Showing the art of dark magic

Seth snoof en stond onbeweegelijk, een eerste vampier dook op hem af. Seth greep het gezicht vast en drukte zijn vingers in de schedel met immense kracht. "Soulshard" zei Seth simpel en trapte de vampier aan de kant. Één seconde later schenen er licht stralen uit de vampier die hem van binnenuit doorboorden en uit elkaar liet knallen. Hij krijste maar het was al snel voorbij. De volgende was al bij Seth en beet hem in zijn linkerboven arm. Seth keek de vampier aan en gromde, "Bloodstrike." mompelde hij, De vampier zat ineens vast, niet in staat verder te drinken maar ook niet te stoppen. Seth's bloed doorboorde van binnenuit de hersens en uit de ogen stroomde het bloed weer naar buiten om weer richting de wond te keren. Seth sloeg met zijn vuist die zwart oplichte de vampier in het gezicht en die krijste. Snel greep hij de kop vast in de laatste stuiptrekkingen en scheurde de onderkaak los. Seth mompelde even en zag de zeven laatste vampiers even twijfelen maar tegelijk op hem afduiken, ".... Fel'dans godslayer: Deaths pillar!." zei Seth simpel. Hij leviteerde even en kromp in elkaar. Vanuit zijn middenrif scheen een zwarte gloed, om hem heen en verspreidde zich in een cirkel rond hem over de grond en de lucht. Met zijn linkerhand schoot hij via een vector Sean buiten de cirkel. De zeven vampiers die in de cirkel vielen dood neer zonder iets te zeggen. Midden in de lucht tijdens de sprongen waren ze gestorven en dood neergevallen. Seth landde zacht op de grond, "Fel'dans kracht is ongeevenaard voor hen die er niet op voorbereid zijn." gromde Seth goedkeurend en rochelde op het lijk van een vampier.

Zijn zicht verscherpte, maar de duisternis bleef. Niet gek ook, want het was nacht en zijn blik viel op een persoon die in gevecht was met een stel vampieren. Jack bleef op afstand, en had geen zin om zich in te laten met mensen die vampier's doden. Zijn naamgenoot zei wel iets over koningen en de koninginen in dit land die hadden een pest hekel aan vampieren, maar Jack bleef graag uit de buurt van dat soort menen. Langzame stappen leiden hem verder van de vampierdoder en zocht naar een plek om zich even te rusten te zetten. Met de magie die hij bezat schermde Jack die zo goed als af van zijn omgeving zodat ze hem niet zouden horen en heel misschien ook wel niet zien? Jack zag waar hij naar zocht en zetten zich op een paar rotsen neer en keek even naar de hemel en naar de sterren die er straalde. Zachte voetstappen klonken op en Jack keek naar een persoon die aankwam gelopen.