My new home.

Vanaf het land van de ridders waar hij in de nacht van twee dagen geleden tot vampier was gemaakt zwierf hij rond. Hij had zijn nieuwe Queen al ontmoet en ze had hem zijn eerste echte voedsel laten drinken. Taylor betrad nu het land der vampieren en hij zag verschillende bomen die vrij kaal waren, maar sommige droegen hun bladeren nog wel. De sterren aan de hemel straalden weer als van oudts, maar de maan was nu bijna niet meer te zien. Trage voetstappen plofte op de grond en de enige nachtdieren die hier nog rond liepen trokken hun koppen op en stoven weg toen ze een glip van hem zagen. Taylor maakte zich nu even niet druk om de dieren, want hij had buiten het vampieren gebied zijn honger al gestilt. Rustig rond kijkend begreep hij wel waarom de meeste mensen bang waren voor deze doodse plek. Er was weinig vegitatie ( planten ) en de dieren waren zo bang voor elk geluid dat ze maar hoorde. Taylor liep door, want hij zou toch aan deze omgeving moeten wennen, want het was nu zijn nieuwe thuis. Maar hoe de andere vampieren op hem zouden reageren wist Taylor niet. Vyndi had rustig maar kil gereageerd. Maar de meeste vampieren waren kil dus dat maakte hem niet veel uit. Taylor hoorde in de verte iets anders bewegen dan een dier en spitste zijn oren. Het waren andere voetstappen die zijn kant op leken te komen. Taylor was benieuwd naar wie het kon zijn, maar bleef allert op als het een ander ras zou zijn dan een vampier. Zijn nu rode ogen glommen in de nacht en maakte die paars van kleur. Stil staan afwachtend op wat komen ging spande hij voor alle zekerheid zijn spieren aan op een mogelijke aanval?

Rox kwam net van een lange jacht op de zeemeerminnen aangelopen naar de andere vampieren met veel bloed op haar jurk.
Rox keek even naar haar jurk en het kon haar niks schelen ze zou toch later we een andere kopen bij de ridders.
Rox blonde haren zweefde op de lucht en haar rode ogen glommen in he duister.
Rox zette steets snelle passen voort naar haar camp om te kijken of er wat gebeurd was maar als gewoonijk gebeurd er niks en moes ze maar iets doen dat oersaai is.
Rox snoof even door de lucht die haar neus werd in gewaaid en herkende een nieuwe geur die er nog niet lang is.
Haaar ogen gingen open van de geur die nog menselijk rook maar het kon niet menselijk zijn dacht Rox.
Dat kan gewoon nooit want als haar berekeningen goed waren kwam de heur uit het vampieren camp.
Rox versnelde haar hoogheid en ging rennend naar haar camp om te kijken wat de wezen was met de geur.
Rox zette paar stappen in het camp en zag een gedaante mereen in een vecht houding.
Rox lette niet op de vecht houdig en keek naar zijn rode ogen die glommen in het maanlicht.
Rox kwam paar stappen dichter bij het onbekende wezen en raakte even zijn wang aan en lied toen meteen weer los.
Rox zette een mooie glimlach naar het wezen op en boog even uit respect wat niet vaker deed.
"Ik ben Rox het kleine nichtje van Vyndi." Zei Rox met een zachte stem en keek nog eve goed naar het wezen. "Ik doe me eigen soort niks hoor." Zei Rox met een mooie glimlach op haar gezicht terwijl haar ogen glommen in het maan licht.
Rox dee paar stappen achter uit om te kijken of de wezen niet meer in een vecht houding zou gaan staan.
Rox keek naar het wezen die nog steets verstijfd stond.
"Wie ben jij? Als ik het mag weten?" Zei Rox op een warme toon en wachte af wad de gedaante voor haar ging doen.

Een andere vampier kwam tussen de bomen uit en ze raakte Taylor aan op zijn wang en deed een paar stappen achteruit waarna ze sprak. Taylor nam zijn normale houding aan en luisterde naar wat ze zei. Zij heten dus Rox. Taylor knikte en boog ook voor haar en herkende niet veel van Vyndi in haar, maar dat hoefde ook niet perse. 'Aangenaamt mijn naam is Taylor.' zei Taylor en zijn ogen glommen net als die van de hare. Haar zachte glimlach vond hij wel mooi, maar ze was dan ook bloedmooi. Ergens kraste een uil en vloog voor de maan langs. Taylor keek er even naar op voor hij zich weer op haar richten. 'Vyndi heeft me gemaakt toen een andere vampier me aanviel in het ridderrijk, toen ik dacht dat iemand me achter volgde was het Vyndi die me alles uitlegde.' sprak Taylor op neutrale toon en ging op een rots zitten die daar ergens stond en hij bleef Rox rustig aankijken.

Rox zag dat de vampier zijn normale houdig nam en zag dat hij knikte.
'Aangenaamt mijn naam is Taylor.' Zei de vampier waar van de ogen mooi glommen in de maanlicht.
Hij heete dus Taylor dat op een prachtige klank in Rox's hoofd afspeelde en daar van mooie rode wangetjes van kreeg.
Taylor was de mooiste vampier die Rox ooit zag dacht Rox en zette het even uit haar hoofd.
Rox hoorde een uil krassen en zag hem door de duisternis vliegen. Rox keek er naar en zag hem langzaam voor de maan gaan. Rox lette niet meer op de uil en richte haar aandact weer op Taylor die iets ging zeggen.
'Vyndi heeft me gemaakt toen een andere vampier me aanviel in het ridderrijk, toen ik dacht dat iemand me achter volgde was het Vyndi die me alles uitlegde.' Rox keek hem geschrokken aan en dacht even dat Vyndi er voor gezorgt heeft dat hij zo was.
Rox maakte van haar geschrokken uitstraling meteen weer een normale en kkeek hoe Taylor op een Rots ging zitten en kwam gerust er bij zitten en lied haar ogen op ed zijnen rusten.
"Ik was vroeger ook een riddertje maar ik werd ook later aan gevallen door een vampier en hij lied me alleen achter in de bosjes. Hij dacht dat ik opslag dood was en een andere vampier vond me en heeft me gemaakt hoe ik nu ben." Sprak Rox op een rustige toon tegen Taylor met haar ogen nog steets op de zijne gericht.

Taylor merkte iets aan haar op, maar dat ging al weer snel voorbij. Rox kwam naast hem zitten en bleef hem in zijn ogen aankijken, zelfs wanneer ze zelf sprak. Heel even had ze ook naar de uil gekeken en Taylor luisterde naar wat ze vertelde en bleef stilletjes zitten en toen ze klaar was met vertellen richten hij zijn blik naar de hemel en zag de sterren stralen zoals altijd. Nu had hij meer dan tijd genoeg om naar hun fonklingen te kijken zonder moe te hoeven worden zoals in zijn menselijke bestaan het geval was geweest. 'Eeuwig als de sterren leven de vampieren.' zei Taylor zonder erbij na te denken en bleef naar de zwarte hemel kijken. Het was iet dat zijn moeder ooit in een sprookje vertelt had en dat was hij nooit vergeten. Zou het toeval zijn geweest dat Taylor tot vampier was gemaakt?

Rox keek omhoog naar de sterren die ze vroeger niet zo mooi kon zien het beeld was veranderd.
Ro dacht aan haar vage verleden en toen aan de nacht waar op me haar familie gedag zei en wegliep.
Rox kon het niet vergeten die nacht heeft ze ook naar de sterren gekeken en daarna was ze gebeten en achter gelaten tot Joey haar vond en naar het kamp brengde.
Daar zag ze haar nicht die al heel lang vermist was maar Rox weigerde om bij een groep te horen en liep daar ook weg en heeft zig toen 10 jaar zef volgehouden en haar ouders vermoord tot Vyndi er achter kwam.
Rox had nog snel de kettings van haar ouders er af gtrokken en in haar zak gestoken.
Rox kwam even uit hara gedachten en luisterde wat Taylor te zeggen had.
'Eeuwig als de sterren leven de vampieren.'
Rox geloofde dat niet want alles zou een keer vergaan ook de vampiers en de sterren.
De wereld zou ooit vergaan en de sterren ook.
Rox keek even naar Taylor en Zei op een rustige toon.
"Iedereen vergaat ooit een keer." En keek toen naar de hemel en stond op om richting het vampier kamp te lopen.

Taylor schrok op uit zijn gedachten toen hij de stem van Rox hoorde en keek haar even aan voor ze haar blik weer even op de hemel richten en daarna opstond. 'Ja ooit. Maar ik wist niet dat ik het hardop zei?' zei Taylor en grijnsde vrolijk, waarna hij ook op stond en naast Rox ging lopen, maar vergenoeg van haar af om er zwelf nog aan te wennen dat hij voortaan hier zou thuis horen. Taylor vond dat het hier lekker rustig was, buiten de geluiden van de prooi dieren die voorzichtig tussen de struiken door liepen om niet gezien of gehoord te worden. Zijn bloeddorst was voorlopig nog niet aanwezig, maar toch drong zijn jachtinstinkt hem aan. Even bleef Taylor stil staan en keek toe hoe een ree met kalf rustig tusen de struiken door liep, maar daarna volgde hij Rox weer die nu het vampierenkamp betrad?

Taylor schrok merkte Rox en ze draaide zig om en ze zag dat hij haar even aan keek. Rox zag dat hij iets ging zeggen en ze keek hem daar voor aan.
Ja ooit. Maar ik wist niet dat ik het hardop zei?' En hij moes daarna vrolijk grijnzen Rox keek hem nog even an en Zei toen met een kille stem. "Ik kon het goed horen."
Zei Rox met een glimlach en stapte al iets verder. Maar voor ze het wist was Taylor ook al opgestaan en naast haar gaan lopen mar wel op een afstand en Rox kreeg daar een lachje om.
Ze zag Taylor stoppen en keek naar de dieren die rende en ze zag dat zijn instinkt in werking ging enn Rox liep toch door en ze wist dat hij ook wel door zou lopen.
Ze verandere met richting en ging naar de sterfelingen om haar drst te bevredigen.
Rox liep door want ze kreeg steets meer dorst en het ging branden z kon niet zo lang zonder drinken en helemaal niet op on late tijstip en liep toen de stevige pas er voordat haar instinkt haar ging overmeesteren.