Trying to play...

Kaiadja liep stilletjes langs de huizen richting het openveld. Het liep net tegen de middag aan en het was een buitengewone zonnige dag. Haar gezicht lag verborgen in de schaduw van haar witte kap en de losse stoffen rond haar lichaam bewogen zacht heen en weer. Ze was voor het eerst sinds tijden weer uitgerust. Ze had zoveel mogelijk geslapen tussen haar eigen kleine oefeningen door. Ze was nog jong en moest op haar lichaam letten. De vorm van haar lichaam loog vaak tegen anderen. Veel mensen die ze tegen kwam dachten dat ze tegen iemand van 18 of zoiets aan het praten. Ze lachte zacht bij dat idee. Ze zette haar kap af en haar haren bewogen nu mee met de wind net als het stof. Haar blauwe ogen keken naar de strakblauwe lucht en ze glimlachte. De wond rond haar middel was genezen en ze had er niks aan overgehouden. Rustig ging ze met gekruiste benen in het gras zitten. Voor haar was een afgrond en ze had een prachtig uitzicht over de landen. Ze bleef even zo zitten en stond toen op. Ze trok het stof rond haar handen wat strakker en bewoog lichtjes met haar handen. Ze gloeiden kort en een klein vuurdraakje verscheen voor haar in de zee van ruimte boven de afgrond. Het bewoog vrolijk en speel door de lucht en had een rode kleur. Ze balde haar hand langzaam tot een vuist en bleef ontspannen naar het draakje kijken. Het draakje werd groter en werd oranje. Kleine vlammen schoten nu uit het bekje. Langzaam kleurde hij blauw en was de draak al groter dan haar. Hij spuwde vuur de lucht in en de glimlach op Kaiadja’s gezicht veranderde in een grijns. Nu balde ze haar hand strak tot een vuist en de draak sperde zijn bek wijt open. Hij leek te schokken en kreeg een diep zwart met paarse kleur. De ogen brandde fel rood en de draak kwam achter haar staan. Hij kreeg een vaste vorm en Kaiadja lachte zacht. Ze had hier plezier in gekregen. Ze stak haar hand naar voren en de draak deed het zelfde, maar dan met een klauw net zo groot als haar lichaam was. Ze zette haar benen wat uit elkaar en de draak zette net als haar zijn poten steviger op de grond neer. Ze hief haar handen de lucht in en de draak ging langzaam op zijn achterpoten staan. Hij stak nu 10 meter boven haar uit en zo bleef ze staan. Ze ging langzaam weer zitten, maar de draak bleef nu hoog achter haar staan. Ze bewoog haar vingers rustig door het gras heen en vroeg zich af wanneer haar volgende les weer was.



-iedereen maakt niet uit wie-

Seth liep met kalme passen op de draak af. Hij grijnsde tevreden en passeerde de draak om naast Kaiadja te gaan zitten, "Je weet dat draken zeldzaam zijn, verhalen over die wezens gaan te ronden. Fel'dan... de eerste die de naam sumonner droeg... zou er eentje hebben verslagen en uit diens ziel nieuw leven hebben gemaakt." zei Seth kalm terwijl hij zichzlef naast Kaiadja neerzette. "Anderen zeggen dat ze het mislukte nazaad zijn van demonen en de wezens hier. Alleen niemand heeft een echte gezien buiten die van magie gemaakten om." zei Seth kalm en keek Kaiadja verder zwijgend aan. Hij was hier om te trainen met haar, door de draak had hij wel nieuwsgierigheid naar haar demonische magie gekregen. Seth glimlachte even kalm terwijl hij zijn kap af deed en Kaiadja recht aankeek. "We gaan kijken of je iets kan met summonnen, zoja, dan zie ik wel in at je een goede toekomst als tovenares tegemoed gaat." zei Seth glimlachend.


-Srry ik ben te pissig om goed te kunenn posten-

"Je weet dat draken zeldzaam zijn, verhalen over die wezens gaan te ronden. Fel'dan... de eerste die de naam sumonner droeg... zou er eentje hebben verslagen en uit diens ziel nieuw leven hebben gemaakt." zei Seth kalm terwijl hij zichzelf naast Kaiadja neerzette. Kaiadja kreeg een klein glimlachje en keek hem half aan, terwijl hij verder sprak. "Anderen zeggen dat ze het mislukte nazaad zijn van demonen en de wezens hier. Alleen niemand heeft een echte gezien buiten die van magie gemaakten om." zei Seth kalm en keek Kaiadja verder zwijgend aan. Seth glimlachte even kalm terwijl hij zijn kap af deed en Kaiadja recht aankeek. "We gaan kijken of je iets kan met summonnen, zoja, dan zie ik wel in at je een goede toekomst als tovenares tegemoed gaat." zei Seth glimlachend. Kaiadja keek hem nu helemaal aan en glimlachte. 'Oke, prima.' zei ze. Ze had er meer vertrouwen in gekregen, maar wist dat ze er niet te zeker van moest zijn. Ze keek weer voor zich uit over het landschap. 'Ik ben uitgerust, dus ik ben er klaar voor.' Ze liet de draak achter haar weer op zijn poten zakken en liet hem rustig liggen. 'Buiten deze draak om heb ik inderdaad nog nooit een echte draak gezien.' zei ze meer nog als antwoord op het eerste onderwerp.

-dan ben je niet de enigste-

'Oke, prima.' zei ze. Ze had er meer vertrouwen in gekregen, maar wist dat ze er niet te zeker van moest zijn. Ze keek weer voor zich uit over het landschap. 'Ik ben uitgerust, dus ik ben er klaar voor.' Ze liet de draak achter haar weer op zijn poten zakken en liet hem rustig liggen. 'Buiten deze draak om heb ik inderdaad nog nooit een echte draak gezien.' zei Kaiadja. Seth knikte even, "We gaan geen draken proberen, aangezien ik nog nooit heb geleerd, gezien of geweten hoe dat moet. We beginnen met een simpele verdoemde ziel, eentje.. waardeloos.. twee.. zielig... maar in groepen van vijf of meer zijn ze een handige afleiding. Dan heb je nog een andere soort die we uitproberen. Diabollic imps, kleine irritante wezentjes, ik gebruik ze nooit maar het zijn goede saboteurs en lastig te raken." zei Seth simpel. Hij stond op en keek Kaiadja aan. "Alleen eerst... moet ik je kracht geven." snoof Seth. Hij spreidde beide armen mompelde enkele woorden en op de grond om hem heen ontstonden zes zwart gebrande plekken in het gras en over de stenen. Daar zou nimmer iets groeien, Stenen zouden daar wegslijten en leven zal verdwijnen. In het midden verscheen er een teken van de Fel'dan. "Deze punten.. kan je zo nu en dan tegenkomen. Hier... zal het als een magneet energie verzamelen. Als je sterker bent kan je zonder, op deze plekken kan je als het ware jezelf opladen en de energie gebruiken om... wezens op te roepen. Damnedsouls," zei Seth simpel. Hij hief zijn hand als een vuist. Vanuit de schaduwen kolkten ze omhoog en namen een geestachtige, vaste maar toch dode vorm aan. "Je hoeft er niet op te focussen, probeer ze aan te spreken via de kracht. Ze te roepen... ze hier naartoe te forceren, geen gedachten, gewoon dwingen." zei Seth.

Hij stond op en keek Kaiadja aan. "Alleen eerst... moet ik je kracht geven." snoof Seth. Hij spreidde beide armen mompelde enkele woorden en op de grond om hem heen ontstonden zes zwart gebrande plekken in het gras en over de stenen. Daar zou nimmer iets groeien, Stenen zouden daar wegslijten en leven zal verdwijnen. In het midden verscheen er een teken van de Fel'dan. "Deze punten.. kan je zo nu en dan tegenkomen. Hier... zal het als een magneet energie verzamelen. Als je sterker bent kan je zonder, op deze plekken kan je als het ware jezelf opladen en de energie gebruiken om... wezens op te roepen. Damnedsouls," zei Seth simpel. Hij hief zijn hand als een vuist. Vanuit de schaduwen kolkten ze omhoog en namen een geestachtige, vaste maar toch dode vorm aan. "Je hoeft er niet op te focussen, probeer ze aan te spreken via de kracht. Ze te roepen... ze hier naartoe te forceren, geen gedachten, gewoon dwingen." zei Seth. Kaiadja knikte en herhaalde het nog even een aantal keer snel in haar hoofd. Ze stond op en wist even niks te doen. Haar korte zenuwen stopte ze zorgvuldig weg en ze ademde diep in. Niet focussen maar roepen, gewoon dwingen, sprak ze zichzelf toe. Ze hief net als seth haar vuist. Er gebeurde eerst niets en ze wist dat ze zichzelf te veel aan het focussen was. Met een zachte grom tegen haar zelf probeerde ze het opnieuw. Langzaam zag ze stukken van een schaduw bewegen. Ze hield ze meteen vast en hoorde een zacht gefluister. Ze probeerde ze verder te laten komen. Ze te dwingen te komen waar zij ze wilde hebben. Ze balde haar hand nog strakker tot een vuist en uit de schaduwen kolkten nu hier en daar zwarte gedaantes op. Ze bekeek ze stuk voor stuk en dwong ze verder naar voren. Ze namen nu langzaam vorm aan. De zelfde wezens als Seth ook had opgeroepen stonden daar nu stil, wachtend om opnieuw tot iets gedwongen te worden. Kaiadja liet ze staan op de plek waar ze stonden en keek even naar Seth.

Seth knikte goedkeurend toen hij het resultaat zag en liet zijn eigen summosn bij elkaar komen, "Nu... gebruik je ze." zei Seth. Hij summonde een man zonder gezicht en de andere paar summons grepen hem vast bij de armen en leken die te absorberen of vast te klemmen. De man probeerde izch los te rukken maar de huid leek alsof het uitelkaar werd gescheurd en de man raakte verstrikt, net voordat het fataal werd lieten ze los. Seth deed nog een gebaar en de summons sleurden de man naar de grond en trokken hem in een paar stukken. "Je bestuurt je summons via woorden, gebaren of gedachten. Het is verstandig om enkele regels te binden aan een summon. Er zijn meerdere manieren om summons te roepen. Je kan ze oproepen, je kan ze zelf maken wat zelfs mij amper lukt en je kan ze krijgen van mentor/mentrix tot leerling. Mijn mentrix gaf me haar loyaalste summon. Selene," zei Seth simpel en de lichtvoetige, sluwe en kalme moordenares met de rode ogen en blauwe achtige huid verscheen. "Selene, ga je gang." Zei Seth simpel. Selene trok haar boog en schoot met drie pijlen tegelijk op de gesummonde wezens van Seth die door de kracht van de pijlen vervaagden en tot niets werden gekeerd. "Elke summon heeft zijn eigen manieren, Selene is sluw en snel, ze kan fuseren met de schaduwen bij nacht of bij donker alleen licht maakt haar zichtbaar. Haar regels zijn dat ze mij geen directe schade doet zonder bevel, dat ze tovenaars niks mag doen en dat ze gratie moet verlenen aan mijn vrienden, familie en leerlingen indien die in gevaar zijn." legde Seth uit. "Alleen laat eerst zien wat je kan met die verdoemde zielen." zei Seth en een tweede man verscheen, weer zonder gezicht en hij stond daar in de buurt van Kaiadja's summons een simpele prooi voor wat de demonische magie toonde.

Met een zuchtje slofte Mariah langzaam door het gebied. Ze was thuis verdoemd om tussen Sean en Dave te zitten. Die twee rot jochies redde zichzelf wel. Ondertussen kon ze misschien wat aan haar magie bijspijkeren. Poekie mauwde zachtjes en Mariah keek op. "Elke summon heeft zijn eigen manieren, Selene is sluw en snel, ze kan fuseren met de schaduwen bij nacht of bij donker alleen licht maakt haar zichtbaar. Haar regels zijn dat ze mij geen directe schade doet zonder bevel, dat ze tovenaars niks mag doen en dat ze gratie moet verlenen aan mijn vrienden, familie en leerlingen indien die in gevaar zijn." Klonk haar vaders stem in de verte. Mariah glimlachte even en rende in de richting van de stem. Ze wou weten wathaar vader aan het doen was. "Alleen laat eerst zien wat je kan met die verdoemde zielen." Klonkhaar vaders stem toen Mariah aankwam. Een meisje, paar jaar ouder als zij was keek haar vader aan. En haar moeder stond met een boog in haar handen. Inplaats van zoals Mariah vroeger gedaan zou hebben, naar haar moeder toe rennen om haar te knuffelen liep ze op haar vader af. Selene zou ze misschien aflijden en in gevaar brengen. "Hoi papa. wat doe je?" Vroeg ze glimlachend en Poekie sprong naast haar naar voren om het meisje te bekijken. "Ik en Poekie maakte een wandeling tot we jouw stem hoorde." Ze keek even rond en huiverde. "Kan ik ergens mee helpen?" Vroeg ze daarna glimlachend en liep naar haar vader toe om hem te knuffelen.

Mariah komt jullie pesten xD

"Selene, ga je gang." Zei Seth simpel. Selene trok haar boog en schoot met drie pijlen tegelijk op de gesummonde wezens van Seth die door de kracht van de pijlen vervaagden en tot niets werden gekeerd. "Elke summon heeft zijn eigen manieren, Selene is sluw en snel, ze kan fuseren met de schaduwen bij nacht of bij donker alleen licht maakt haar zichtbaar. Haar regels zijn dat ze mij geen directe schade doet zonder bevel, dat ze tovenaars niks mag doen en dat ze gratie moet verlenen aan mijn vrienden, familie en leerlingen indien die in gevaar zijn." legde Seth uit. "Alleen laat eerst zien wat je kan met die verdoemde zielen." zei Seth en een tweede man verscheen, weer zonder gezicht en hij stond daar in de buurt van Kaiadja's summons een simpele prooi voor wat de demonische magie toonde. "Hoi papa. wat doe je?" hoorde Kaiadja iemand zeggen en ze keek kort om. "Ik en Poekie maakte een wandeling tot we jouw stem hoorde." Ze keek even rond en huiverde. "Kan ik ergens mee helpen?" Vroeg ze daarna glimlachend en liep naar haar vader toe om hem te knuffelen. Kaiadja bleef naar het meisje kijken en toen even naar Seth. Ze glimlachte licht en keek toen weer naar haar summons en de man zonder gezicht. Kaiadja draaide even haar hand rond en de summons gingen langzaam rond de man staan. Ze keek de man aan net als haar summons en bijna verscheen er een grijns op haar gezicht. Ze bleef neutraal kijken en maakte toen een snelle beweging. De summons schoten naar voren en brachten de man hard ten val. De man probeerde meteen weer op te staan, maar Kaiadja was niet van plan om hem die kans te gunnen. Ze liet haar hand naar beneden gaan en de summons staken hun soort van handen als dodelijke messen in het zwake lichaam van de man. Haar hand werd nu langzaam een vuist en de handen van de summons zette zich vast in het vlees van de man. Ze liet de summons de man uit elkaar rukken en liet alle summons toen een stap terug doen. Ze gingen voor de resten van de man staan en leken weer geduldig te wachten.

"Hoi papa. wat doe je?" zei Mariah. Seth wachtte nog even af tot hij antwoord zou geven. "Ik en Poekie maakte een wandeling tot we jouw stem hoorde." Ze keek even rond en huiverde. "Kan ik ergens mee helpen?" Vroeg ze daarna glimlachend en liep naar haar vader toe om hem te knuffelen. Seth knuffelde haar terug, "Wacht even lieverd." zei Seth zacht terwijl hij zag hoe de summons van Kaiadja te werk gingen en de man uitschakelde. Seth grijnsde even en klapte zacht in zijn handen, "Goed, dat is uitmuntend. Je hebt het door met deze summons dus laat ik je gelijk een hoger staaltje meemaken. Je hebt 3 soorten summons, beesten zoals deze zonder menselijkheid in hun ziel want daar bestaan summons uit zwarte magie en de resten van zielen. Menselijken zoals Selene, die functioneren moreel, met het hart, met het brein en met gevoel. Dan ehb je nog demonische, deze zijn hard onder controle te houden maar het loont als je een gehoorzame hebt gevonden. De eerste die ik opriep heeft me doorboord bij me borstkas en is toen weer verdwenen. Dan heb je nog een ondersoort van menselijken... maar die komt later. Probeer... een menselijke summon op te roepen. Ik geef geen voorbeelden, ik geef geen namen, probeer te spreken met de krachten hier en eentje zo op te roepen. Doe je best, falen mag dit keer." zei Seth kalm. Hij gebaarde dat Kaiadja mocht beginnen en ondertussen omhelsde hij Mariah nog even. "Je kan niet helpen lieverd en ik train Kaiadja, dan word ze sterker en beter." zei Seth. Selene daarintegen hoefde Kaiadja niet te trainen en toen Seth Mariah losliet was Selene die Mariah omhelsde en een kus op haar wang gaf. "Uitkijken lieverd, het kan gevaarlijk zijn hier en hier moet je iets aan de kant gaan. Als er iets fout gaat kan het goed fout gaan." zei Selene.

Seth knuffelde haar terug, "Wacht even lieverd." zei Seth zacht terwijl hij zag hoe de summons van Kaiadja te werk gingen en de man uitschakelde. Seth grijnsde even en klapte zacht in zijn handen, "Goed, dat is uitmuntend. Je hebt het door met deze summons dus laat ik je gelijk een hoger staaltje meemaken. Je hebt 3 soorten summons, beesten zoals deze zonder menselijkheid in hun ziel want daar bestaan summons uit zwarte magie en de resten van zielen. Menselijken zoals Selene, die functioneren moreel, met het hart, met het brein en met gevoel. Dan ehb je nog demonische, deze zijn hard onder controle te houden maar het loont als je een gehoorzame hebt gevonden. De eerste die ik opriep heeft me doorboord bij me borstkas en is toen weer verdwenen. Dan heb je nog een ondersoort van menselijken... maar die komt later. Probeer... een menselijke summon op te roepen. Ik geef geen voorbeelden, ik geef geen namen, probeer te spreken met de krachten hier en eentje zo op te roepen. Doe je best, falen mag dit keer." zei Seth kalm. Hij gebaarde dat Kaiadja mocht beginnen en ondertussen omhelsde hij Mariah nog even. "Je kan niet helpen lieverd en ik train Kaiadja, dan word ze sterker en beter." zei Seth. Selene daarintegen hoefde Kaiadja niet te trainen en toen Seth Mariah losliet was Selene die Mariah omhelsde en een kus op haar wang gaf. "Uitkijken lieverd, het kan gevaarlijk zijn hier en hier moet je iets aan de kant gaan. Als er iets fout gaat kan het goed fout gaan." zei Selene. Mariah knikte en deed eep paar passen achteruit om zuch in kleermakerszit op de grond te nestelen. Poekie speong in haar schoot en nestelde zich langzaam als een klein pluizig bolletje. Mariah glimlachte even en keek naar de rug van haar vader. Precies lettend op alwat hij zei, zat ze daar het pluizebolletje te aaien. Ze wou weten wat hij zei, wat hij deed en eigenlijk zelfs wat hij dacht. Want Mariah wist het zeker. Dit moest ze ook eens gaan doen. En dan zou haar vader hetzelfde tegen haar zeggen. Ze moest en zou voorbereid zijn. Om waneer ze mocht laten zien wat ze kon. Ze haar vader trots op haar zou laten zijn.

"Goed, dat is uitmuntend. Je hebt het door met deze summons dus laat ik je gelijk een hoger staaltje meemaken. Je hebt 3 soorten summons, beesten zoals deze zonder menselijkheid in hun ziel want daar bestaan summons uit zwarte magie en de resten van zielen. Menselijken zoals Selene, die functioneren moreel, met het hart, met het brein en met gevoel. Dan ehb je nog demonische, deze zijn hard onder controle te houden maar het loont als je een gehoorzame hebt gevonden. De eerste die ik opriep heeft me doorboord bij me borstkas en is toen weer verdwenen. Dan heb je nog een ondersoort van menselijken... maar die komt later. Probeer... een menselijke summon op te roepen. Ik geef geen voorbeelden, ik geef geen namen, probeer te spreken met de krachten hier en eentje zo op te roepen. Doe je best, falen mag dit keer." zei Seth kalm. Hij gebaarde haar dat ze mocht beginnen. Kaiadja knikte en keek nog even naar het meisje en al snel weer weg. Ze hield even diep adem en had geen idee hoe ze dit zou moeten doen. Ze wist zich zelf rustig te houden en probeerde wat ze eerst bij de simpele summons ook had gedaan, maar nu een tikeltje anders. 'Kom je me nu al halen?' vroeg een stem en Kaiadja verstijfte van binnen. Een rilling liep door haar lichaam heen en ze ontspande zich met moeite. Ze wilde niet nog eens die stem horen en deed een staptje terug. Het bleef stil en ze durfte naar niemand te kijken. Ze hield opnieuw diep adem en waagde nog een poging. Na een aantal pogingen liet ze even verslagen haar hoofd zakken. Was ze nu plots te bang om verder te gaan? Ze keek om naar Seth en besloot haar vraag te stellen. 'Is het mogelijk dat ze al tegen je praten als je ze probeerd te roepen?' vroeg ze zacht.

. 'Is het mogelijk dat ze al tegen je praten als je ze probeerd te roepen?' vroeg Kaiadja zacht en Seth zweeg. "Kaiadja.... de mogelijkheid bestaat.... alleen ik weet niet hoe dat afloopt. Ik heb er geen precieze woorden voor maar Kaiadja.. probeer het, ik ben er om je te helpen als het fout gaat. Demonen zouden zo'n actie niet maken..... waarschijnlijk en dat zijn degene die je pijn doen. Maar ik ben er dus probeer maar, er is niks te vrezen zolang ik erbij blijf." zei Seth geruststellend. Selene kwam rechts van hem staan en links van hem verscheen Aylin met haar gloeiende zwaard. Beide Summons stonden klaar met wapens voor als het fout zou gaan en ze nodig waren. "Als het een erg aggresieve summon is probeer gelijk te temmen of te beheersen sommigen willen juist deel worden van summons de anderen willen niet onder een summonner leven en kunnen aggressief reageren dus kijk uit." Waarschuwde Seth voorzichtig.

Seth keek kalm naar het vreemde wezen toe en liep naar Kaiadja toe. Niet zeker of het wezen vriendelijk of vijandig was ging hij naast Kaiadja staan en liet zijn chaosmorph langzaam los. Selene en Aylin waren bij Mariah gaan staan en vormde nu een beveiliging. Seth's handen werden grote vuisten en zijn lichaam vergroeide tot hij net boven de twee meter was. De mond die vertrokken was in een grimas vol met messcherpe tanden. "Summon, zijn uw bedoelingen vijandig of goed. Indien ze vijandig zijn kan u beter vertrekken voordat uw ziel uit uw dode vorm van zwarte magie word gerukt." zei Seth. Selene scheurde een lap van haar mouw af en deed die snel voor Mariah's ogen. "... Je mag dit niet zien lieverd," fluisterde ze in.
Seth's ademhalen was alsof er een groot beest zat te grommen maar Seth keek kalm uit zijn nu scharlaken ogen naar het wezen. Kaiadja was zijn leerling en hij zou haar beschermen en verdedigen mocht het nodig zijn. Weer schoot de herinnering van Valencia die hem beschermde tegen de demonische summon door zijn hoofd. Wat zij deed zou hij nu ook doen.

Seth keek kalm naar het vreemde wezen toe en liep naar Kaiadja toe. Niet zeker of het wezen vriendelijk of vijandig was ging hij naast Kaiadja staan en liet zijn chaosmorph langzaam los. Selene en Aylin waren bij Mariah gaan staan en vormde nu een beveiliging. Seth's handen werden grote vuisten en zijn lichaam vergroeide tot hij net boven de twee meter was. De mond die vertrokken was in een grimas vol met messcherpe tanden. "Summon, zijn uw bedoelingen vijandig of goed. Indien ze vijandig zijn kan u beter vertrekken voordat uw ziel uit uw dode vorm van zwarte magie word gerukt." zei Seth. Kaiadja had Seth nog nooit zo gezien, maar bleef niet te veel naar hem kijken. Haar blik ging terug naar de summon die zij daar had laten komen. Ze probeerde stilletjes om hem nog eens iets te laten doen. De summon negeerde het volledig en keek naar Seth. De summon liet voor het eerst zijn longen vol stromen met lucht. Zijn ademhaling klonk scherp met een drijgende onderstoon. Kaiadja wist dat de summon nu op zijn hoede was. 'Mijn antwoord kan u niet laten horen of mijn bedoelingen vijandig of goed zijn.' sprak hij langzaam en met een zachte grom door zijn menselijke stem heen. De summon koos zijn woorden voorzichtig en doelbewust. 'Vertrekken zal ik niet doen en ik laat het niet toe dat mijn ziel uit deze vorm wordt gerukt.' Zijn zwarte pupillen vormden zich tot spleetjes en hij kreeg een felle blik op zijn gezicht. Kaiadja deed nog een poging de summon te laten doen wat zij hem bevool. Met een woedende lage grom schoot zijn blik naar haar toe. 'Kaiadja kent me toch wel?' vroeg hij op een rustige uitdagende toon. Het enigste wat Kaiadja kon doen was nee schudden. De summon keek terug naar Seth en weer naar Kaiadja. Hij zou een poging wagen, dat wist Kaiadja nu zeker. Zonder te zeggen welke reden hij had nam de summon een poging om bij Kaiadja te komen. Zijn bewegingen waren soepel, lenig in snel, maar ze wist dat Seth hem zonder moeite kon tegen houden. De summon leek telkens zichtbaar te zijn en verdween dan weer tot hij vlak bij ze was en de sprong wilde wagen.

'Mijn antwoord kan u niet laten horen of mijn bedoelingen vijandig of goed zijn.' sprak hij langzaam en met een zachte grom door zijn menselijke stem heen. De summon koos zijn woorden voorzichtig en doelbewust. 'Vertrekken zal ik niet doen en ik laat het niet toe dat mijn ziel uit deze vorm wordt gerukt.' zei de Summon even was er spanning maar toen de summon sprong was Seth voorbereid. Seth sloeg tijdens de sprong richting het hoofd naar beneden op de grond. Met een klap belandde die daar en hij trok de summon overeind. Hij greep met zijn twee gigantische vuisten het hoofd van de summon tussen zijn handen. "Geef me een enkele goede reden om je te laten leven!" gromde Seth en keek Naar Kaiadja met de Summon zijn kop tussen zijn handen. "Kaiadja... herken je hem! Denk goed en diep na! Ik heb geen zin om onnodig hem f te maken." gromde Seth.

Seth sloeg tijdens de sprong richting het hoofd naar beneden op de grond. Met een klap belandde die daar en hij trok de summon overeind. Hij greep met zijn twee gigantische vuisten het hoofd van de summon tussen zijn handen. "Geef me een enkele goede reden om je te laten leven!" gromde Seth en keek Naar Kaiadja met de Summon zijn kop tussen zijn handen. "Kaiadja... herken je hem! Denk goed en diep na! Ik heb geen zin om onnodig hem f te maken." gromde Seth. Kaiadja keek de summon aan die eerst nog recht Seth aankeek en toen voorzichtig naar haar. Ze bekeek nu zijn gezicht, maar wist het nog steeds niet. Ze hield zich zijn stem weer voor de geest en luisterde er aantal keer naar. Plots drong het tot haar door waar ze die eerder had gehoord. 'Wacht...' fluisterde zacht maar niet op een dringende toon. 'Ik ken hem ergens van. Zijn stem heeft me een aantal jaar geleden geholpen bij een ontsnapping.' Ze keek nog eens naar de summon en wist het nu met zekerheid. Ze hoopte alleen dat hij zou gehoorzamen als Seth hem weer los liet. De summon voelde ondertussen de spanning en de handen van Seth die elk moment zijn hoofd kon verpulveren. Zijn blik bleef op Kaiadja rusten en die van haar op hem. 'Uhm... laat hem maar los Seth. Doet hij nog eens een poging dan zal ik geen stop zeggen.' en ze keek de de summon nog even aan en toen naar Seth. 'Hij weet nu dat het dit leven of de dood is.'

'Wacht...' fluisterde zacht maar niet op een dringende toon. 'Ik ken hem ergens van. Zijn stem heeft me een aantal jaar geleden geholpen bij een ontsnapping.' zei Kaiadja en Seth werd kalmer. 'Uhm... laat hem maar los Seth. Doet hij nog eens een poging dan zal ik geen stop zeggen.' en ze keek de de summon nog even aan en toen naar Seth. 'Hij weet nu dat het dit leven of de dood is.' zei Kaiadja en Seth knikte en liet de Summon los. Hij werd weer normaal en kraakte zijn knokkels terwijl hij naar Kaiadja keek. "Dat is dn geregeld, alleen ik ben er niet altijd dus je moet zorgen dat ze je soms kunnen vrezen als het nodig is," zei Seth grijnzend. "Als ze bang zijn doen ze niets, maar ze worden na een tijdje vriendelijk of goed. Veel van mijn summons haatte me eerst maar nu zorg ik voor ze,"

Seth knikte en liet de Summon los. Hij werd weer normaal en kraakte zijn knokkels terwijl hij naar Kaiadja keek. "Dat is dn geregeld, alleen ik ben er niet altijd dus je moet zorgen dat ze je soms kunnen vrezen als het nodig is," zei Seth grijnzend en Kaiadja knikte. "Als ze bang zijn doen ze niets, maar ze worden na een tijdje vriendelijk of goed. Veel van mijn summons haatte me eerst maar nu zorg ik voor ze," Kaiadja knikte met een glimlachje. 'Oke.' zei ze en keek weer even naar de summon. 'Is dat nu mijn summon geworden?' vroeg ze. 'Is dit de menselijke?' en ze keek naar Seth. De summon was ondertussen weer recht gaan staan en wreef wat over zijn hoofd heen. Kaiadja wilde het nu nog een proberen en vroeg hem met een gebaar te gaan zitten. De summon bleef even staan maar ging toen toch maar op de grond zitten.



-srry flut post... moet namelijk eten-

Selene en Aylin waren bij Mariah gaan staan en vormde nu een beveiliging. Seth's handen werden grote vuisten en zijn lichaam vergroeide tot hij net boven de twee meter was. De mond die vertrokken was in een grimas vol met messcherpe tanden. "Summon, zijn uw bedoelingen vijandig of goed. Indien ze vijandig zijn kan u beter vertrekken voordat uw ziel uit uw dode vorm van zwarte magie word gerukt." zei Seth. Selene scheurde een lap van haar mouw af en deed die snel voor Mariah's ogen. "... Je mag dit niet zien lieverd," fluisterde ze in. Mariah knikte maar greep met haar handen Selene's arm vast. Stil bleef ze zitten met ondanks de geluiden. Aylin naast haar deed haar veilig voelen en stil bleef ze zo zitten. 'Is dat nu mijn summon geworden? Is dit de menselijke?' Klonk de stem van het meisje. Mariah duwde Selene's hand van haar af en stond op. Ze keek naar de summon en daarna pakte ze haar moeders hand om voorzichtig naar voren te lopen tot ze voor dr summon stond. Van mogelijk gevaar was ze zich niet bewust. Met Selene's hand in dr hare keek ze de summon aan. "Hallo.." Sprak ze zachtjes en stak haar hand uit. "Ik ben Mariah Fel'dan en jij?" Vroeg ze en liet haar stralende glimlach zien waar tot nu toe nog niemand om heen had gekund.

'Is dat nu mijn summon geworden?' vroeg ze. 'Is dit de menselijke?' vroeg Kaiadja weer. Seth knikte, "Hij heeft een brein, een verstand en een mening. Hij is menselijk of valt er tenminste onder." zei Seth. "Hallo.." Sprak Mariah zachtjes en stak haar hand uit. "Ik ben Mariah Fel'dan en jij?"... ze had het tegen de Summon en Selene stond beschermend naast haar. Seth zweeg en legde zijn hand op Mariah's schouder. "Kaiadja, wat je net zag.... bij mij is een truc van Sumonners waarbij we ons zelf vullen met de energie en veranderen naar een sterkere vorm die meer verdraagt, meer kan en heel sterk is." zei Seth en keek Kaiadja aan en glimlachte even. Hij wachtte even kalm af en keek naar de summon.

Seth knikte, "Hij heeft een brein, een verstand en een mening. Hij is menselijk of valt er tenminste onder." zei Seth. "Hallo.." Sprak Mariah zachtjes en stak haar hand uit. "Ik ben Mariah Fel'dan en jij?"... ze had het tegen de Summon en Selene stond beschermend naast haar. Seth zweeg en legde zijn hand op Mariah's schouder. "Kaiadja, wat je net zag.... bij mij is een truc van Sumonners waarbij we ons zelf vullen met de energie en veranderen naar een sterkere vorm die meer verdraagt, meer kan en heel sterk is." zei Seth en keek Kaiadja aan en glimlachte even. Hij wachtte even kalm af en keek naar de summon. Kaiadja glimlachte naar Seth en keek toen ook naar de summon, die naar de uitgestoken hand van Mariah keek. Kaiadja knikte bijna onzichtbaar en de summon schudde voorzichtig de hand van Mariah. ‘Erian Louris is de naam.’ zei hij duidelijk en liet haar hand weer los. Hij ging rechtstaan en deed een stapje achteruit. Kaiadja had een glimlachje op haar gezicht toen ze merkte dat hij deed wat zij hem nu vroeg. Toen hij zijn naam noemde had ze een vreemd gevoel van binnen gekregen. Ze kende hem maar waarvan wist ze niet. Ze hoefde het ook niet te weten, dit was gewoon al genoeg. Ze keek om toen ze zich weer herinnerde dat ze nog een draak tussen de bomen had staan. Voorzichtig liet ze de draak weer verdwijnen tot een kleine vlam, die in het binnenste van haar hand verdween. Ze keerde zich weer tot de anderen en keek naar Seth. ‘Die sterkere vorm,’ begon ze zacht. ‘Hoe lang duurt het voor iemand dat kan of kan niet iedereen dat?’ vroeg ze.

Seth zweeg en legde zijn hand op Mariah's schouder. "Kaiadja, wat je net zag.... bij mij is een truc van Sumonners waarbij we ons zelf vullen met de energie en veranderen naar een sterkere vorm die meer verdraagt, meer kan en heel sterk is." zei Seth en keek Kaiadja aan en glimlachte even. Hij wachtte even kalm af en keek naar de summon. Kaiadja glimlachte naar Seth en keek toen ook naar de summon, die naar de uitgestoken hand van Mariah keek de summon schudde voorzichtig de hand van Mariah. ‘Erian Louris is de naam.’ zei hij duidelijk en liet haar hand weer los. Hij ging rechtstaan en deed een stapje achteruit. Mariah's glimlach werd breder en haar ogen fonkelde zacht. Daarna deed ze ook een stap achteruit en keek Selene stilletjes aan. Haar ogen zeiden genoeg. ‘Die sterkere vorm. Hoe lang duurt het voor iemand dat kan of kan niet iedereen dat?’ vroeg Kaiadja. Mariah's grijns bleef aanhouden terwijl ze langzaam achteruit waardoor de hand van haar vader van haar schouder viel. Even keek ze naar Kaiadja en glimlachte naar haar. Daarna nam ze weer haar plekje op de grond in en liet haar moeders hand los. Nog een grijns naar haar en daarna keek ze weer van haar vader naar de summon.

Die sterkere vorm. Hoe lang duurt het voor iemand dat kan of kan niet iedereen dat?’ vroeg Kaiadja. Seth grijnsde, "Dat duurt wel meerdere lessen... eerst moet je nog genoeg zielen hebben verkregen. Elke keer als je een vijand het leven neemt kan je 2 dingen doen. Het laten voor als het is of een soullock uitspreken. Zijn ziel of haar ziel zit even gevangen wat je genoeg tijd geeft het te absorberen. Zo recycle je de kracht die anders zou verdwijnen. Met zielen kan je summons maken, je kan ze gebruiken voor kracht of je chaosmorph. Mij heeft het dagenlang werk gekost om het zo te krijgen en het is zwaar in je eentje. Alleen ik help je wel. Elke chaosmorph verschillend... alleen daar later over. Wat heeft Erian voor kracht, zijn fysieke kracht, mentale kracht, geestelijke kracht. Waar ligt zijn grens. Vind dat uit. Praktijk, controle hoe maakt niet uit zolang je het maar weet." legde Seth uit. Hij glimlachte even en kek Erian onderzoekend aan. Menselijke summons hadden vaak wapens maar of Erian die droeg was tot nu toe onbekend geweest. Het was een voordeel dat zijn Summons altijd wapens hadden of van nature EEN wapen waren.