death is very close to

Rustig liep Nature langs de bomen, het was hier prachtig. Als ze geen vervelend gevoel had en sunlightly is de hele dag onrustig. Ze zuchten, Ze had nu eindelijk een zus en ze is ook haar beste vriendin. Ze slikten het leek als of iemand haar volgt. Sunlightly begon zachtjes te janken, ze bukte zich naar haar vosje en aaide haar 'rustig nou maar, er is hier niemand' bemoedigde ze haar kleintje. ook la voelde ze zich hier ook niet veilig.
In de verte zag ze een appel hangen in de boom, haar maag knorde 's ochtends had ze niks gegeten. Ze pakte haar boog en richten het op de appel. In paar seconden viel de appel naar beneden, Rustig liep ze naar het appel en pakte op, toen ze bukte voelde ze iemand ademen in haar rug, voorzichtig draaide ze zich om en zag een grote witte wolvin voor haar staan. iets verder zag ze Sunlightly dood liggen, Ze voelde boosheid in haar opkomen, maar als ze aanviel was het voor haar meteen dood. Ze zuchten en keek de wolf recht in haar ogen.

Delaney was voor Seth uit gesprongen ze had prooi geroken. Niet veel later sloop ze tussen de struiken waar haar twee ijsblauwe ogen die van een klein vosje zagen. De elf die bij het vosje liep lette niet op en Delaney sprong uit de struiken en lande recht op het beestje voor het iets merkte. Met een beet was het leven beëindigd en keek ze met bloed rond haar neus op. 'Bedreiging.' Gromde ze in gedachte naar Seth terwijl ze naar de Elf toe liep. De elf draaide zich om en Delaney keek recht in haar ogen. Een glimlach streek over haar gezicht terwijl ze opsprong. Vol beet Delaney in haar schouder en rukte haar tegen de grond en liet los om opnieuw weg te zakken in aanvalshouding.

De witte wolf sprong op haar en beet in haar schouder, wat deed dat pijn de wolvin liet los en zakte weer in haar vecht houding. Snel viste Nature haar dolk uit haar laars en wachte tot de wolvin weer ging aan vallen. Toen de wolvin haar aan viel, stak nature net op tijd haar dolk in de schouder van de wolvin maar toen ze dat deed beet de wolvin in haar nek. Waar door ze bloed uit spuugde en viel op grond en bloede dood wanneer de wolvin weer aan viel. Mordon let goed op me zusje. Zei ze op haar laatste kracht en sloot haar ogen.

De elf trok een dolk maar dat maakte Delaney niets uit ze sprong op en op hem moment dat ze haar vlijmscherpe tanden in haar nek zette voelde ze de dolk in haar schouder. Ze gromde en beet harder door. Tot ze de luchtpijp te pakken kreeg en vermorzelde die tussen haar scherpe kaken. dood viel de elf neer en delaney gromde bij het zien dat de dolk nog in haar scouder stond. Ze greep er naar met haar kaken en trok hem er simpelweg uit. Ze spuugde hem uit op het dode lijk en ging zitten om haar schouder te ontlasten, wachtend op Seth. 'Kom je nog?' Riep ze hem in zijn gedachtes terwijl ze grommend naar haar bloedende schouder keek.

'Kom je nog?' Riep Delaney in gedachten. Seth rendde en spuugde toen, 'je bent tever door gelopen... het duurt.. nog wel even,' zei Seth zuchtend. Hij bedacht zich wat en zette kracht in zijn benen, snel zette hij zich af en begon weer te rennen een paar minuten later zag hij Delaney en stopte. Ze was bij een dode vrouw en Seth zuchtte. "Delaney, wat heb je gedaan." zei Seth. Hij liep naar het lijk toe en zuchtte. "Het maakt niet uit, alleen ik ka hier problemen mee krijgen met de elfen. Ik ruim het bewijs op.... op een goede manier." Zei Seth. Net toen hij het lijk wou verbrandde voelde hij iets, een flinter hoop van een ziel zat nog erin. Seth hief zijn arm, "Demonicsoullock" en hij had de ziel vastgepind in het lichaam. Hij keek Delaney aan en zorgde dat ze naar achter ging. Seth keek naar het lijk en hief zijn armen. "Darkness, bleeding, deathly and hollow, sorrow, venom, heartless and pain. Let the evil flow like blood through her vein." zei Seth. Een zwarte cirkel verscheen rond hem en het lichaam. Zijn teken brandde op de grond onder hun voeten. Grijnzend stroomde van zes stenen om hun heen een zwarte straal die weer afkomstig was van Seth. De vrouw haar ogen kregen weer leven en ze knipperde. Seth grijnsde, hij bewoog met zijn handen van een afstand en beitelde aan de vorm via de stralen. Haar blonde haren werden zwart en glanzend. Haar nagels groeiden door en zette zich vast in haar vingertoppen. Haar blauwe ogen werden rood en haar tanden kromden en kregen een punt. Seth grijnsde en ging verder, haar elfachtige kleding veranderde naar een zwart/grijs gewaad met een mantel. De boog en de pijlen die binnen bereik van de cirkel lagen werden aangepast voor haar nieuwe vorm. "Je naam," fluisterde Seth zacht en onheilspellend. De vrouw keek hem aan, "Nature, alleen.... nu ben ik Sorrow." zei ze. Seth knikte, "Sorrow, ik ben Setherian, dat daar is Delaney een wolvin. Jij weet je plichten nu," zei Seth. Sorrow knikte en haar benen raakten zacht de grond. Ze liep stijfjes naar Seth toe en boog haar hoofd. "Jij bent een van mijn summons Sorrow, pak je boog en kom mee, weg van deze plek." zei Seth. Hij knikte en de cirkel verdween, een teken brandde op de enkel van Sorrow. Een schedel, hoorns, vleugels en een oog op het voorhoofd van de schedel. Seth knikte en hij had een aanwinst gekregen. Een nieuwe ziel die ingetoomd was. Een klein vosje was tijdens de verandering eveneens aangepast alleen simpel ontwerp een kleine slang die nu omhoog klom vanaf Sorrow's been naar haar schouders en nek. Seth grijnsde even, een goede aanwinst.

Delaney keek het schouwspel toe en toen de elf een Summon was geworden knikte delaney en gromde zacht. Daarna richtte ze haar hoofd op Seth. 'Ik heb nog wat dingen te doen, ik zie je later.' Daarna draaide ze zich om en zette het op een lopen terug naar het Tovenaars territorium. Hopelijk vergaf Seth haar voor de Elf vermoorden nu hij een nieuwe summon had.

(delaney topic uit zeur zeur zeur)

wrm staat het opeen bij reclame en onzin -.-