Looking for a friend, -mission inpossible, or not?-

Denaii keek om zich heen en sloop de grotten uit waar ze zich zo gevangen voelde. Al sinds ze klein was, voelde ze zich weer vrij in de natuur. Nu waren ze het al gewoon dat ze enkele dagen verdween en dan weer plots verscheen, meestal waneer ze het niet verwachtten. Ze lachte Bij zichzelf, en haar lange blonde haren waaiden heen en weer. Ondertussen vroeg ze zich af wat dat nu allemaal was met Brandon. Zou hij haar broer zijn? Of was het gewoon allemaal de verbeelding van een eenzaam iemand? Denaii stopte de vermoeiende discussie in haar hoofd en sloop verder. Ze dacht niet dat iemand achter haar aan zou komen, voor de beschermers was ze niet interresant, haar ouders waren het gewend, en vrienden had ze niet. Niet dat ze hen niet wilde! Maar ze wist zich nooit hoe te gedragen, en ze had zich daarom bij hen altijd stil en afzijdig gehouden. Eigenlijk was ze heel eenzaam, al zou ze dat nooit toegeven tegenover iemand anders. Denaii keek om zich heen en rechte haar rug, ze liep verder en verdorde planten a en toe, gewoon voor de lol. Ze had het gevoel dat er iemand in de buurt was. Het voelde ongemakkelijk. Denaii besloot om zich er niets van aan te trekken en liep verder. Niet wetend waarheen. Maia zou haar toch niet zoeken, die gaf haar bijna nooit trainingen, en Denaii haatte dat. Ze nam zich voor als ze later een leerling kreeg, ze die normaal zou opleiden. Ze zuchtte, en liep door. Ze had behoefde aan een vriendin, iemand die haar door alles steunde, en niet zodra ze een kans om een vampier te martelen liet schieten zelf gepijnigd werd. Zoals haar almachige King. Maar iemand die niet bevoorrecht zou zijn. Ze keek om zich heen, en haar gemoedsstand werd gerust door het zachte ruisen van de wind tussen de bomen.

[Angel ]
-niet echt goed ^^', sorry-

De kleine Angel was als gewoonlijk wel gelopen van de trainning en schopte lol Toen ze er over na dacht dat Sheila er heel erg boos om kon worden kon het haar niet veel intreseren en vloog gewoon door tot dat ze tegen een dier botste.
Ze keke naar de dier en versteende van het eenorme dier die knorrig en boos keek. Angels vleugels gng omlaag en keke met angst naar het dier en dacht in haar zelf "Waarom ben ik zo klein." Angel ging snel op haar twee benen staan en vloog snel weg voor het dier die achter haar aan kwam.
Angel ging stetes sneller vliegen maar het geen zin ze kon het dier niet van haar afschunden ze keek even snel naar ene bosje boemen die in bloei waren en vloog daar zo sne als ze kon er op af en het stuifmeel kawm in de lucht en zorgde dat het die af remde maar Angel wist dat het niet voor lang was. Angel vloog o sne ze kan naar het Tovernaars gebied en zag daar ene meisje lopen met blond haar en vloog er snel naar toen in haar haren.
Angel verstopte zig zelf en begon te praten met een angstige stem.
"Er zit ene dier achter me aan die me wilt op eten help me help me."
Smeekte Angel terwijl ze in haar haar zat en trilde als een gek.

Denaii besloot om zich er niets van aan te trekken en liep verder. Nietwetend waarheen. Maia zou haar toch niet zoeken, die gaf haar bijnanooit trainingen, en Denaii haatte dat. Ze nam zich voor als ze latereen leerling kreeg, ze die normaal zou opleiden. Ze zuchtte, en liep door. Ze had behoefde aan een vriendin, iemand die haar door allessteunde, en niet zodra ze een kans om een vampier te martelen lietschieten zelf gepijnigd werd. Zoals haar almachige King. Maar iemand dieniet bevoorrecht zou zijn. Ze keek om zich heen, en haar gemoedsstand werd gerust door het zachte ruisen van de wind tussen de bomen. Plots zag ze iets bewegen, en ze stond stil. Iets vloog tegen haar aan, en verstopte zich in haar haar. Het was.. raar. "Er zit ene dier achter me aan die me wilt op eten help me help me."Smeekte de fee terwijl ze in haar haar zat en trilde als een gek. Denaii keek rustig naar de fee, en fronsde haar voorhoofd. Het dier waarovor de kleine het had gehad kwam op hen af, en ze stopte het met een simpele beweging. Het stond nu stijf, niet in staat te bewegen. 'Hey kleine' Zei Denaii terwijl ze de fee uit haar haar haalde. 'Waarom zat hij achter jou aan?' Vroeg ze, terwijl ze haar haar goedschudde. Ondertussen keek ze naar het grote dier. Wat moest ze ermee aan? Verbranden? Vervloeien? Ze zuchtte, en keek nu eens goed naar de fee. Ze was heel klein, en zag er mega lief uit. Denaii glimlachte voorzichtig.

Angel zag dat de tovernaar haarkeek en Angel duikte daar voor weg en ging heviger trillen. Het dier kwam toen op hun af en de tovenaar stopte met ene simpele beweging en keek toen weer gerust naar Angel. Angel kwam rustig tevoor schijn en lachde naar de tovenaar. 'Hey kleine' Zei de opbekende tovenaar en tilde Angel op en Angel glimlachde naar haar. 'Waarom zat hij achter jou aan?' Zei de onbekende tovenaar en Angel keke haar aan en begon met ene schattige stem te praten en trilde niet meer. "Hij wou me op eten omdat ik tegen hem aan vloog perongelijk en toen kwam ik bam hier en kwam ik in u haar terecht en toen dee jij een beweging en toen dier versteend." Angel keek naar de tovenaar die er heel mooi en lieftalig er uit zacht en glimlachde naar haar en vloog toen naar haar wang en kas een kus er op en vloog toen voor haar neus. "Ik ben Angel." Zei ze op ene lieve toon en vloog toen op het die af en blaasde er toverstof op Angel vloog een klein beetje achter uit en mompelde toen iets. Angel gaf een klein beetje goude licht en het dier vatte opeens vlam . Angel vloog were naar de on bekende tovenaar en ging op haar schouder staan. "Wie ben jij eigenlijk je hebt em leven gered ik ben je echt heel erg dankbaar."Zei de kleine Angel en glimlachde schattig

'Waarom zat hij achter jou aan?' Vroeg ze, terwijl ze haar haar goedschudde. Ondertussen keek ze naar het grote dier. Wat moest ze ermee aan? Verbranden? Vervloeien? Ze zuchtte, en keek nu eens goed naar de fee. Ze was heel klein, en zag er mega lief uit. Denaii glimlachte voorzichtig. De fee keek haar aan, en begon met een ubercutestem te praten. "Hij wou me op eten omdat ik tegen hem aan vloog perongelijk en toen kwam ik bam hier en kwam ik in u haar terecht en toen deed jij een beweging en toen was het dier versteend." De kleine glimlachte naar haar, en gaf haar een kusje op haar wang. "Ik ben Angel." Zei ze op ene lieve toon en vloog toen op het dier af. Ze liet er iets over dwarrelen, en zei iets zachtjes iets. Denaii knipperde even met haar ogen, gaf Angel nu licht af? Het dier vloog in brand. Oef, moest zij niet iets verzinnen. Angel vloog weer naar haar, en ging op haar schouder staan. Denaii verbaaste zich over het licht gewicht, en keek naar de kleine die nu op haar schouder zat. "Wie ben jij eigenlijk je hebt em leven gered ik ben je echt heel erg dankbaar."Zei de kleine Angel en glimlachde schattig. 'Ik ben Denaii, wizardleerling. En dat was echt geen moeite hoor, ik ben blij dat ik iets kon doen' Glimlachte Denaii beleefd. Ze mocht deze kleine wel, terwijl ze normaal feeën niet zo mocht. Deze fee was wel lief, en ze was ook wel grappig. 'Maar je moet hier wel oppassen, sommigen vinden.. Haten jouw soort' Denaii gooide het er maar uit, dan was Angel gewaarschuwd. Nu ze haar leven had gered, mocht een of andere stomme Wizard haar niet weer in gevaar brengen!

'Ik ben Denaii, wizardleerling. En dat was echt geen moeite hoor, ik ben blij dat ik iets kon doen' Angel keek haar ana en zag hoe ze glimlachde en Angel werd daar heel happy van en gaf een schattige glimlach naar Denaii. Angel mocht Denaii heel erg en niet alleen omdat ze haar leven had gered ze was aardig en zag er heel lief uit mar Angel kwam even uit de gedachten toen Denaai iets ging zeggen en kwam in haar handen te zitten en keek naar haar met een schattige blik. 'Maar je moet hier wel oppassen, sommigen vinden.. Haten jouw soort' Angel scchrok op en dan de schrik gaf ze even licht en werd toen rustig en plofte in haar handen. Angel keek even naar Denaii en legde haar kleine hand op haar wang en begon hel zachtjes te zingen en toen ene klein beteje licht ana het even en ze zong gewoon met alle gerust door. Toen Ange stopte stopte ook de gloei en keke ze blij naar Denaii maar hoorde iets en ging metene op Denaii's schouder staan en pakte een lange staf uit haar keine tasje en keek toen nara Denaii "Er is hier iemand ik voel het." Zei Angel op ene schattige maar beschermende toon omdat ze bang was voor iets. Ze vloog snel door het bos en keke over er iemand was en zag toen een gedaan en hield haar staf en toverstof klaar voor de bescherming.

Ze mocht deze kleine wel, terwijl ze normaal feeën niet zo mocht. Deze fee was wel lief, en ze was ook wel grappig. Angel zag haar lachen, en lachtte zachtjes terug. Ze ging op haar handen zitten. 'Maar je moet hier wel oppassen, sommigen vinden.. Haten jouw soort' Denaii gooide het er maar uit, dan was Angel gewaarschuwd. Nu ze haar leven had gered, mocht een of andere stomme Wizard haar niet weer in gevaar brengen! Angel schrok even, vloog iets op en gaf wat licht. Toen kalmeerde ze, en zakte weer terug in haar eerste pose. Ze keek even naar haar, en begon toen heel zachtjes te zingen. Denaii luisterde verwonderd, en zag hoe de kleine fee licht begon te stralen. Ze zong gewoon door, en leek het licht normaal te vinden. Met haar stopte ook de gloed, en ze keek blij naar haar. Denaii wou haar juist complimenteren, toen Angel van iets schrok, en terug op haar schouder kwam. Ze pakte haar wand, en keek om zich heen. Denaii keek mee, maar zag en hoorde niets. Er is hier iemand ik voel het." Zei Angel op een schattige en beschermende toon. Ze vloog snel door het bos en keke over er iemand was en bleef toen hangen. 'Angel? Angel wat is er?' Riep Denaii, en ze rende tot de kleine fee. Er waren hier tovenaars, dus voor ze zichzelf ging verraden, wou Denaii weten wie het was. Of wat.

Daisy liep rustig tussen de bomen door, wat was het hier prachtig niet zo mooi las bij de elven maar je kon hier tenminste rustig na denken. Ze raakte de boom aan die voor haar stond en probeerde in contact komen dat kon ze vroeger wel toen ze nature was maar nu lukt het niet meer, ze zuchten en liet de boom achter zich staan. Met een rustige pas die veel elven kende liep ze verder het was een speciale pas die je deed wanneer je een boog bij je had. Daisy moest het zich afleren om zo te lopen. In de verte hoorde ze stemmen een super schattige stem een een stem die ze misschien kende. Plotseling zag ze een kleine fee die op een engel leek boven haar vliegen. Even glimlachte ze lief naar haar, eigenlijk was het een verre familie lid van de elven en daisy was ook vroeger een elf geweest dus voelde ze zich voor de helft een familie lid.

Angel zag dat het onbekende gedaan naar haar lachde en keke even goed ze zag als een tovenaar er uit maar die moest haar allang aan gevallen hebben. Angel vloog even naar ht wezen en keek haar aandachtig aan en vloog toen snel naar Denaii. "Denaii Denaii er is hier ene onbekende vrouw!" Zei Angel met ene schattige stem en kwam bij Denaii aan en trok ana haar vinger om mee te nemen naar de onbekende maar dat lukte niet zo goed omdat Angel ene klein wezentje is. Toen kwam angel op een idee ze strooide toen toverstof over Denaii en mompelde een kleine spreuk en toen begon Denaii opeens te zweven. Angel lachde en nu kon ze haar makkelijk mee nemen terwijl ze zweefde. Angel kwam toen weer bij de vrouw aan met Denaii en ging op Denaii's schouder staan en bleef naar de onbekende kijken.

Er is hier iemand ik voel het." Zei Angel op een schattige en beschermende toon. Ze vloog snel door het bos en keke over er iemand was en bleef toen hangen. 'Angel? Angel wat is er?' Riep Denaii, en ze rende tot de kleine fee. Er waren hier tovenaars, dus voor ze zichzelf ging verraden, wou Denaii weten wie het was. Of wat. Denaii zag iemand steeds dichter komen, en keek ongerust naar Angel. Angel vloog even naar ht wezen en keek haar aandachtig aan en vloog toen snel naar Denaii. "Denaii Denaii er is hier ene onbekende vrouw!" Zei Angel met ene schattige stem. Ze vloog terug naar haar, en begon aan haar te trekken om haar mee te krijgen. Denaii was verstijfd, wat het niet echt gemakkelijker maakte voor de kleine fee, ze zat zo in de problemen als het de verkeerde persoon zou zijn. Ze wou het liefst de insluiper's geheugen wissen, zodat Angel save was. Ze voelde iets over haar, en volgende moment zweefde ze. Verbaast keek ze naar haar voeten die de grond niet langer raakten. Angel nam haar hand, en trok haar mee, wat deze keer wel lukte. Door de natuurwetten de overschreiden. Denaii liet haar maar gaan, en kwam bij de gedaante aan. Ze herkende haar ergens van, maar kon haar niet echt goed inschatten, doordat ze zich goed verborgen hield onder haar kap. Denaii zuchtte, ze kon er beter niet omheen draaien. 'Hey, ik ben Denaii' Zei ze simpel. Ze keek even naar Angel, de wizard, want dat was ze zonder twijfel zou haar wel herkennen als fee. 'En dit is Angel' Glimlachte ze vriendelijk. Ze stond weer op haar schouders, en Denaii keek haar even waarschuwend aan. Ze wist niet wie dit was, en of dat ze tegen of voor feeën was, en het zou allemaal een stuk makkelijker zijn als ze wist wie ze voor zich had. Afwachtend, maar vriendelijk keek ze de wizard aan.

Plotseling kwam er een meisje aan zweven. 'Hey, ik ben Denaii' . 'En dit is Angel' Zei Denaii 'hallo mijn naam is Daisy' Zei glimlachte en knikte vriendelijk naar Angel "En wat doe jij hier" Vroeg ze vriendelijk aan Angel De haat van Daisy komt een beetje op maar gelukkig is Nature nog steeds sterker. Ze zuchten keek weer Richting de meiden.
-sorry ben inspi loos-

Angel zag dat de Daisy lief dee en dee haar staf terug en haar toverstof aan een van haar linten van haar jurk en vloog toen naar haar toe. "En wat doe jij hier" Angel keke haar toen met ene glimlach aann en zette een schattige stem op met haar chocolade ogen. "Ik ben hier omdat ene dier em wou op eten en toen kwam ik Denaii tegen die me heeft gered en dat was het wel." Zei Angel toen lief en vloog naar haar vingers en beurde ze langzam op en vloog oomhoog en omlaag om haar hand te schude. "aangenaam kennis te maken. Maar u gaat me toch ook niet op eten he?" Zei Angel toen best wel geschrokken van haar zelf en vloog toen were op Denaii af in haar haar en begon were te trillen als een gek. "Denaii, zei wel ene lieve tovenaar die em niet wilt op eten he?" En angel wachte op haar antwoord maar trilde nog wel even.


(Heel erg inspiloos maar angel denkt toch dat iedereen haar wilt op eten)

Denaii was verstijfd, wat het niet echt gemakkelijker maakte voor de kleine fee, ze zat zo in de problemen als het de verkeerde persoon zou zijn. Ze wou het liefst de insluiper's geheugen wissen, zodat Angel save was. Ze voelde iets over haar, en volgende moment zweefde ze. Verbaast keek ze naar haar voeten die de grond niet langer raakten. Angel nam haar hand, en trok haar mee, wat deze keer wel lukte. Door de natuurwetten de overschreiden. Denaii liet haar maar gaan, en kwam bij de gedaante aan. Ze herkende haar ergens van, maar kon haar niet echt goed inschatten, doordat ze zich goed verborgen hield onder haar kap. Denaii zuchtte, ze kon er beter niet omheen draaien. 'Hey, ik ben Denaii' Zei ze simpel. Ze keek even naar Angel, de wizard, want dat was ze zonder twijfel zou haar wel herkennen als fee. 'En dit is Angel' Glimlachte ze vriendelijk. Ze stond weer op haar schouders, en Denaii keek haar even waarschuwend aan. Ze wist niet wie dit was, en of dat ze tegen of voor feeën was, en het zou allemaal een stuk makkelijker zijn als ze wist wie ze voor zich had. Afwachtend, maar vriendelijk keek ze de wizard aan. 'hallo mijn naam is Daisy' Zei glimlachte en knikte vriendelijk naar Angel "En wat doe jij hier" Vroeg ze vriendelijk aan Angel. "Ik ben hier omdat ene dier em wou op eten en toen kwam ik Denaii tegen die me heeft gered en dat was het wel." Zei Angel toen lief en vloog naar haar vingers en beurde ze langzam op en vloog oomhoog en omlaag om haar hand te schude. "aangenaam kennis te maken. Maar u gaat me toch ook niet op eten he?" Zei Angel toen best wel geschrokken van haar zelf en vloog toen were op Denaii af in haar haar en begon were te trillen als een gek. "Denaii, zei wel ene lieve tovenaar die em niet wilt op eten he?" En angel wachte op haar antwoord maar trilde nog wel even. 'Angel, ze gaat je niet opeten! Niet zo bang zijn!' Lachte Denaii, en ze keek weer naar Daisy. 'Angel schrikt nogal makkelijk,' Legde ze uit. Ze pakte de fee heel voorzichtig uit haar haar, en zette haar op haar handpalm, zodat Daisy haar eens goe dkon zien.

-Flut srry -

'Angel, ze gaat je niet opeten! Niet zo bang zijn!' Lachte Denaii, en ze keek weer naar Daisy. 'Angel schrikt nogal makkelijk,' Legde ze uit. Ze pakte de fee heel voorzichtig uit haar haar, en zette haar op haar handpalm, zodat Daisy haar eens goe dkon zien. Angel keke naar de tovenaar en maakte ene glimlach en stak haar kleine hand uit "Ik ben Angel." Angel vloog toen langzaam naar de tovenaar en keek haar goed aan en ging om haar heen vliegen om haar aandachtig te bestuderen.

(Angel heeft haar volwassene vorm al maar ik vind dat ik deze moet afmaken)

'Angel, ze gaat je niet opeten! Niet zo bang zijn!' Lachte Denaii, en ze keek weer naar Daisy. 'Angel schrikt nogal makkelijk,' Legde ze uit. Ze pakte de fee heel voorzichtig uit haar haar, en zette haar op haar handpalm, zodat Daisy haar eens goe dkon zien. Angel keke naar de tovenaar en maakte ene glimlach en stak haar kleine hand uit "Ik ben Angel." Angel vloog toen langzaam naar de tovenaar en keek haar goed aan en ging om haar heen vliegen om haar aandachtig te bestuderen. Daisy keek naar de kleine fee, wat deed ze zover van har territoria??? 'Angel je hoeft voor mij niet bang te zijn ik doe je niks beloofd' zei Daisy met een kleine glimlach, 'en wat doe je hier, ver van je eigen territoria?' vroeg ze nieuwsgierig, het was een jonge fee, het verbaasde haar dat Angel van haar ouders zo ver weg mocht gaan. Daisy bekeek de fee goed en wachte op haar antwoord.

Daisy keek naar de kleine fee, wat deed ze zover van har territoria??? 'Angel je hoeft voor mij niet bang te zijn ik doe je niks beloofd' zei Daisy met een kleine glimlach, 'en wat doe je hier, ver van je eigen territoria?' vroeg ze nieuwsgierig, het was een jonge fee, het verbaasde haar dat Angel van haar ouders zo ver weg mocht gaan. Daisy bekeek de fee goed en wachte op haar antwoord. Angel keke de tover naar goed aan en ging toen langzaam op haar schouder zitten. "Ik werd opgejaagd door een beest die em wou op eten helemaal tot hier." Zei ed kleine Angel met gebaren en gin toen voor haar vliegene n pakte ene staf en poeder en gooie het in de lucht en blaasde het en er kwam een filmpje te zien wat er egebeurd was. Angel keke toen ed tovernaar aan toen het were in stof op ging en naar benede zakte.