A simple rest, is all i need

Seth lag rustig onder een boom kalm te kijken naar de lucht waarna hij een gaap onderdrukte... hij had de middag lopen zoeken naar een schim uit het verleden maar had niks gevonden. Hij had de zoektocht gestaakt en lag half te slapen onder de eik. Zacht sloot hij zijn ogen terwijl een melodie in zijn oren klonk, opgebracht door de aanwezigheid van zijn persoonlijke lijfwacht. Selene zat op een tak en neuriede zachtjes en liet de tonen direct naar Seth doorstromen. Alleen beide hadden ze hun waakzaamheid verloren en hadden niet gelet op het naderende wezen dat misschien een wrok misschien begrip toonde voor hun. Ineens schrok Seth op toen hij iets op zijn borstkas voelde komen en keek recht in 2 ogen.

Shadow spreidde haar vleugels en vloog op. De wind voerde haar mee over heel Niemandsland. Met scherpe ogen keek de slechtvalk neer, maakte een duikvlucht en vloog toen het lagergelegen bos in. Hier kon ze meestal wel iets vinden om te eten. Ze krastte, geen respons, ze was alleen. Het bos ruistte, gaf haar een warm welkom, en fluisterde haar in dat er iets niet klopte. met klapwiekende vleugels ging Shadow wat hoger vliegen, en probeerde zo geruislloos mogelijk te zijn. Haar ogen zoefde heen en weer, en vielen toen op een lichaam. De borstkas rees op en neer in en rustig tempo, een fluisterend liedje werd gepseeld door een vrouw die op een tak zat, die zag er niet echt onschudlig uit. Shadow krastte opnieuw, en belandde op de borst van het slapende lichaam. Dat rees ommiddelijk omhoog, en verschrikt viel Shadow eraf, en kwam in mensenvorm weer op de grond terrecht.''Kan het wat rustiger, ik kreeg bijna een hartaanval, en dat is niet goed voor mij.'' snauwde ze de man toe, en ze klopte wat stof van haar zwarte jurk.