I don't hate this place..

Gebogen onder de zovele regen die uit de hemel viel, liep Felix stevig door. Ze had haar zwarte mantel aan, en haar kap opgezet, mede om haar elfenoren te verbergen, aangezien deze niet echt geliefd hier waren. Ze zuchtte en streek een lok drijfnat zwart haar, dat in de regen had gehangen achter haar oor. Met haar donkere ogen speurde ze de straat af. Er was bijna geen hond op straat, en Felix besloot maar naar een taverne te gaan. Drijfnat kwam ze binnen, en ze ging diect ergens aan een tafeltje in de schemerie hoek achterin zitten. Ze bestelde een honing bier, en keek eens goed rond. Haar kap had ze nog steeds op, en niemand zou haar herkennen. Hoe zou Samina reageren als ze wist dat ze hier zat. Ze had alleen maar gezegd dat ze ging jagen, maar intussen was ze afgereisd naar dit oord, wat ze eigenlijk vreseelijk vond, maar ook weer aangenaam. Hier kon je het beste in contact met iemand komen, en er dwaalde hier veel vampiers rond. Dat laatste was voor Felix heel belangrijk, want ze had al en aardig plannetje in haar hoofd uitgewerkt, maar er ontbraken nog eenp aar personen. Terwijl ze van het warme bier dronk, kwam er een gedaante op haar af. Die gene kon niet haar gezicht zien, en Feix was daar wel blij om, zoveel aandacht wilde ze nou ook weer niet trekken. De gedaante schoof aan, en Felix mond vormde een simpele vals lachje, dit was wat ze nodig had.

(Vampires)

Kynia liep door de stromende regen het gebied van de sterfelijke in. Ze hield van dit grauwe weer, maar misschien was het net iets te nat. In het zelfde tempo liep ze door de straten heen. Ze mindere geen vaart en volgde stil het spoor van de elf. Er omheen draaien was gewoon onmogelijk en een lichte grijns verscheen op haar gezicht. Deze was hier niet zonder reden gekomen. Ze wist het zeker. Ze voelde de regen nu door haar kleren heen dringen en ze verhoogde haar tempo. Al snel stond ze voor taverne en bleef kort stilstaan. Haar felrode ogen, die in het duister kort hadden opgelicht keken nog eens de straat door voor ze de deur opende en naar binnen stapte. Druppels vielen van haar cape zodra ze de deur achter haar dicht had gedaan en ze deed haar kap af. In de kroeg keek ze niemand aan als er al iemand was en bleef richting de persoon in het schemerige hoekje kijken. Zelf had ze daar op die manier ook eens gezeten. Misschien niet hier, maar wel zeker in zo’n schemering. Starend zat ze daar toen naar de King van de Wizards. Ze liet haar gedachten niet verder gaan en liep richting de elf, die daar wel moest zitten. Het gezicht was niet te zien, maar wat maakte dat uit? Kynia schoof aan net alsof er niks aan de hand leek te zijn. Ondertussen keek ze naar de persoon voor haar. ‘Vertel het eens.’ Begon ze gewoon meteen.

Een gedaante kwam op haar aflopen, precies de gene die ze nodig had. De gedaante schoof bij haar aan tafel. 'Vertel eens.' Vroeg de persoon. Felix dronk even om haar keel te smeren en stak van wal.''Over een aantal weken zal het plaats vinden, bij de rand dat het Elfenterretorium met het feeenterretorium scheidt, daar komen we bijelkaar. Vanaf daar vertrekken we naar het kasteel en doden we iedereen die op ons pad komt. Verder moeten jullie de twee zwartharige met rust laten. Voordat jullie de troonzaal binnenvallen, moet ik nog even mijn toneelstukje doen om te zeggen dat jullie zijn binnengevallen. Gesnapt?'' Felix dronk weer. Dit plan klonk zo simpel, bijna makkelijk, maar dat was het niet. Ten eerste zouden al die doden lichamen van elfen opvallen, en ten tweede liepen er overal mensen rond die hen zo zouden snappen, Maar Felix sloeg de details over en vertelde nu in rechte lijnen wat er nou echt zou gebeuren.

Ze luisterde rustig naar wat de elf te zeggen had. 'Over een aantal weken zal het plaats vinden, bij de rand dat het Elfenterretorium met het feeenterretorium scheidt, daar komen we bijelkaar. Vanaf daar vertrekken we naar het kasteel en doden we iedereen die op ons pad komt. Verder moeten jullie de twee zwartharige met rust laten. Voordat jullie de troonzaal binnenvallen, moet ik nog even mijn toneelstukje doen om te zeggen dat jullie zijn binnengevallen. Gesnapt?'' Toen ze weer begon te drinken knikte Kynia even. 'Ik snap het voor zo veel het te snappen is.' en een van haar mondhoeken ging een stukje omhoog. Vroeger zou ze de gene hebben gegrepen die met zo'n toon als de elf nu deed tegen haar had gesproken, maar dit was een uitzondering. 'Ik neem aan dat de preciese datum nog wordt door gegeven als je die nog niet hebt.' zei ze en keek rond en weer terug naar de elf. 'Over een aantal weken dus... bij elkaar komen bij rand van feeen en elfen terretoriu... naar het kasteel doden iedereen op ons pad... 2 zwartharige met rust laten en dan moet jij nog even je toneelstukje doen in de troonzaal.' zei ze herhalend om duidelijk te laten zien dat ze het nog wist en het niet zou vergeten. Zelf was ze blij met dit idee. Iets nieuws als zou er een drijging boven haar hoofd blijven hangen... ze vond het best en ze lachte zacht in zich zelf. 'Zijn er nog andere punten waar we op moeten letten of is dit het?'