Why?

Dante wachtte af wat hij ze ging doen tot ze eindelijk begon te spreken. "U krijgt de eer om als eerste iemand te doden, ik bind alleen snel even de jongens die op het laatst aan de beurt zijn goed?" Zei Lily terwijl ze een touw pakte en 4 jongens aan elkaar bond, ze stopte kranten van de grond in hun mond zo dat ze niks konden schreeuwen en ging weer voor de uitgang staan. Ze keek de overige 10 bange jongens duivels aan, die er nog steeds bang stonden en de vastgebonden jongens even aankeken die in de hoek van de doodlopende steeg stonden. "Ooh geen zorgen jongens, jullie gaan snel dood vergeleken met de andere." Zei ze vals en keek vervolgens naar Dante, om te zien wat hij ging doen. Dante had inmiddels al een andere jongen uitgekozen die hij als eerst zou vermoorden, want de leider zat nu tussen de 4 jongens in de hoek vastgebonden en wachtte op een lange, pijnlijke dood. Integenstelling tot de andere 10 jongens, die de dood zouden zien aankomen en met een snelle blik zouden ervaren. Dante keek naar de jongen waar hij nu naast stond, met zijn geweer gericht op zijn gezicht. "Zeg eens, wat is je naam?" Lachtte hij vals terwijl hij naar de jongen keek. Hij antwoordde niet en zweeg als een graf. "Goed, als je je gaat gedragen als een graf kan je er ook eentje worden." Grijnsde hij en haalde de knop van zijn geweer over, zodat die klaar was op te schieten. Bij het horen van het geluid schrok de jongen op, hij had gedacht dat het een vals geweer was geweest tot hij nu besefte dat dit geen spelletje was. "Louis! Ik heet Louis!" Piepte de jongen bang en Dante lachtte zijn tanden bloot, waardoor de jongen achteruit deinsde hoe scherp die waren. "Wel, Louis, je hebt geluk dat ik mijn tanden vanmorgen bijgevijld heb." Klonk Dante's stem rustig tussen de muren van de steeg. Hij beveelde de jongen zijn jas uit te doen, ookal was het putje winter, zodat zijn nek goed zichtbaar werd. Dante liet zijn tong langs zijn scherpe hoektanden glijden, hij kon het sappige bloed al proeven in zijn mond. Hij duwde de jongen met zijn geweer richting Lily, terwijl hij zijn mes uit zijn bot naar haar toegooide. De jongen was zo afgeleid erdoor dat Dante de trekker overhaalde en de jongen neerknalde, met zijn hand hield hij stevig zijn lichaam vast. Hij leefde nog steeds een beetje waardoor het bloed drinken nog beter zou zijn volgens hem. "Eerst een slokje? Vers van de pers." Lachtte hij vals terwijl hij de nog half levende jongen, die stillaan aan zijn einde kwam, in zijn ene hand overeind hield.

Lily merkte dat de deputy nu achter een andere jongen stond omdat de leider van het groep bij de vast gebonden zat. Hij richte zijn geweer op het gezicht en vroeg "Zeg eens, wat is je naam?" En Lily deed de hek dicht die al jaren niet meer werd gebruikt, vroeger werd het als privé parkeer plaats gebruikt maar nu was het een hang plek geworden en niemand durfde hier in om dat de jongens iedereen zouden vermoorden die het zouden doen. Toen de hek gesloten was Hoorde ze een voorwerp naar haar toe vliegen en ving het lenig op voor dat het op de grond viel en zag dat Dante de jonge naar haar toe duwde en daarna schoot. Toen hij het vast hield keek Lily aandachtig naar de jonge die nog half levend was "Eerst een slokje? Vers van de pers." Lachtte hij vals terwijl hij de nog half levende jongen, die stillaan aan zijn einde kwam, in zijn ene hand overeind hield. Lily keek onzeker en rook aan het bloed dat hij nog geen alcohol had genomen dus was het bloed schoon en zou het heerlijk smaken 'uugh is goed.' Zei ze onzeker en wist niet zeker of ze zou kunnen stopen als ze de bloed in haar keel gleed, toch ging ze voor het jonge zitten en beet in de hals en voelde hoe het heerlijke bloed door haar keel stroomde maar stopte snel ze wou niet te ver gaan. Ze ging over eind staan en keek lachend naar de vampier 'je hebt een goede smaak dat geef ik toe.' en zocht zelf ook een jonge uit die achter in stond en ging achter hem staan 'I kzal je geen pijn doen hoor.' Zei ze zachtjes en de jonge keek achter om, Lily deed haar hand om het mond van de jongen richte haar gezicht naar het hals en haar witte hoektanden boorde zich door de huid heen alsof het papier was precies op het ader en begon zelf te drinken, ze voelde hoe de jonge zwakker werd en steeds witter.

"Ugh, is goed." Klonk Lily's stem lichtjes onzeker toen Dante haar aangeboden had eerst een slok te nemen. Ze ging voor de levenloze jongen zitten en beet in zijn hals, Dante kon bijna het bloed in zijn eigen keel voelen stromen alsof hij het zelf opdronk. Ze stopte heel snel en ging toen weer overeind staan, ze keek hem lachend aan. "Je hebt een goede smaak, dat geef ik toe." Zei ze hem en zocht zelf ook een jongen uit, die achterin stond en ging achter hem staan. "Ik zal je geen pijn doen hoor?" Zei ze zachtjes en Dante zag de jongen omkijken, terwijl Lily gelijk daarna haar hand voor zijn mond sloeg en zijn bloed dronk, zonder het laatste op te drinken. Dante keek naar de levenloze jongen in zijn handen, er was nog veel bloed te drinken omdat Lily niet zoveel van hem opgedronken had. Dante duwde zijn tanden in zijn vlees op juist dezelfde plek waar Lily haar tanden had gezet en begon te drinken, het warme bloed was hemels vergeleken met normaal voedsel en het voelde verzadigder met de moment, ookal was hij haast verhongerd. Hij trok zijn tanden weer uit de jongen's nek en liet het lijk uit zijn hand vallen. Met een smak belandde het op de grond en alle andere jongens keken hem en Lily beangstigend aan. Dante grijnsde terwijl hij met een wijsvinger een druppel bloed, dat uit zijn mond gelopen was, afveegde en nonchalant naar een jongen toe liep. Hij wreef het bloed onder zijn neus af en keek hem aan. "Ruik, voel en proef het bloed van je vriend. Jullie eigen schuld en we doodden jullie er ook voor." Hij grijnsde en nam diens jongen met de bloedsnor zijn pols vast. Eerst bleef hij nog even voorzichtig proeven en ruiken, zodat hij meer en meer verlangde naar de dikke materie.

Toen het bijna op was haalde Lily haar tanden uit het huid en liet de jonge vallen. Ze keek even rond en zag dat Dante raar bezig was met een andere jongen "Ruik, voel en proef het bloed van je vriend. Jullie eigen schuld en we doodden jullie er ook voor." Hij grijnsde en nam diens jongen met de bloedsnor zijn pols vast en verder lette ze niet meer op, zelf haalde ze haar waaier uit haar zat en ging de jongens met een geslote waaier controleren met bloed. Toen ze stuk voor stuk afging rook ze bloed die helemaal vol zat emt alcohol en keek recht naar de jonge die te veel dronk en keek afkeurend naar de joch 'Hebben ze je niet verteld dat drinken slecht is.' De jonge keek angstig naar haar en knikte maar kon niks zeggen 'Nou dan is dit je laatste les voor jou.' Zei ze vals, klapte haar waaier open en sneed de keel door en keek naar de jonge die op de grond viel en al zijn bloed verloor. een van de jongens schreeuwde van angst en Lily ging meteen naar de joch heen en stond recht tegen over hem en rook naar het bloed. 'Als nog een iemand schreeuwt gaat hij bij de groepje zitten begrepen.' Zei ze bevelend en draaide zich weer naar het jonge, zo als altijd deed ze zijn mond dicht en beet recht in het Ader en voelde hoe het dikke warm bloed naar binnen gleed.

Toen Dante klaar was zag hij Lily, met haar gesloten waaier in de hand, op een joch afstappen. Ze keek hem aan en Dante kon van hier ruiken dat hij te veel gedronken had, wat ze zelf ook immers al geroken had blijkbaar. "Hebben ze je niet verteld dat drinken slecht is?" Klonk haar stem tegen de jongen, die angstig naar haar keek en bedeesd knikte, alsof hij in werkelijkheid eigenlijk niet durfde te antwoorden, als hij een keuze had gehad tenminste. Hij kon niets meer uitbrengen van angst. "Nou, dan is dit je laatste les voor jou." Klonk haar stem weer, nu valser dan voordien. Ze klapte haar waaier, die eerst nog gesloten was en waarmee ze dreigde, nu open en en sneed hem de keel door. Toen de jongen op de grond viel en zo ook al zijn bloed verloor, keek ze hem aan. Een ander van het stel jongeren, die nog levend waren, schreeuwde het uit van angst. Ze ging gelijk naar het joch toe, terwijl Dante zelf geamuseerd toekeek en zijn tanden ontblootte in een grote grijns die zijn gezicht sierde. Ze stond tegen over hem en rook naar het bloed. "Als nog een iemand schreeuwt gaat hij bij het groepje zitten, begrepen?" Zei ze bevelend en ze draaide zich weer om naar het joch, ze deed zijn mond zoals altijd dicht en beet recht in zijn hals. Dante balde zijn vuisten, hij moest zich inhouden om haar niet van het joch af te duwen en zelf al zijn bloed op te zuigen, hij had nog steeds zo'n erge dorst. Er zat niets anders op dan zijn dorst te lessen. Hij stapte op de jongen die daarnet schreeuwde af en zonder hem eerst te doden duwde hij zijn hoofd opzij, zodat zijn hals vrij werd. Hem duwend tegen de muur, om hem te proberen bedwingen van het spartelen om vrij te komen, beet Dante in de jongen zijn nek. Dit deed hij nog het liefste, een levend prooi bijna leegzuigen. Hij haalde zijn tanden weer uit de jongen zijn nek, terwijl het bloed af zijn hoektanden druipte en hem aankeek. Hij grijnsde breed en duwde het gepijnigde gezicht weer recht, met zijn vinger duwde hij een mondhoek naar boven. "Wat, kan je nietmeer lachen?" Dante brulde het haast uit van het lachen, met een klap sloeg hij de jongen met gemak bewusteloos. De kerel viel op de grond naast de 4 geboeide jongens. "Komt ervan als je schreeuwt." Klonk Dante's stem kil terwijl hij een schop tegen de zij van de bewusteloze kerel deed.

Toen Lily klaar was met het jonge dien og een beetje bloed in zich had draaide ze zich om en keek wat Dante deed, blijkbaar was hij met een jonge bezig "Wat, kan je nietmeer lachen?" Hoorde ze hem zeggen en keek nieuwsgierig naar wat hij deed, hij was vast aan het doordraaien maar dat wist ze niet zeker en zei niks "Komt ervan als je schreeuwt." Zei Dante kil terwijl hij een schop tegen het joch gaf. En zelf keek ze naar de laatste 4 jongens die bang in de hoek stonden te fluisteren, Lily snoof en keek de Deputy aan 'jij krijgt 2 jongens en ik ook. Als je het goed vind?' vroeg ze vragend maar zo als altijd wachte ze niet op het antwoord en ging naar de knapste jonge van de hele groep en stond recht voor hem op haar tenen en fluisterde naar de jonge 'weetje als ik nog een mens was...Dan had ik voor jou gekozen als me vriend.' En keek hem recht in de ogen als of ze verliefd was. Ze voelde hoe de jonge rustig ging ademen en fluisterde terug 'Weetje je bent blijkbaar geen monsters anders had je geen gevoel.' en keek haar recht aan en zelf slikte ze. Hoezo kende ze dit gevoel niet als je buik raar doet en toen de jonge weer wat wou zeggen schoot ze naar hem nek en beet in de ader, het bloed was heerlijk ook al zat wat drank er tussen maar dat kon haar niks schelen. Toen ze haar tanden uit de nek haalde en de jonge op de grond liet vallen keek de jonge die ook haar slachtoffer zou worden haar raar aan met lily beantwoorde zijn blik met een uitdaging.

Lily snoof even en keek Dante aan terwijl ze naar de 4 jongens achterin de hoek gebaarde, die aan het fluisteren waren. "Jij krijgt 2 jongens en ik ook. Als je het goed vind?" Vroeg ze, maar zoals gewoonlijk wachtte ze geen antwoord af en liep ze naar de jongens achterin. Ze liep naar de knapste jongen van de hele groep en stond recht voor hem op haar tenen, ze begon zachtjes in zijn oor te fluisteren. "Weetje, als ik nog een mens was... dan had ik voor jou gezoeken als mijn vriend." Ze keek hem recht in de ogen, en Dante dacht dat hij ergens wel een vleugje verliefdheid erin zag. Hij moest onbewust even glimlachen, en keek dus ook glimlachend naar haar tijdens het schouwspel. De jongens fluisterde zachtjes terug, en door Dante's vampierzintuigen kon hij het toch uitstekend horen. "Weetje, je bent blijkbaar geen monster anders had je geen gevoel." Hij keek haar recht aan, ze slikte. De jongen wou net iets zeggen toen ze haar tanden in zijn nek boorde, Dante was teleurgesteld omdat ze niet verder met haar klein spelletje gegaan was. Hij wendde zijn blik met tegenzin af en liep naar één van zijn twee jongens, hij nam zijn messen uit zijn botten en begon zijn grootste mes vlijmscherp te slijpen terwijl hij nogal ongeïnterresseerd tegen de jongens begon te praten. "Kijk, lieverds, ik doe je een gunst. Jullie mogen jezelf afmaken, ik ben moe." Ik gaf het mes naar één van de jongens, die het aarzelend aanpaktte en even een blik met de andere wisselde. In een schijnbeweging sprong de jongen op me af met het grote mes, alsof hij echt dacht dat hij mij ermee kon doden. Ik grijnsde en nam hem pijlsnel in zijn nek vast, duwde hem tegen de muur en hield hem in een wurggreep. Ik ving het mes op die uit zijn hand viel en stak hem dood, het bloed rook niet lekker dus liet ik hem maar links liggen. Ik trok het mes weer uit zijn dode lichaam en liet het lijk op de grond vallen terwijl ik me tot zijn vriend richtte. "Je zag wat er gebeurde, nooit een vampier aanvallen." Zei ik met een afkeurend gezicht en geklag van mijn tong terwijl ik langzaam dichterbij liep.

Lily zuchten en ging op de hek zitten om te kijken wat Dante zou doen, e had geen zin om iemand op te drinken en het gevoel dat ze net had was nog steeds niet weg. Toen de meisje weer opkeek za ze dat de deputy zijn tanden vlijmscherp slijpen terwijl hij nogal ongeïnteresseerd tegen de jongens begon te praten "Kijk, lieverds, ik doe je een gunst. Jullie mogen jezelf afmaken, ik ben moe." Hij gaf het mes naar één van de jongens, die het aarzelend aanpaktte en even een blik met de andere wisselde. In een schijnbeweging sprong de jongen op me hem met het grote mes, alsof hij echt dacht dat hij hem ermee kon doden. Dante grijnsde en nam hem pijlsnel in zijn nek vast, duwde hem tegen de muur en hield hem in een wurggreep. Hij ving het mes op die uit zijn hand viel en stak hem dood, het bloed rook niet lekker dus liet hij hem maar links liggen. Dante trok het mes weer uit zijn dode lichaam en liet het lijk op de grond vallen terwijl de deputy me tot zijn vriend richtte. "Je zag wat er gebeurde, nooit een vampier aanvallen." En lily keek verveeld, de andere jongen die ze nog had wachte ongeduldig af tot hij aan de beurt was en even schonk ze een blik op hem en haalde 3 shurikens uit haar zak en gooide ze tegelijk, 2 kwamen in allebei ogen en een recht in het hart en meteen viel hij dood op de grond en ik sprong lenig op hem af en haalde haar 3 shurikens uit het lijf die erg bloederig waren en sprong weer op het muur 'Zo doe je dat Dante en niet lastig doen.' en keek naar de Deputy waar ze nu veel respect voor had gekregen.

Lily keek verveeld bij wat Dante deed, de andere jongen die haar nog restte wachtte nog steeds ongeduldig af tot hij aan de beurt was en even schonk ze hem een blik. Ze haalde 3 shurikens uit haar zak en gooide ze tegelijk, 2 kwamen in allebei de ogen terecht en één pal in het hart. Meteen viel de jongen dood op de grond en ze sprong lenig op hem af, haalde de 3 shurikens uit het lijf en sprong weer op de muur. Alledrie de shurikens waren verschrikkelijk bloederig, gruwelijk zelfs. "Zo doe je dat Dante en niet lastig doen." Ze keek hem met respect aan terwijl Dante hem opdraaide. Hij keek de jongen uit zijn ooghoeken aan en draaide hem snel de nek om, zodat hij dood neerviel op de grond. Dante liep naar haar toe en ging tegen de muur staan terwijl hij naar boven keek, zodat hij haar recht in het gezicht kon aankijken. "Ik ben iemand die van spelletjes houdt, spijtig dat het er zoveel waren. Anders had ik met ééntje even kunnen sollen." Dante lachtte even onwennig en sprong toen naast haar het muurtje op, ging er op zitten en keek naar het bloederig schouwspel in de steeg die ze hadden aangericht.

Dante ging tegen de muur staan terwijl hij naar boven keek en begon te praten, recht in haar gezicht "Ik ben iemand die van spelletjes houdt, spijtig dat het er zoveel waren. Anders had ik met ééntje even kunnen sollen." Dante lachtte even onwennig en sprong toen naast haar het muurtje op, ging er op zitten en keek naar het bloederig schouwspel in de steeg die ze hadden aangericht. Lily knipperde met haar ogen en keek hem verliefd aan zo als ze bij veel jongens deed 'Sgat, ik hou ook van spelletjes et de jongens maar de normale jochies verveelde me een beetje en we hebben nog 5 over en dat word pas bloederig.' Haar ogen vonkelde bij het laatste worden en ze kreeg weer een moord bui zo als gewoonlijk als ze zin had. En Ze sprong lenig er af en kwam naast de eerste jonge terecht die ze heel goed kende, ze hield hem uit het knop en hield stevig vast en keek vragend naar Dante 'Wat denkje, zal ik hem met pijnlijk gif dode of stukje voor stukje snijden.' haar stem was duivels en de jonge huiverde.

Lily knipperde met haar ogen en keek hem verliefd aan, Dante wist niet of ze dat vaker deed of niet. "Schat, ik hou ook van spelletjes en de jongens maar de normale jochies verveelden me een beetje en we hebben nog 5 over en dat wordt pas bloederig." Haar ogen fonkelden bij de laatste paar woorden en haar vorige moordbui kwam weer bovendrijven. Ze sprong lenig er af en kwam naast de eerste jongen terecht, ze kende hem heel goed. Ze hield hem uit het knop en hield stevig vast en keek vragend naar Dante. "Wat denkje, zal ik hem met pijnlijk gif doden of stukje voor stukje snijden?" Haar stem was duivels en de jongen die ze vasthield huiverde. Er liep een rilling over Dante's rug, zelf hij was niet zo wreed dat hij er aan zou denken om iemand in stukken te snijden. Hij slikte behagelijk en keek haar aan, wat zou ze doen als hij niet voor het wrede stuk zou kiezen? Zou ze hem dan zo vermoorden? Voor het eerst in zijn leven was hij bang van een meisje, die zelfs een stuk kleiner als hem was, maar ze had het brein van een pure moordenaar. "Snij hem maar in stukjes." Slikte Dante aarzelend en zette een fake-grijnsje op, hij moest het hoofd toch koel houden. Met tegenzin zou hij kijken naar wat ze ging doen, hij voelde zijn maag weer bijna omdraaien.

Er liep een rilling over Dante's rug, zelf hij was niet zo wreed dat hij er aan zou denken om iemand in stukken te snijden. Hij slikte behagelijk en keek haar aan, wat zou ze doen als hij niet voor het wrede stuk zou kiezen? Zou ze hem dan zo vermoorden? Voor het eerst in zijn leven was hij bang van een meisje, die zelfs een stuk kleiner als hem was, maar ze had het brein van een pure moordenaar. "Snij hem maar in stukjes." Slikte Dante aarzelend en zette een fake-grijnsje op, hij moest het hoofd toch koel houden. Met tegenzin zou hij kijken naar wat ze ging doen, hij voelde zijn maag weer bijna omdraaien. En Lily keek twijfelen naar de Deputy, ze had de rilling over zijn rug gezien en zuchten 'Je mag heus wel zeggen dat stuk voor stuk snijden.' Zei ze zo rustig mogelijk en pakte een kleine pijl uit haar zak en e einde was fel groen wat betekend dat daar gif in zat. Die pijl stak ze recht in de keel van het joch en hij viel met kreunen neer, het zou 15 minuten duren voor dat hij dood gaat onder lijden en keek vragend naar de Deputy wat hij zal doen.

Lily keek Dante twijfelend aan, ze had de rilling over zijn rug zien lopen en ze zuchtte, hij kon haar reactie niet zo goed pijlen. "Je mag heus wel zeggen dat stuk voor stuk snijden." Zei ze zo rustig mogelijk en pakte een kleine pijl uit haar zak, het einde was felgroen wat betekend dat daar gif in zat. De pijl stak ze recht in de jongen zijn keel, die met veel kreunen neerviel. Het zou 15 minuten duren voordat hij dood zou gaan onder het lijden en Lily keek vragend naar de Deputy om wat hij zou gaan doen. Dante was opgelucht dat ze toch de pijlen gekozen had, anders was hij zeker over zijn nek gegaan, hij kon haar wrede gedachten nog steeds niet plaatsen. "Ga maar verder..." Klonk zijn stem, hij probeerde het zo rustig mogelijk te zeggen.



- super korte post x'D-

Dante was opgelucht dat ze toch de pijlen gekozen had, anders was hij zeker over zijn nek gegaan, hij kon haar wrede gedachten nog steeds niet plaatsen. "Ga maar verder..." Klonk zijn stem, hij probeerde het zo rustig mogelijk te zeggen. EN lily zuchten, en pakte nog 4 andere pijlen en stak ze allemaal in de keel van de jongens en haalde een doekje en begon haar handen schoon te maken van het bloed en dacht aan de dag toen ze het lichaam van haar broertje had gezien, het was afgrijselijk om al die stukken uit elkaar te zien maar nu als ze het zou zien zou dat het normaalste van de hele wereld zijn. Het was jaren geleden dat ze bij haar ouders graf was geweest en wou het eigenlijk heel graag weer zien en wat bloemen leggen bij hun graf 'Ik moet nog ergens langs om iemand te bezoeken en daarna ga ik naar de kamp terug van mij mag je al gaan of als je wil mag je mee komen.' Haar stem klonk vol met verdriet en ze sprong richting een bloemen winkel.

En lily zuchtte, pakte nog 4 andere pijlen en stak ze allemaal in de keel van de jongens en haalde een doekje. Ze begon haar handen ermee schoon te maken van het het bloed en dacht aan de dag toen ze het lichaam van haar broertje had gezien, het was afgrijselijk om al die stukken uit elkaar te zien maar nu als ze het zou zien zou het de normaalste zaak van de wereld zijn. Het was jaren geleden dat ze bij haar ouders graf was geweest en wou het eigenlijk heel graag zien en wat bloemen erop leggen. "Ik moet nog ergens langs om iemand te bezoeken en daarna ga ik naar het kamp terug, van mij mag je al gaan of als je wil mag je mee komen." Haar stem klonk vol met verdriet en ze sprong richting een bloemen winkel. Dante liep nog even achter haar aan en hield haar tegen door met zijn hand haar schouder naar achteren te trekken. "Wil je dat ik mee kom, of wil je liever alleen zijn... ik wil geen last voor je wezen." Zei hij getreurd.

Dante liep nog even achter haar aan en hield haar tegen door met zijn hand haar schouder naar achteren te trekken. "Wil je dat ik mee kom, of wil je liever alleen zijn... ik wil geen last voor je wezen." Zei hij getreurd. lily keek hem aan en dacht na wat e wou, het kon zo zijn dat ze in elkaar zou storten en als een normale dokter haar zou onderzoeken zou hij erken dat ze igenlijk allang dood is en zouden ze o haar exepreminteren 'eeh ik weet het niet zeker, als jij wil mag je mee en als je dat niet wil begrijp ik het.' en ze pakte meteen 3 zwarte rozen uit een bak en liet een paar munten liggen als betaling en begon richting de kerk lopen waar alle graven stonden.

Lily keek Dante even aan en hij zag haar nadenken wat ze wou. "Eehh, ik weet het niet zeker, als jij wil mag je mee en als je dat niet wil begrijp ik het." Ze pakte meteen 3 zwarte rozen uit een bak en liet een paar munten liggen als betaling, ze begon richting de kerk te lopen waar alle graven stonden. Dante begreep wat ze ging doen, natuurlijk... daarvoor waren de bloemen. "Eehhh..." Stamelde hij onwennig en schraaptte zijn keel, hij liep niet verder achter haar aan."Dan haak ik liever af, ik spreek je nog wel!" Zei hij vlug, hij draaide zich pijlsnel om en bleef nog even bij het bloemenkraampje staan, hij nam snel één van de rode rozen eruit, want die had hij toch altijd al prachtig gevonden, en liep traag ermee weg. Hij sprong een dak van een huis op en ging weer terug naar zijn eigen territorium, wat was hij toch een laffaard dat hij als vampier bang was voor graven en de dood.

x3

"Eehhh..." Stammelde Dante en ze begreep dat hij niet mee wou "Dan haak ik liever af, ik spreek je nog wel!" Ze begreep dat hij niet mee wou. En Lily liep zo snel ze kon naar de 3 graven die bij elkaar lagen. Alle 3 hadden prachtige engelen die aan het bidden waren, Er kwam een traan langs haar wang toen ze dacht aan de lichamen die ze had gezien. Ze had gen zin om hier eeuwig te staan huilen dus legde ze de bloemen neer en rende weg richting het territoria. Toen ze langs een wapen winkel rende stopte ze meteen en keek naar de wapens die er hingen en ze keek met grote ogen naar alle soorten die er waren. Hier hield ze echt van om te kijken hoe ze er uit zagen en te voelen hoe ze echt werkte en hoe dat voelde. Lily zuchte uit verlangen om ze allemaal uit te testen maar het zou dagen duren voor dat ze het precies zou namaken en dan zou ze zonder iets te doen en alleen aan het wapen werken verder niks. De meisje sprong op een dak en begon daar zich te verplaatsten, het was nat en heel erg glad maar dat kon haar nie schelen of ze zou vallen of niet.

(-.-' flut)