ze zou vast wel iets vergeten zijn, maar daar kwam ze wel later achter. Haar eerste missie was de weg naar Setherian's vertrekken te vinden, en aangezien de meeste mensen in de hele tovenaarsgemeenschap het wel wist waar hun king woonde, kwam ze er al redelijk snel achter. Ze liep een gang in, met haar handen voor zich uitgestoken, zodat ze tegen geen enkele steen aan zou knallen, wat haar nogal vaak is gebeurd, in onbekende gangen. Uiteindelijk, na een kleine 5 minuten te hebben gelopen, kwam ze bij een deur uit, gemaakt van een donkere houtsoort, en ramde daar hard op, in de hoop dat iemand open zou doen.

(Alleen Setherian & Mariah)

Seth hoorde iemand tegen de deur slaan en vermoeid stond hij op vanuit de stoel, een vuur brandde in zijn openhaard die nergens uit kwam maar waarbij de rook toch niet bleef hangen. Hij stond op, liep naar zijn kast toe en pakte zijn spullen snel en kleedde zich om. Ondertussen verdween er een gedaante uit de grond. "Heer, de deur?" vroeg de gedaante en Seth knikte terwijl hij zich omkleedde. Het feit dat hij halfnaakt was voor zijn summon deerde hem niet veel, zolang ze maar zouden doen waarvoor hij ze opriep. Snel kleedde hij zich aan met zijn lichte bescherming terwijl de vrouw in het zwarte gewaad de deur open deed. Ze was een banshee, licht grijzige huid, rode ogen. Zachte kalme maar toch normale stappen waardoor ze leek te zweven. Een normaal uiterlijk behalve haar ogen en huid en blauwe lippen waarbij een engelen stem klonk. Ze deed de deur open en sprak voor zover Seth hoorde, "Heer Setherian is zometeen hier, wie bent u en wat wenst u van hem?" vroeg Selene. Na vijf minuten was Seth bijna klaar en greep Dreinor van de houder en liep achter Selene aan. "Selene, dank je voor je dienst. Ga maar even zitten, dit handel ik af." zei Seth kalm en keek hoe de vrouwelijke gedaante verdween als een schaduw en in de stoel verscheen. Dat was buiten precisie, de stem en de sluwe moord technieken een sterke kant van hun, verdwijnen en verschijnen. Seth keek naar Maia en zei kalm. "Van waar dit genoegen?" vroeg hij kalm.

"Niet blij om me te zien?" Zei ze opgewekt, omhoog kijkend. "Maargoed.. Ik vond het wel eens leuk om een oude vriend op te zoeken. En je gaat me nu niet wegsturen, aangezien ik nogal wat moeite heb gedaan om je vertrekken te vinden." zei Maia. Seth moest lachen, "ach, iks tuur je neit weg , kom maar binnen het is opgeruimd en dat doe ik wel zelf. Mijn summons doen niet alles." zei Seth makkelijk en glimlachte eventjes. "Ze helpen zo nu en dan maar zoals ik al heb bewezen kan ik zelf ook heel veel." zei Seth weer en deed de deur volledig open voor Maia en deed die toen achter haar dicht. Selene stond op om ruimte te maken ookal waren er drie stoelen. Seth gebaarde en ze ging weer zitten. Naar Maia gebaarde hij eveneens dat ze mocht zitten, hijzelf ging op de derde zitten en keek Maia aan. "HOe verloopt het met jou en Denaii? gaat het goed met het trainen? Hoe gaat het met jou?" schoot Seth de vragen af. Hij keek even naar Maia en toen naar Selene die geduldig naar hem keek. Ze draaide zich half om keek Maia aan en glimlachte "Selene, is mijn naam voor menselijken. Maia is de uwe volgens mij?" klonk het zacht met een lichte echoende toon die vreemdgenoeg voor kwam ondanks de vriendelijke tonen.

"Het gaat geweldig tussen ons.. Het is alleen het vroege opstaan." Zuchte ze, "Maar voor de rest gaat het wel goed hoor, ook met mij trouwens, alleen een beetje vermoeid. Zijn er nog vage koningsdingen gebeurt toen ik je alleen liet?" vroeg Maia. Seth schudde zijn hoofd enkel. "Niet echt, het is rustig en het enige waar ik contact mee krijg zijn mijn minions aangezien de tovenaars niet allemaal mij benaderen." Zei Seth. "Alleen hun zijn ook wonderbaarlijk gezelschap." Voordat iemand kon reageren ging Maia verder. "Wie zegt dat ik een menselijke ben?" Lachte Maia, "Maargoed.. Ja, ik ben Maia, ja. Hoe wist je dat?" vroeg ze aan Selene. "Door die vlijerd, hij praat veel met zijn.... oproepingen. Daarbij kan ik lezen en voelen wat Seth denkt. Dat lezen is zeg maar als het verleden ophalen. Alleen enkel tot een paar dagen. Alleen tja, een naam is niet lastig dan." zei Selene en zweeg toen weer voor een tijdje. Seth zuchtte, "Mijn gedachten zijn priv'e en niet bestemd voor iedere summon... ook niet voor jou Selene dus toestemming vragen." zei Seth. 'of ik doe je nog eens wat,' dacht hij. Selene grijnsde en glimlachte, "uhuh niet doen Seth," lachte ze.

"Wat ben ik blij dat ik alleen met sneeuwvlok leef." Zei ze, en de twee mensen keken haar raar aan. "Mijn kat." Verduidelijkte ze. "Maargoed.. Waar is Salia? En Moora?" Wou Maia weten, die om haar heen keek, niet alleen zoeken naar die twee, maar ook het huis van Setherian aan het observeren. "Wil Salia me nog steeds vermoorden?" Voegde ze er grinnikend. Seth grijnsde, "Salia en Moora zijn op hun eigen plek, mijn summons wonen niet bij me. Enkel als ik het druk heb is er 1tje die zo nu en dan helpt met mijn huis op orde houden." zei Seth. Hij dacht even na en sprak hardop "Salia.... moorden? Vermoorden?" zei hij kalmpjes terwijl hij nadacht. "Ze wilt je hart eruit rukken, je folteren en je ogen lachend uit rukken. Dus... een misschien. Ik heb haar erger gezien, arme zielepoot die haar zo meemaakt." zuchtte Seth en hij grijnsde toen naar Maia.

"Oh, geweldig. Dat valt bij mij onder vermoorden of moorden.. Weet je." Antwoorde deze, met een vluchtige blik door de kamer. "Ehm.. Ja." Begon Maia, aarzelend, niet wetend waar ze over kon beginnen. "Jouw huis is zoveel mooier.. Alleen duisterder, en je hebt een deurpost die niet verhoogd is, ugh, als je toch eens zo handig als mij was weet je." Vervolgde ze, half lachend. Seth zuchtte, "Lunar," zei hij zacht fluisterend en uit het plafond zakten allemaal kleine bloemen die een helder licht verspreidde. "Dank je Seth, je denkt ook aan mij dit keer," zei Selene vriendelijk. Seth glimlachte even, "Maanbloemen, geven heel veel licht en geen heilig licht... wat slecht is voor sommige van mijnbeste Summons." zei hij kalm toen keek hij Maia aan. "Na overleg heb ik waarschijnlijk besloten een aparte grotalswoning te nemen. Dit is te lastig te vinden en dan kan men sneller bij mij komen in geval van nood. Ook word die meer dan 4 a 5 kamertjes." zuchtte Seth grijnzend.

"Oh.. Jij bent vals. Sneeuwvlok en ik hebben genoeg aan 3 kamers. En lastig te vinden? Ik heb het gevonden.. met mijn geweldige gevoel voor richting. Dus voor de meeste is het redelijk makkelijk te bereiken." Antwoorde ze fel, niet wachtend op antwoord. "Geef me eens een rondleiding door je huis?" Vroeg Maia. Seth zuchtte en hief zijn arm, de twee deuren sloegen open. Achter de 1 zat een slaapkamer met een tweepersoons bed en een kledingkast. Verder niet behalve het rek voor zijn lichte bescherming. De ander was een badkamer met een grote badkuip en dat was het. "Koken doe ik niet, ik eet soms eens in de drie dagen wat buiten van een vuurtje. ik zei meer dan 4 a 5 kamers. Niet dat ik erzoveelheb. ik heb het kleinste gedeelte van iedereen uit vrijwillige keuze." zuchtte Seth. "Rondleiding is niet nodig, als je de kamer inloopt zie je enkel dat." zuchtte hij weer. Selene was verdwenen en verscheen het volgende moment in de deur opening van de badkamer. "Hij houd van lang luieren wanneer het kan..... dit bad is groot genoeg voor een groep mensen." zei ze licht verbaasd. Ze keek Seth aan die knikte, Seth glimlachte naar Maia, "daarbij heb ik meer natuurlijke duisternis nodig in plaats van de grotten," zei Hij kalpmjes.

"Dus ik begrijp dat ik je heb gestoord in je rust?" Grinnikte Maia, en negeerde de laatste zin die hij had gezegd "Je wou natuurlijk wraak en maakte me mentor van Denaii.. Vals, heel vals.." Grapte Maia. Seth grijnsde, "Een leerling is even goed als de leermeester. Misschien kan Denaii je nog wat bij leren," grapte Seth en glimlachte eventjes die toen weer verdween. Zwijgend stak hij zijn hand uit en ving een boek op. "Interessant, hier staat dat een leerling helpt om je neus uit de boeken te krijgen. Blijkbaar ... blijkbaar zou het jou helpen meer te trainen. Daarbij weet ik zeker dat het goed gaat met jullie 2, als ze les krijgt van jou zal Denaii krachtig worden." zei Seth eerlijk en voelde toen hoe Selene achter hem was gaan staan en mee zat te lezen.

"Hmmm.. Ik weet nog niet zo zeker of ik Denaii wel verder wil laten leren.." Mompelde Maia, en dacht even na, kauwend op haar onderlip. "Aangezien ze vampier wil worden zodra ze 21 is.. Is de hele opleiding dan voor niks." Vervolgde Maia. Seth keek op, dit was onbekend voor hem geweest. Selene was naar achter gevallen door de woedende gedachten die in Seth's hoofd zaten. Seth stond op, "Waarom... hoor ik dit nu pas. Deserteurs zijn hier niet welkom. Luister Maia, probeer het als het moet uit haar te slaan. Anders.... tja... dan moet je haar wanneer het zo ver is ter plekken vermoorden. Ik zeg enkel. Als ik het doe bij een desserteur, word het pijnlijk , langzaam en ... tja niet prettig. Jij amg het snel doen. Dit stemt me neit echt tevreden begrijp je?" zei Seth. Selene was opgestaan en plaatste een hand op Seth's schouder. "Heer, kalm aan alstublieft, u doet me pijn." zei ze zacht. Seth zuchte en glazen een beeldjes die op de voetstukken stodnen in de kamer ontploften of braken. Alleen Selene toonde geen teken van pijn meer.

"S-Sorry.. Ik ben niet zo van het vermoorden.. Dat weet je.. ik zal m'n best doen.." Begon Maia. "Moet ik haar als leerling houden?" Vroeg Maia aarzelend.
Seth knikte, "Ja, indien je haar kan overhalen hoeft ze niet dood. Alleen als ze vampier word is ze een veraadster.... als ze zelf tijdens een gevecht gebeten zou worden zou ze mogen sterven met respect... MAAR ZE KIEST HET ZELF!' brulde Seth boos en sloeg met zijn vuist op de tafel. Door woede kracht er naartoe gestuurd verschenen er barsten in eikenhouten tafel. Hij keek boos naar Maia, "Verraad is niet iets waar ik goed tegenover sta. Eigenlijk zou ik haar door het idee al moeten verbannen of... erger. Alleen ik heb vertrouwen in jou, met geluk krijg je haar weer op ons pad. Maia.... je bent klaar voor haar als leerling, alleen probeer haar niet te laten ontglippen door de mazen van het net dat verraad heet." zei Seth vastberaden. Hij keek Selene aan en knikte, Ze verdween even en toen ze verscheen droeg ze een zwart gekleurd boek, "Kan je Erytin lezen? Anders moet je het erop wagen. Je houd van lezen, nou.. dit verteld over de kanten van zwarte magie. Het is voor beginners maar misschien heb je er wat aan. Doe... zoveel... mogelijk... om geen verraad voor te laten komen. Als ik met Denaii ga praten.. blijft het daar niet bij. Dus mijn vertrouwen is voor jou," zuchtt Seth en Selene legde het boek op de tafel. "De afbeeldingen lijken echt maar ze doen je niks zolang je maar niet te dichtbij komt met je ledematen." zei Seth kalmpjes en sloeg het boek open. Een slangachtig wezen stond afgebeeld en de ogen focusden op Seth en de bladzijde leek even los te laten van de afbeelding maar het gebeurde niet. Seth grijnsde en sloeg het boek dicht.

"Eh.. Ik denk niet dat ik het kan lezen.. Jij wel dan?" zei Maia. Seth zuchtte even. "Ik denk niet dat ik het boek kan lezen, nee. Maar ik kan er wel voor zorgen dat Denaii anders over vampiers gaat denken.. Ik kan het proberen althans, zoals jij al zei, desnoods ram ik het uit haar." Zei Maia. Seth knikte, "dat is de hoofdzaak, ja dit boek kan gevaarlijk zijn.... indien je het niet in de hand kan houden. De taal is Erytin, Banshee's. alleen... Wenbarr." zei Seth. Met het woord had hij vanuit zijn hand een geel schot gedaan op Maia. Geen aanval, een hulp spreuk. "Je kan het lezen, indien je je concentreert, het is de basis van de duistere kant. Alleen de basis is al krachtig genoeg." zei Seth kalm. Selene knikte toen ze wegliep en ging zitten op de stoel. "Als je duister gebruikt, misschien heel misschien kan je laten zien wat de vampieren echt zijn. BLoedzuigers, teerders op vrienden, familie en bondgenoten." zei Seth.

"Kan ik het niet beter bij de schaapjes en andere lichte spreuken houden? Ik ben nachtblind." Mompelde Maia, die probeerde haar lach in te houden. "Maar oké, ik zal m'n best doen. Is het serieuze gesprek dan nu afgelopen?" vroeg Maia. Seth knikte maar Selene verdween volledig en Seth's arm lichtte op. "Wacht even....... even.." zei Seth die met zijn hand naar zijn hoofd greep. Zijn armen gloeiden zwart op en hij greep een boek ruw uit de kast en sloeg het open. "Ernisian akire, ver'nin a erit a otac. Tir'nin ashiva Aylin," mompelde Seth overstaanbaar voor Maia. Hij gebaarde dat ze moest wachten. In een hoek van de kamer waar in het steen cirkels en tekens gekerft stonden verscheen een zwarte cirkel waaruit een gedaante verscheen alsof die uit de grond kwam met een lift. Het was een vrouwelijke gedaante met een soort harnas als dat van Seth maar dan dunner en groene ogen kwamen langs haar masker. Ze stapte uit de cirkel en haar mantelschoof opzij waarbij een collectie messen verschenen plus het dreigende zwaard op haar rug met gekartelde en scherpe zijden. "Aylin Shadowstalker, eindelijk het genoegen om te dienen," zei ze met een buiging. Ze deed haar kap af en toen het masker waarbij zich een jong gezicht verscheen als een van een negentienjarig meisje. Ze scheurde haar mouw kapot en haalde het bovenarm beschermer los. "Het teken? Heer?" vroeg ze kalm. Seth legde zijn gloeiende arm op de schouder en de vrouw glimlachte opgelucht. "Seth, Setherian Fel'dan. Zeg gewoon Seth Aylin Shadowstalker Je diensten zijn nu nog niet nodig ik roep je wanneer ze nodig zijn," zei Seth maar twijfelde en wees naar de stoel. Aylin twijfelde, deed haar mantel los, haar zwaard weg en ging toen zitten. Seth zcuhtte. "Maia, sorry. Alleen anders moest ik weken wachten. Ja nu is het serieuze over, wil je wat drinken?" vroeg Seth kalm en keek haar vriendelijk aan.

"Ja, graag. Ik wou het niet vragen, dat is onbeleefd.. Je bent een betere gastheer dan ik ben.. Altijd als gasten bij mij weggaan, kijkt sneeuwvlok me aan, met een blik van; Heb je ze drinken aangeboden, Maia?" Begon ze, "Maar dat ben ik dan natuurlijk vergeten.. Gek hoe goed katten hun baasjes door en door kennen.." Vervolgde ze, en grinnikte. Seth knikte, "als je je verbind met dieren of wezens kunnen ze je leren kennen of begrijpen. Mijn summons ook, ze kennen mij. Alleen hun zijn meestal wat slimmer dan dieren... alleen niet allemaal" zei Seth lachend en kwam met water, bier en wat andere soorten vloeistoffen aanlopen. "Kies maar, al wil je blauwvuur proberen maar ik raad je het niet aan." zei Seth lachend. Hij zette zes flessen neer en drie glazen. Zelf nam hij wat water en dronk gelijk de helft. Aylin had gemerkt dat zij dus ook mocht en twijfelde niet en pakte het kleinste flesje waar Blauwvuur op stond. Seth moest grijnzen toen Aylin inschonk en het weggoot. "Ik heb geen smaak voor alcohol, ik neem niks op in mijn bloed. Alleen smaakt wel erg.... scherp in me keel," klonk haar stem zacht. "Als je mens was en zo'n glas leeg dronk was je dood. Je moet maximaal een kwart ervan drinken voor je veiligheid." zei Seth en schronk bij met water. Terwijl hij afwachtend naar Maia keek. "hoelang heb je Sneeuwvlok dan al?"