Perfect Insanity

Cormag had haar wel gezien, Rox.... ze zou hem alles leren.... ze had hem opgevrolijkt door te vertellen dat ze hem als creatie zag en complimenteerde. Het had het moorden simpeler gemaakt, alleen hij had haar gezien. Ze had een ander gebeten, ze had een nieuwe creatie... waarschijnlijk een betere ook. Seth voelde woede koken en hij snoof en gromde zachtjes bij ademhaling. Als een wildbeest was de woede en dorst in zijn ogen te lezen. "Ze is een adder,.....: alles komt goed, wees maar niet bang.... oh.. ik zal je als mijn creatie beschouwen en voor je zorgen. Cormag! Drink!" begon Cormag te citeren. Zijn vampier kracht en reflexen waren allang verschenen en Cormag sloeg tegen een boom aan zonder enig pijn te voelen aangezien hij al geneog pijn had gevoeld de laatste tijd. "Ze is een adder..... ze heeft een nieuwe dus ben ik niet nodig!" zei Cormag. Hij voelde zijn woede koken en trok in frustratie aan het zilverkleurige ijzeren kruis. Ineens gaf hij mee en de horizontale balkjes braken af. Cormag maakte het niks uit en stopte de stukken ijzer ten grote van vingers in zijn broek zak terwijl hij het mes achtige overblijfsel pakte. "Ik laat zien.. wat een perfecte creatie zal zijn," snoof Cormag. Langzaam, met gebogen hoofd en slingerende ledematen liep hij richting een kerkje toe. Toen hij binnenkwam zaten er maar drie mensen waaronder een priester. "Ga zitten mijn kind, wil je met ons meebidden?" vroeg de man. Cormag keek naar zijn nagels en schudde zijn hoofd waarna hij dichterbij liep. "Ik heb een zonde op te biechten... het is belangrijk..." zei Cormag. De priester keek hem aan, "Hoe luid het?" vroeg de priester. Cormag snoof, "Zoals dit," zei Cormag en doorboorde met het overblijfsel van zijn kruisje de schedel van een jongvolwassene links van hem. De jonge stortte neer maar Cormag trok zijn kruis los... "Nee... het klonk meer als dit." en hij duwde de kruis in het oog van een vrouw. Die krijste, "Jep zoals die." zei Cormag en hij brak het meisje haar nek waarna hij het kruisje terug pakte. De priester was naar achter gesprongen toen hij Cormag's gedaante zag, "GA WEG ZOON VAN SATAN!" riep de priester en hij richtte een bokaal met wijwater op Cormag. "Bedankt ik heb dorst," zei Cormag en hij dronk het op. De Priester zweeg, "zolang god mij leid! Zal ik geen pijn voelen." zei de priester. "Jij bent ook niet leuk hé," zei Cormag en hij gaf een kopstoot en trapte met zijn hak daarna tegen de neus aan en doodde de man. Een vrouw kwam met een klein meisje binnenlopen maar ze zagen de lijken achter de banken niet. "Wacht jij hier lieverd, ik ga wat biechten." zei de vrouw. Seth was snel in het kamertje er naast gekropen. "Vader...... ik ben hier om te biechten," zei de vrouw. Seth tikte op de wand en de vrouw zuchtte. "Ik.... vertel het pas veels te laat... alleen ik kan er niet meer tegen. Mijn dochtertje is niet van mijn man...." zei de vrouw. Cormag wachtte stil af. "Luistert u vader?" vroeg de vrouw. Cormag sloeg door het korte bedekte stuk heen en greep de keel van de vrouw. Hij sneed die open met het scherpe stuk van het kruis en boorde toen het kruisje dwars door de lucht pijp.... tot de vrouw stierf. Cormag dronk snel een beetje bloed en spuugde het toen uit, "Te oud.."zei hij alsof hij een wijn had zitten proeven. Hij stapte het kamertje uit, het lijk achter te laten. Het meisje trapte vrolijk vanaf haar plaats op een bankje tegen het bankje voor haar aan. Cormag grijnsde en keek het meisje aan. "Hallo..." zei de met bloed doordrenkte Cormag. Het meisje keek hem aan, ze zag eruit als zes. "B-bent u de boeman?" vroeg ze angstig toen ze hem had gezien en het bloed en zijn grijns had opgemerkt. Seth schudde zijn hoofd, "Ik kom in de buurt maar nee.... .... welterusten." zei Cormag en hij brak haar nek, voorzichtig dronk hij wat bloed, proefde het en slikte dat wel door. "deze was niet slecht.. alleen kon wel wat meer rijpen." zei Cormag en hij verliet het kerkje met de lijken om weer terug te vluchten. "Als Rox dit gezien had... zou ze trots geweest zijn in plaats van op die .... ...." zei Cormag tegen zichzelf hardop en hoorde toen ineens voetstappen waarna hij zich verschrikt omdraaide.

-OpEN Voor iedereen :3-

Rustig liep ze tussen de bomen door naar de sterfelijken het was net heel gezellig met Elias maar jammer genoeg had hij training dus konden ze vannacht niet samen jagen dat was er jammer geweest, want veel bloed zo ze ook niet op kunnen het zouden wel 10 kinderen ofso zijn van 14 jaar. Lily richten haar blik op haar trui die al te klein was geworden. Die trui had ze gekregen voor haar verjaardag van haar ouders in de ochtend. En nu had ze een groeisbeurt gehad een "Poef" die trui was te klein gehad haar enige herinnering aan haar ouders en de kleine rakker van wie ze hield als of hij een knuffel beer was die Ze had toen ze heel klein was geweest. In de verte hoorde ze een gekrijs van een vrouw Lily begon te rennen en kwam na een paarseconde was ze bij een kerk gekomen was er niks abnormaals te zien. toen ze naar boven keek zag ze een raampje open staan behendig sprong ze naar die raam toe en keek naar binnen. Ze zag paar mensen dood liggen en ook een andere gestalte die nog leefde meteen wist ze wie het was 'Cormag' fluisterde ze zachtjes Lily keek wat er gebeurde. Ze zag een vrouw naar binnen lopen met een kleine kind van ongeveer 6a7 jaar goed kon e haar niet zien. lily zag het moeder naar binnen om wat op te biechten. Na een paar minuten zag ze cormag alleen uitlopen, Lily zuchten en keek hoe Cormag met het kind praten en daarna haar dode ze had genoeg gezien. Lily sprong van de dak af en lande onhoorbaar op de grond naast haar stond een prullenbak, ze deed haar trui uit en haalde de 2 rode lintjes uit de zakken en gooide weg voor goed. Nu had ze blauwe jeans met een roze t-shirt met een hart aan snel deed ze twee staartjes in haar haar, nu zag ze er volledig anders uit. rustig liep ze de richting Van Cormag. Toen ze hem in zicht kreeg liep ze heel gewoon naar hem toen en gaf een glimlach als begroeting.

(jeej langste post van Lily!!!)

Cormag merkte een gedaante op die hem naderde en fronste even er naar, zijn hand sloot zich om zijn geïmproviseerde moord wapen en liet die pas weer los toen hij Lily had herkend, ze glimlachte naar hem en Cormag glimlachte eventjes terug en veegde even snel het bloed van zijn gezicht af. Hij zuchtte even maar bleef verder stil naar de gedaante kijken die langzaam op hem af kwam lopen en Cormag keek anar Lily... ze zag er anders uit dan eerst, al maakte het hem niet uit. Alle meisjes zijn hetzelfde, vampier of niet. Cormag liet zijn wapen los die toen weer rond zijn nek bleef hangen. "Hallo Lily, hoe is het?" vroeg Cormag maar. Hij keek Lily even verkennend aan terwijl hij zich focusde op wat er nou eigenlijk anders was.... vast een of ander stom make over gedoetje of iets in die richting.


-sorry wist neite cht iets hier-

"Hallo Lily, hoe is het?" Vroeg cormag. 'heej cormag, goed hoor en hoe is het met jou.' Vroeg ze op een blij toon, ze zag dat de jongen haar bekeek 'heb je me zo lang niet meer gezien dat je niet herkent wat anders is' Ze maakte spleetjes van haar ogen maar keek daarna weer blij 'eeh had je nog lekkere bloed gevonden in de kerk?' lily keek weer recht in de ogen van Cormag en ging leunen tegen de boom wachtend op zijn antwoord, terwijl ze wachte bekeek ze hem hij was ander geworden en hij leek ouder te zijn, hij leek zoveel op haar broertje met die bruine haar en de ogen. Zo zou zij ook uit moeten zien als ze niet ziek was geworden toen ze heel jong was geweest. Long onsteking had haar moeder verteld het was zo er dat ze naar een Wizzard werd gebracht om haar te helen, daar door had ze wit haar gekregen maar ja wat kon haar het boeien. De meid richte har gedachten op het joch die voor haar stond.

(flut)