a new life...and I accept it

Brenna zat in het hoge gras te turen naar de horizon, vanochtend had ze gauw een boterham naar binnen gepropt en was naar buiten gerend. Ze wilde nadenken. Al dagen lang had ze hetzelfde gevoel van naderend onheil, ze voelde zich vreemd en leeg. Dingen waren veranderd en Brenna's leven stond ook op het punt een enorm keerpunt te maken. Ze ging op haar rug liggen en stak een grasspriet in haar mond, de zon stond laag aan de hemel en weldra zou het donker zijn. Ze moest nu eigenlijk naar huis maar ze had geen zin om te moeten uitleggen waarom ze niet met haar vader was gaan paardrijden zoals altijd. Plots kreeg ze een raar gevoel, ze hoorde niks maar toch voelde ze dat iemand naar haar keek. Ze ging recht op staan en zag tot haar schrik inderdaad iemand staan, de zon stond achter hem dus kon ze alleen een omtrek zien. 'Wie ben jij?' vroeg ze een beetje bang.

(open voor elke vampier die haar wil veranderen, let wel: ze gaat haar maker beschouwen als haar meester en zal hem of haar altijd trouw volgen)

Met soepele passen liep ze door het bos, lily hield van avond briesen daar kon ze niks aan doen , toen ze klein was wandelde haar ouders en zij altijd 's avonds over het strand. Haar haar waaide mee met het wind die net opsteeg en lily sloot haar ogen om naar het natuur te luisteren, het was een hele mooi dag geweest en je kon goed jagen op mensen die door het bos waagde te wandelen, sommige hadden geweer bij zich maar dat kon haar niks schelen een vampieren huid was sterk weinig dingen konden het verwonden. Lily deed haar ogen open en merkte dat ze over het ridder territoria liep, in de verte zag ze iemand opstaan en vroeg een beetje bang 'Wie ben jij?' Lily stopte en keek aandachtig naar het meisje, ze kwam haar zo bekend voor maar van wat? 'Wat doet zo een jonge kind nu nog op straat?' vroeg ze op een vriendelijke toon en liep wat dichterbijer.

[sorry verveelde me erg -.-]

'Wat doet zo een jonge kind nu nog op straat?' vroeg ze op een vriendelijke toon en liep wat dichterbijer. Brenna kon haar ogen niet geloven, het was Lily! De vampier die haar 4 jaar geleden naar huis had gebracht toen ze weer een van haar slaapwandelgevallen had gehad. 'Ik, ben geen kind meer, hoewel ik dat wel was toen we elkaar voor het eerst zagen, Lily... Ik wist jullie namen weet je nog? Waar is Jack?' Ze was een beetje opgewonden, Lily was aardig voor haar geweest en had haar niet aangevallen ookal had ze een beetje gebloed. 'Ik ben hier nog zo laat omdat ik dit keer geen zin heb om het brave meisje te spelen bij mijn ouders.' Ze wierp even een blik op de stad, mensen stroomden naar binnen. 'Wat brengt jou hier?' vroeg ze beleefd.

'Ik, ben geen kind meer, hoewel ik dat wel was toen we elkaar voor het eerst zagen, Lily... Ik wist jullie namen weet je nog? Waar is Jack?' Nu pas zag Lily brenna die ze 4 jaar geleden naar huis had gebracht ze wou wat antwoorden maar Brenna was voor haar 'Ik ben hier nog zo laat omdat ik dit keer geen zin heb om het brave meisje te spelen bij mijn ouders.' Ze wierp even een blik op de stad, mensen stroomden naar binnen. 'Wat brengt jou hier?' vroeg ze beleefd.Lily rolde met haar ogen, de meid zat in haar pubertijd 'jah ik ken je nog en eerlijk gezegd ik heb geen idee waar Jack is, ik heb hem een tijdje niet meer gezien' zei ze eerlijk en ze keek toen naar het stad waar mensen terug naar huis liepen 'ik snap dat je eenkeer geen goede dochter wil zijn maar rond deze tijdpunt zoeken vampieren naar een makkelijk slachtoffer om hun dorst te lessen. En ik was hier gewoon aan het wandelen ik hou van avonden' zei ze beleefd en plofte tegen een boom en klopte naast haar als een teken dat brenna naast haar mocht komen zitten 'maar wat ben je verandert meid ik kan niet geloven dat van een ukkepuk zo een meid zou groeien' zei ze lachend en keek naar heer roodharige meid, Brenna had iets waardoor lily haar toen niet vermoord had, iets wat haar aantrok naar haar, iets wat bijzonder was aan deze meid.

'jah ik ken je nog en eerlijk gezegd ik heb geen idee waar Jack is, ik heb hem een tijdje niet meer gezien' zei ze eerlijk en ze keek toen naar het stad waar mensen terug naar huis liepen 'ik snap dat je eenkeer geen goede dochter wil zijn maar rond deze tijdpunt zoeken vampieren naar een makkelijk slachtoffer om hun dorst te lessen. En ik was hier gewoon aan het wandelen ik hou van avonden' zei ze beleefd en plofte tegen een boom en klopte naast haar als een teken dat brenna naast haar mocht komen zitten 'maar wat ben je verandert meid ik kan niet geloven dat van een ukkepuk zo een meid zou groeien' zei ze lachend, Brenna begon ook te lachen. 'Ik blijf niet klein hoor, wel ik word nog wel groter dan dit en ze keek naar haar eigen postuur dat nogal klein en tenger was voor haar leeftijd. Brenna ging naast haar zitten en keek even naar haar, ze was niet erg veranderd maar dat was niet vreemd, vampieren groeiden niet echt. 'Ik weet dat het gevaarlijk is rond deze tijd maar het is bij mij thuis nogal hommeles vanwege dat mijn broer een andere mening heeft dan mijn ouders. Hij vind dat we vrede moeten sluiten tussen de andere rassen en dat dat alleen lukt als er iemand begint, in dit geval wij dus. Ik weet niet wat ik er van moet vinden.' besloot ze een beetje ongemakkelijk omdat een grote boomwortel in haar rug prikte. Ze ging wat gemakkelijker zitten en sloot heel even haar ogen om de warmte van de zon te voelen.

ff klein berichtje: veranderingen van plannen, ze word nog geen vamp maar blijft nog ff ridder dus miss deze even laten. als ze dus wel vamp word mag je alsnog haar maker zijn

Brenna begon ook te lachen. 'Ik blijf niet klein hoor, wel ik word nog wel groter dan dit en ze keek naar haar eigen postuur dat nogal klein en tenger was voor haar leeftijd. Brenna ging naast haar zitten en keek even naar haar, ze was niet erg veranderd maar dat was niet vreemd, vampieren groeiden niet echt. 'Ik weet dat het gevaarlijk is rond deze tijd maar het is bij mij thuis nogal hommeles vanwege dat mijn broer een andere mening heeft dan mijn ouders. Hij vind dat we vrede moeten sluiten tussen de andere rassen en dat dat alleen lukt als er iemand begint, in dit geval wij dus. Ik weet niet wat ik er van moet vinden.' besloot ze een beetje ongemakkelijk omdat een grote boomwortel in haar rug prikte. Ze ging wat gemakkelijker zitten en sloot heel even haar ogen om de warmte van de zon te voelen. Lily keek naar het meisje, 'vind je je ridders leven dan niet leuk?' vroeg ze nieuwsgierig en keek weer voor zich uit, vroeger toen ze klein was wou ze altijd een ridder zijn omdat ze veel avontuur mee maakten 'Ik bedoel niet lullig maar ik vond ridders vroeger erg leuk ik wou er altijd eentje zijn, al het avontuur die je beleeft' Haar ogen fonkelde weer bij de herinneringen.

(ligt aan jou of je wil of niet.)

'vind je je ridders leven dan niet leuk?' vroeg ze nieuwsgierig en keek weer voor zich uit, vroeger toen ze klein was wou ze altijd een ridder zijn omdat ze veel avontuur mee maakten 'Ik bedoel niet lullig maar ik vond ridders vroeger erg leuk ik wou er altijd eentje zijn, al het avontuur die je beleeft' Haar ogen fonkelde weer bij de herinneringen. Brenna keek haar aan. ''Ik weet het niet, het is inderdaad erg spannend en ik ben nu de healerleerling.... maar ik weet nooit of ik wel ridder zal blijven. Misschien wordt ik wel gebeten.... maar als dat gebeurt dan zorg ik ervoor dat ik er een vampieren leven mee red!'' zei ze standvastig.

(ik wil het wel maar ben dus net leerling van celeste en het gooit wat roet erin als ik dus nu vamp wordt, ik wil het wel uiteindelijk)

Brenna keek haar aan. ''Ik weet het niet, het is inderdaad erg spannend en ik ben nu de healerleerling.... maar ik weet nooit of ik wel ridder zal blijven. Misschien wordt ik wel gebeten.... maar als dat gebeurt dan zorg ik ervoor dat ik er een vampieren leven mee red!'' zei ze standvastig. Lily keek bewonderend naar Brenna 'een healer leerling is een goede rang' zei ze op een gewone stem en prate daarna weer verder 'Zo leuk is het niet om vampier te zijn, eerst heb je enorm veel dorst en daarna mist je je mensen leven' zei ze zonder emotie ne keek naar brenna.

'een healer leerling is een goede rang' zei ze op een gewone stem en prate daarna weer verder 'Zo leuk is het niet om vampier te zijn, eerst heb je enorm veel dorst en daarna mist je je mensen leven' zei ze zonder emotie ne keek naar brenna. ''Ja...zoiets dacht ik al toen ik naar Jack keek, hij leek zo eenzaam...'' zei ze met een beetje medelijden in haar stem.

(flutflutflutflut....)

''Ja...zoiets dacht ik al toen ik naar Jack keek, hij leek zo eenzaam...'' zei ze met een beetje medelijden in haar stem. Lily keek naar Brenna en haalde haar hand door haar haar 'kijk jack was gemaakt zonder zijn wil, en hij is gaat weinig met andere vampiers om kijk hij is een vegetariër en de andere vampiers niet...ach weetje laat maar' zei ze verward en keek naar de zon die nog steeds daalde.

flut

'Ja...zoiets dacht ik al toen ik naar Jack keek, hij leek zo eenzaam...'' zei ze met een beetje medelijden in haar stem. Lily keek naar Brenna en haalde haar hand door haar haar 'kijk jack was gemaakt zonder zijn wil, en hij is gaat weinig met andere vampiers om kijk hij is een vegetariër en de andere vampiers niet...ach weetje laat maar' zei ze verward en keek naar de zon die nog steeds daalde. Jasmyn hoorde twee meiden praten en liep er naar toe. Ze herkende haar healer leerling mara de vampier kwam niet bekend in de ogen voor. Ze streekte haar hand naar haar magische zwaard maar wachte af. "Wat heeft dit te betekenen."

'Ja...zoiets dacht ik al toen ik naar Jack keek, hij leek zo eenzaam...'' zei ze met een beetje medelijden in haar stem. Lily keek naar Brenna en haalde haar hand door haar haar 'kijk jack was gemaakt zonder zijn wil, en hij is gaat weinig met andere vampiers om kijk hij is een vegetariër en de andere vampiers niet...ach weetje laat maar' zei ze verward en keek naar de zon die nog steeds daalde. Plots stond er een ander persoon naast hen. "Wat heeft dit te betekenen." vroeg haar queen. Brenna keek nogal verbluft. ''Ikum....heb haar eerder ontmoet ennum......ze viel me niet aan dus viel ik haar ook niet aan....'' zei ze, een beetje suf omdat ze de komst van Jasmyn niet had verwacht.

Jasmyn hoorde twee meiden praten en liep er naar toe. Ze herkende haar healer leerling mara de vampier kwam niet bekend in de ogen voor. Ze streekte haar hand naar haar magische zwaard maar wachte af. "Wat heeft dit te betekenen." Brenna keek nogal verbluft. ''Ikum....heb haar eerder ontmoet ennum......ze viel me niet aan dus viel ik haar ook niet aan....'' lily keek Jasmyn aan, dus dit was de Queen van de Ridders, diegene waar Vyndi zo haat. "rustig maar jasmyn ik wou die meid niks aandoen.' zei ze op een rustige toon en pakte voor de zekerheid haar waaier als de Queen van de ridders haar zou aanvallen.

Ze herkende haar healer leerling mara de vampier kwam niet bekend in de ogen voor. Ze streekte haar hand naar haar magische zwaard maar wachte af. "Wat heeft dit te betekenen." Brenna keek nogal verbluft. ''Ikum....heb haar eerder ontmoet ennum......ze viel me niet aan dus viel ik haar ook niet aan....'' lily keek Jasmyn aan, dus dit was de Queen van de Ridders, diegene waar Vyndi zo haat. "rustig maar jasmyn ik wou die meid niks aandoen.' zei ze op een rustige toon en pakte voor de zekerheid haar waaier als de Queen van de ridders haar zou aanvallen. Jasmyn keek naar de vampier en vertrouwde het niet ze pakte voor de zekerheid haard zwaard die meteen plotsling licht aan het geven was. Jasmyn keek met een blik naar de vampier en was sagerijnig. "heeft Vyndi je gestuurd?" Zei ze op een toon dat geen een mens zou bevallen en wachte op het antwoord.