Oops....

Met ontspannen stappen liep deze jonge tovenaar van zijn territoria af richting die van de ridders, hij gebruikte de zij wegen om de vampiers niet tegen te komen, want hij had geen zin om met hun te vechten, hij wat wat rust nodig en niks anders. Hij had nu een behoefte aan een meer die langzaam stroomde en vredig was, jammer genoeg was er niet zo een plek te vinden op zijn eigen territoria, bij de elven kon je wel zo een plek vinden maar dat was te ver lopen en daar had hij geen zin in lang lopen. En toen hij klein was had zijn moeder altijd verteld over de meerminnen die een rivier gebruikte dat bij de ridders territoria stroomde. En Ager had het een keertje verteld dat er een rivier was in de territoria van de ridders. Een zucht verliet zijn mond wanneer hij merkte dat hij naast de rivier liep, het was hier rustig ook al was het midden in de dag, het was zelfs zo rustig dat er geen demonen in de buurt waren wat hem wel goed deed. De meeste demonen waren bezig in de hell om alles klaar te maken voor de nieuwkomers die dood zouden gaan, de duivels maakte de hell nog erger dan hij al was en het zou geen pretje zijn als je er nu in terecht kwam.
De zon scheen op zijn zwarte haar en met zijn helder blauwe ogen die hij van zijn moeder had geërfd zo als zijn zusjes keken naar de rivier, zijn oren vulde zich met geluid van het meer die aan het ruizen was. Zijn voeten stopte nog eerder dan zijn hersens het merkte maar voor zijn pad lag een hoopje kleren die duidelijk van een meisje waren, zulke kleren herkende hij over al want zijn hele familie bestond bijna uit meisjes behalve zijn vader en een summon van Mariah. Van zijn ooghoeken zag hij een meisje omhoog komen die blijkbaar naakt was en toen ze hem merkte dook ze naar beneden tot alleen haar hoofd zichtbaar was die knal rood was. 'Ehm...hallo.' Dave draaide zich met een rood hoofd naar haar toe en begroete haar ongemakkelijk: 'ehh ook hoi.' Daarna keek hij om zich heen of er andere mensen bij waren maar hij had pech want er was niemand behalve hun. De jonge magier draaide zijn hoofd weer naar het meisje 'eh ik draai me beter om denk ik zo dat jij je kan omkleden.' Zei hij ongemakkelijk en draaide zich zo als afgesproken om en liep naar een boom zo dat ze zeker wist dat hij niet gluurde.

Hij hoorde wat gegiechel maar lette daar niet echt op, hij wou dat zijn demon hond Ager bij was hij wist dan wat ie moest doen ''Erm...sorry hoor, kom maar weer tevoorschijn.'' hoorde hij het meisje weer zeggen en kwam achter de boom vandaan en keek naar het meisje die aan gekleed was en voelde zich wat meer op zijn gemak dan eerst. de meisje liep met een uitgestrekte hand naar hem toe . ''Even een kennismaking, t'is nou niet echt het juiste moment maar goed. Ik heet Brenna enne....'' Ze blies een bruine lok haar weg wat haar een heel on dames achtig uiterlijk gaf. Dave knikte en en rolde met zijn ogen, hij hield niet van meisjes die om hun uiterlijk zorgde, Mariah was een stuk beter zij maakte zich niet druk om hoe ze er uit zag...Nouja soms dan maar niet heel erg 'Dave Fel'Dan... Aangenaam kennis te maken.' Zei hij beleefd en schonk een kleine charmante glimlach en haalde zijn haar van zijn ogen vandaan waardoor zijn blauwe ogen in beeld kwamen. 'dus je bent een ridder.' vroeg hij aan Brenna om de gesprek te vervolgen.

''leerling maar het vorderd best hoor.'' Ze moest ook lachen. ''Hij isehm....... erg groot....'' Ze keek de hond weer aan maar keek gauw weer naar dave. ''Elvenbloed, van vaders of moeders kant? Ik heb tovenaarsbloed van vaderskant geloof ik.... ik kan soms dingen voorspellen.'' Dave keek nieuwsgierig naar Brenna 'eeh Het is een dobermann die worden 72 cm groot.' Zei hij voorzichtig en wist van zich zelf dat Ager minstens nog 10 cm groter was, maar daar kon hij niks aan doen in zijn eigen huid was hij 1 meter en kon zelfs nog groter worden 'Elven bloed heb ik via me moeder kant want een van me zusjes is een volbloed elf en ik ben bijna nouja helemaal volbloed tovenaar komt inderdaad door me vader.' Dit keer was hij wat meer zeker van zich zelf en keek naar Brenna's nat haar en toen schoot er iets in zijn hoofd. 'ik zou goed opletten als je les hebt want er word druk geregeld in de hell voor de nieuwkomers.' Zei hij duister en even waren zijn ogen rood maar hij knipperde paar keer met zijn ogen en die werden weer blauw.

''jakkes, hoe weet jij dat?'' vroeg ze geschrokken. Dit was alles behalve aangenaam. Ze mocht hem maar hij leek teveel over iemand van wie ze eens gehoord had. Ze sloeg haar handen voor haar mond. ''bedoel je.....Setherian....?'' Stom, dat had ze al eerder kunne weten... ''Ben jij de zoon van....de wizardking?'' Ze was stomverbaasd. Dave zuchten en Ager veranderde in zijn eigen demonen form 'ja ik ben de zoon van Setherian.' Zei hij op een een duistere manier 'eeh zullen we een stuk lopen dan vertel ik je alles wel.' Nu was zijn stem weer rustig en hij glimlachte zelfs een beetje. Ager ging trouw naast hem lopen en hij volgde de rivier, zijn pas was niet snel zo dat Brenna hem kon halen. Het kon Dave eigenlijk niks schelen wat de andere van zijn vader vonden want voor hem was hij de beste ook al trok hij soms Mariah voor.

zijn pas was niet snel zo dat Brenna hem kon halen. ''ja...is goed'', ze ging aan de andere kant van dave lopen, de demon, want wat was het anders, stond haar nog steed s niet aan. ''vertel rustig, ik heb alle tijd.'' Dave haalde zijn schouders op en dacht na wat hij zou vertellen'ik heb altijd op me vader geleken, dezelfde kracht alleen was ik een stuk rustiger en ik had iets meer gevoel voor demonen en geesten. Dus was ik op zoek gegaan naar info en uit eindelijk had ik de kracht van demonen maar dat is lang uitleg. Maar goed ik had dus laats contact weer met hun en de demonen maken zich echter klaar voor de oorlog en de nieuwelingen.' En streelde ager over zijn vacht 'En i kzeg je, je wil nu in de hel terecht komen.' Zei hij daarna lachend en keek naar brenna hoe zij zou reageren, natuurlijk had hij niet alles verteld zo als over zijn ziekte die hij had of over het litteken op zijn rug.

Brenna slikte maar dwong zichzelf naar Dave te blijven kijken. ''Goh.....Demonen....'' Ze keek naar Ager, hij zag er alles behalve aardig uit. ''Dus......jullie demonen zijn jullie...dienaren?'' Ze keek Dave aan, hij zag er niet onaardig uit maar het idee dat ze monsters en andere wezens hadden...... ''Heb je..... heb je nog meer...?'' Dave lachte even op de reactie die Brenna gaf, ze was serieus bang voor Ager? 'nee niet iedereen bischikt over demonen me vader of me zusje gebruiken summons dat zijn hun dienaren, zij gebruiken zielen die nog in een lichaam zitten en ik gebruik zielen die al jaren in de hell vast zitten.' Zei hij met en glimlach en Ager begon zijn hand te likken en tegen hem te praten in zijn hoofd. 'en trouwens Ager is een lieve hond, hij doet nog geen vlieg kwaad als ik dat beveel en verder heb ik Asasino nog maar ik weet niet of je haar wil zien.' Dave voelde hoe een rilling over zijn rug ging en ook dat er geesten in de buurt waren.

''Ehm.....nee.....doe maar niet.'' Ze aarzelde even, liep naar Ager en strekte voorzichtig haar hand uit. Haar trillende hand raakte zijn vacht. Ze aaide hem voorzichtig maar dwong haarzelf hem recht aan te kijken. Ager keek haar recht in de ogen en last haar char om er meer van te weten, wist Dave uit zich zelf en keek doordringend naar de bos want hij voelde hoe er energie van geesten vandaan kwam en hij maakte er zich redelijk druk om. 'dus je bent een healer leerling, en heb je veel geholpen?' vroeg de jonge magiër zo dat hij zijn aandacht afleed van het bos. Zijn litteken begn heet te worden een beetje en zelf legde hij zijn hand steunend op Ager zo dat brenna niet zou merken dat hij trilde, maar misschien zou ze het juist moeten zien want hun eigen healer was er een lange tijd niet en hij vertrouwde haar ook helemaal niet want misschien zou ze het aan zijn vader vertellen en dat wou hij niet.