Mariah, time it is, si?

Seth stond klaar en wachtte geduldig, hij had beloofd om zowel Katherine als Mariah... voornamelijk Mariah wat nieuws aan te leren. Seth keek glimlachend in het niets terwijl Selene naast hem verscheen en dr arm om Seth heen sloeg. "Gelukkig ben je nog heel en weer groot. Die rot fee..." zuchtte Selene en grinnikte toen, "je was wel schattig zo klein" plaagde ze Seth. Seth zuchtte en sloot zijn ogen nadenkend zoekend naar een comeback die hij niet kon vinden. na een paar minuten opende hij zijn ogen en liep wat heen en weer. Wachtend op Mariah en Katherine zat Seth te ijsberen.

Langzaam bleef Mariah op de rand van haar bed zitten. Ze was klaar.. Even streek ze het korte witte rokje recht en trok haar shirtje goed. Haar schoenen leken iets te krap maar het ging nog. Nog even zuchtte ze. "Kom Poekie het is tijd.." Fluisterde ze en de grote tijger kwam overeind. Hij duwde zijn witte kop tegen haar schouder en Mariah pakte langzaam het korte jasje en ademde nog even diep in. Toen stapte ze door de deur naar haar vader en moeder die op haar stonden te wachtten. Zenuwachtig glimlachte het meisje toen ze haar ouders zag. Poekie ging zitten toen Mariah haar vader even omhelste. "Ik ben er klaar voor papa." Mijn eerste summon.. Bedacht Mariah er achteraan en knikte. "Ik kan het!" Stelde ze zeker vast. Ze was een Fel'dan en dat zou ze bewijzen ook!

Ik ben er klaar voor papa." Mijn eerste summon.. Bedacht Mariah er achteraan en knikte. Seth glimlachte naar Mariah en bereidde zich eventjes voor. Hij glimlachte en omhelsde haar zacht, "Doe je best, probeer contact te maken met een summon, roep t op, voed het met kracht en laat het verschijnen. Ik weet dat je het kan Mariah, jij bent mijn dochter." zei Seth licht stralend en stapte naar achter. Hij glimlachte en gaf Mariah de ruimte om het te proberen, Selene knikte goedkeurend en verdween toe. Breed grijnzend knikte Seht naar Mariah en glimlachte even bemoedigend.

Hij glimlachte en omhelsde haar zacht, "Doe je best, probeer contact te maken met een summon, roep t op, voed het met kracht en laat het verschijnen. Ik weet dat je het kan Mariah, jij bent mijn dochter." zei Seth licht stralend en stapte naar achter. Hij glimlachte en gaf Mariah de ruimte om het te proberen, Selene knikte goedkeurend en verdween toe. Breed grijnzend knikte Seht naar Mariah en glimlachte even bemoedigend. Mariah slikte even en sloot haar ogen. Ze ademde diep in en een beeld begon er voor haar gesloten ogen te vormen. Stijle paarse lokken leken een bleek lichaam te omhelzen tot het midden van de rug van de summon. Het lichaam begon de vorming aan te nemen van eem 16 jarig meisje. Een zwart jurkje vormde zich zachtjes en veerde rond haar middel. Bij de vorming van de ogen en de mond deed Mariah even een stap naar achteren. Een gemene grijns vormde zich rond haar mond en haar ogen twinkelde wraakzuchtig. Een zwart zwaard met een demonische gloed dat twee keer zo groot was als haar gehele lichaam in de lengte lag losjes in haar hand. Uiteindelijk vormde zich zwart leer achtige vleugels rond haar rug. Angstig schoten Mariah's ogen open en daar stond ze. Mariah deed nog een stap achteruit. "Papa.." Fluisterde ze terwijl de summon een stap naar haar toe deed. Poekie sprong op en gromde naar de summon maar het meisje negeerde de tijger die even groot was als zij en deed nog een stap naar Mariah doe. Mariah deed nog een stap achteruit en struikelde. De summon grijnsde gemeen en Mariah sloot haar ogen, ze wou dit niet meer! Waarom was die summon zo? Tranen stroomde over haar wangen. "Papa help." Smeekte ze bijna.

Het lichaam begon de vorming aan te nemen van eem 16 jarig meisje. Een zwart jurkje vormde zich zachtjes en veerde rond haar middel. Bij de vorming van de ogen en de mond deed Mariah even een stap naar achteren. Een gemene grijns vormde zich rond haar mond en haar ogen twinkelde wraakzuchtig. Een zwart zwaard met een demonische gloed dat twee keer zo groot was als haar gehele lichaam in de lengte lag losjes in haar hand. Uiteindelijk vormde zich zwart leer achtige vleugels rond haar rug. Angstig schoten Mariah's ogen open en daar stond ze. Mariah deed nog een stap achteruit. "Papa.." Fluisterde ze terwijl de summon een stap naar haar toe deed. Poekie sprong op en gromde naar de summon maar het meisje negeerde de tijger die even groot was als zij en deed nog een stap naar Mariah doe. Tranen stroomde over haar wangen. "Papa help." Smeekte ze bijna. Seth ging voor Mariah staan en sloeg liet de summon tot stilstand komen. "Halt. Mariah kom hier...." zei Seth bevelend en zuchtte eventjes geirriteerd.

Seth ging voor Mariah staan en sloeg liet de summon tot stilstand komen. "Halt. Mariah kom hier...." zei Seth bevelend en zuchtte eventjes geirriteerd. Heel even kwam het in haar op om op te springen en weg te rennen maar haar gezonde verstand won het en langzaan kwam Mariah overeind. Woest staarde de summon naar Mariah's vader. "U sloeg me." Gromde ze zacht terwijl ze uit reactie over haar wang wreef. Mariah keek even van Seth naar Selene naar de summon. Zacht slikte ze en keek de summon recht aan die zag dat Mariah naar haar keek en staarde even terug. "Wat is je naam?" Vroeg Mariah zacht terwijl ze de summon even bekeek. Opnieuw slikte ze maar met haar vader naast haar voelde Mariah zich sterker. "Mijn naam.. Is Joanna.." Langzaam sprak de summon de naam uit en staarde Mariah onderzoekend aan. Het leek er niet op dat ze nog aggresief tegenover Mariah zou zijn. Maar iets in haar ogen leek toch minachting. Even hielt Mariah zich stil en keek omhoog naar haar vader. De summon volgde haar blik en glimlachte even. "Papa?" Vroeg Mariah zacht en keek hem aan tot hij wat zou doen.

"U sloeg me." Gromde de summon zacht terwijl ze over haar wang wreef. Seth slikte even en toen hij zijn mond open wou doen begon Mariah te praten. "Wat is je naam?" Vroeg Mariah zacht terwijl ze de summon even bekeek. Opnieuw slikte ze maar met haar vader naast haar voelde Mariah zich sterker. "Mijn naam.. Is Joanna.." Langzaam sprak de summon de naam uit en staarde Mariah onderzoekend aan. Het leek er niet op dat ze nog aggresief tegenover Mariah zou zijn. Maar iets in haar ogen leek toch minachting. Even hielt Mariah zich stil en keek omhoog naar haar vader. De summon volgde haar blik en glimlachte even. "Papa?" Vroeg Mariah zacht en keek hem aan tot hij wat zou doen. Seth slikte en legde zijn hand tegn de wang van Joanna. "Sorry, standaard reactie...." verontschuldigde Seth zich. Zijn hand gloeide even rood en alle druk op de zenuwen verdween waarbij de pijn wegging. Seth keek Mariah aan, "Behandel je summons met respect, doe enkel iets als ze je ... tegen werken of gevaarlijk blijken tegenover jou. Het waren mensen en hun ziel is nog steeds menselijk." Zei Seth en hj keek Joanna aan. "Mariah... als ze accepteer je summon te zijn kan je haar merken met een teken, dat laat zien dat ze jouw summon is en dus met jou verbonden zal zijn." legde Seth uit en glimlachte even naar Mariah en toen naar Joanna.

Seth slikte en legde zijn hand tegn de wang van Joanna. "Sorry, standaard reactie...." verontschuldigde Seth zich. Zijn hand gloeide even rood en alle druk op de zenuwen verdween waarbij de pijn wegging. Seth keek Mariah aan, "Behandel je summons met respect, doe enkel iets als ze je ... tegen werken of gevaarlijk blijken tegenover jou. Het waren mensen en hun ziel is nog steeds menselijk." Zei Seth en hj keek Joanna aan. "Mariah... als ze accepteer je summon te zijn kan je haar merken met een teken, dat laat zien dat ze jouw summon is en dus met jou verbonden zal zijn." legde Seth uit en glimlachte even naar Mariah en toen naar Joanna. Mariah slikte even maar Joanna leek standvastig. Ze leek zelfs naar Mariah te glimlachen toen ze een knikje gaf als teken dat ze het accepteerde. Mariah probeerde even terug te lachen maar de zenuwen overnamen toch haar gezicht. Langzaam stapte ze naar de summon toe en legde haar hand op die van de summon, langzaam begon de huid onder Mariah's hand te gloeien en toen ze haar hand hief stond een klein omgekeerd kruisje, dezelfde als die Mariah als ketting droeg op de handpalm van de summon. Even glimlachte Joanna. "Interesant.." Zei ze alleen maar en Mariah lette er niet echt op, ze keek haar vader aan. "Zo goed?" Vroeg ze twijvelend en haar ogen schoten even naar Joanna die het teken ophaar hand onderzocht.

Langzaam stapte Mariah naar de summon toe en legde haar hand op die van de summon, langzaam begon de huid onder Mariah's hand te gloeien en toen ze haar hand hief stond een klein omgekeerd kruisje, dezelfde als die Mariah als ketting droeg op de handpalm van de summon. Even glimlachte Joanna. "Interesant.." Zei ze alleen maar en Mariah lette er niet echt op, ze keek haar vader aan. "Zo goed?" Vroeg ze twijvelend en haar ogen schoten even naar Joanna die het teken ophaar hand onderzocht. Seth glimlachte, "Goed gedaan Mariah," zei Seth en streek over haar hoofd. Seth glimlachte naar Joanna. Hij keek haar onderzoekend aan knikte goedkeurend, "Ze ziet er sterk uit en ik neem aan dat ze overweg kan met wapens. Ze zou een goede bondgenoot voor je zijn Mariah," zei Seth goedkeurend en glimlachte naar Joanna. Selene verscheen uit het niets weer en keke Joanna koud aan, even zweeg Selene waarna ze fel begon te spreken. "Gebeurt Mariah iets dan maak ik je persoonlijk elke 24 uur af." gromde ze.

Seth glimlachte, "Goed gedaan Mariah," zei Seth en streek over haar hoofd. Seth glimlachte naar Joanna. Hij keek haar onderzoekend aan knikte goedkeurend, "Ze ziet er sterk uit en ik neem aan dat ze overweg kan met wapens. Ze zou een goede bondgenoot voor je zijn Mariah," zei Seth goedkeurend en glimlachte naar Joanna. Selene verscheen uit het niets weer en keke Joanna koud aan, even zweeg Selene waarna ze fel begon te spreken. "Gebeurt Mariah iets dan maak ik je persoonlijk elke 24 uur af." gromde ze. Mariah keek even geschrokken op van de felheid van haar moeder maar Joanna leek er geen acht om te slaan. "Het kind is bij mij veiliger als bij wie dan ook." Sprak ze simpel zonder Selene een blik waardig te keuren. Mariah omhelste haar moeder even. "Het komt wel goed mama.." Zei ze glimlachend en keek de Joanna aan. Een bondgenoot zou ze zeker kunnen worden. Al leek er in Joanna's doen en laten tegenover Mariah niet veel respect te zijn. Het zou nog wel komen. Op dat moment keek Joanna op van haar hand en keek Seth recht aan. Ze sloeg het grote zwaard in de grond en keek hem recht aan met haar paars achtige ogen. "Vechten kan ik zeker.. wil je het zien?" Een speelse grijns vormde zich rond haar lippen en Mariah begon ook te grijnsen toen ze Joanna's plan begon te snappen. "Dat lijkt me inderdaad wel leuk." Giegelde Mariah en Poekie maakte een instemmend geluidje. Joanna keek even naar de tijger en glimlachte even. Poekie kwam overeind en ging naast Joanna zitten. Mariah's grijns werd breder, haar twee summons. Op dit moment was Mariah echt trots en blij dat de summons met elkaar om bleken te kunnen gaan. Dat was goed. "Wat vind je pap?" Vroeg ze lachrnd toen ze haar ogen van het meisje en de tijger had afgehaalt en haar vader aankeek.

"Het kind is bij mij veiliger als bij wie dan ook." Sprak ze simpel zonder Selene een blik waardig te keuren. Mariah omhelste haar moeder even. "Het komt wel goed mama.." Zei ze glimlachend en keek de Joanna aan. Een bondgenoot zou ze zeker kunnen worden. Al leek er in Joanna's doen en laten tegenover Mariah niet veel respect te zijn. Het zou nog wel komen. Op dat moment keek Joanna op van haar hand en keek Seth recht aan. Ze sloeg het grote zwaard in de grond en keek hem recht aan met haar paars achtige ogen. "Vechten kan ik zeker.. wil je het zien?" Een speelse grijns vormde zich rond haar lippen en Mariah begon ook te grijnsen toen ze Joanna's plan begon te snappen. "Dat lijkt me inderdaad wel leuk." Giegelde Mariah en Poekie maakte een instemmend geluidje. Joanna keek even naar de tijger en glimlachte even. Poekie kwam overeind en ging naast Joanna zitten. Mariah's grijns werd breder, haar twee summons. Op dit moment was Mariah echt trots en blij dat de summons met elkaar om bleken te kunnen gaan. Dat was goed. "Wat vind je pap?" Vroeg ze lachrnd toen ze haar ogen van het meisje en de tijger had afgehaalt en haar vader aankeek. Seth lachte even,
laat maar wat zien" zei Seth grijnzend en klapte zacht in zijn handen terwijl hij Joanna glimlachtend aan keek. Hij hief zijn hand en uit het niets verscheen Moora die de zweep zacht tegen haar rug sloeg en zo om haar middel wikkelde zoals ze deed waarneer die niet nodig was. "Moora jij mag even met Joanna gaan vechten," zei Seth kalmpjes met een grijns.

"laat maar wat zien" zei Seth grijnzend en klapte zacht in zijn handen terwijl hij Joanna glimlachtend aan keek. Hij hief zijn hand en uit het niets verscheen Moora die de zweep zacht tegen haar rug sloeg en zo om haar middel wikkelde zoals ze deed waarneer die niet nodig was. "Moora jij mag even met Joanna gaan vechten," zei Seth kalmpjes met een grijns. Joanna grijnsde mee met Seth en Mariah. "Kom Poekie." Riep Mariah de tijger zachtjes en hij sprong op om zich bij Seth, Selene en Mariah te voegen. Even keek Mariah zenuwachtig op naar haar vader, was Moora wel een goede keuze? Joanna daarintegen keek kalm Mariah aan. "Hoeveel pijn mag ik haar doen?" Mariah kon er niets aan doen dat ze licht glimlachte. "Ik denk dat Moora jou eerder meer pijn doet, maar geef haar alles wat je hebt." Zei Mariah en knikte even. Joanna werd serieus en trok het zwart demonische zwaard uit de grond. "Maar natuurlijk." Siste ze bijna vol van concrntratie. "Moora, bedankt." Mariah glimlachte eventjes naar haar en richtte zich op haar vader terwijl Joanna zich rustig klaar maakte. "Oke pap, lets do this." Sprak Mariah serieus en richte zich op Joanna.

Joanna daarintegen keek kalm Mariah aan. "Hoeveel pijn mag ik haar doen?" Mariah kon er niets aan doen dat ze licht glimlachte. "Ik denk dat Moora jou eerder meer pijn doet, maar geef haar alles wat je hebt." Zei Mariah en knikte even. Joanna werd serieus en trok het zwart demonische zwaard uit de grond. "Maar natuurlijk." Siste ze bijna vol van concrntratie. "Moora, bedankt." Mariah glimlachte eventjes naar haar en richtte zich op haar vader terwijl Joanna zich rustig klaar maakte. "Oke pap, lets do this." Sprak Mariah serieus en richte zich op Joanna. Seth glimlachte even en keek Moora aan, "Ik denk dat je het wel door hebt?" vroeg Seth. Moora knikte en bevochtigde haar lippen. Ze trok de zweep los en uit het niets kwamen er weerhaken langs de zweep. Het lichte maar stevige Harnas van Moora veranderde en lieten haar vleugels vrij. Haar staart vervormde en werd langer, een angel van een schorpioen verscheen aan de uit einde en Moora lachte. Haar rechterarm vervormde tot een vleesachtige klauw en die gloeide licht op. Ze was sterker geworden. "Voor heer Seth," zei Moora terwijl ze licht zweefde met haar vleermuis achtige vleugels klappend.

Seth glimlachte even en keek Moora aan, "Ik denk dat je het wel door hebt?" vroeg Seth. Moora knikte en bevochtigde haar lippen. Ze trok de zweep los en uit het niets kwamen er weerhaken langs de zweep. Het lichte maar stevige Harnas van Moora veranderde en lieten haar vleugels vrij. Haar staart vervormde en werd langer, een angel van een schorpioen verscheen aan de uit einde en Moora lachte. Haar rechterarm vervormde tot een vleesachtige klauw en die gloeide licht op. Ze was sterker geworden. "Voor heer Seth," zei Moora terwijl ze licht zweefde met haar vleermuis achtige vleugels klappend. Joanna grijnsde opnieuw. "Kom maar op meissie!" Siste ze en keek haar even onderzoekend aan naar een zwakke plek. De vleugels op Joanna's rug klapte even en leken zich uit te streken. Mariah twijvelde even maar begreep het toen. Joanna had haar aanvals techniek uitgevonden en vroeg toesteming. Mariah knikte zacht en vanuit Joanna's ooghoeken ving de summon het teken van toesteming op. Het zwaard verdween toen ze pijlsnel naar voren schoot. Met een enorme sprong en salto sprong ze over Moora heen om tussen haar vleugels te komen en daar een krachtige trap uit te delen. Vervolgens lande ze soepel op de grond en het zwaard vormde zich opnieuw in haar handen. Mariah keek ongwlovig toe. "Joanna.." Fluisterde ze bijna bewonderend. Joanna grijnsde even naar haar en nam toen weer aanvalshouding aan. "Jouw beurt, eens zien hoe verdedigend ze is." Zei Mariah simpel maar grijnsde toch even. Ook al kwamen zorgen in haar hoofd op. Moora was vele malen sterker, ze had Joanna waarscheinlijk tot nu toe nog gespaard. "Vermoord haar niet.." Fluisterde Mariah er achter aan en keek even op naar haar vader maar daarna weer naar Joanna die verdedigend haar zwaard voor zich hielt. Haar ogen bleven twinkelen toen ze Moora aan keek. "Kom maar op!" Siste ze grijnsend en Mariah slikte even. "Succes Joanna." Fluisterde ze zacht en Poekie drukte zijn kop tegen haar schouder, het komt wel goed wou hij zeggen en ergens geloofde Mariah dat wel. Joanna leek te weten wat ze deed, maar ze onderachatte Moora, en dat was een fout waar Joanna zelf achter moest komen waarschijnlijk.

Spoiler:

Moora lachte enkel, ze had de aanvallen geincasseerd en ze keek naar Seth met haar pupillen erg verwijd. "Mag ik?" vroeg ze toch beheerst. Seth knikte, Moora werd kalmer, haar rechter arm werd weer normaal aangezien ze de situatie had ingeschat. Ze plaatste haar vingers tegen haar lippen en blies als het ware een kusje. Alleen.... de lucht die ze blies was paars en gleed langs haar lichaam. Ze rolde met haar hoofd en grijnsde breed met gesloten ogen. Toen schoot ze uit het niets op Joanna af en gaf met haar hoorns die uit het niets weer waren verschenen een kopstoot. Haar been veranderde in een poot met een hoef en ze trapte met enorme kracht in Joanna's zij. De zweep versmolt in haar arm en ze sloeg hard ermee richting Joanna's vleugels die via de weerhaakjes vast gezet werden tegen elkaar. De zweep liet los van Moora's arm en versmolt in de vleugels van Joanna als een organisch touw. Moora giechelde als een klein meisje en ging met haar tong langs haar lippen voor ze haar handen rond Joanna's schouders sloten en hard drukten. Ze bracht haar mond bij de oor van Joanna en grijnsde, "Die trap deed pijn. Wees blij, want jouw zwaard gaat gebeuren wat jouw had overkomen." Moora stapte naar achter en pakte het zwaard rustig op en plaatste haar mond tegen het blad en nam er letterlijk een hap uit. het metaal werd samen getrokken en gedrukt terwijl Moora er stukken afbeet. Seth klapte, "Joanna is wel sterk voor een beginnende summon." complimenteerde Seth terwijl Moora verder at.

Moora lachte enkel, ze had de aanvallen geincasseerd en ze keek naar Seth met haar pupillen erg verwijd. "Mag ik?" vroeg ze toch beheerst. Seth knikte, Moora werd kalmer, haar rechter arm werd weer normaal aangezien ze de situatie had ingeschat. Ze plaatste haar vingers tegen haar lippen en blies als het ware een kusje. Alleen.... de lucht die ze blies was paars en gleed langs haar lichaam. Ze rolde met haar hoofd en grijnsde breed met gesloten ogen. Toen schoot ze uit het niets op Joanna af en gaf met haar hoorns die uit het niets weer waren verschenen een kopstoot. Haar been veranderde in een poot met een hoef en ze trapte met enorme kracht in Joanna's zij. De zweep versmolt in haar arm en ze sloeg hard ermee richting Joanna's vleugels die via de weerhaakjes vast gezet werden tegen elkaar. De zweep liet los van Moora's arm en versmolt in de vleugels van Joanna als een organisch touw. Moora giechelde als een klein meisje en ging met haar tong langs haar lippen voor ze haar handen rond Joanna's schouders sloten en hard drukten. Ze bracht haar mond bij de oor van Joanna en grijnsde, "Die trap deed pijn. Wees blij, want jouw zwaard gaat gebeuren wat jouw had overkomen." Moora stapte naar achter en pakte het zwaard rustig op en plaatste haar mond tegen het blad en nam er letterlijk een hap uit. het metaal werd samen getrokken en gedrukt terwijl Moora er stukken afbeet. Seth klapte, "Joanna is wel sterk voor een beginnende summon." complimenteerde Seth terwijl Moora verder at. Mariah keek even toe maar glimlachte toen. Joana keek enkel verteerd door haat jegens Moora. Mariah kon dankzij Joanna's blik haar lachen niet meer inhouden en viel met lichte stuiptrekken van het lachen op de grond. Joanna gromde even en Mariah veegde even een traan weg die uit reactie op haar lachbui was gekomen. Joanna trok haar wenkbrouw op toen Mariah half op Seth leunde. "Was dat leuk?" Siste Joanna bijna en Mariah keek haar even aan. "Ja, het leukste is, het is je eigen fout, je had het kunnen bedenken Joanna. Moora is en blijft veel sterker." Mariah glimlachte even en Joanna gromde even maar knikte daarna. "Het spijt me vrouwe.." Joanna knikte even haar hoofd en Mariah grijnsde. Toch respect.. Joanna richtte zich daarna op Moora die nogsteeds aan het meer als 3 meter lange zwaard zat te kauwen. "Zeg zou ik mijn zwaard terug mogen, of tenminste wat er nog van over is?" Vroeg Joanna sarcastisch en begon te knarsetanden.

"Ja, het leukste is, het is je eigen fout, je had het kunnen bedenken Joanna. Moora is en blijft veel sterker." Mariah glimlachte even en Joanna gromde even maar knikte daarna. "Het spijt me vrouwe.." Joanna knikte even haar hoofd en Mariah grijnsde. Toch respect.. Joanna richtte zich daarna op Moora die nogsteeds aan het meer als 3 meter lange zwaard zat te kauwen. "Zeg zou ik mijn zwaard terug mogen, of tenminste wat er nog van over is?" Vroeg Joanna sarcastisch en begon te knarsetanden. Moora lachte, "Natuurlijk," en ze braakte het zwaard uit. Met 1 beweging van haar hand was het zwaard weer heel en ze wierp het naar Joanna's voeten. "Begrijp me niet verkeerd maar ik vermoordde al demonen toen jij nog levend was," lachte Moora en keek naa rSeth die tevreden knikte. Moora verdween en Seth keek naar Joanna, "Sorry voor haar gedrag, alleen mijn summons zijn nogal gefixeerd op volledige verwoesting en kunnen niet altijd mindere questies hebben."

Moora lachte, "Natuurlijk," en ze braakte het zwaard uit. Met 1 beweging van haar hand was het zwaard weer heel en ze wierp het naar Joanna's voeten. "Begrijp me niet verkeerd maar ik vermoordde al demonen toen jij nog levend was," lachte Moora en keek naa rSeth die tevreden knikte. Moora verdween en Seth keek naar Joanna, "Sorry voor haar gedrag, alleen mijn summons zijn nogal gefixeerd op volledige verwoesting en kunnen niet altijd mindere questies hebben." Joanna gromde even toen ze haar zwaard oppakte. "Juist.. mijn schatje moest dus weer uitgekotst worden.." Gromde Joanna sarcastisch en keek Seth aan. Mariah grijnsde zachtjes. "Je krijgt je revenge nog wel Joanna.." Mariah glimlachte even en Joanna knikte langzaam terwijl ze haar spieren even strekte. "Weetje, het zou een stuk beter voelen als ik iets wel kon afmaken." Siste Joanna geiriteerd en Mariah keek haar vader aan. "Heb je iemand?" Vroeg ze en lachtte eventjes.

Joanna gromde even toen ze haar zwaard oppakte. "Juist.. mijn schatje moest dus weer uitgekotst worden.." Gromde Joanna sarcastisch en keek Seth aan. Mariah grijnsde zachtjes. "Je krijgt je revenge nog wel Joanna.." Mariah glimlachte even en Joanna knikte langzaam terwijl ze haar spieren even strekte. "Weetje, het zou een stuk beter voelen als ik iets wel kon afmaken." Siste Joanna geiriteerd en Mariah keek haar vader aan. "Heb je iemand?" Vroeg ze en lachtte eventjes. Seth knikte en zijn linkerhand gloeide op. Een jonge man verscheen voro Seth zonder ogen of mond opdat hij geen lijden kennen zal. "Het is een minion... niet eens de naam summon waardig, een verdoemde moordenaar die nergens goed voor is." zei Seth. "De enige soort die geen respect verdienen." zei hij vastbesloten en knikte naar Joanna.

Seth knikte en zijn linkerhand gloeide op. Een jonge man verscheen voor Seth zonder ogen of mond opdat hij geen lijden kennen zal. "Het is een minion... niet eens de naam summon waardig, een verdoemde moordenaar die nergens goed voor is." zei Seth. "De enige soort die geen respect verdienen." zei hij vastbesloten en knikte naar Joanna. Mariah keek even naar de gezichtsloze man. Joanna maakte een grijnsende beweging met haar mond en maakte zich slagklaar met haar zwaard. Maar toch wachtte ze netjes tot Mariah geknikt had. Zodra Mariah het teken gegeven had schoot Joanna naar voren en het zwaard veranderde in een scherpe korte speer. Het scherpe zwarte metaal maakte contact met de nek van de minion en meteen draaide Joanna zich om. Haar hand werd een klauw en rukte de ruggengraat van de minnion er uit. Het lichaam viel neer en grijnsend verbrijzelde Joanna de ruggengraat. Daarna rukte ze de speer uit de keel van de Minion en het veranderde terug in het grote zwaard. Even likte ze het bloed van haar hand en grijnsde. "Dat was bijna saai.." Sprak ze simpel maar grijnsde toch.

. Even likte ze het bloed van haar hand en grijnsde. "Dat was bijna saai.." Sprak ze simpel maar grijnsde toch. Seth knikte even en keek Mariah aan, "Joanna is een goede eerste summon. De eerste zal altijd verbonden met je zijn. Je eerste eigen." zei Seth kalm. Selene was weer verschenen en sloeg haar arm om Seth heen. "Mariah, summons zijn verbonden voor het leven met onze heer, vrouwe, meester of meesteres..... of vriend. Kies verstandig en heb respect voor je summons." zei Selene terwijl ze Seth aankeek. Seth omhelsde haar even waarbij hij haar optilde. "Inderdaad, je weet niet hoelang je aan ze vastzit en hoelang ze je in de gaten houden." lachte hij even en zette Selene toen neer. Zijn vroegere voogd, beschermster, vriendin, bewaakster, companion en kennis grijnsde naar hem en toen keken ze beide naar Mariah en Joanna.