Just waiting till i meet some one.

Ciardha was een rustig meisje. Ze had pik zwar lang haar en vel rode ogen, dat maakte haar eng. Toen ze nog sterfelijk was zag ze er ook al zo uit. Anderen vonden haar bezeten door de duivel. Ze werd gepest en was ongelukkig. Na een 16 jaar lang zo geleefd te hebben kwam ze een jonge tegen. ze werd verliefd op hem. Maar ze kon maar op één manier zo bij hem blijven. Ze moest gebeten worden. En dat gebeurde, ze hoefde niet één keer te aarzelen. En iedereen die haar gepest had, had ze gedood. Dat kwam door haar niet-zelfbeheersing. Maar daardoor kwamen ze er achter dat vampiers leefden. De vampier jagers hadden haar vriend vermoord. Dat had haar gebroken voor het leven. Ze had lang gereisd, en nu was ze hier, hier waar ze een nieuw leven wouw starten. daar had ze toch genoeg tijd voor. Ze liep naar een rots blok en ging er zitten. Ze staarde naar de oranje kleurige maan. De maan was zo mooi. De zon ook, zoals ze zich herinneren kon. Honderd jaar geleden had ze nog naar de zon gekeken. Nu, nee, nu kon dat niet meer. Maar spijt had ze er niet van. Ze was nu een vampier, en dat deed haar goed. Ze keek naar een groepje bomen. Als ze het neit verkeerd had, zag ze daar een wezen staan, maar wie of wat is het?.

Met grote passen rende een jong gestalte door de schaduw, zoekend naar een teken van leven. Zijn ogen hadden een vreemde rode kleur, dit kwam alleen maar omdat hij dorst had. Hij hd al een tijdje niet gejaagd, en dus was hij ook sneller geirriteerd. Hij was agressiever dan normaal en had minder zelfcontrole. Gelukkig was er niemand in de buurt die hem dierbaar was, anders had hij min of meer een probleem gehad. Dat had hij al eens meegemaakt, en het resultaat daarvan was dat zijn ouders stierven. Dat was nooit zijn bedoeling geweest, maar hij had zichzelf niet meer kunnen tegenhouden. Op een of andere manier kon hij zich niet herinneren wat er met zijn zusje was gebeurd. Hij had haar niet bij de lijken zien liggen, dus ze moest nog in leven zijn. Hij wist niet waar ze was, maar haar zou hij nooit van zijn leven kwaad willen doen. Hij had altijd veel om zijn familie gegeven, maar hij wilde niet weer iemand pijn doen. Misschien was dit de reden dat hij zich vaak afstandelijk hield van anderen. Zo snel als hij kon rende hij door en bleef staan bij een groepje bomen. Hij wist dat r iemand in de buurt was, maar zijn blik was naar de grond gericht, om zijn rode ogen te verbergen. Hij keek niet op en keerde zijn toeschouwer de rug toe. Zo snel als hij kom liep hij tussen de bomen door en schoot snel een boom in. Vanuit daar keek hij naar beneden, wachtend...

Haar bloed rode blik werd nieuwsgierig. Ciardha liep rustig die kant op en snoof de lucht op. Vampiers hadden een sterk reuk vermogen zij dus ook. De geur heir was sterk, maar hiet liep niet door. Het was geen wezen dat vliegen kon. Ze keek om hoog een boom in. Daar zag ze een jonge zitten, met mooi zwart haar een bleke huid en rode ogen. De meeste vampiers hadden bleke ogen en hun ogen werden killer en roder als ze honger hadden. Bij haar wekte dat ook zo. Als ze honger had, werden haar ogen vel en helder, nu stonden ze bleek. 'Is alles goed daar?' vroeg ze kalm. Ze klom de boom in en ging naast de jonge zitten. Ze merkte op dat hij zich niet op z'n gemak voelde. Ze voelde een beetje een agressief zweertje. Ze was niet bang. Dat was ze nooit echt. Enkel alleen toen ze haar ouders verloor, toen was ze bang! En niet zo'n beetje ook.

[Beetje inspiratie loos maar oke. En sorry voor de late reactie.]

Brandon keek strak naar beneden en zweeg, daar beneden verscheen een meisje. Net als hij had zij een bleke huid, maar haar ogen waren veel minder rood dan die van hem. Maar ze was overduidelijk geen mens meer. Zijn felrode ogen verraadde hem waarschijnlijhk wel, maar hij kon het niet laten merken. Als hij geen dorst had waren zijn ogen gewoon blauw, vreemd blauw. 'Is alles goed daar?' Vroeg het meisje en hij keek op haar neer. ''Waar lijkt het op.'' Sprak hij kortaf en keek haar aan terwijl ze naast hem kwam zitten. Hij keek even naar zijn handen en zuchtte even

sorry had je post niet gezien