A night to remember as the shadows block my sight (Bleeding war!)

Gast

'Jouw leven behoort mij toe Elf!' De woeste stem van de Queen van de vampiers galmde over de open plek terwijl ze zich klaar maakte om op de bruinharige voormalig ridder te storten. De tijd leek stil te staan Om hen heen terwijl het gevecht om hen heen toch door ging. Krachten hadden zich gebundeld tegen de overheersing van de vampiers. Onder leiding door niemand minder dan de Rood harige woeste Queen. Het ging te snel om te zien en voor ze toesloeg. Werd het zwart. En viel de duisternis in.
Celeste werd badend in het zweet wakker en keek verschrikt om zich heen, ze greep snel het zwaard vast en keek nogmaals om haar heen. Toen er niks was..... stond Celeste op en begon zich snel om te kleden naar fatsoenlijke kleren. Twijfelend besloot ze om dit te vertellen tegen het onderwerp van haar droom, haar queen... haar voorbeeld... haar nicht. Celeste ging haar kamer uit, daarna haar huisje en liep langzaam over straat naar het kasteel. Toen ze had aangeklopt had een bediende de deur oepn gedaan, "Wat is er?" vroeg de bediende gapend. Celeste keek serieus, "Ik meot de King en Queen spreken... het is dringend! Heel Héél! BELANGRIJK." zei ze tot haar eigen schrik paniekerig, het had een grote druk op haar gehad die nachtmerrie.

Jasmyn was lekker aan het dromen met haar hoofd naats ed King het kon gewoon niet beter de tijden die zo happy lekene maar er zat wel een opstakel in de weg dat wist jasmyn allang. Jasmyn lied langzaam haar ogen open gaan en lied de King op zijn gerust slapen. Jasmyn wist zelf dat Vyndi het egmunt op haar had en keek toen naar het zwaard die glansde en meteen licht begon te geven toen ze er naar keek het was he zwaard van haar moeder een dappere strijder maar toch met ene min punt ze was een elf. maar ookal was ze een elf had niet zoveel mee et maken het enige wat Jasmyn kon schelen was dat ze elk moment in ed problemen kon staan met Vyndi de woeste roodharige queen hoe Jasmyn haar noemde. Opeens hoorde Jasmyn op ed deur gebonk en pakte snel haar badjas en pantoffels ookal zag het er niet zo goed uit maar hoorde toen ene ebkende stem en wist dat het niet zo veel zou uit maken. "Ik meot de King en Queen spreken... het is dringend! Heel Héél! BELANGRIJK." Hoorde Jasmyn en rende toen zo snel mogelijk naar beneden en zag toen opeens haar nicht in ed deur opening en keek haar verbaasd aan. "Wat is er?" Zei Jasmyn op een rustige maar slaperige toon en keek haar icht toen aan terwijl ze nog steets in haar pyjama stond.

Jasmyn was de hele nacht al onrustig geweest. Dat had Aramiro wel gemerkt. Elke vijf seconden draaide ze zich om. Hij had figuurlijk geen oog dicht gedaan. Toen hij merkte dat Jasmyn zelf overeind ging zitten ,deed hij zijn ogen half open. Toen er een stem klonk die iets heel dringends zei ,sperde hij ze wijd open. Met wallen onder zijn ogen keek hij hoe Jasmyn in haar badjas naar de deur liep. Er was niets dat hem vandaag meer kon boeien. Ookal was het een oorlog ,of het eind van de wereld. Nu was het zíjn kans. Hij moest en zou SLAPEN! Hij sloot zijn ogen en draaide zich geruisloos om. Hij kroop terug onder de warme dekens en sliep dan eindelijk in.

(Juist ik wete niet wara Angelo blijft maar deze topic is belangrijk voor bleeding war)

» Gathering Bleeding war.
» Verhaallijn: The Bleeding War!
» I remember it now....
» I don't remember me annything
» Remember the times