De ontmoeting met buitenstaanders

Atargatis had haar nichtje beloofd om een keer naar de andere te gaan om ze te ontmoeten maar ze had er geen goed gevoel er bij.
Atargatis had ook ed laatse keer twee kledings paar gepakt avn de rideers voor haar nichtje en haar zelf.
Atargatis propte het in haar tas om het ana te doen als ze op het land waren terwijl ze dat dee zong ze een lied die niet zorgde dat ej doof werd netzoals al de sirene gezang en zwemde toen met bibberde vin naar Seira om et melden dat ze konden vertrekken.
Vanaf de zee zwommen ze naar een rivier die naar de tovenaars zou gaan lijden om hun ontmoeting met de rest voort te zetten.
Atargatis zag rotsen en dacht het is nu toch tijd voor een pauz laten we gan zitten.
Atargatis keek even naar haar nichtje en zwom toen naar de rotsen.
Ze keke naar de richting van seira en glimlachde.
"Vind je het niet spannend je aller eerste keer naar de tovenaars te gaan?"
Zei Atargatis met een vragende blik aan haar nicht en wachte af wat ze zou zeggen.

"Vind je het niet spannend je aller eerste keer naar de tovenaars te gaan?". Atargatis keek Seira-chan vragend aan. Ze waren hier gekomen en Seira-chan had de hele reis de bibberende vin van haar nicht in de gaten gehouden.
"Een beetje.", zei Seira-chan dapper. Ze ging naast haar nicht op de rots zitten. "Wanneer gaan we aan land? En waar?", vroeg ze, terwijl ze haar nicht vragend aankeek. Ze ging op haar rug liggen en koesterde de zon, die haar licht op de warm geworden rots scheen.

Seth zat vrolijk een deuntje te fluiten waarbij hij wachtte op een bepaalde viervoetige vriendin. Ze zou het vast leuk vinden om even kalm door het gebied te lopen en langs het riviertje. Zoveel stromend water was er namelijk niet in de buurt. ZO nu en dan floot hij nogmaals als hij een stuk gelopen had om haar de goede kant op te sturen. Hij hield stil en wachtte even langs het water af terwijl hij zijn ogen langs de rivier liet glijden en verderop, een heel stuk verderop maar nog net in het zicht. Twee figuren op rotsen zag zitten, Seth focusde zijn zicht en prevelde wat worden waardoor hij iets beter zag, eentje kwam hem bekend voor maar dat kon hij niet plaatsten de ander leek hem bekend maar kon het ook niet plaatsen. Hij zou even wachten voor hij hun zou proberen te benaderen. Rustig floot hij het deuntje nogmaals en ontdeed de spreuk voor zijn blik. Hij zag weer normaal en zag iets wits in de verte al aan komen.

Met haar uitstekende gehoor hoorde de witte wolvin genaamd Delaney dat Seth haar riep. Delaney grijnsde en zette het op een lopen in zijn richting. Haar oren gespitst op de plek waar het geluid vandaan kwam rende ze verder. Ze hoorde nog een paar keer aanwijzingen van hem en uiteindelijk kwam ze glijdend tot stilstand naast hem. Ze keek even met glimmende ogen naar hem en daarna rekte ze zich uit van de lange ren. 'Je riep.' Zei ze vrolijk in gedachtes tegen hem. Sinds er geen spoor van gevaar te bekennen was. Even trok ze met haar oren. Er was wel degelijk iets daar verderop. Uit automatische vlogen haar haren overeind en trok ze haar bovenlip op. Ze wist niet wat het was maar ze wist wel dat als de twee gedaantes gevaar bleken te zijn, ze niet lang meer zouden leven.

(kortje xD )

"Een beetje." Zei har nicht en Atargatis lachde trots naar haar nicht en haar leerling die dapper was en dat gaf Atargatis ook zekerheid en keek vast beraden dat ze niet bang was.
"Wanneer gaan we aan land? En waar?" Zei haar nichtje toon en Atargatis pakte haar boog snel en richte op de waterval en schoot precies aan de top daar van en dee haar boog toen rustig weer terug en glimlachte toen naar haar nicht.
"Daar moeten we eerst overheen voordat we in het tovenaars gebied zijn."
Zei Atargatis nu vast beraden en keek met ene uitdaging naar de waterval en toen naar haar nicht om te kijken of ze het wel durfde.
Toen keke ze weer naar de waterval en pakte Seira's pols om haar mee te nemen en gaf een knik naar haar en zei met een sttem die ze nooit hoorde.
"Het is nu of nooit!"




(Seth ej mag wel in de topic alleen delaney kan niet mee en ej moet even overnieuw in komen en we zijn nog niet in jullie gebied hopelijk wil Seira nog wel posten na de gebeurtenis anders kan ik beter een nieuwe topic aan maken oke? dan doen we het gewoon nog ene keer dan alleen sneller)

"Het is nu of nooit!", riep haar nicht. Seira-chan checkte of haar boog stevig zat, of ze kleren bij zich hadden en haalde diep adem. Ze dook en zwom samen met haar nicht naar de waterval. Ze namen een aanloop (of eigenlijk aanzwem) en sprongen omhoog. Ze moesten constant blijven springen om omhoog de waterval op te zwemmen. Zwaai, zwaai, zwaai, zwaai. Seira keek verbeten terwijl ze vastberaden doorsprong. Ze kwamen steeds verder omhoog. Seira zag al de pijl die haar nicht had gschoten in een meter bereik. Terwijl ze erlangs zwommen pakte ze hem en ging weer verder. Ze voelde haar staart verzuren.
"Wrah!". riep ze, terwijl ze nog wat extra kracht zette. Ze waren nu bovenop de waterval en zwommen tegen de stroom in. De rest was gemakkelijk. Seira en Atargatis stopte op een plek die hun handig leek en Seira ging zitten.
Terwijl ze even uitrustte en baadde in de zon, keek ze om zich heen. Ze zag een vreemde man lopen. Vast een tovenaar, dacht Seira. Opeens herkende Seira de tovenaar. Ze ging verder op het land zitten en kwam op haar 'vinnenknieën'.
"Seeeeeeeth! Seeeeeeeeeeeth! hierzo! ^o^", riep ze opgewonden.

-inspiloos-

Seth liep gefocust voor zich uit en hield even stil toen er een vogel voorbij vloog, "DarkImmolate," zei Seth. Hij kneep zijn hand tot een vuist en schoot een vuurbal naar de vogel met dezelfde kleur als de lucht zodat die overwacht aan zou komen. Hij doodde de vogel en maakte een tweede om te gooien alleen net toen hij gooide klonk eer een stem."Seeeeeeeth! Seeeeeeeeeeeth! hierzo! ^o^", riep die opgewonden. Seth draaide zich om en schoot perongeluk de vuurbal af richting de gedaante, nog net herkende hij de meermin en vloekte. "Demonsleash!" brulde hij, vanuit zijn handpalm schoot een zwarte straal naar de vuurbal die hem terug sleurde en door Seth toen de lucht ingevuurd werd. Seth gromde, "Seira-chan........!!" riep Seth licht boos. Hij liep op de gedaante af en snoof, "Ik had bij onze ontmoeting al verteld waarom je me niet moest laten schrikken! Nu doe je het toch!" riep Seth. Hij was eigenlijk wel opgelucht dat het het meerminmeisje was en niet een of andere idiott die hem uitdaagde met geroep. Alleen dit keer was de ontmoeting ook anders, Seth droeg zijn bescherming nu niet en had enkel een mantel en een broek aan verder niks. De littekens over zijn borst en de bijna verdwenen rode tekens van het doden ritueel waren hierdoor zichtbaar.

"Seeeeeeeth! Seeeeeeeeeeeth! hierzo! ^o^". Werd er opeens geschreeuwd en Delaney rechtte haar oren. Seth deed een paar van zijn tovertruckjes en riep daarna boos. "Seira-chan........!! Ik had bij onze ontmoeting al verteld waarom je me niet moest laten schrikken! Nu doe je het toch!" Delaney snoof en keek hem aan. "Je kent haar!" Gromde Delaney beschuldigend tegen hem en zwiepte met haar staart. Ze trok haar bovenlip op en keek hem aan. "Ze is een meermin, een vismens." Daarna draaide Delaney zich vel om. "Ik spreek je later wel weer, als je klaar bent met je visje." Met die woorden gromde ze nog een keer en sprong weg. Weg van daar. Weg van hem. Een meermin hoe durfde hij, ze had het kind moeten vermoorden toen ze nog de kans had gehad. Scheldend in zichzelf rende ze zo verder.

(sorry van er in komen maar ben er nu weer uit,
Seth ze is boos op je, ik open nieuw topic in niemandsland en ga van
daar uit wel verder. Ze is dus terug gerend naar het bos.)

(whaa omdat we hier toch niet op posten mag het een nieuwe topic worden wara delaney wel in kan posten en Atargatis brooke al is?)