Jeeez.. Why are these Elves so...

Vyndi zuchtte en kwam tot stilstand, meteen voelde ze een koude hand rond haar schouders. Ze gromde licht en de hand verdween. "Mijn Queen, we kunnen beter in de buurt van het kamp blijven.. Het is gevaarlijk om hier te blijven. Zeker nu Mimi is teruggekeerd naar haar troon. Zijn woorden waren zacht en respectvol. Maar dat zorgde er juist voor dat Vyndi gromde. "Twan, er is niks om je zorgen over te maken. Degene waar jullie juist op zouden moeten letten is Taylor, sinds hij mijn laatste gemaakte vampier is. Setherian heeft al Jason, Jake en David vermoord. En daarna nog Lea de zijne gemaakt. Dat waren al mijn zelf gemaakte vampiers Twan." "Maar Vyndi, er is iemand constand bij Taylor. evenals dat er iemand op Mimi let en op Joey. En zolang u bij mij bent zal er u ook niets overkomen." Zijn zachte stem kalmeerde haar een beetje en ze draaide zich om. Zijn zwarte ogen keken haar bezorgd aan en Vyndi legde even haar hand om zijn wang en keek hem aan. Haar ogen werden even zacht maar daarna liet ze hem los en draaide zich weer om. "Ik heb dorst..." Zei ze simpel en maakte een lichte sprong van een paar meter om in de boomtoppen te landen. De zachte plof een boom verderop vertelde haar dat Twan met haar mee gesprongen was. Zo sprongen ze een kwartiertje door alle bomen. Tot ze bij twee Elfen aankwamen. Ze waren van zelfde leeftijd en waren samen lachend aan het trainen. Zo te zien een stelletje. Voorzichtig wenkte ze Twan dichterbij. Hij kroop naast haar tot zijn arm de hare raakte. Licht knikte ze naar het stelletje. "Zin in wat?" Vroeg ze licht lachend. "Maar natuurlijk." Fluisterde hij lachend terug. Vyndi knikte en hief haar hand. Met haar hand telde ze af van 3 naar 0 en samen lieten ze zich gelijk vallen. Vyndi lande perfect op de mannelijke Vampier en Twan viel naast haar op het meisje. Voor ze beiden een geluid konden maken waren hun nekken al gebroken. Zonder verder op Twan te lette zette ze haar tanden in zijn nek en voelde het heerlijke bloed. Pas toen ze Twan woest hoorde grommen liet ze het lijk vallen om te kijken waar hij naar gromde. Wat ze zag was een zielig persoontje. Lachend kwam ze omhoog en ging naast Twan staan. "Wel wel.. Wat hebben we hier.." Begon Vyndi grijnzend."Een lief klein prooitje dat zich precies op de verkeerde tijd en verkeerde locatie bevind misschien.." Antwoordde Twan lachend.

open voor iedereen :3

Twan:

Van een afstand had Jonathan het bloed geroken dat vers uit de aderen van de elfen was komen vloeien. En omdat hij al sinds de dood van zijn leerling niet had gedronken was hij op sterven na dood. Hij zette het op een rennen en na enige tijd zag hij hoe Vyndi en haar nieuwe slaafje twee elfen hadden gedood. Hij stond enige tijd te kijken totdat Vyndi zich opeens naar hem richtte en zei : "Wel wel.. Wat hebben we hier.." Haar speeltje zei ook nog wat ,maar daar reageerde Jonathan niet eens op. Hij was kwaad omdat Vyndi hem als prooi had gezien. Hij was warempel ook een oudere in de gemeenschap. Met rode ogen sprak hij : "Spreek niet met gespleten tong ,dat wordt nog eens je ondergang. Verder wil ik graag melden dat er nog een paar elfen aankomen..." Hij keek achterom en vervolgde schichtig : "Ik mag u niet ,maar het is een grote groep en u moet hier weg.."

Daphne hoorde alles en kwam uit de bosje met haar viool op har schouders die in ene boog veranderde "Jij was niet degene die ze hoorde maar dat was ik Mim's zusje." ei Daphne met geen gevrreeste blik en keek naar ed queen die voor haar nu stond terwijl ze haar boog spanden en haar doel egricht houde. "Wat heb ej met haar gedaan smerige bloed zuiger aan mijn familie komen zonder vragen hoe durf j want ej hebt het nu aan ej verkeerde lot gezien." Daphne spande ig goed en haalde in diep en blaasde het uit en verzammelde gemmalijk al haar magie bij elkaar. De donker blauwe haren gingen strijkend door de ucht en ed blauwe ogen gaven liht of leek het gewoon zo het was iedegeva een avond die Daphne denk ik niet zou vergeten zon vieze bloedzuiger hier is niks goed. Daphne haalde haar gedachte er van af en wist dat ze hun in ene keer kon verbranden. En ookal was haar zus zo naar geweest ze verdiende niet om vervoek te zijn dat mag allen door mij dacht Daphne en moes dara wel omlachen. Daphne herhaalde de worden eie ze gezegt had ik haar hoofd en nog ene keer en werd dara alleen maar meer pissiger op. "Een lief klein prooitje dat zich precies op de verkeerde tijd en verkeerde locatie bevind misschien.." Daphne werd nu zat van de zin en begon met ene rustige toon te praten. "Ik ben niet klein zoals em zus je kent me niet maar ik heb recht wat er is egbeurd vieze vampier dat ej er bent ej bent iets van plan en als je eht niet zelf zeg lees ik het door je heen want weetje wie ik ben! Ik ben Daphne Telrúnya!" Zei Daphne met ene blik die niet meer lost dee van haar prooi en keek toen even ed jongen ana die eerst dacht datie werd aan egsproken maar focuste niet op ehm hij wqas nu niet belangrijk het ging nu op die vieze bitch voor Daphne's ogen.


(Sorry voor lut en bitchh moet gewoon ene van je mannetjes verbranden Mimm niks persoonlijk ej daph boos gemaakt om haar zus en weteje ze doet graga verbranden >=3 en natuurlijk op ej ans van ej volk dansen ^^)

"Spreek niet met gespleten tong ,dat wordt nog eens je ondergang. Verder wil ik graag melden dat er nog een paar elfen aankomen..." Hij keek achterom en vervolgde schichtig : "Ik mag u niet ,maar het is een grote groep en u moet hier weg.." Vyndi grijnsde even en Twan stapte grommend naar voren. Maar Vyndi legde haar hand op zijn borst en duwde hem licht achteruit. Voor ze wat kon zeggen hoorde ze een nieuwe stem. "Jij was niet degene die ze hoorde maar dat was ik Mim's zusje. Wat heb ej met haar gedaan smerige bloed zuiger aan mijn familie komen zonder vragen hoe durf je want je hebt het nu aan je verkeerde lot gezien." Vyndi grijnsde breed toen ze verder ging tegen Twan. "Ik ben niet klein zoals em zus je kent me niet maar ik heb recht wat er is egbeurd vieze vampier dat ej er bent ej bent iets van plan en als je eht niet zelf zeg lees ik het door je heen want weetje wie ik ben! Ik ben Daphne Telrúnya!" Bij die woorden deed Vyndi een stap achteruit. Een Telrúnya?! Maar ze had.. Ze had die familie al uitgemoord. Alleen Mimi was overgebleven. Hoezo leefde dit ding nog! Snel zette ze haar twijfels opzij en keek Daphne koel aan. "Telrúnya zeg je? Hmm grappig, de laatste keer dat ik iemand die naam hoorde uitspreken was het de vader van lieve kleine Mimi die smeekte om genade. Dus ook jouw papa? He wat een pech nou voor je." Twan lachte hardop en vulde haar simpelweg aan. "Weetje dat die moeder ook heerlijk smaakte Vyndi? Zou dit elfje haar bloed, smaken zoals haar moeders?" Vyndi grijnsde en knikte. "Ik hoop in iedergeval beter dan die vader." Twan lachte kort maar daarna werd hij weer serieus net zoals Vyndi. "Weetje lieve kleine elf. Dit is drie tegen een, en nee hoor, natuurlijk reken ik Jonathan niet mee, al wat hij kan is lezen en irritant zijn." Met die woorden keek ze waarschuwend naar de witharige vampier. Twan glimlachte even en zuchtte. "Jennifer, laat dit elfje eens zien wat je waard bent." Een duivelse lach galmde door het bos. En vlak naast Vyndi kwam een vrouwelijke vampier neer. Ze boog licht naar Vyndi en glimlachte naar Twan. "Je riep broertje." Stelde ze glimlachend vast en keek daarna met haar diepblauwe ogen Daphne aan. Het zachte windje dat er door de bomen blies speelde met haar zilvergrijze haar toen ze een stap naar voren deed. Even keek ze Jonathan aan en glimlachte half naar hem. Toen ze Daphne weer aankeek was elk spoor van vriendelijkheid verdwenen. "Daag jij mijn broer of mijn Queen uit?" Vroeg ze glimlachend maar haar ogen lachte niet mee. Dat hadden ze nooit in haar 50 jaren als vampier gedaan. "Dus jij bent die Daphne Telrúnya? Inderdaad, ik heb Mimi een keer over jou horen spreken, maar ik had wat meer van je verwacht, je stelt me teleur." Een glimlach zo duivels en verraderlijk als satan zelf liep over haar lippen terwijl ze een lichte buiging maakte. "Dan neem ik aan dat ik nu kennis maak met de prinses van de Elfen nietwaar?" Ze glimlachte en Twan grijnsde mee. "Mijn lieve zusje, altijd zo hoffelijk." Leek hij zijn Jennifer te verontschuldigen tegenover Daphne.

Jennifer:

"Telrúnya zeg je? Hmm grappig, de laatste keer dat ik iemand die naam hoorde uitspreken was het de vader van lieve kleine Mimi die smeekte om genade. Dus ook jouw papa? He wat een pech nou voor je." Twan lachte hardop en vulde haar simpelweg aan. "Weetje dat die moeder ook heerlijk smaakte Vyndi? Zou dit elfje haar bloed, smaken zoals haar moeders?" Vyndi grijnsde en knikte. "Ik hoop in iedergeval beter dan die vader." Twan lachte kort maar daarna werd hij weer serieus net zoals Vyndi. "Weetje lieve kleine elf. Dit is drie tegen een, en nee hoor, natuurlijk reken ik Jonathan niet mee, al wat hij kan is lezen en irritant zijn." Met die woorden keek ze waarschuwend naar de witharige vampier. Twan glimlachte even en zuchtte. "Jennifer, laat dit elfje eens zien wat je waard bent." Een duivelse lach galmde door het bos. En vlak naast Vyndi kwam een vrouwelijke vampier neer. Ze boog licht naar Vyndi en glimlachte naar Twan. "Je riep broertje." "Mijn lieve zusje, altijd zo hoffelijk." ,zei Twan ,het teefje van Vyndi."Raak haar aan ,en je sterft.." ,zei hij met wijd ontblote tanden. "Heb respect voor wat je niet begrijpt ,want dat is je leermeester." ,vervolgde hij. Zijn handen trilden. Hij zou vandaag iemand doden ,dat was zeker. Dat schoothondje van Vyndi stond wel dichtbij genoeg... Glimlachend keek hij naar zijn keel. "Ik zou MIJ niet kwaad maken als ik jou was..""Ik overleef het wel zonder een leider..." Hij richtte zich tot Vyndi. "Jullie willen niet sterven aan de voeten van een half mens en een elf ,toch?"
Daphne hoorde alles snel gana en keke toen naar de vampier die haar probeerde te beschermen en keke toen naar vyndi. Dit moes ze zelf oplossen Vyndi had het op haar zusje gemunt met haar schoothondjes van haar en Daphne was niet in de stemming om het te acceteren. Daphne duwde de vampier die haar probeerde te beschermen weg en liep rustig naar Vyndi en bleef vlak voor haar neus staan en keke met haar samen oog in oog in elkaar. "Je hondjes gaan sterven!" Zei Daphne zonder gevoel en voelde de magie en hitte doro hara anderen stromen en keke zonder genade naar de slappe vampierenkoningin.