Today is the start of your training

Met een zucht verliet Astra haar huis, ze had wel een hoop dingen te doen de laatste tijd. Maar nu werd het tijd om haar leerling wakker te schudden en te beginnen met de training. Ze moest de jonge Tanwen nog een hoop leren, maar ze was er zeker van dat het ging lukken. Ze was niet iemand die snel opgaf, en dat wilde ze zo houden ook. Nog even strok ze een laatste riem aan op haar rug zodat haar zwaard perfect op zijn plaats hing. Met kalme passen liep ze door naar de oefenplaats en keek even om zich heen. Hier zou ze haar leerlinge leren zwaardvechten. Bij de smid had ze al gauw een simpel oefenzwaard gehaald. Dit was makkelijk te hanteren, en als Tanwen haar training zou afronden dan zou ze haar persoonlijk een nieuw zwaard overhandigen. even ademde Astra diep in en wachtte geduldig op haar leerlinge

-Tanwen Only

Tanwen was ondertussen wakker geworden in de slaapvertrekken van de dienaressen van het kasteel. Ze wist dat ze vandaag moest gaan trainen met Astra. Ze zag er wel naar uit ,maar het feit dat ze haar zwabber moest omruilen voor een zwaard was minder. "Geef mij maar een dienblad in plaats van een schild en een plumeau in plaats van een zwaard" ,zei ze lachend. Ze liep dus met tegenzin in haar vuile kloffie naar de oefenplaats ,waar ze Astra begroette. Ze had een half verroest zwaard bij zich. "Dit kun je niet menen",zei Tanwen en ze wachtte op wat Astra voor een slimme opmerking te maken had.

De meeste leerlingen zouden opgewonden zijn als ze hun training kregen maar Tanwen was werkelijk een ander geval. Dit was vooral te merken aan de manier waarop ze aangelopen kwam. Het leek wel gewoon met tegenzin, maar dit zou ze niet zo door laten gaan. Ze keek even afkeuren naar het meisje en zuchtte toen. "Dit kun je niet menen",zei Tanwen toen ze het zwaard zag en Astra hield haar gezicht in een plooi. ''Ja Tanwen, dat meen ik wel,'' Ze draaide het zwaard eenmaal om haar hand en keek haar leerlinge aan. ''Denk je nou echt dat je nu al een meesterwaardig zwaard in je handen krijgt. Je zal eerst veel moeten trainen.'' Ze liep naar Tanwen toe en stak haar het zwaard toe zodat ze het kon aannemen. ''En bovendien is dit makkelijker te hanteren en een stuk lichter.'' Ze liet haar ogen even over haar leerlinge glijden en sloot haar eigen ogen. ''En de volgende keer verwacht ik van je dat je je beter gekleed hebt dan dit.'' Ze zuchtte even. ''Ik neem aan dat je wel weet hoe je dit zwaard vasthoudt.'' Zei ze toen geduldig en keek Tanwen weer aan.

Astra sprak vol minachting ,maar dat maakte Tanwen weinig uit. "Weet je wat ik heb gedaan in mijn verleden?" ,vroeg ze met een glimlach. Ze pakte het zwaard aan en zwaaide er kundig mee. "Hmm, wel een beetje uit evenwicht. Ja ik weet hoe ik hiermee moet omgaan" ,zei ze terwijl ze een verbaasde blik op zich gericht voelde worden. "Ik heb hier niet altijd gewoond." Ze dacht even terug aan vroeger en liet toen per ongeluk het zwaard vallen. "Beginnen we nou nog?" ,vroeg ze met een zeker enthousiasme.

''Weet je wat ik heb gedaan in mijn verleden?" ,vroeg ze met een glimlach. Ze pakte het zwaard aan en zwaaide er kundig mee. "Hmm, wel een beetje uit evenwicht. Ja ik weet hoe ik hiermee moet omgaan" ,zei ze en Astra fronste alleen maar even. "Ik heb hier niet altijd gewoond." Astra sloot haar ogen en greep haar eigen zwaard even stevig vast. Gelukkig kon ze nu nog kiezen hoe ze hem vastgreep. Daar was hij speciaal voor gemaakt, om zowel met twee als met een hand vastgehouden te kunnen worden. "Beginnen we nou nog?" Vroeg Tanwen en Astra hoorde er toch een zeker enthousiasme in. Astra glimlachte en knikte even. ''We beginnen nu,'' Zei ze rustig en draaide haar zwaard eenmaal om haar hand. Dit was een van de kunsten die ze had geperfectioneerd in de loop van jaren. ''Goed, pareer mijn slagen, aangezien je al leuk met dat zwaardje kunt zwaaien zul je de eerste slagen met gemak kunnen pareren.'' Ze glimlachte en stak meteen scherp toe. Ze hield wel rekening met het feit dat niet iedereen even snel was en natuurlijk ook op het feit dat het Tanwen misschien niet zou lukken om haar te stoppen. Daarom hield ze nog wat van afstand zodat ze haar niet kon raken.

Astra vertelde Tanwen wat ,het was niet heel erg interessant. Maar het werd Tanwen snel duidelijk dat het uitleg was ,want een paar seconden later vloog er een zwaard door de lucht. Ze pareerde het sierlijk ,maar kon nog maar net voorkomen dat het zwaard opzij naar onder ging en dat Astra's zwaard zo haar zij kon raken. "Ik neem aan dat ik niet terug mag vechten? 't Zou ook te makkelijk zijn..." ,zei ze honend. Met vuur in haar ogen pareerde ze elke slag ,totdat haar overmoed de overhand kreeg en ze dacht een slag te kunnen ontwijken. Het zwaard van Astra landde voor haar in het zand en ze keek geschrokken naar de scherpe kling die aan het voorbij was gevlogen. "Zo te zien heeft u zojuist uw leerling gevonden." ,zei ze en ze boog ,zoals het een dame betaamd. "Ik zie ernaar uit van u te leren."