-Noble soul all alone what do I do with you?-

Mariah zuchtte zacht terwijl ze de ogen van zowel Poekie als Joanna in haar rug voelde boren. Haar hand lag op een koud gesteente terwijl ze haar ogen sloot. Achter haar hoorde ze Poekie zacht piepen maar daarna verdween hij zoals zij hem had opgedragen. Opnieuw zuchtte Mariah en Joanna deed een stap naarvoren. "Je zou dit niet zonder je vader moeten doen Mariah.." Fluisterde ze zacht maar Mariah gromde vel. "Mijn vader is dood dat weet je Joanna, en jij had hem vermorod als Selene het niet had gedaan!" Siste ze en sloot opnieuw haar ogen. De paarsharige summon wou er iets op in brengen maar inplaats daarvan hielt ze toch maar haar mond. Even keek ze weg maar greep daarna haar zwaard en ging aan de kant staan. "Je kan me opdragen wat je wil maar dit is voor je eigen veiligheid.." Zuchtte ze zacht en licht geiriteerd. Mariah kon er niets aan doen dan even lachen terwijl ze haar ogen weer sloot. Geconcentreerd bleef ze zo staan terwijl ze de woorden die haar vader ook ooit had horen zeggen. Haar hand begon warm te worden maar wetend dat ze nu haar concentratie niet mocht verliezen hielt ze haar ogen gesloten. De angst was er niet meer.. Misschien omdat haar vader nu toch echt dood was.. Geen Hykaru bloed liep meer door haar aderen. Fel'dan was ze. Voor haar gesloten ogen begon het beeld te komen. Rode ogen staarde haar aan terwijl een mannelijk lichaam zich er omheen vormde. Witte halflange haren vielen half voor zijn ogen en een soepel glimlachje ontstond rond zijn lippen. Hij deed een stap naar voren en zijn handen kleurde zacht rood, vuur.. Hoewel Mariah er niet bang voor was deed ze toch in haar gedachtes een stap achteruit, gewoon om meer voorbereid te zijn. Ze hoorde Joanna naar adem snakken en opende haar ogen. Haar hand was bloedheet geworden en Mariah staarde tegen het ontblote bovelichaam van de summon. De warmte trok uit zijn lichaam naar haar hand. Langzaam keek ze op, hij was groot maar dat beangstigde Mariah nogmaals niet. Langzaam haalde ze haar hand van zijn borst terwijl ze de summon strak aankeek. Strak keek hij terug met het speelse lachje rond zijn gezicht. "Wat is je naam.." Klonk Mariah's stem langzaam. " De jongen die ze rond de 18 schatte kreeg een smalle streep als mond en opende hem langzaam. "Pharom Mornmist." Sprak hij zacht maar duidelijk. Mariah knikte en keek hem aan. "Volg me.." Fluisterde ze, Pharom knikte langzaam en stak zijn hand uit. Voorzichtig legde Mariah de haar op zijne en een klein omgekeerdkruis teken verscheen, dezelfde als die zij om haar nek had hangen. Joanna stapte naar voren en kwam naast Mariah staan. Langzaam inspecteerde ze hem en grijnsde licht. "Daar kunnen we nog wel wat mee, goed gedaan Mariah." Grijnsde ze en klopte Mariah even op haar schouder. Mariah knikte afwezig en keek Pharom weer aan.

(open voor iedereen
tada Pharom's look:
http://www.zerochan.net/full/462219
jeeej)