Drunk of love..... and much booze. : 3

seth zweeg even terwijl hij naar dawn keek "wo, dit is vreemd, Niet gedacht datik hier met twee halfnaakte menseb zou ... zijn" zei Seth. Seth had last van een dillema keek hij dan wasvhet onbeschoftz, keek hij weg dan zou hij een mietje zijn dus keek hij maar tussen de demon en de vrouw door. Seth twijfelse en ging maar weer zitten terwijl hij even Dawn recht aankeek "emh .. je mag wel weer .. aankleden" zei de tovenaarskoning verleegjes.

"Wel heer, al moet ik zeggen dat het er verassend goed uit ziet. Mag jij ook wel je kleren aantrekken." Ze grijnste en liet zich op de stoel aan de overkant van de tafel vallen. "Dus vertel me, Heb je nog wat van dat blauwvuur?" zei Dawn. Seth fronsde, hij trok zijn broek kapot tot enkel de korte broek eronder er nog was, zijn trainings outfit. Enkel de korte broek. "Zo heb ik leren trainen, met het lichaam en de geest in balans. Daarbij, vind ik het wel lekker luchtig." zei Seth kalm en trok een fles blauwvuur uit de tas en wierp die sierlijk door de lucht naar Dawn, zodat ze hem kon vangen. Salia glimlachte, "Eigenlijk, is dit ook wel lekker luchtig, lekker fris.... en dat valt te zien ook," lachte Salia. Seth snoof, "zolang je ze maar niet tegen me aandrukt." zei hij kalm en toen hij weer wou drinken. Werd zijn hand gegrepen. "Seth u heeft genoeg gedronken." snoof Salia. Seth zuchtte en sloeg met zijn hoofd tegen de tafel aan. "Ik met me grote mond," gromde Set nog steeds dronken. Hij stond op en liep naar de bar waar hij op ging liggen uit verveling. Aangezien de meesten verdwenen waren na de amnesie waren hun de enige... gelukkig. Seth zuchtte en tikte verveeld met zijn handen op de bar. "ZO... Dawn, hoeveel kost het.... gewoon uit nieuwsgierigheid, Salia kreeg voor haar werk vroeger zo'n 200 goudstukken...aangezien daarmee werd betaald toendertijd."

"Wat heeft dit et betekenen!" Riep een stem die Dawn faag herkende als die van de Queen van de Ridders. Ze liep op Dawn af en pakte haar bij haar oor. "Kom jij maar even mee jonge dame ik zou je een les leren." Dawn schoot in de lach en keek even van Salia naar Seth. "Zo terug." Grinnekte ze terwijl Jasmyn haar meesleurde tot ze stil stond. "Wat moet ej ook met die troep." Mompelde Jasmyn en zuchte toen even en liep zo snel mogelijk naar het kasteel met Dawn grijnzend achter zich aan. Maar toen had dawn hed gehad. Ze trok zich los en keek sagerijnig naar Jasmyn. "Zeg mevrouw de Queen weet u niet dat het onbeleefd is om mensen weg te halen bij hun gesprekspartner." Ze trok haar shirt recht en bracht de fles blauwvuur die ze nog in haar hand had naar haar mond en dronk er een paar flinke slokken uit. "O wat onbeleefd van me." Grijnste Dawn en stak haar hand uit. "Wilt mevrouw de Queen soms ook wat?" Dawn begreep maar al te goed in welke problemen ze zat. Tijdens dit alles had ze haar kansen al berekend. Ze dronk de fles met nog een paar flinke slokken leeg, smeet de lege fles op de grond, draaide zich zo snel als ze kon om en zette het op een lopen terug naar de Taverne. Stom dronken rende ze zwabberend rond maar bereikte uiteindelijk de Taverne waar ze bijna op Seth sprong. "En hebben jullie me gemist?" Schreeuwde ze lachend uit terwijl ze zich kinderachtig verstopte onder de tafel waar ze al die tijd aan hadden gezeten. "Grote enge Queen komt me zo zoeken." Riep ze lachend vanonder de tafel.

"En hebben jullie me gemist?" Schreeuwde ze lachend uit terwijl ze zich kinderachtig verstopte onder de tafel waar ze al die tijd aan hadden gezeten. "Grote enge Queen komt me zo zoeken." Riep ze lachend vanonder de tafel. Seth was serieus geworden en Salia had snel haar harnas weer hersteld. Seth zijn dronkengedrag was verdwenen en hij schoof de tafel opzij. Hij pakte Dawn's hand beet en glimlachte, "laten we dan ontsnappen aan de enge queen," lachte Seth. Hij tilde Dawn op in zijn armen en liep naar de deur post. "HOHO! Heer ridder en diens onzuivere geschonden maagd. De queen is wel haar leidster, misschien kunnen we haar beter hier laten," zei Salia die voor Seth ging staan. "Wat vind gij vrouwe van het betaaltplezier? Deze draak passeren of luisteren naar diens woorden?"

"Salia, Jasmyn is niet mijn leidster, en dat zal ze ook nooit worden. Ik ben mijn eigen Queen, mijn eigen God. Als ik iets wil gebeurd het. En ik wil weg hier." Dawn grijnsde weer en keek van Salia naar Seth. "Kom op zeg, we hebben niet bepaald de hele dag de tijd. Jasmyn kan hier ieder moment zijn en ik word er nou ook niet jonger op. Ze sprak de woorden serieus maar de grijns op haar gezicht verraadde dat ze dit allemaal maar een geweldig spelletje vond.
Seth grijnsde ook en trok Dawn met zich mee via een andere weg naar buiten, Salia stapte kalmpjes achter hun aan terwijl ze zat te zeuren. Seth had Dawn met zich megetrokken en zat stil in een steegje en keek haar aan. "Dit krijg ik te verduren bij de volgende bijeenkomst, alleen dat is het waart... voor deze lol," grijnsde Seth en Salia kwam naar hun toe.... "Seth... misschien kan je beter gaan en Dawn hier achterlaten," zei ze humeurig. Seth hief zijn hand en liet Salia verdwijnen. Hij keek Dawn aan, "soms zeurt ze veels te veel!" riep hij lachend.

Seth grijnsde en trok Dawn met zich mee via een andere weg naar buiten. Seth had Dawn met zich megetrokken en zat stil in een steegje en keek haar aan. "Dit krijg ik te verduren bij de volgende bijeenkomst, alleen dat is het waart... voor deze lol," grijnsde Seth en Salia kwam naar hun toe.... "Seth... misschien kan je beter gaan en Dawn hier achterlaten," zei ze humeurig. Seth hief zijn hand en liet Salia verdwijnen. Hij keek Dawn aan, "soms zeurt ze veels te veel!" riep hij lachend. Ze lachte met hem mee en schudde haar hoofd. "Lang leven de lol!" Stemde ze schreeuwend in en grijnsde breed. "En weg met alle saaie zwartdenkers!" Daarna keek ze hem aan en glimlachte licht. "Zo heer.. Staan rode ogen mij goed?" Lachend keek ze hem aan terwijl haar niet opviel dat langzaam in de verte er iemand aankwam.

(jij zou eventueel nog een keer kunnen...
Maar in iedergeval is sha zo xD )

"Lang leven de lol!" Stemde ze schreeuwend in en grijnsde breed. "En weg met alle saaie zwartdenkers!" Daarna keek ze hem aan en glimlachte licht. "Zo heer.. Staan rode ogen mij goed?" Lachend keek ze hem aan. Seth glimlachte en greep haar vast, "Dawn, je rode ogen zijn prachtig. Daarbij siert het je, zo mysterieus, aandoenlijk en lust voor het oog," zei Seth en bracht zijn gezicht bij de hare langzaam. Ze werkte niet tegen en de drank speelde parten op hem. Achter hem ontzichtbaar voor het oog lachte Salia grijnzend hun toe en deed de alcohol in zijn bloed stijgen zonder hem te verwonden. Seth drukte zijn mond op die van Dawn en duwde haar licht achterover zodat ze tegen elkaar zaten gedrukt. Seth stond over Dawn heen gebogen en kuste haar teder maar innig. Ineens voelde hij haar handen op zijn rug en de volgende seconde stond hij half achterover gebogen met Dawn die de overhand had genomen en als het ware de leiding over had gepakt. Seth zweeg en liet het gebeuren, de onschuldigheid van de kus was weg en ze waren innig aan het kussen. Seth hield zijn mond even weg van Dawn, die als reactie die van haar op die van hem wou drukken om door te gaan. "Ho... dat was van het huis, eigenlijk.... hoor je mij te betalen. Alleen heb ik je vanmiddag genoeg betaald voor voorlopig." zei Seth. Dawn ging door en ze zaten weer te kussen. Hij stopte een halve seconde "Niet schrikken, ik verander even terug van uiterlijk," zei Seth zacht en zijn uiterlijk vervormde, alleen Dawn zag nu echt zijn uiterlijk maar ieder ander zag gewoon een normale man. Salia grijnsde en in stilte streek ze over haar eigen wang. Seth dronken en als het ware aangezet tot de handeling legde zijn handen tegen de knopen bij haar topje. "Dawn, let's stay till the dawn." zei Seth en ging verder met de kus terwijl hij met de knopen bezig was en Dawn het beantwoorde met haar mond.