Stupid Mortals

Seth grijnsde breed terwijl hij verstopt zat achter een van de steunpilaren van de kerk. Niemand die hem opmerkte of de andere duistere gedaantes die verstopt zaten in de kerk. Seth grijnsde even en zag de priester staan. "In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest." Seth grijnsde en nam zijn kans. In een flits was hij weggeschoten en verscheen achter de priester en valk voor het grote kruis dat in de kerk stond. "Mmm.. smell the flesh of the weak mortals," klonk er uit zijn keel met een grommende stem. Zijn chaosmorph was aangenomen en een twee meter lang wezen met ontbloot boven lichaam, een grijzige huid, armen die licht in brand stonden, afgeschermd gezicht op 2 rode ogen na en een bek vol gele tanden. De kerkgangers waren opgestaan en keken hem angstig aan. De Priester trilde bij het horen van de stem en draaide zich om. "Weak mortals.. your flesh will be the seed of my ressurection! Come forth my demons" zei Seth grijnzend. Salia en Moora verschenen vanuit een hoek. De hoorns, de staarten, de vleugels en het demonische gelach deden de mensen schrikken. De mensen begonnen weg te rennen en zaten te schreeuwen. Enkele waren aan de grond genageld en de Priester staarde hem aan, "Ga terug naar u heer Lucifer! Het lichaam van Christus beveelt u!" zei de priester en hield een kruis vast. Seth pakte het kruis vast en brak het doormidden. "... Do you want to be my sacrifice?" vroeg Seth kalm enhet volgende moment was de Priester verdwenen en weggerend. Seth lachte demonisch terwijl zijn 2 handlangsters enkele banken molden met slagen en beelden om vertrokken. De mensen waren allemaal krijsend weggerend en Seth werd toen pas normaal. Alle drie schoten ze in de lach, "Domme mensen, Idioten! Zwakkelingen!" riep Seth lachend terwijl hij met 1 beweging het grote kruis om ver gooide.

Stilletjes vloog de jonge feeënqueen richting de kerk. Het was fijn om er weer eens op uit te kunnen gaan. Het was fijn om een moment niet vast te zitten aan haar verplichtingen en om toch anderen te bestuderen. Nu was het de beurt aan de mensen om bestudeerd te worden, zij zou toch niet opvallen. Ze was zo klein dat ze nauwelijks zichtbaar was. Stilletjes naderde ze de stad en zag tot haar schrik dat mensen in paniek de kerk uit vluchtte. Wat was daar nu weer aan de hand? Ze verhoogde haar tempo en vloog via een open raam de kerk binnen. Eenmaal binnen zag ze waarom iedereen was gevlucht. "Domme mensen, Idioten! Zwakkelingen!" riep iemand lachend terwijl hij met 1 beweging het grote kruis om ver gooide. Pas nu herkende ze hem als Setherian, king van de tovenaars Ze fronste even en liet zich iets dalen. ''Zeg durf je wel, zomaar mensen de stuipen op het lijf jagen?'' Vroeg ze met een kalme stem en liet zich toen binnen het zicht van de tovenaar dalen. ''En om dan nog datgene waar die mensen zo heilig in geloven ten schande te brengen!'' Haar stem klonk zwaar afkeurend. dit geweld was totaal niet nodig in de wereld en ze zou het zelf dus ook nooit toebrengen.

''Zeg durf je wel, zomaar mensen de stuipen op het lijf jagen?'' Vroeg ze met een kalme stem en liet zich toen binnen het zicht van de tovenaar dalen. ''En om dan nog datgene waar die mensen zo heilig in geloven ten schande te brengen!'' Haar stem klonk zwaar afkeurend. Seth keek Sheila aan en glimlachte, "Feeenqueen, wat fijn om u hier aan te treffen. Ja, ik durf het,.. ja, ik doe het. Hun zijn anders ook niet zo aardig. Heksenjacht... zwartemagie klopjachten.... druidenjagen. Dit is gewoon koekje van eigen deeg, hoewel ik hun niet afmaak.... u heeft gelijk. Ik zou ze groter ten schande brengen als ik ze ook nog ombreng" grapte Seth waarna Salia en Moora duivels lachten terwijl ze verdr gingen met hun vorm van destructie. Seth zat kalm op het omgevallen kruis en keek naar de Fee die daar zweefde.

De tovenaar keek haar aan en glimlachte. Hoe durfde hij dit zomaar te doen? "Feeenqueen, wat fijn om u hier aan te treffen. Ja, ik durf het,.. ja, ik doe het. Hun zijn anders ook niet zo aardig. Heksenjacht... zwartemagie klopjachten.... druidenjagen. Dit is gewoon koekje van eigen deeg, hoewel ik hun niet afmaak.... u heeft gelijk. Ik zou ze groter ten schande brengen als ik ze ook nog ombreng" grapte Setherian en Sheila snoof. ''Je hebt wel het minste respect voor het leven buiten dat van je eigen soort.'' Zei ze kalm en staarde Setherian recht aan. Ze had er een hekel aan als iemand anderen belachelijk maakte op deze manier. ''Jij zou je moeten schamen!'' Vervolgde ze en ging nu voor de neus van de tovenaar zweven.

omg kortheid
solly

''Je hebt wel het minste respect voor het leven buiten dat van je eigen soort.'' Zei ze kalm en staarde Setherian recht aan. ''Jij zou je moeten schamen!'' Vervolgde ze en ging nu voor de neus van de tovenaar zweven. "Ach sorry mijn kleine collega, maar dit is mijn manier. Ik heb respect voor de meeste elfen, de Feeen, de ridders, de meerminnen maar daar stopt het op mijn eigen volk na. Dit is mijn manier voor wraak.. beter dan dat ik de kerk neerhaalde op hun, dat moet zelfs u toegeven" zei Seth kalm en hij gebaarde waarna Moora en Salia verdwenen. Hij keek de feeen koningin aan en grijnsde, "als u toch hare goedheid wilt spelen kan u gelijk op me schouder gaan zitten en me bekritiseren, waar ik geen bezwaar tegen heb" zei Seth kalmpjes... vee,l kalmer dan je zou verwachten.

"Ach sorry mijn kleine collega, maar dit is mijn manier. Ik heb respect voor de meeste elfen, de Feeen, de ridders, de meerminnen maar daar stopt het op mijn eigen volk na. Dit is mijn manier voor wraak.. beter dan dat ik de kerk neerhaalde op hun, dat moet zelfs u toegeven" zei Seth kalm en hij gebaarde waarna Moora en Salia verdwenen. Sheila fronste even, ze vond die 'dingen' van hem maar raar. Maar al die tovenaars hadden wel iets raars. Maar Seth keek haar aan en grijnsde. "als u toch hare goedheid wilt spelen kan u gelijk op me schouder gaan zitten en me bekritiseren, waar ik geen bezwaar tegen heb" zei Seth kalmpjes en Sheila fronste toch weer. ''Wraak is geen manier om iets op te lossen, dat hoort iedereen te weten. En om dan ook nog de onschuldige neer te halen is gewoon te schandalig!'' Ze staarde Seth strak aan en kwam toch dichterbij. Ze was niet bang voor hem, ze was nauwelijks bang voor iemand. ''En misschien is jou idee wel goed, dan leer je ten minste wat manieren als het gaat om de omgang met andere soorten.'' Vervolgde ze scherp en ging demonstratief inderdaad op zijn schouder zitten. ''En aangezien je toch geen bezwaar hebt doe ik het gewoon.'' Sprak ze nu kalmer dan net. Automatisch bogen haar vleugels naar beneden en ze keek opzij naar de tovenaar.

''Wraak is geen manier om iets op te lossen, dat hoort iedereen te weten. En om dan ook nog de onschuldige neer te halen is gewoon te schandalig!'' Ze staarde Seth strak aan en kwam toch dichterbij. Ze was niet bang voor hem, ze was nauwelijks bang voor iemand. ''En misschien is jou idee wel goed, dan leer je ten minste wat manieren als het gaat om de omgang met andere soorten.'' Vervolgde ze scherp en ging demonstratief inderdaad op zijn schouder zitten. ''En aangezien je toch geen bezwaar hebt doe ik het gewoon.'' Sprak ze nu kalmer dan net. Automatisch bogen haar vleugels naar beneden. Seth lachte even en kek haar even aan. Rechts op Seth schouder verscheen een kleine vorm van Salia, even groot als Sheila en met haar vleermuisachtige vleugels en staart leek ze net een duveltje. "Ach, wat zal ik doen... de kerk afbranden of niet?" vroeg Seth aan beiden. "Bran dhet af, tot de grond! Laat het branden, maak de kerk af alsof het leefT!" riep Salia giechelend. Seth keek toen naar Sheila en grijnsde, "wat vind u daarvan? Weet u misschien nog een reden?"

Seth lachte even en keek haar even aan. Rechts op Seth schouder verscheen een kleine vorm van Salia, even groot als Sheila en met haar vleermuisachtige vleugels en staart leek ze net een duveltje. "Ach, wat zal ik doen... de kerk afbranden of niet?" vroeg Seth aan beiden. "Bran dhet af, tot de grond! Laat het branden, maak de kerk af alsof het leeft!" riep Salia giechelend. Seth keek toen naar Sheila en grijnsde, "wat vind u daarvan? Weet u misschien nog een reden?" Sheila trok haar neus op en staarde achter Seth langs Salia aan met een kwade blik. ''Ik zeg hou het intact, je bent al ver genoeg gegaan met deze onzin.'' Sprak ze kalm en keek Seth toen weer aan. ''Vind je ook niet?'' Vroeg ze toen liefjes en vouwde haar tere vingertjes even in elkaar. ''Deze onschuldige mensen hebben al genoeg geleden onder jouw tirranie en nu is het wel genoeg geweest.'' Ze wilde gewoon dat hij het echt niet deed. Waarom konden sommige gewoon niet in vrede en vrolijkheid leven? ''Maar vertel eens, hoe gaat het thuis eigenlijk?'' Vroeg ze nu ineens en keek hem kalm aan. Ze wist dat deze vraag totaal nergens op sloeg, maar meestal had de woede van iemand te maken met iets dat thuis gebeurt.

''Ik zeg hou het intact, je bent al ver genoeg gegaan met deze onzin.'' Sprak ze kalm en keek Seth toen weer aan. ''Vind je ook niet?'' Vroeg ze toen liefjes en vouwde haar tere vingertjes even in elkaar. ''Deze onschuldige mensen hebben al genoeg geleden onder jouw tirranie en nu is het wel genoeg geweest.'' Ze wilde gewoon dat hij het echt niet deed. Waarom konden sommige gewoon niet in vrede en vrolijkheid leven? ''Maar vertel eens, hoe gaat het thuis eigenlijk?'' Vroeg ze nu ineens en keek hem kalm aan. Seth keek haar verbaasd aan, "....Ach ik brand het niet af.. uit medelijden. Alleen die vraag van je slaat gewoon nergens op.... thuis gaat wel alles fijn, allene... dat is niet nodig om te weten." zei Seth kalm. Salia vloekte en ging op zijn schouder zitten en grijnsde even. "Ga dan tenminste zwendelen in een bar of dronken mensen pesten. Anders nog criminelen te grazen nemen." lachte ze. Seth zuchtte en keke Sheila even aan.

Seth keek haar verbaasd aan, "....Ach ik brand het niet af.. uit medelijden. Alleen die vraag van je slaat gewoon nergens op.... thuis gaat wel alles fijn, alleen... dat is niet nodig om te weten." zei Seth kalm en Sheila knikte alleen even en keek Salia uitdagend aan. Salia vloekte en ging op zijn schouder zitten en grijnsde even. "Ga dan tenminste zwendelen in een bar of dronken mensen pesten. Anders nog criminelen te grazen nemen." lachte ze. Seth zuchtte en keek Sheila even aan. Sheila schudde ferm haar hoofd en wierp opnieuw een kwade blik naar Salia. ''Luister eens goed jij,'' Begon ze en keek haar aan. ''Ook jij moet eens manieren leren weetje, ik dacht dat hij..'' Ze wees even naar Seth. ''erg was maar jij bent volgens mij zelfs nog erger.'' Nu wees ze met haar tere vingers naar Salia. ''En trouwens dat is wel nodig om te weten hoor, ik vind het gewoon leuk om te weten.'' Zei ze en grijnsde onschuldig. Misschien was dat eerder de reden dat ze het vroeg, maar dat deed er niet echt toe. ''Maar volgens mij heb jij nog een dochter thuis zitten, en als een goede vader moet je haar wel opvoeden en niet alleen laten.'' Sheila keek Seth weer aan en wachtte zijn opmerking af

''Luister eens goed jij,'' Begon ze en keek haar aan. ''Ook jij moet eens manieren leren weetje, ik dacht dat hij..'' Ze wees even naar Seth. ''erg was maar jij bent volgens mij zelfs nog erger.'' Nu wees ze met haar tere vingers naar Salia. ''En trouwens dat is wel nodig om te weten hoor, ik vind het gewoon leuk om te weten.'' Zei ze en grijnsde onschuldig. Misschien was dat eerder de reden dat ze het vroeg, maar dat deed er niet echt toe. ''Maar volgens mij heb jij nog een dochter thuis zitten, en als een goede vader moet je haar wel opvoeden en niet alleen laten.'' zei Sheila. Salia lag dubbel, "Ik ben Salia, ik ben moordenares, verleidster, oogster, slachter en ik heb pyromanische trekjes bij religieuze gebouwen, ik ben een pure demoon logisch feetje." zei ze. Seth zuchtte en keek naar Sheila, "Selene past op mariah en die zorgt meer voor Mariah dan een wolvin haar welpjes de eerste paar dagen. Ze red zich wel," zei Seth kalm. Seth liep alm naar butien en zweeg even. Kalm ging hij op een rots zitten en zuchtte."dit is echt heel vervelend, voor me nek telkens een kant op kijken."

Salia lag dubbel, "Ik ben Salia, ik ben moordenares, verleidster, oogster, slachter en ik heb pyromanische trekjes bij religieuze gebouwen, ik ben een pure demoon logisch feetje." zei ze. Seth zuchtte en keek naar Sheila, "Selene past op mariah en die zorgt meer voor Mariah dan een wolvin haar welpjes de eerste paar dagen. Ze red zich wel," zei Seth kalm. Seth liep alm naar butien en zweeg even. Kalm ging hij op een rots zitten en zuchtte."dit is echt heel vervelend, voor me nek telkens een kant op kijken." Sheila wierp Salia een vernietigende blik. ''Wij Feeën zijn niet logisch, noch zijn wij ingewikkeld.'' Sprak ze verdedigend en balde haar kleine handjes tot vuistjes. Ze keek Seth nu weer aan, wat was hij nu weer voor een vader? ''Het doet er niet toe of er goed voor haar word gezorgd, het gaat erom dat jij als haar vader voor haar moet zorgen!'' Terwijl ze sprak porde ze Seth in zijn wang om haar punt duidelijk te maken. ''En ik denk dat je maar gewoon moet wennen aan het feit dat je telkens moet omkijken.'' Zei ze ferm en vouwde haar vleugels even iets uit om ze te strekken. ''En bovendien kan je zonder haar,'' ze wees even naar Salia, ''gewoon omdat ik veel beter ben voor jou dan zij daar.'' Ze bleef Seth aankijken en negeerde Salia maar gewoon compleet.

''Wij Feeën zijn niet logisch, noch zijn wij ingewikkeld.'' Sprak ze verdedigend en balde haar kleine handjes tot vuistjes. Ze keek Seth nu weer aan, wat was hij nu weer voor een vader? ''Het doet er niet toe of er goed voor haar word gezorgd, het gaat erom dat jij als haar vader voor haar moet zorgen!'' Terwijl ze sprak porde ze Seth in zijn wang om haar punt duidelijk te maken. ''En ik denk dat je maar gewoon moet wennen aan het feit dat je telkens moet omkijken.'' Zei ze ferm en vouwde haar vleugels even iets uit om ze te strekken. ''En bovendien kan je zonder haar,'' ze wees even naar Salia, ''gewoon omdat ik veel beter ben voor jou dan zij daar.'' zei Sheila. Seth zuchtte, "Ik zorg 14 uur zeven dagen per week. Ik verdien even rust." Snoof Seth. Hij tikte op zijn schouder en Salia ging naar zijn arm toe en ging daarna naar de grond, binnen een paar tellen was ze groter en keek naar Sheila. "Grote mond voor een fee, mijn heer heeft rust nodig, kalmte, iets om zich af te reageren." zei Salia en liep toen weg naar een andere steen. Seth zuchtte nogmaals en legde zijn voorhofod in zijn hand.

Seth zuchtte, "Ik zorg 14 uur zeven dagen per week. Ik verdien even rust." Snoof Seth. Hij tikte op zijn schouder en Salia ging naar zijn arm toe en ging daarna naar de grond, binnen een paar tellen was ze groter en keek naar Sheila. Sheila schrok toch wel even van Salia nu. "Grote mond voor een fee, mijn heer heeft rust nodig, kalmte, iets om zich af te reageren." zei Salia en liep toen weg naar een andere steen. Seth zuchtte nogmaals en legde zijn voorhoofd in zijn hand.Sheila keek naar Salia en snoof. ''Ik heb geen grote mond, het is gewoon de waarheid.'' Zei ze en wendde haar hoofd van haar af. ''En voor vele is het beter om je rust thuis te zoeken en niet als een of andere mafkees alles af te breken.'' Ze keek Seth aan.''Is het dan zo erg?'' Vroeg ze vriendelijk en keek hem aan. Veel meer kon ze ook niet echt doen, want ze was te klein.

kortheid

''Ik heb geen grote mond, het is gewoon de waarheid.'' Zei ze en wendde haar hoofd van haar af. ''En voor vele is het beter om je rust thuis te zoeken en niet als een of andere mafkees alles af te breken.'' Ze keek Seth aan.''Is het dan zo erg?'' Vroeg ze vriendelijk en keek hem aan. Seth zuchtte, "Ik ben de tovenaarskoning.... ik heb een adoptiedochter, een zoon, twee kinderen bij de liefde van me leven, me neefje geadopteerd en nu is men erachter gekomen dat mijn liefde... de elfenqueen was die pas gebeten is door een smerige bloedzuiger.... de vampieren doen alles om mijn kinderen af te slachten en ik gebruik bijna al mijn krachten om hun te beschermen en... nu... ben ik natuurlijk doodmoe..." snoof Seth. Salia zuchtte hardop en maakte hetzelfde klaagelijke geluidje als Seth na de zucht. "Het leven is zwaar... heel erg.. zwaar." zei Seth zuchtend.

"Ik ben de tovenaarskoning.... ik heb een adoptiedochter, een zoon, twee kinderen bij de liefde van me leven, me neefje geadopteerd en nu is men erachter gekomen dat mijn liefde... de elfenqueen was die pas gebeten is door een smerige bloedzuiger.... de vampieren doen alles om mijn kinderen af te slachten en ik gebruik bijna al mijn krachten om hun te beschermen en... nu... ben ik natuurlijk doodmoe..." snoof Seth. Salia zuchtte hardop en maakte hetzelfde klaagelijke geluidje als Seth na de zucht. "Het leven is zwaar... heel erg.. zwaar." zei Seth zuchtend. Sheila knikte even en keek hem aan. ''Okee, nu snap ik het wel van je.'' Sprak ze zachtaardig. ''Maar toch is het niet de bedoeling om je te vergelden op onschuldigen.'' Ze voelde toch wel en wat medeleiden met hem. Hij gaf ook wel om zijn kinderen.''Maar is dit...'' Ze wees nog even naar de kerk die ze verlaten hadden. ''Is dat niet nog vermoeiender? al dat gedoe moet je tog nog vermoeider maken? En is het daardoor niet nog moeilijker om je kinderen te kunnen beschermen?'' Haar stem klonk zacht maar haar ogen waren serieus

''Okee, nu snap ik het wel van je.'' Sprak ze zachtaardig. ''Maar toch is het niet de bedoeling om je te vergelden op onschuldigen.'' Ze voelde toch wel en wat medeleiden met hem. Hij gaf ook wel om zijn kinderen.''Maar is dit...'' Ze wees nog even naar de kerk die ze verlaten hadden. ''Is dat niet nog vermoeiender? al dat gedoe moet je tog nog vermoeider maken? En is het daardoor niet nog moeilijker om je kinderen te kunnen beschermen?'' Haar stem klonk zacht maar haar ogen waren serieus. "Nee, dit geeft me meer kracht.. Deze onschuldigen die tovenaars hadden gedood... mijn zus pijn hadden gedaan en lachen om leed.... krijgen hun verdiende loon. hun lijden geeft me kracht, hun angst is zalig.... hun leed.. .is als een drug. Momenteel is meer dan driekwart vann mijn kracht gericht op beschermen van mijn familie en ras.... en ik ben nu aan t uitrusten." snoof Seth voorh ij zachtjes zijn hand tegen zijn kin zette en met zijn elleboog o zijn been steunde.

"Nee, dit geeft me meer kracht.. Deze onschuldigen die tovenaars hadden gedood... mijn zus pijn hadden gedaan en lachen om leed.... krijgen hun verdiende loon. hun lijden geeft me kracht, hun angst is zalig.... hun leed.. .is als een drug. Momenteel is meer dan driekwart vann mijn kracht gericht op beschermen van mijn familie en ras.... en ik ben nu aan het uitrusten." snoof Seth voor hij zachtjes zijn hand tegen zijn kin zette en met zijn elleboog op zijn been steunde. ''Maar dan alsnog,'' Begon ze weer zachtjes. ''Ik weet dat dit fout klinkt, maar waarom neem je deze wraak dan niet bij de bron van het probleem, de vampiers.'' Ze keek hem serieus aan maar wist wel wat ze zei. In haar ogen waren de vampiers gewoon de oorstpong dan dit probleem. Ze keek hem even aan en draaide met haar vingers rondjes in de lucht, en voelde de luchtstroom langs haar vingers glijden

''Maar dan alsnog,'' Begon ze weer zachtjes. ''Ik weet dat dit fout klinkt, maar waarom neem je deze wraak dan niet bij de bron van het probleem, de vampiers.'' vroeg Sheila. Seth zuchtte en kkeek SHeila aan, "Dan geef ik ze meeer reden om ons aan te vallen, meer reden dat ze mijn kinderen iets aan willen doen en dat ... wil ik echt niet." zei Seth met een lichte grom. Hij keek Sheila aan en zuchtte. "Dat snap je toch wel... of..... of snap je niet wat ik bedoel of doe?" zei Seth. "Daarbij mensen hoef ik niet gelijk te vermoorden als ik ze tegenkom."


-flutpost-

Seth zuchtte en keek SHeila aan, "Dan geef ik ze meeer reden om ons aan te vallen, meer reden dat ze mijn kinderen iets aan willen doen en dat ... wil ik echt niet." zei Seth met een lichte grom. Hij keek Sheila aan en zuchtte. "Dat snap je toch wel... of..... of snap je niet wat ik bedoel of doe?" zei Seth. "Daarbij mensen hoef ik niet gelijk te vermoorden als ik ze tegenkom." Sheila knikte zachtjes. ''Natuurlijk begrijp ik dat,'' zei ze zacht en keek hem weer aan. ''Ik mag dan wel geen moeder zijn, maar ik begrijp echt wat je bedoelt. Het was niet goed van mij om dat te zeggen.'' ze zuchtte even en keek voor zich uit. ''Sorry.'' Ze keek even naar haar handen en toen weer naar Seth.

'Natuurlijk begrijp ik dat,'' zei ze zacht en keek hem weer aan. ''Ik mag dan wel geen moeder zijn, maar ik begrijp echt wat je bedoelt. Het was niet goed van mij om dat te zeggen.'' ze zuchtte even en keek voor zich uit. ''Sorry" zei Sheila. Seth zuchtte en legde Sheila neer. Met moeite deed Seth zijn best en liet SHeila iets groter worden met heel veel kracht en zuchtte. "Hop. nu weet je hoe het is om groter te zijn kleine." zei Seth lachend en prikte zahctjes rappend in de schouder van sheila.



-scheitpost-

Ze keek Seth verbaasd aan toen hij naar neerlegde en dacht even na. Wat kon hij doen, wat ging hij doen? Opeens merkte ze dat de wereld een stuk kleiner werd en Seth begon ook te krimpen. Pas toen ze naar de grond keek had ze door wat Seth aan het doen was, en haar ogen werden groot. Ze staarde even verwonderd naar zichzelf en keek Seth toen aan. Ze hoorde hem zuchten en keek hem fronsend aan. "Hop. nu weet je hoe het is om groter te zijn kleine." zei Seth lachend en porde haar grappend in haar schouder. Sheila grijnsde schaapachtig. ''Dus zo is het om groot te zijn in deze wereld,'' zei ze droogjes en keek eens goed om zich heen. Even bukte ze om een blaadje op te rapen en bekeek het eens goed. Toen keek ze Seth grijnzend aan. ''Hmm, als tegenprestatiezal ik je laten zien hoe het is om zoals mij te leven.'' Ze grinnikte en zwaaide even met haar hand en sloot haar ogen. Zachtjes begon ze te neurieën en concentreerde al haar magie in zichzelf en glimlachte. Zodra ze ze opende keek ze Seth aan en bleef neurieën. Langzaam zag ze hem in formaat krimpen en grinnikte toen hij het formaat had van een echte fee. Ze keek op hem neer en raapte hem op van de grond. ''Zo dwerg, zo is het dus om mij te zijn.'' Ze keek met een enorme grijns naar Seth en klapperde even met haar nu grotere vleugels. Langzaam begon ze te stijgen en giechelde. Voorzichtig zette ze hem op haar schouder en schoot de lucht in en lachte als een klein kind dat voor het eerst iets leuks mocht doen. Boven de bomen bleef ze hangen en keek in het rond. Alles zag er nu zo anders uit als je groot was.

-ik hoop dat Seth geen hoogtevrees heeft xD

Sheila grijnsde schaapachtig. ''Dus zo is het om groot te zijn in deze wereld,'' zei ze droogjes en keek eens goed om zich heen. Even bukte ze om een blaadje op te rapen en bekeek het eens goed. Toen keek ze Seth grijnzend aan. ''Hmm, als tegenprestatiezal ik je laten zien hoe het is om zoals mij te leven.'' Ze grinnikte en zwaaide even met haar hand en sloot haar ogen. Zachtjes begon ze te neurieën en concentreerde al haar magie in zichzelf en glimlachte. Zodra ze ze opende keek ze Seth aan en bleef neurieën. Langzaam zag ze hem in formaat krimpen en grinnikte toen hij het formaat had van een echte fee. Ze keek op hem neer en raapte hem op van de grond. ''Zo dwerg, zo is het dus om mij te zijn.'' Ze keek met een enorme grijns naar Seth en klapperde even met haar nu grotere vleugels. Langzaam begon ze te stijgen en giechelde. Voorzichtig zette ze hem op haar schouder en schoot de lucht in en lachte als een klein kind dat voor het eerst iets leuks mocht doen. Boven de bomen bleef ze hangen en keek in het rond. Alles zag er nu zo anders uit als je groot was. Seth snoof zacht, "Dat was onnodig geweest." zei hij. Seth zuchtte, "Klein is het leven niet leuk..." zuchtte Seth. Seth liet zinjn hoofdhangen en stapte naar beneden. Ondanks zijn formaat viel hij met normale snelheid naar beneden en grijnsde zacht. Binnen 1 tel zat hij op dezelfde hoogte als Sheila. Alleen in de handpalmen van Selene. Haar met veren bedekte zwarte vleugels met de rode stukken die op bloedspatten leken klapten in de lucht. Selene glimlachte kalm naar Sheila. "Je lijkt me echt heel erg aardig Sheila. Alleen als dat kunstje hem de kop had gekost had ik je uit elkaar gescheurd en aan een spies geregen... voor je nog 1x met je vleugels kon slaan. Alleen nu zie ik de humor er wel van in, zo klein heb ik Seth niet gezien sinds zijn geboorte." lachte ze met een lichte echo na haar stem. Selene zette Seth in plaats van op haar eigen schouder op die van Sheila terug. Waar Seth bergbeklimmertje langs sheila's haar speelde tot hij op haar hoofd zat. "...Wat.. doe jij in je haar, tis veel te sterke lucht" zei Seth.

Seth snoof zacht, "Dat was onnodig geweest." zei hij. Seth zuchtte, "Klein is het leven niet leuk..." zuchtte Seth en Sheila grinnikte. Seth liet zijn hoofdhangen en stapte naar beneden. Ondanks zijn formaat viel hij met normale snelheid naar beneden en grijnsde zacht. Binnen 1 tel zat hij op dezelfde hoogte als Sheila. Alleen in de handpalmen van Selene. Haar met veren bedekte zwarte vleugels met de rode stukken die op bloedspatten leken klapten in de lucht. Selene glimlachte kalm naar Sheila. "Je lijkt me echt heel erg aardig Sheila. Alleen als dat kunstje hem de kop had gekost had ik je uit elkaar gescheurd en aan een spies geregen... voor je nog 1x met je vleugels kon slaan. Alleen nu zie ik de humor er wel van in, zo klein heb ik Seth niet gezien sinds zijn geboorte." lachte ze met een lichte echo na haar stem. Selene zette Seth in plaats van op haar eigen schouder op die van Sheila terug. Waar Seth bergbeklimmertje langs sheila's haar speelde tot hij op haar hoofd zat. "...Wat.. doe jij in je haar, tis veel te sterke lucht" zei Seth. Sheila lachte even kinderlijk en keek Selene aan. ''Normaal gesproken zou ik me beledigd voelen, maar ik weet echt wel wat ik doe hoor.'' Ze glimlachte rustig en grinnikte weer. ''Tja, zo is het bij mij gewoon altijd, ik doe er niet echt iets speciaals mee hoor.'' Ze glimlachte en liet zich iets in hoogte zakken. ''Maar wees blij, je bent de enige die ooit op de schouders van een Feeënqueen heeft meegevlogen.'' Ze lachte weer even. ''En ik ben waarschijnlijk ook de enige die ooit groot is geweest.'' Ze bleef even stil en liet zich weer uit de lucht vallen.

''Normaal gesproken zou ik me beledigd voelen, maar ik weet echt wel wat ik doe hoor.'' Ze glimlachte rustig en grinnikte weer. ''Tja, zo is het bij mij gewoon altijd, ik doe er niet echt iets speciaals mee hoor.'' Ze glimlachte en liet zich iets in hoogte zakken. ''Maar wees blij, je bent de enige die ooit op de schouders van een Feeënqueen heeft meegevlogen.'' Ze lachte weer even. ''En ik ben waarschijnlijk ook de enige die ooit groot is geweest.'' Ze bleef even stil en liet zich weer uit de lucht vallen. Seth zuchtte en hield zich vast bij de schouder. "en de enige die mij dit flikt zonder gedecapiteerd, uit elkaar gescheurd, doodbloedend en krijsend te sterven." zei Seth. "Hoewel ik in een slechte positie ben om dat te zeggen." vervolgde hij zijn zin terwijl hij bijna weggleed van de schouder af.

-O.O NIET GEMERKT-